269
neftin əlverişli konyunkturu ixracatın daha da artmasına təkan vermiş və 2006-
cı ildə əmtəə ixracı 2005-ci ilə nisbətən 1, 7 dəfə artaraq 13, 0 mlrd. $ çox
olmuşdur. Nəticədə ixracın ÜDM-də xüsusi çəkisi keçən illə müqayisədə 4, 7%
artaraq 65, 6%-ə çatmışdır. Bu isə ölkənin dünya iqtisadiyyatına daha sıx
inteqrasiya olunduğunu, onun açıqlıq dərəcəsinin yüksəldiyini göstərir.
2006-cı ildə ölkənin qeyri-neft sektorunun payına düşən ixrac mallarının
ümumi dəyəri 2005-ci ilə nisbətən 22, 7% artaraq 939, 3 mlrd. $-a çatmışdır. Bu
artım əsasən maşınqayırma və kimya məhsullarının, əlvan və qara metalların
və kənd təsərrüfatı məhsullarının ixracının artımı hesabına olmuşdur.
2005-ci illə müqayisədə 2006-cı ildə ölkəyə idxal olunan istehlak
mallarının strukturunda ərzaq mallarının xüsusi çəkisi 3, 6% azalmışdır. İdxalı
əvəz edən yeyinti məhsullarının istehsalının inkişafı burada əsas faktor
olmuşdur.
Fiziki şəxslərin idxalını (915, 4 mln. $) və humanitar malları (33, 6 mln.
$) da nəzərə almaqla 2006-cı il ərzində ölkəmizə 1860, 8 mln. $ məbləğində
istehlak malları gətirilmişdir. Bunun da 35%-i, yəni 651, 4 min. $ ərzaq
məhsullarının payına düşür.
İdxalın strukturunda investisiya yönümlü maşın-avadanlıqların və
malların xüsusi çəkisi 25, 1% təşkil edərək 1319, 9 mln. $ olmuşdur. Bunun da
81, 2%-ni beynəlxalq neft-qaz kontraktları çərçivəsində ölkəyə cəlb olunmuş
investisiyalar hesabına idxal olunmuş mallar təşkil edir. Bundan başqa 2006-cı
il ərzində ölkəyə 465, 1 mln. $ dəyərində təbii qaz və ümumi məbləği 1623, 5
mln. $-a bərabər olan istehsal təyinatlı maşın-avadanlıq, kimya, qara və əlvan
metal məhsulları da gətirilmişdir
2006-cı ildə xarici dövlətlərlə Azərbaycanın iqtisadi əlaqələrində
qarşılıqlı xidmətlər əsas yerlərdən birini tutmuşdur və həmin xidmətlərin
ümumi həcmi 3, 8 mlrd. $ təşkil etmişdir. Bunun da 2, 9 mlrd. $ qeyri-
rezidentlər tərəfindən Azərbaycan rezidentlərinə, 939, 9 mln. $ isə Azərbaycan
rezidentlərinin xarici ölkələrin rezidentlərinə göstərdiyi xidmətlərdir. Beləliklə,
xidmətlər balansının saldosu mənfi 1923, 4 mln. $ olmuşdur ki, bu da ÜDM-in
9, 7%-ni təşkil edir. Müqayisə üçün, bu göstərici 2005-ci ildə 15, 7% təşkil
etmişdir.
Xidmətlər balansının kəsiri əsasən beynəlxalq kontraktlar çərçivəsində
ölkənin neft-qaz sektorunun fəaliyyəti ilə bağlıdır. Belə ki, bu sektorda
görülmüş işlərin yerinə yetirilməsi ilə əlaqədar ölkədə istifadə olunmuş 3, 7
mlrd. $ məbləğində xarici investisiyaların 1, 6 mlrd $-ı tikinti-quraşdırma və
digər xidmətlərlə bağlı xərclərə görə xarici dövlətlərin rezidentlərinə
ödənilmişdir. Bu isə xidmətlər balansının kəsirinin 83, 3%-ni təşkil edir.
Cari transfertlər üzrə xarici ölkələrlə aparılan əməliyyatların ümumi
dəyəri 930, 2 mln. $
təşkil etmişdir
Bütövlükdə, cari transfertlər üzrə əməliyyatların müsbət saldosu 2005-ci
ilə nisbətən 17, 0% artaraq 566, 3 mln. $ (ÜDM-in 2, 9%-i) təşkil etmişdir.
2006-cı ildə ölkə iqtisadiyyatında istifadə olunmuş xarici kapitalın
ümumi həcmi 5, 1 mln. $ təşkil edərək əvvəlki ilin göstəricisindən 3, 3% çox
olmuşdur. Bu göstəricinin əvvəlki dövrlərə nisbətən nəzərə çarpacaq dərəcədə
271
10. 5. Xarici
iqtisadi fəaliyy
ətin vergiy
ə c
əlb edilm
əsi mexanizmi.
Hüquqi və fiziki şəxs beynəlxalq bazarlara çıxdıqda onların vergi
problemləri artır. Hər bir dövlət öz vergi sisteminə, öz vergi dərəcələrinə və
müvafiq vergi qanunvericiliyinə malikdir. Buna görə də qlobal səviyyədə
kommersiya fəaliyyəti ilə məşğul olarkən aşağıdakıları nəzərə almaq lazımdır:
milli vergiləri və vergi qanunlarını; xarici dövlətlərdə mövcud olan vergiləri və
vergi qanunlarını; beynəlxalq vergi qanunlarını.
Müxtəlif ölkələrdə vergitutmanın müxtəlifliyi və bir-birindən fərqlənməsi,
beynəlxalq ikiqat vergitutma halını yaratmaqla yanaşı, xarici iqtisadi fəaliyyətə
vergitutma baxımından müəyyən üstünlüklər də verir. Belə ki, müxtəlif ölkələrdəki
vergi dərəcələri arasındakı fərqdən, daha liberal qanunlardan istifadə edərək
kapitalı və gəlirləri daha əlverişli vergi qanunvericiliyi mövcud olan ölkəyə
köçürmək mümkündür.
Klassik siyasi iqtisaddan məlumdur ki, üç əsas istehsal amili-əmək,
torpaq, kapital və bunlara müvafiq olaraq üç əsas gəlir forması-əmək haqqı,
renta və mənfəət mövcuddur. Klassik ənənələrə sadiq qalaraq istehsal
amillərinin və gəlirlərin aşağıdakı təsnifatını verə bilərik.
Gəlirlərin müasir təsnifatında aktiv və passiv gəlirlər fərqləndirilir.
Xarici iqtisadi əməliyyatlar aparılan zaman aktiv gəlirlər hər hansı xarici
dövlətin ərazisində daimi nümayəndəlik vasitəsilə aparılan kommersiya
fəaliyyətidir. Bunun üçün isə həm fiziki, həm də hüquqi şəxslər üçün vergi
domisili olmalıdır. Vergi domisili vasitəsilə alınan gəlirlər rezidentlik prinsipi
əsasında, daimi nümayəndəliyi gəlirləri isə ərazi prinsipi əsasında vergiyə cəlb
olunur. Aktiv gəlirlər vergi ödəyicilərinin (fiziki və hüquqi şəxslərin) məcmu
gəlirlərinə daxil edilir və onlar iki əsas gəlir vergisini-şəxsi gəlir vergisini(fiziki
şəxslər) və korporasiyaların mənfəət vergisini (hüquqi şəxslər) ödəməyə cəlb
olunurlar. Bu iki verginin bütün mənbələri əhatə etmədiyi hallarda, vergilərin
digər növləri də tətbiq edilir: əmlak vergisi, kapitalın artımına görə vergi,
mülkiyyət bir şəxsdən digər şəxsə keçən zaman ödənilən vergilər və s.
Passiv gəlirlər onları götürən şəxslərin həmin yurisdiksiyada daimi
nümayəndəliyinin olması ilə əlaqədar deyildir. Passiv gəlirlər xarici investisiyalı
müəssisələrdə onların fəaliyyətinə tam nəzarət etmədən portfel investisiyası forması
pay iştirakı nəticəsində yaranır. Bundan əlavə bura faizlər, dividentlər və royalti də
daxildir. Bu gəlirlərin formalaşdığı dövlət ərazi prinsipini rəhbər tutaraq xarici
investorun (qeyri-rezidentin) xeyrinə mənfəətin (gəlirin) bölüşdürülməsindən xüsusi
vergilər tutur.
Xarici iqtisadi fəaliyyət zamanı birbaşa və dolayı vergitutma
mexanizmini fərqləndirmək lazımdır. Birbaşa vergitutmada rezidentlik və ərazi
mənsubiyyəti prinsipi aşağıdakı kimidir: Rezidentlik prinsipi fiziki və ya
hüquqi şəxsin onun vergi domisilinin mövcud olma yeri üzrə vergi
məsuliyyətini nəzərdə tutur. Həmin prinsipə əsasən təsərrüfat subyektinin
gəlirləri fiziki və ya hüquqi şəxsin rezident olduğu ölkədə vergiyə cəlb olunur.
Bundan fərqli olaraq, ərazi mənsubiyyəti prinsipinə müvafiq olaraq hər hansı
bir dövlətin ərazisində yaranan gəlir həmin dövlətdə vergiyə cəlb olunmalıdır. Bu cür
gəlirlər digər dövlətin ərazisində yerləşən rezidentlərin xeyrinə bölüşdürülərkən