Yazın isti bir qürub çağı Patriarx gölünün qırağında iki adam göründü. Əynində parusindən boz yay köynəyi olan
Yüklə 3,79 Mb. Pdf görüntüsü
|
645
üz-gözünü qırıĢdırıb perqamentə sarı əyildi, əlini sətirlərin üstündə gəzdirdi. Yazılanların bir-birinə bağlı olmayan hansısa kəlamlardan, tarixlərdən, təsərrüfat qeydlərindən və mənzum parçalardan ibarət olduğunu ayırd eləyə bildi. Pilat bəzi sözləri oxudu: "Ölüm yoxdur... Dünən dadlı yaz bakkurotaları 30 yedik..." Pilat gərginlikdən sifətini turĢudub gözünü qıyaraq oxudu: "Biz həyatın dumduru axınını görəcəyik... BəĢəriyyət günəĢə Ģəffaf kristal arxasından baxacaq..." Bu yerdə Pilat diksindi. Perqamentin son sətirlərində o, bu sözləri oxuya bildi: "... ən böyük qüsur... qorxaqlıqdır". Pilat perqamenti büküb kəskin hərəkətlə onu Leviyə uzatdı. – Götür, – bir az susub əlavə elədi: – Görürəm oxumuĢ adamsan, daldalanacaqsız, dilənçi kökündə tək gəzməyinə lüzum yoxdur. Qeysəriyyədə böyük kitabxanam var, mən çox varlıyam, istəyirəm səni iĢə götürəm. Papirusları sahmana salıb qoruyarsan, qarnın tox, canın isti olar.
30 Bakkurota – tez yetişən əncir downloaded from KitabYurdu.org 646
Levi ayağa qalxaraq cavab verdi: – Yox, istəmirəm. – Niyə? – Prokurator tutuldu. – Məndən xoĢun gəlmir, məndən qorxursan? Həmin o pis təbəssüm Levinin sir-sifətini tanınmaz hala saldı.
– Yox, çünki sən məndən qorxacaqsan. Onu öldürəndən sonra mənim üzümə baxmaq səndən ötrü elə də asan olmayacaq. – Sus, – Pilat dedi, – pul götür. Levi baĢıyla rədd cavabı verdi, prokurator isə sözünə davam elədi: – Bilirəm, özünü ĠeĢuanın Ģagirdi sayırsan, ancaq onun öyrətdiklərindən heç nə anlamamısan. Anlasaydın, məndən mütləq nəsə götürərdin. Nəzərə al ki, o ölməmiĢdən əvvəl heç kimi günahlandırmadığını deyib, – Pilat barmağını mənalı-mənalı qaldırdı və onun sifəti səyridi. – Özü də hökmən nəsə götürərdi. Sən qəddarsan, ancaq o, qəddar deyildi. Sən hara gedəcəksən? downloaded from KitabYurdu.org 647
Levi qəfil yaxına gəlib, hər iki əliylə stoldan tutaraq alıĢıb-yanan gözlərini prokuratora dikdi. – Ġgemon, bil ki, YerĢalaimdə bir adamı bıçaqlayıb öldürəcəyəm. Sənə demək istəyirəm biləsən, hələ qan axacaq. – Hələ qan axacağını mən də bilirəm, – Pilat cavab verdi, – sənin bu sözlərin məni təəccübləndirmədi. Sən, yəqin, məni öldürmək istəyirsən? – Səni öldürə bilmərəm, – Levi diĢlərini qıcırdıb gülümsədi, – o qədər də axmaq deyiləm ki, buna ümid eləyəm, mən kiriaflı Ġudanı öldürəcəyəm, qalan ömrümü buna həsr eləyəcəyəm. Bu vaxt prokuratorun gözlərində məmnunluq oxundu, Levi Matveyi əlinin iĢarəsiylə yanına çağırdı. – Özünü üzmə, sən bunu eləyə bilməyəcəksən. Ġudanı artıq bu gecə öldürüblər. Levi heyrətlə döyüküb stoldan geri sıçradı: – Bunu kim eləyib? – Qısqanc olma, – Pilat gülüb əllərini bir-birinə sürtdü, – qorxuram ki, səndən də baĢqa onun pərəstiĢkarları olsun. downloaded from KitabYurdu.org
648
– Bunu kim eləyib? – Levi pıçıltıyla təkrar elədi. Pilat ona cavab verdi: – Mən eləmiĢəm. Levi ağzını açıb gözlərini prokuratora zillədi, o isə astadan dedi: – Əlbəttə, bu azdır, ancaq hər halda, bunu mən eləmiĢəm. Ġndi nəsə götürəcəksən? Levi düĢünüb, axır ki, yumĢaldı: – TapĢır mənə təmiz perqament versinlər. Bir saat ötdü. Levi sarayı tərk eləmiĢdi. Ġndi sökülən dan yerinin sakitliyini yalnız bağda gəziĢən keĢikçilərin asta addım səsləri pozurdu. Ayın rəngi solmuĢdu, göyün baĢqa səmtində dan ulduzu ağımsov ləkə kimi görünürdü. Çıraqlar çoxdan sönmüĢdü. Prokurator taxta uzanmıĢdı. Əlini baĢının altına qoyub, səssizcə nəfəs alaraq yatırdı. Banqa da böyründə yatmıĢdı. Ġudeyanın beĢinci prokuratoru Ponti Pilat nisan ayının on beĢinci səhərini belə qarĢıladı.
649
XXVII fəsil 50 №-LĠ MƏNZĠLĠN AQĠBƏTĠ Marqarita fəslin son cümləsini: "...Ġudeyanın beĢinci prokuratoru Ponti Pilat nisan ayının on beĢinci səhərini belə qarĢıladı", – oxuyanda səhər açıldı. Ağsöyüd və cökə ağaclarındakı sərçələrin Ģən cikkiltisi həyəti baĢına götürmüĢdü. Marqarita kreslodan qalxıb gərnəĢdi, əzginliyini, bərk yuxusu gəldiyini yalnız indi hiss elədi. Maraqlıdır ki, ürəyi çox rahatdı. Fikri dağınıq deyildi, keçirdiyi gecə onu qətiyyən sarsıtmamıĢdı. ġeytanın verdiyi ziyafətdə olması, hansı bir möcüzəyləsə masterin qaytarılması, romanın küldən peyda olması, dalandakı zirzəmidə hər Ģeyin yenə öz yerini alması, çuğul Aloizi Moqarıçın oradan qovulması onu həyəcanlandırmırdı. Bir sözlə, Volandla tanıĢlıq ruhi vəziyyətinə heç bir xələl gətirməmiĢdi. Sanki, hər Ģey elə belə də olmalıymıĢ. QonĢu otağa keçdi, masterin sakitcə yatdığına əmin oldu, lazımsız yerə yanan stolüstü lampanı söndürüb, qarĢı tərəfdəki divara söykədilmiĢ, üstünə köhnə cırıq mələfə downloaded from KitabYurdu.org
Yüklə 3,79 Mb. Dostları ilə paylaş:
|