151
Y
ol gedirik
•
İTİRİRİK GÜNÜMÜZÜ ZƏRRƏ-ZƏRRƏ
ƏLİMİZDƏN
…
İtiririk günümüzü zərrə-zərrə əlimizdən,
Ağ cığırlar salır həyat bəyaz-bəyaz telimizdən.
Lap əzəldən qol çəkib Rəbb, bu cahanda
zülümmüzə,
Cümə-cümə yol gedirik üzüqara ölümmüzə…
Rahat rəva bulmadı Haqq yaşamaqçın ünvanmızı,
İki dünya arasında Allah qurur divanmızı.
Doğulandan xaliq verir necə olmaq əmrimizi,
Başımızın gücü ilə işlədirik ömrümüzü!
Kimi rahat həyatını yuxularla yatmaq sayır,
Kimi qəbir evinədək kamalına çatmaq sayır.
Kimi insan əzabıyla ürəyini çox kökləyir,
Dərdə-sərə batdıqca o, dərdi-səri köpükləyir.
Vicdanının ağrısına baxan da var, baxmayan da,
Ağrılarla ürəyini yaxan da var, yaxmayan da.
İtiririk günümüzü diləklərə yetmək üçün,
Gecə-gündüz çalışırıq nəyi isə etmək üçün.
Könlümüzün məramları selləşdikcə şirləşirik,
Özümüzə vuruluruq, içimizdə pirləşirik.
Səhvimizi ağrımıza bələyirik uşaq kimi,
Sarılırıq vaxtımıza yeddi rəngli qurşaq kimi.
Axır gedir əlimizdən saatımız bir su təki,
Özümüzə yad baxırıq, bəxtimizə asi təki.
Bizi alıb ilimizdən ovsunlayır zamanımız,
İlahinin dərgahına əl uzadır imanımız…
İçimizi zindan edən günahlardan ötüşməkçin,
Yaradanın hüzuruna mələkanə yetişməkçin,
Könlümüzdə paslaşırıq günahlardan gilə-gilə.
Axır günə kim yetir ki, qəh-qəh ilə, gülə-gülə?
Doğulannan ölənədək ağlayırıq bəxtimizə,
Tanrı əcəl toru salır bu beşgünlük təxtimizə.
Hər həyatın sonu təki insana da son yazılıb,
Can vücudun astarıdır, bədən cana don yazılıb.
Bu məramı duymayanlar dünyanı çox çaldı keçdi,
Cəhənnəmi öz əliylə o dünyayçın aldı keçdi.
***
İtiririk günümüzü, heç gəlməyir əlimizə,
Cümə-cümə yol gedirik, fələk yazan ölümmüzə…
26.12.2002
152
Şirin x
anım Kərimbə
yli Şadiman
•
GECİKMƏYİN
Bu dünyanın dərdlərini bilə-bilə,
Dərmansızın əzabların
soyutmağa gecikməyin.
Bir xəstənin yatağanı kəsib duran,
Əzrayılı yubatmağa gecikməyin.
Ürəkləri çilik-çilik eləməyə
dəqiqə, an bəs eyləyər.
Yaman dillər, yaman gözlər o qədər ki,
Min bir tale yollarını nəhs eyləyər.
Ürəkləri ikiayaqlı şeytanlardan
qutarmağa gecikməyin,
Hiylələri ədalətin dəryasında
batırmağa gecikməyin.
İlahinin varlığına tapınaraq,
İblislərin kölgəsindən sapınaraq,
Yasda, vayda ağlamağa,
Toyda qəlbdən çağlamağa gecikməyin.
Lazım gəlsə el yolunda son paranı
bölməyə də gecikməyin,
Haqq yolunda kişi kimi
ölməyə də gecikməyin.
Gecikməyin.
05.11.1992
ÖZÜMÜ HEÇ YERDƏ TAPA BİLMİRƏM
Hər dərdin ağrısı düşüb ürəyə,
Ağrıdan, acıdan qopa bilmirəm.
Arxanın zərbəsi dəyir kürəyə,
Ömür yollarında çapa bilmirəm.
Bəxtimin sarayı titrəyir, əsir,
Şıltaq anlarımtək elə tələsir,
Sübhün qapısını zülmətlər kəsir,
Kərpicin divara yapa bilmirəm.
Kədərim başımdan sel təki aşır,
Aşdıqca bulaqtək qaynayır, daşır,
Bu kor taleyimlə hey pıçıldaşır,
Qoyduğu qanundan sapa bilmirəm
Gecəni gündüzə qatıb gedirəm,
Bu dərdi özünə satıb gedirəm,
Ay təki, gün təki batıb gedirəm,
Özümü heç yerdə tapa bilmirəm.
30.03.2003
153
Y
ol gedirik
•
ÜŞÜDÜM
Üşüdüm gözlərin xəyanətindən,
İblis ürəklərin bəd niyyətindən,
Üşüdüm sevginin soyuqluqundan,
Sısqa baxışların donuqluqundan,
Müdrik duyğuların oyuqluqundan.
***
Üşüdüm yalanın qaralarından,
O haram ciblərin paralarından,
Dünyanın sağalmaz yaralarından…
Əyilməz qəddimi əydi bu ələm.
***
Üşüdüm, tək otaq, bir mən, bir qələm,
Əyilməz qəddimi əydi bu aləm,
Yetmədi Tanrıya, yetmədi naləm.
Zaman çıraq tutdu əyri işlərə,
Ürəklər sındıran pis vərdişlərə,
Quduzluq bəxş edən haram dişlərə.
***
Soyuq baxışların dönüklüyündən,
Eşqin, məhəbbətin sönüklüyündən,
Qara yalanların böyüklüyündən.
Üşüdüm, İlahi, üşüdüm, yenə,
Yandı sitəmlərdə günahsız sinə.
***
Üşüdüm–tökülən nahaq qanlardan,
Yaşamaq eşqiylə solan canlardan…
Bir-birinə yağı bu insanlardan!
Sitəmləri sonsuz dünya nə yaman?
Aman istəyirəm, ey Tanrım, aman!
***
Üşüyə-üşüyə soldu varlığım,
Çırpındı qəfəsdə can vüqarlığım,
Qaraya büründü bəxtiyarlığım.
Dünyanın fəqanı göylərdə gülüş,
Qurtarmaq bilməyir min illər döyüş.
Əzablı vuruşda bu Şadimanın,
Tanrım bilməm niyə almayır canın?!..
03.12.1991
154
Şirin x
anım Kərimbə
yli Şadiman
•
QANUNSUZ DOĞULMUŞ QIZCAĞAZA
Sənin göz yaşların
atəşli könlümə ocaq,
Qəlbimdə oyandı
mərhəmət hissi qucaq-qucaq.
Titrək əllərim uzanar yoluna…
Qollarım sarılar qoluna.
Yaralı köksüm sənə isti qucaq,
Ana nəvazişindən,
ata qayğısından uzaq bala,
Saldı həyatın uçurumları
cocuq həyatını qeylü-qala!
Nə çılğıncasına hönkürtüylə
nalə çəkdin?
Qəmini qəlbimə tökdün.
Onsuz da yaralı könlümdə
min bir dərdi-qəm.
Ağlatdı qəlbimi
narahat baxışlarındakı nəm.
Səni bu dünyaya atana-ölüm.
Qiyamət günü gələr,
kəsər qapısının kəndarın zülüm.
Sil göz yaşlarını,
dünya keşməkeşli.
Bizi anbaan izləyən həyat canavar dişli.
O kiçik vücudunu ələ al,
Özünü zamanın axarına sal.
Döyüşkən iradənlə irəliyə get,
Ən uca zirvələrə yet.
Dünya başdan-başa mübarizə,
Ölümüylə, zülmüylə qan çıxıb dizə,
Bu əzablı yolları şərəflə keçmək qalır bizə.
Ümidini qırma,
sığınıb Allaha-
məğrurluqla, namusla get sabaha.
Anan içkiyə möhtac,
Atanın ölmüş cismində ruhu ac.
Sən isə iradəsiz qadının,
Qeyrətsiz kişinin atdığı
səhv addımın qurbanı.
***
İndi sən tənha ikən,
səni bu dünyaya atanlar hanı?
Qanunsuz doğuldun
bir ağılsız qadının bətnindən,
Bəlkə də xəbəri olmadı
onun heç bir dindən.
Dostları ilə paylaş: |