253
bizim xalqa böyük hörmət bəsləyirlər. Lakin bu gənc
əczaçının azərbaycanlılığımı duyması məni Ģok
vəziyyətinə salmıĢdı. Hiss edirdim ki, onun məni
tanıması təsadüfi deyil və onunla söhbət etmək
istədim. Sən demə onun özü çox söhbətcil imiĢ.
Cavan oğlan mehribancasına:
- Mən, sizin RəĢid Behbudovu, Zeynəb
Xanlarovanı yaxĢı tanıyıram (Ġlahi, ilk dəfə idi ki,
xarici ölkədə bizim mədəniyyət xadimlərinin adını
eĢidirdim. Baxmayaraq ki, bizim bəzi musiqiĢünaslar
“filan müğənni bizi bütün dünyada tanıtdırıb, filan
bəstəkar millətin üzünü filan-filan ölkələrdə ağ
edibdir”deməkdən
yorulmurlar)
–dedi.
Sizin
Azərbaycan radiosunu vaxtaĢırı dinləyirəm. Biskrada
Azərbaycan radiosunun dostları klubu vardır.
Sonra o, balaca stəkanla suyu mənə tərəf uzadaraq:
- Alın, dərmanı için –dedi.
Mən təəccüblə:
- Nə dərman?-soruĢdum.
O, gülümsəyərək:
- Bəs sizin baĢınız ağrımırdımı?-dedi.
Doğrudan da, axı mənim baĢım ağrıyırdı və məni
də bu əczaxanaya nasazlıq gətirmiĢdi. Əziz oxucum,
inanın ki, bu mənim uydurmam deyil: baĢ ağrım
tamamilə keçmiĢdi.
Cibimdə Bakı mənzərələrinə dair bir - iki fotoĢəkil
və Ģəhərimizin emblemini əks etdirən döĢ niĢanı vardı.
Onları böyük məmnuniyyətlə həmin cavan oğlana
hədiyyə etdim.
254
O, mənə dedi:
- Əgər istəsəniz, sizi Azərbaycan radiosu
klubunun üzvləri ilə tanıĢ edərəm. Onlar sizinlə
söhbət etməkdən məmnun olarlar.
Təəssüflə bildirdim ki, bu mümkün deyil. Belə ki,
biz səhər tezdən Biskranı tərk etməliyik. Axı mən
səyyah idim. Yolumuz isə Timqad Ģəhərinədir.
TİMQAD ƏN QƏDİM
ROMA ŞƏHƏRİDİR
Timqada
üz
tutmamıĢdan
əvvəl
Sovet
mütəxəssislərinin Bumerdes Ģəhəri üzrə ekskursiya
bürosunun rəhbəri V.Morozov mənə yaxınlaĢıb
Timqad Ģəhərinə getmək marĢrutunu seçməyi təklif
etdi (Ġrəlidə qeyd etdiyim kimi mən turist qrupunun
rəhbəri idim). Məsələ burasındadır ki, bu Ģəhərə iki
marĢrutla getmək olar. Bu marĢrutlardan biri dağ yolu
ilə Ores massivindən (burada dəniz səviyyəsindən
2328 metr hündürlükdə yerləĢən ġemqa Ģəhəri
yerləĢir) keçir. Əlbəttə hava Ģəraiti yaxĢı olduqda bu
marĢrut əlveriĢlidir. Ores Ģimali Afrikanın əsil əhalisi
olan bərbərlərin yuvası sayılır. Onlar qədim
romalıların vaxtından baĢlayaraq müstəmləkəçilərdən
qaçmıĢ və burada yurd salmıĢlar. Bərbərlər
müstəmləkəçilərə qarĢı dəfələrlə üsyan etmiĢlər.
Təsadüfi deyildir ki, azadlıq müharibəsinin ilk atəĢləri
1 sentyabr 1954-cü ildə Ores dağlarında açılmıĢdır.
255
Burada həyat səviyyəsi çox aĢağıdır. KiĢilərin
əksəriyyəti pul qazanmaq üçün baĢqa Ģəhərlərə
gedirlər. Əlcəzair hökuməti geridə qalmıĢ bu əyalətin
inkiĢafı üçün tədbirlər görməkdədir. Bu barədə ölkə
mətbuatı vaxtaĢırı məlumatlar verir.
Ġkinci marĢrutu turistlər pis hava Ģəraitində
seçirlər. Bu Timqada Əl-Kantar vadisindən və Batna
Ģəhərindən keçən yoldur. Birinci marĢrutun uzunluğu
150 km, ikincininki isə, 153 km-dir. Hava Ģəraiti bizə
birinci marĢrutu seçməyə imkan verdi.
Timqad Əlcəzair torpağında yerləĢən ən qədim
Roma Ģəhəridir. Bu Ģəhərin əsası imperatorun əmri ilə
101-ci ildə üçüncü Avqust legionu veteranları
tərəfindən qoyulmuĢdur. ġəhərin küçə və məhəllələri
dəqiq həndəsi plan üzrə qurulmuĢdur. Burada qədim
teatr, termlər, ibadətgahlar, arkalar vardır. ġəhərin
çiçəklənən dövründə əhalisi sıx olmuĢdur. Dinin
inkiĢafı zamanı donatistlərin bazasına çevrilmiĢdir ki,
onlar da rəsmi kilsəyə qarĢı mübarizə aparmıĢlar.
ġəhərin
vandal
dövründə
əhalisi
azalmıĢ,
vizantiyalıların gəlməsi ilə isə artmıĢdır. ġəhərin
dağılma tarixi məlum deyil. Ġlk qazıntı iĢləri 1880-ci
ildən baĢlamıĢ və bu günə kimi davam edir.
Bu Ģəhərə gələn turistlər ilk növbədə dağılmıĢ
Ģəhərə baxırlar. Qədim romalıların tikdirdiyi bu
dağılmıĢ Ģəhər ayrıca muzey kimi fəaliyyət göstərir.
ġəhər – muzeyin planı turistlərə əvvəlcədən təqdim
olunur. Bu Ģəhərdə vaxtilə bazar, teatr, kitabxana, bağ,
villalar və s. olmuĢdur. 168-ci ildə tikilən teatr 3-4
256
min yerlik imiĢ. Hazırda bu teatrda tamaĢa həftələri
keçirilir. Hazırkı teatrın birinci beĢ sırası qədim
romalılardan yadigardır. Yerdə qalan sıralar isə bərpa
edilib.
ġəhərin mərkəzində tacir dükanları və gözəl
mərmərdən hörülmüĢ tualet varmıĢ. Bu tikililərin baĢ
tərəfində
Ģəhər senatının binası (116-cı il)
yerləĢmiĢdir. Elə buradaca böyük bir heykəl
ucaldılmıĢ və onun postamentində bu sözlər
yazılmıĢdır: “Ov etmək, çimmək, oynamaq və gülmək
– bax budur həyat”. Bu dağılmıĢ Ģəhərə tamaĢa
etdikcə tez-tez xəyala dalırsan. Hər daĢın yanından
ehtiyatla keçir və onlardan nəsə eĢitmək istəyirsən.
DüĢünürsən ki, bax elə indicə bu daĢlar dil açacaq,
bələdçilərin demədiklərini və bilmədiklərini sənə
söyləyəcəkdir. DaĢlar isə susur.
Beləliklə, Böyük Səhra oazisi boyu səyahətimiz
baĢa çatmaq üzrədir. Mən gördüklərimi bir-bir
yaddaĢımda yerbəyer edir, dəftərçəmə qeydlər edirəm.
Fikir məni yenə Böyük Səhraya aparır. Səyahət üçün
həddən artıq maraqlı olan bu yerdə yaĢayanları
düĢünürəm. DüĢünürəm ki, görəsən bu camaatı burada
saxlayan
nədir.
Axı
təbiət
özünün
bütün
amansızlıqlarını burada, məhz burada sınaqdan
keçirir. Özüm-özümə cavab verirəm: - Vətənə olan
məhəbbətdir onları burada saxlayan. Torpağı daĢ da
olsa, qum da olsa, qara da olsa, sarı da olsa, Vətən
Vətəndir. O ki, qaldı təbiətin amansızlığına, gözlərim
önündə bir mənzərə canlandı: bazar qarĢısında camaat
Dostları ilə paylaş: |