42
5.1.1. VOKALLER ve KONSONANTLAR (ÜNLÜLER ve ÜNSÜZLER)
Urartu Çivi Yazısı’nda saptanabildiği kadarıyla
-a-, -e-, -i-, -u- vokalleri
bulunmaktadır. Urartu Dili’nde
-o- vokalinin bulunduğu düşünülse de bu yazıda ifade
edilmemektedir
2
. Wilhelm; birbirleri ile değiştirilebilir
işaret seslileri olan -u- ve -
ú-
sadece
-u- mu yoksa aynı zamanda
-o- sesini de karşılayıp karşılamadığını belirsiz
olarak görmektedir ve şu değerlendirmeyi yapmaktadır: Farklı hecelemeler önermektedir
ki; -
u- ve -
ú- sadece tek vokal ses verebilir. Halbuki “bazı değişmelere karşın” -
e- ve -
i-
‘ nin farklı sesli vokaller olduğu görüşü vardır. Konuyla ilgili sadece birkaç
“homophonous” (eş sesli) işaretin kullanıldığını görmekteyiz:
tu ve tú, ar ve ár .
Bunların farklı sesler veren vokal işaretler olmadığını gösteren, yeterince değişik hece
değerleri şu an mevcuttur denilebilir
3
.
Melikişvili’ye göre; büyük bir olasılıkla
-o- sesinin karşılığı olan yazı işareti
-u-
idi. Örneğin; Urartu metinlerinde adı geçen Qulha Ülkesi haklı olarak
daha sonraki
klasik dönemde Kolhis ile eşitlenmektedir. Her iki ismin arasındaki telafuz benzerliğinin
gösterdiği gibi Qulha ismi Kolha’ya çok yakındır. Bundan dolayı
-o- vokali büyük bir
olasılıkla
-u- ile karşılanmaktaydı
4
.
Her ne kadar kesin işlevleri belirgin olmasada, Urartuca vokal seslerin genel
olarak tam telafuzları yapılmakta ve bu bazı sakıncaları da beraberinde getirmektedir:
1-Telafuz uzun bir vokal sese işaret edebilir. 2- Bir sonraki /k+v/
işaretteki vokal
sesin değerini belirtebilir. 3-Kullanılış amacı sadece estetik amaçlarla, yazı şeridini
doldurmak için, uygulanmış olabilir:
Hal-di-i-e :
Hal-di-e (her ikisi de : Tanrı Haldi’ye
anlamında ve >datif kasusunda). Genellikle çivi yazılı dillerde diftong dediğimiz 2
vokalden oluşan heceler bulunmaktadır (Bunların yanında üç ve daha fazla vokalden
oluşan aiei gibi vokal zincirleri de bulunmaktadır). Urartu metinlerinde de bunların
varlığını görebilmekteyiz.
2
Melikişvili 1971,
21
3
Wilhelm
2004, 122
4
Melikişvili 1971,
21
43
Örneğin:
-ka-i, ba-ú-še, Te-i-še-ba, e-ú-ri, ú-ru-li,-ia-ni, qi-ú-ra-i-e-di, ha-ú-li-i-
e, si-lu-a-di, a-ú-e-ra-, su-e, İš-pu-i-ni :
kelimelerinde;
/ai/, /au/, /ei/, /eu/, /ia/, /ie/, /ua/,
/ua/, /ue/, /ui/
diftonglarının varlığı
açıkça
görülmektedir
5
.
Urartu çivi yazısında şu konsonantlar bulunmaktadır
6
:
-b-, -d-, -g-, -h-
(gırtlaktan),
k (emfatik:güçlü k),
-I-,
-m-,
-n-, -p-,
-q- (ka sesi gibi),
-s-,
-s- (emfatik:güçlü s),
-š- (Türkçe’deki ş sesi
değerinde)
-t-, -ţ- (emfatik: güçlü t),
-
z-(sesli s sesi değerinde)
,
( Aspire: nefesli ses “
h” sesi gibi”)
-r-
( -w- -y- )
Urartu Dili’ndeki seslerin yukarıdaki telafuzları, linquistler (dilbilimciler) tarafından
önerilmiş, güçlü olasılığı olan hipotezlerdir. -
w- ve -
y- ses işaretleri için kanıtlar dolaylı
şekildedir. Bunların: -
ni -i-e, a-i-u, a-ú-i sesleriyle telafuz edildiği düşünülmektedir
7
.
Seslendirme ile ilgili düşündürücü ifadelerden bir diğeri -
s- ve -
š- harfleri ile
ilgilidir. Urartular çivi yazısını Assur’dan aldıkları zaman -
š- harfi -
s-
gibi okunuyordu
(Aynı durum Hititlerde de mevcut: Hitit Kralları’ndan Murşili isminin artık Mursili
olarak telafuz edildiği anlaşılmıştır). Bundan dolayı belki de Assur’dan alınan -
š- sesini
içeren işaret aslında -
s- sesini veriyordu. -
s- sesini ihtiva eden işaret de belki -
š- için
kullanılıyordu. Bunun yanında Assur zamanında -
š- sesi -
z- ye dönüşmüştür düşüncesi
de dilbilimciler tarafından
belirtilmektedir
8
.
Diakonoff; Urartuca’nın fonolojik sisteminin; atası Proto Doğu Kafkas Dili’nden
daha fakir olduğunu belirterek, yaptığı incelemeler sonucu elde ettiği fonolojik ses
değerlerini aşağıdaki tabloda göstermektedir. Tabloda yana yatık parantez içerisinde “/
/”, bunların fonolojik ses değerlerini, paranteze alınmayanlar
ise çivi işareti içindeki
5
Wilhelm
“a.g.e”, 121, 122
6
Melikişvili “a.g.e”,
21
7
Wilhelm
2004, 121
8
Zimasky
1971, 22
44
telafuzlarını belirtmektedir
9
. Diakonoff bu tabloyu düzenlerken Doğu Kafkas Dilleri’nin
fonolojik sisteminden de yararlanmaktadır. Tabloda:
I. kolon sessiz ve nefesli seslerin
ses değerleri;
II. kolon. Hurrice ses değerleridir ve tablo içinde verilmemiştir.
III. kolon
ani, emfatik (vurgulu) veya hemze ses değerleri;
IV.
kolon sesli ses değerleri;
V. kolon
liquid (akıcı) sesleri; VI. kolon nasal (burunsal) sesleri belirtmektedir
10
.
Tablo 4: Urartu Dili’ndeki konsonant ve sonantlar ile diğer ses değerleri
Konsonantlar
Sonantlar
I
III
IV
V
VI
Labial stops
(dudaksıl )
/p/ p
/p/ p
/b/ b
- /m/
m
Labial.fricatives
( dud.sürtünme )
- - /v/
b, -u-,
-Vb-u-
/w/ u , w
x
Dental stops
( dişsel )
/t/ t
/ţ/ ţ
/d/ d
/r/ r
/n/ n
Dental.fricatives
( diş.sürtünme )
/s/ š
- /z/
?
z ?
-
-
Dental africates
( diş sürtmesiz )
/c/ s
/c/ s
/ / z
/l/ l
∗
-
Velar stops
( damaksıl )
/k/ k
/k/ q
/g/ ? g ?
-
Velar spirants
(damak sürtün. )
/x/ h
- /
Y
/ h
/j/ i , g
-
Post velars,
uvulars ( arka
damk,küçükdil )
/q/ q
-
-
-
-
Aspiration (?)
( nefesli ses )
/h/ h
Her ne kadar Urartuca’nın telafuz sistemindeki ayrım tam tespit edilemese de bu
dilin fonolojik sisteminin dental frikatifler (diş sürtünme sesleri) bifokal frikatifler (çift
odaklı sürtünme sesleri) ve afrikatifler halinde betimlenebileceği belirtilmektedir. Ayrıca
Urartuca’nın bir tonal (titreşen ses veren) dil olduğu belirtilmektedir.
9
Diakonoff
1986, 11,12. Tablo içinde verilen ses değerlerinden bazıları mevcut yazın ve simgeler
arasında bulunmadığından verilememiştir. Eksik değerler hakkında söz konusu esere bkz.
10
Diakonoff
1986, 6
∗
Diakonoff / l / sesinin tabi ki bir lateral (yanal ses) sonant olduğunu belirtmekte
fakat tablo içerisinde
fazla yer işgal etmemek için ayrıca belirtmediğini bildirmektedir. Diakonof “a.g.e” s. 12.