Ziyaos-salehin
az.ziaossalehin.ir
Buxari o günlərdə öz ustadı Zohəlinin və Nişapur alimlərinin
çoxunun nəzərində şübhəli, yolunu azmış, xarab əqidəli şəxs
kimi tanınmışdır. Özünə qarşı Nişapur əhalisinin bədbinliyini
elə bir həddə qazanmışdı ki, hətta orada yaşaya bilmədi və digər
bir şəhərə köçmək məcburiyyətində qaldı. Bəziləri deyirlər ki:
Onu Nişapurdan sürgün etdilər, Müslim və Əhməd ibn
Müslimədən başqa bütün şagirdləri onun ətrafından dağıldılar.
Çünki onlar, öz şəxsiyyətlərinin, Buxarinin mənfur əqidəsi ilə
ləkələnməsindən, başqalarının bədbinlik və nifrətindən amanda
qalmağını istəyirdilər.
Bu tarixi hadisədən belə nəticə əldə etmək olar ki, həmin
vaxtlar Buxarinin və onun yeganə şagirdi olan Müslim ibn
Həccac Nişapurinin yazıları Zohəli kimi alimlər tərəfindən
qınanmışdır. Bu iki kitab bu günlərdə "Səhiheyn" adı ilə əhli-
sünnə məzhəbinin ən mühüm sənədləri kimi təqdim edilir. O
zaman bu iki kitabın müəlliflərinin kafir adlandırılması ilə
yanaşı nə dərəcədə müsəlmanların bədbinliyini özlərinə cəlb
etmişlər.
Xətib Bağdadi yazır: “Məhəmməd ibn Yəhya dedi:
“Bağdaddan bizim üçün yazdılar ki, Buxari Quranın
kəlmələrinin məxluq olması barədə şəkk edir. Biz onu batil
əqidəsindən çəkindirdik. Lakin, təsiri olmadı. Bundan sonra
səh:108
əgər bir kəs onun məclisində iştirak etsə, bizim məclislərdə
iştirak etməyə haqqı yoxdur
)1(
”.
Müslim də şübhəlidir
Zohəli nəinki Buxarinin əqidəsini doğru saymır, özünə də
hörmət qoymurdu. Bəlkə, onun şagirdi Müslim ibn Həccacı da
Ziyaos-salehin
az.ziaossalehin.ir
onun kimi əqidəsi xarab sayırdı. Buna görə də onu öz
məclisindən qovdu və onunla oturub durmağı heç kəsə icazə
vermirdi
)2(
.
İbn Xəlləkan deyir: “Müslim bu əqidəsinə görə Hicazın və
İraqın da nifrətini qazandı və bu şəhərlərdən də qovuldu
)3(
”.
Bu hadisələrdən məlum olur ki, Buxari və Müslim nəinki
Nişapur əhalisi tərəfindən, hətta özlərinin xas əqidələrinə görə
Bağdad alimləri tərəfindən tənqid olunmuş və qınanmışdır.
Bununla da Nişapur şəhərindən qovulmuşlar.
Səhiheyn Əbu Zərənin nəzərində
Əbu Zər`ə hədis, rical və başqa elmlərdə böyük mütəxəssis bir
alimdir. Fazil Nəvəvi onu belə təqdim edir:
هَعْرَذوُبَا ناَساَرُخ ِلهَا ْنِم ِهَبَعَبْرا یَلِا ِظْفَحْلا یَهَتْنِا
_
HəDIS əZBəRLəMəK Və BU FəNDə MəHARəT
QAZANMAQ DöRD NəFəRə MəXSUSDUR. ONLARDAN
BIRI Də ƏBU ZəR`əDIR
)4(
_ .
Əbu Zər`ə belə elmi məqamı ilə Müslimü və onun timsalında
olanları tənqid etmiş, onları zahiri mənaları tutan bir adam kimi
təqdim etmiş və “Səhihi-Müslim”kitabının bir çox
səh:109
1
-
[
1
. ]
Bu əhvalat barədə “Tarixi-Bağdadi”-də geniş söhbət
olunmuşdur. 2-ci cild; səh. 31-32; və 3-cü cild, səh. 415 və
Ziyaos-salehin
az.ziaossalehin.ir
“İrşadus-sari”, 1-ci cild, səh. 38 və “Fəthul-bari”nin
müqəddiməsi, 1-ci cild, səh. 978-i mütaliə edin .
2
-
[
2
“ . ]
Dairatul-maarif” müəllifi Fərid Vəcdi, 5-ci cild; səh. 292
və ;Təzkirətul-hifaz;, 2-ci cild; səh. 589 ;
3
-
[
3
“ . ]
Vafiyətul-Əyan”, 2-ci cild;. səh. 281 ;
4
-
[
4
“ . ]
Təhzibul-əsma vəl-luğat”, 1-ci cild, səh. 68 ;
hədislərinin yanlış olduğunu bildirmişdir.
Xətib Bağdadi Səid ibn Ömər Bərzəidən nəql edir ki, dedi:
“Mən Əbu Zər`ə ilə bir yerdə idim. Söhbət “Səhihi-Müslim” və
ona oxşar kitablardan düşdü. Əbu Zər`ə dedi: Bunlar o
şəxslərdir ki, vaxtından qabaq istəyirdilər məqam və şöhrətə
çatsınlar. Özlərindən bir şey düzəldib kitab yazdılar. Öz
kitablarını cilvələndirərək məqama yetişdilər
)1(
”.
Xətib Bağdadi yenə Səiddən nəql edərək belə deyir: “Əbu
Zər`ənin yanında idim. “Səhihi-Müslim” kitabını onun yanına
gətirdilər. Əbu Zər`ə baxdı. Növbə Müslimün Əsbat ibn
Nəsrdən nəql etdiyi hədisə çatdı, belə dedi: - Bu hədis nə qədər
də səhv və yanlışdır !
Sonra “Qutn” adına çatdıqda dedi:
“-Bu əvvəlkindən də lap pisdir
)2(
.”
Əbu Zər`ənin söhbətini Zəhəbi də nəql etmiş və
هِب َنوُفِتْشَی
(yəştifunə bih) “özlərini nümayiş etdilər” kəlməsinin
əvəzinə
َنوُفِتْسَی
هِب
(yəstifunə bih) gətirmişdir. Yəni elə bir iş
gördülər ki, onun vasitəsilə özlərini məşhurlaşdırdılar
)3(
.
Ziyaos-salehin
az.ziaossalehin.ir
Səhiheyn kitabları Nəvəvinin nəzərində
Fazil Nəvəvi Buxari və Müslimün səhihlərinə özü şərh
yazmışdır. Onun rical elmində mütəxəssis olmasına və bu elm
barədə saysız kitablar yazmasına baxmayaraq, bu iki kitabın
hədislərinin bir miqdarının düzgün və səhihliyində şübhə etmiş,
bəzən açıq şəkildə onun batil olduğunu bildirmişdir.
Səhihi-Müslimə yazdığı öz şərhinin müqəddiməsində belə
deyir: “Müslim belə iddia edirdi ki: ”Mən bu kitabda təkcə öz
səh:110
1
-
[
1
“ . ]
Tarixi-Bağdadi”, 4-cü cild; səh. 273-274 ;
2
-
[
2
. ]
Həmin mənbə .
3
-
[
3
“ . ]
Mizanul-etidal”, 1-ci cild, səh. 126 ;
nəzərimdə səhih olan hədisləri toplamışam. Bəlkə də
topladığım hədislərin səhihliyində fikir birliyi vardır”.
Nəvəvi bu cümlələrin nəqlindən sonra belə deyir: “Bu iddianı
sübut etmək çətindir. Çünki, elə bir şəxslər tərəfindən nəql
olunmuşdur ki, onların düz danışmağı və hədislərinin səhihliyi
mübahisəlidir. Biz onların bəzilərinin adlarını qeyd etmişik
)1(
”.
Nəvəvi “Səhihi-Müslim” kitabının şərhində yazılmış hədis
barədə belə deyir: “Əba Sələmə “Bədul vəhy mövzusunda”
belə nəql edir ki, Peyğəmbərə (s) nazil olan ilk surə “
Muddəssir “ surəsidir. Lakin, “Bu hədis zəif, bəlkə də batildir.
Çünki, Peyğəmbərə (s) nazil olan ilk surə “Ələq” surəsi
olmuşdur
)2(
”.
Dostları ilə paylaş: |