Yol Gedirik indd
Yüklə 1,89 Mb. Pdf görüntüsü
|
143 Y ol gedirik • Qopara bilmirəm qara bəxtimi fələyin qanlı dişindən! Boşalıb-doluram şimşəklərlə öcəşən, Yaşamaq eşqiylə əzrayılla əlləşən, Ürəymin yeri-göyü titrədən fəryadından. Amandı, sən Tanrı, sil bu umu-küsünü yadından, yaddaşından. Usanma bu narahat bacının Qapqara, imisti göz yaşından. Düşün, bu tənha bacının insan hənirtisinə həsrət ehtiyacını. Qırma soyuq ürəkdən, soyuq dillərdən qopan sözlərlə könlümün son əlacını. Atma yad künclərə, yad gecələrə bu tənha bacını. Qorxuram tənhalığın o qurd hovundan, Bir canlının əsir edəcək məkirli tilovundan.
Çətin günlərimin anası bacım… Bu şair könlümü ovutmağa, Dərdimi başımdan dağıtmağa, Bir xoş baxışın bəs edər mənə. Əksiltmə bir an belə onu ürəyindən, Bu gün agah edirəm səni bu diləyimdən.
Çətin günlərimin anası bacım… Bir ovuc ürək hərarətinlə, yaralı könlümə yara. Səndən uzaq olsam belə ayla, illə, Sən məni dinlə, Sən Allah, sən Tanrı, Sən məni ara, Sən məni ara. Çətin günlərimin anası bacım… 03.06.1992 ACILAR Acılar ömrümü parçaladılar, Taleyin yolların haçaladılar Sındırıb ürəyi hey caladılar, Buna dözmək çətin, dözməmək ölüm, Allah, haçan yetər, söylə bu zülüm? 10.10.1991 144 Şirin x anım Kərimbə yli Şadiman •
Ah, ye nə iz di ham, də niz li ma nı...! Ya man kü lək əsir, üşü dür ca nı. Kö pük lü dal ğa lar ne cə rəqs edir, Də niz neftçi lə ri növ bə yə ge dir. «Ge ne ral Əsə dov» gə mi si du rur, Də niz li ma nın da löv bə rin vu rur. *** Adam lar at dıq ca pil lə yə ayaq, Xə zər qəh-qəh çə kir də li lər sa yaq. Bir az dan neftçi lər yer lə rin tu tur, Ço xu ayaq üs tə, ço xu da ya tır. Gə mi yo la dü şür Neft daş la rı na, Dal ğa lar can atır oda sa rı na. Ne cə kü lək əsir, rüz gar qor xu lu, Hə lə lə pə lə rin ço xu yu xu lu. Top tə ki at dıq ca dal ğa gə mi ni, İti rir bi nə va ta mam çə mi ni. Gə mi lən gər vu rur, baş lar gi cə lir, Yor ğun ürək lə ri ah-aman də lir! Hə lə al tı sa at yol get mə li yik, O mən zil ba şı na biz yet mə li yik. Də niz də fır tı na, də niz də kü lək, Bi zi im ta ha na çə kir bu fə lək. Dal ğa lar üs tün də gə mi yel tə ki, San ki ta le yi miz saç da tel tə ki. Gə rir kü lək lə rin bi lə yin gə mi, Elə hey ran edir dil siz alə mi. Dal ğa lar şı ğı yır hey üs tü mü zə, Fə qət, diş lə ri ni qı cı yır bi zə!
Pu lun daş dan çı xır, zəh mət ada mı, Qoy ma sın kön lün də kü lək lər ka mı. Üs tü nüz də ol sun Al la hın gö zü, Tan rı sön dür mə sin ürək də kö zü, İşi niz da ima yo lun da ol sun, Si zə kəm ba xa nın gö zü oyul sun.
Gə mi miz ye ti şir Neft daş la rı na, Bən zər də li dal ğa göz yaş la rı na! Son qo yur qəlblə rin o ah-za rı na, Kö nül lər qo vu şur öz il qa rı na. Ah, ne cə də li sən, cə nub kü lə yi, Ey ün süz göy lə rin şıl taq mə lə yi. İn di ne cə dü şək bu dal ğa ilə? Yan dı rıb ürə yi dön dər mə kü lə,
145 Y ol gedirik • Bəl kə rəhm edə sən, gə lə sən di lə? Çe vir mə za ma nın an la rın ilə. *** Özü lə yan alır, da ya nır gə mi, Qay ğı ya, zəh mə tə bo ya nır gə mi. Pi lə kən qo yu lur bi rin ci qa ta, O yor ğun ayaq lar özü lə ça ta. Fə qət, aman ver mir kü lək bir an da, Ah, aman du yu lur, san ki hər can da! Cə mi iki nə fər dü şür özü lə, Dal ğa lar bən zə yir bir az ğın fi lə. Pi lə kan yı ğı lır bi rin ci qat dan, İki əl ya pı şır, hə nuz hə yat dan... Dal ğa lar gə miy lə şir tək sa va şır, Yor ğun adam la rın sə bi ri da şır. Qo yu lur ikin ci qa ta pi lə kan, Az ğın dal ğa la ra ba ta pi lə kan. Adam lar pi lə kan üs tün də əsir, Gə mi yır ğa la nır, can lar tə lə sir... Özü nü özü lə çat dır maq üçün, Al la hım, bu qə fil fır tı na ney çün?! Əsən pil lə lər dən adam lar qa çır, Xə zər əj da ha tək, san ki od sa çır. Ağır çan ta lar da əl lər də na lan, Dü şə nə mərd de yir, ar xa da qa lan. Mən də çə tin lik lə dü şü rəm or dan... Qo pa rıb qa çı ram kön lü mü dar dan! Dü şən lər qa la na acı yır ne cə? San ki lap aşa caq gə mi in di cə. Tö kü lür adam lar gə mi dən ha mı, Qa lır ürə yin də kü lə yin ka mı. Dü şən lər dü şür lər, fə qət ge dən lər... On la rın se vin cin lə pə lər dən lər. Ötür pil lə lə ri ayaq lar bir-bir, Gö yər tə əl çat maz, gö yər tə nə sirr? Ne cə yel lən çək tək yel lə nir gə mi, San ki na lə çə kir dil lə nir gə mi. Yı ğıb adam la rı o dü şür yo la, Qa lır Neft ada mı Xə zə rə qa la! Çö rə yi də niz dən çı xan adam lar, Hər cür əzab la rı ürək də dam lar.
146 Şirin x anım Kərimbə yli Şadiman •
Dəli-dolu Xəzər, Bə‘zən mələyə, bə‘zən əjdahaya bənzər. Dirəklər üstündə bomboz meydança, Dövrəsi dəmir tellərlə haça-haça, Ruhumuzla birləşib İlahiyə yol aça-aça! Meydançaya pərçimlənmiş evciklər, Canımıızı soyuqdan, istidən qoruyan divciklər. Hərdən mənə bura xatırladır zindanı, Sanki insanların həbs meydanı. Fırtınalı anlarda içimizdə ağrayır Xəzərin vicdanı! Evciklərimizi tökmür dənizə, Rəhm eləyir bizə! Meydança içində evciyim, Mənə həyan divciyim. Evciyin içində bapbalaca üç otağım, Misralar qanadında aləmlərdən sorağım. Yemək otağımda kiçik masa, Hərdən qələmimtək batır yasa. Tufan qopanda, dəniz şahə qalxanda, Bizə yağı kimi qanlı-qanlı baxanda, Vərəqlərim ağlaşır, Ürəyimlə qanı qaynayır daşır, Duyğularımtək ucalaşır. Bu mənim iyirmi iki ildir taleyimə yazılmış könül hücrəm, Sinəmə tökülən min bir cürəm, Altun saraylardan uca, Beynimdən açıb aləmlərə baca. Zamanı geniş, məkanı bapbalaca! Ruhumu titrədən sükanım, Bu davalı dünyamda ədəb-ərkanım, Təbimi nehrətək çalxadan məkanım. Sən mənim cəvahiratım, Gömgöy, dəli-dolu Xəzərə mehrini salmış busatım, Bəxtimə yazılmış həyatım. Odu-atəşi min bir cürəm, Rəbbimə açılan könül hücrəm, Könül hücrəm… 16.05.2007 Yüklə 1,89 Mb. Dostları ilə paylaş:
|