278
Belə ki, Quran-ı Kərimi musiqinin müşayiəti ilə uzadılaraq
oxunması, lazım olan heca və səslərin qısaldılması və ya lazımsız
yerə uzadılması istər istəməz musiqiyə xas cəhətlərin önə
çıxmasına gətirib çıxarırdı ki, bu da öz növbəsində Quran-ı
Kərimdəki təbii və xüsusi səs nizamının pozulmasına gətirib
çıxarır, eləcə də, Quranın Ərəb dil qaydalarına və səs nizamına
görə tələffüz edilməsinə maneələr törədirdi. İkincisi, hesab
olunurdu ki, musiqi insanı öz sehrinə saldığı üçün qəlbi Quranı və
Allahı zikr etməkdən yayındırır. Üçüncüsü, islamda musiqini
birbaşa əyləncə kateqoriyasına aid edilməsi ilə bağlıdır.
Ümumiyyətlə, islamda əyləncə ilə ehtiyatlı davranmaq düşüncəsi
hakim idi, çünki hesab edilirdi ki, əyləncələr nəticə etibarilə
dindarın nəfsinə hakim ola bilməsinə və Allah yolundan azmasına
gətirib çıxarır. Qeyd etmək lazımdır ki, islamda hisslərlə,
arzularla, ehtiraslarla, ruhun affektləri ilə mübarizə əbədi olaraq
aktual problem olmuşdur. Qəzaliyə görə fəlsəfənin (etikanın) və
incəsənətin vacib vəzifələrindən biri «ruhun müalicə və ehtiras-
lardan xilas olması üsullarını tapmaqdan ibarətdir” (35, 478).
Sonda belə bir nəticəyə gəlmək olar ki, orta əsrlərdə islamın
musiqiyə gətirdiyi yasaqlar müsəlman şərqində musiqinin
inkişafını
ləngidə bilmədi, əksinə gətirdiyimiz faktlardan da aydın
olur ki, XII-XV əsrlərdə musiqi öz janr müxtəlifliyini qoruyub
saxlayaraq daha da inkişaf etmişdir. Musiqi bu dövrlərdə də
insanların mənəvi tələbatlarının ödənilməsinə xidmət etmiş və
ruha qida verən “xeyirlər”dən hesab edilmişdir. N. Tusi bu barədə
yazırdı: “... Xeyirlər ya nəfsə aiddir ya bədənə ..., ya ağıl ilə
edilənlərdirlər, ya hiss ilə duyulanlar... Kəmiyyətdə müvazinət,
ədədlərdə - tamlıq, keyfiyyətdə - nəfsi cismani ləzzətlər,
nisbətlərdə - rəyasət və sədaqət və bunun kimi; məkanda yerin
paklığı, zamanda – vaxtın münasibliyi, quruluşda – tərkiblərin
müvafiqliyi, geyimdə - paltarın yaraşıqlığı, təsirdə - təsirin nəticə
verəni, həssaslıqda – hissin xoş gələni, məsələn, məlahətli səs,
gözəl surət filosofların dedikləri xeyirlərdəndir” (36, 220).