119
ki, 1914-18-ci illərin dünya müharibəsində iştirak edən üç min azərbaycanlı içərisindən çıxmış
ilk hərbi təyyarəçi Fərrux Qayıbov idi. Doğrudan da Fərruxun hərbi işə marağı olmasaydı, o,
1910-cu ildə Tiflis kadet korpusunu on iki balla (o vaxt bu rəqəm əla qiymət sayılırmış,
Ə.Şıxlinski özü də həmin korpusu on iki balla bitirib - Ş.N.) qurtardıqdan
sonra könüllü olaraq,
Peterburqdakı üçillik Mixaylovsk topçuluq məktəbinə getməzdi.
Zülfüqar muəllimdə olan sənədlər göstərir ki, Fərrux üç illik Mixaylovsk topçuluq
məktəbində iti zehninə, gözlə dəqiq ölçmə qabiliyyətinə, xüsusilə topdan bacarıqla atəş açdığına
görə birinci dərəcəli mükafat almışdır. Həmin mükafat İsveçrənin “Pavel-Bure” firmasında
hazırlanan qızıl saatdır” Saatın üzərində “Yunker Fərrux ağa Qayıbova, 1913-cü il” sözləri
yazılıb.
Sinəsi ötən günlərin xatirələrilə dolu olan Zülfuqar Qayıbovun zəngin şəxsi arxivi var. O,
səliqəylə saxladığı bağlamadan balaca bir gümüş papiros qutusu çıxarır. Papiros qutusu
dramaturq M.F.Axundova məxsusdur. M.F.Axundovla Fərruxun əmisi Hüseyn Əfəndi Qayıbov
yaxın dost olublar.
Əliağa Şıxlinski 1944-cü ildə çap olunmuş “Xatirələrim” kitabında yazır: “Mirzə Hüseyn
Qayıbov, Mirzə Fətəli Axundovun çox yaxın dostu idi. O, ərəbcə kitab və təzkirələri oxumaqda
Mirzə Fətəliyə kömək edərdi,
çünki ərəbcəni o, Mirzə Fətəlidən daha yaxşı bilirdi”.
Ərəb və fars dillərində gözəl təhsilə malik olan M.H.Qayıbov bir müddət Tiflisdə ruhani
idarəsinin müsəlman mədrəsəsində şəriət müəllimi olmuş, Qori müəllimlər seminariyasında
Azərbaycan şöbəsinin açılması üçün M.F.Axundovla birgə fəaliyyət göstərmişdir. Lakin bu
təşəbbüs böyük dramaturqun ölümündən bir il sonra həyata keçirilir. Qori müəllimlər
seminariyasının nəzdində Azərbaycan şöbəsi açılır. M.Qayıbov 1879-cu ildən həmin
seminariyada Azərbaycan və Şərq dilləri müəllimi işləyir. O, kasıb
tələbələr üçün dövlətdən min
manat vəsait alır və dolanacağı ağır olan tələbələrdən qırx üç nəfərinə kömək edir. 1881-ci ildə
Zaqafqaziya müftisi vəzifəsinə seçilərkən Mirzə Hüseyn demişdir: “Mən heç bir vaxt ruhani
olmamışam və heç bir dini ayin icra etməmişəm və bundan sonra da etməyəcəyəm, lakin mənə
təklif edilən vəzifəni qəbul edirəm, çünki bu vəzifədə xalqıma daha böyük fayda verə biləcəyimi
güman edirəm”.
Müsəlman qızlarının təhsil alması, onların azad edilməsi və çadralarının atılması uğrunda
mübarizə edən Qayıbov öz yazılarında sübut etmişdir ki, heç bir şəriət qızın və ya qadının
təhsil
almasını qadağan etmir, edə də bilməz. Şəriətin qara qanunlarının hökm sürdüyü belə ağır bir
vaxtda o, öz həyat yoldaşı Səadət xanıma “Qafqaz qadınlarının xeyriyyə cəmiyyəti”ndə iştirak
etməyə icazə vermiş, qızları Nigar və Gövhəri Tiflisdə rus dilindəki Nücabə Qızlar İnstitutunda
oxutmuşdur. Həmin institutu 1889-cu ildə Nigar, 1903-cü ildə isə Gövhər qızıl medalla
bitirmişdir.
Ömrünün sonuna kimi müfti vəzifəsində çalışan xeyirxah Mirzə Hüseyn Qayıbov
yüzlərlə azərbaycanlı gəncin savadlanmasında fəal iştirak edib.
Böyük Azərbaycan şairi Seyid Əzim Şirvani 1879-cu ildə “siyasi etibarsızlığ”a görə işdən
çıxarılanda böyük şairin müəllimliyə qaytarmasına şəxsən M.H.Qayıbov kömək etmişdir. Şirvani
- yaxın dostu və məsləkdaşı Qayıbova həsr etdiyi səksən dörd misralıq qəsidəsində onu ilk dəfə
məktəb bina edən peyğəmbər adlandırmışdır.
İKİNCİ AZƏRBAYCAN TƏYYARƏÇİSİ
On birinci ordu Azərbaycana gələndən sonra Azərbaycan milli diviziyasının tərkibində
aviodəstələr təşkil olunmuşdu. Bu aviodəstələrdə azərbaycanlı gənclərdən də təyyarəçilər
hazırlanırdı. Hələ 1918-ci il mayın iyirmi səkkizində Vladimir İliç
Lenin göstəriş vermişdi ki,
Bakının müdafiəsi üçün aviasiya divizionu təşkil olunsun. Respublikada aclıq və dağıntının
hökm sürdüyü bir vaxtda - 1920-ci il mayın iyirmi dördündə Bakıda hərbi Dəniz Aviasiya
məktəbi açıldı.
120
1923-cü ildə Azərbaycan zəhmətkeşləri milli hərbi hava donanması cəmiyyəti yaratmaq
təşəbbüsünü irəli sürdülər. Bir çox şəhər və qəza mərkəzlərində bu cəmiyyətə yardım fondu
təşkil olundu. Respublikanın müxtəlif idarə və müəssisələri təyyarə düzəltmək üçün könüllü
olaraq bu cəmiyyətə pul keçirdilər. Hətta məşhur yazıçı-dramaturq Cəlil Məmmədquluzadə
yazıçı və şairlərdən pul toplayaraq həmin pulla “Molla Nəsrəddin” adlı təyyarə düzəldilməsini
təklif edirdi.
1923-cü il avqustun iyirmi səkkizində “Kommunist” qəzetində (№193) Ruhulla Axundov
“Molla Nəsrəddin aeroplanı” adlı məqaləsində yazırdı:
“...Mən var qüvvəmlə butün qələm arkadaşlarımı, firqə məsləkdaşlarımı və ümumi əmələ
və kəndli yoldaşları dəvət
edirəm ki, Azərbaycan zəhmətkeşlərinin mədəniyyəti uğrunda can
çəkişmiş mübarizlərin adını əbədi surətdə qeyd etmək üçün “Molla Nəsrəddin aeroplanı”na ianə
toplamağa başlasınlar”. Qəzetin çağırışı ilə C.Məmmədquluzadə məvacibinin onda bir hissəsini
(o vaxtkı pulla iki milyardını) “Molla Nəsrəddin aeroplanı nəfinə verib, Ağamalıoğlunu,
Mirbəşir Qasımovu, Salman Mümtazı, Əli Səbrini ianə verməyə dəvət edir. Bu təşəbbüsə
Abdulla Şaiq, Əbdürrəhimbəy Haqverdiyev, Süleyman bəy Axundov kimi məşhur Azərbaycan
ədibləri də qoşulmuşlar.
Ziyalıların topladığı ianəyə bir təyyarə də alınır. Amma adını “Molla Nəsrəddin”
qoymurlar.
1924 - 1926-cı illərdə ilk dəfə olaraq Bakı - Tiflis, Bakı - Pyatiqorsk, Bakı-Yevlax hava
marşrutları açılır. Belə bir vaxtda “M-52” və “M-92” təyyarələri respublika səmasında
cövlan
edirdi.
Bu hava gəmisini idarə edənlərdən biri də ikinci Azərbaycan təyyarəçisi Teymur
Mustafayev olmuşdur.
Teymur 1896-cı ildə Bakıda dülgər ailəsində anadan olub. On dörd yaşlı Teymur peşə
məktəbini bitirdikdən sonra 1920-ci il mayın 24-də açılan Bakı hərbi dəniz təyyarəçilik
məktəbinə daxil olur. 1922-ci ildə həmin məktəbi əla qiymətlərlə bitirən T.Mustafayev hərbi-
dəniz təyyarəçisi rütbəsi alır. O, birinci Azərbaycan diviziyasının aviodivizionunda Xəzər
dənizində neft yataqlarının kəşfi sahəsində təyyarəçi-instruktor kimi xidmət edir. Əlaçı pilot
Teymur 1922-ci il noyabrın on dördündə Azərbaycan SSR Mərkəzi İcraiyyə Komitəsinin yüz
səksən nömrəli əmri ilə respublikanın Qırmızı Bayraq ordeni ilə təltif olunur.
Həmin il aprelin iyirmisində Respublika Hərbi-Dəniz Komissarlığının yüz otuz iki
nömrəli əmrilə Teymur uçuşda qazandığı müvəffəqiyyətlərə görə üstü yazılı qızıl saatla
mükafatlandırılır.
Təyyarəçi Teymur Mustafayev 1924-cü ildə Xəzərin üstü ilə beş yüz-altı yüz metr
məsafədən uçarkən dəniz səthinin bir sahəsində yağlı neft ləkələri müşahidə edir. O,
bu barədə
neft təsərrüfatı nazirliyinə məlumat verir. Həmin illərdə respublikamızda hərbi xidmətdə olan,
sonralar Sovet İttifaqı marşalı, Sovet İttifaqı Qəhrəmanı Stepan Akimoviç Krasovski yazır ki,
Xəzərdə ilk dəfə neftin olmasını azərbacanlı təyyarəçi Teymur Mustafayev kəşf etmişdir desək,
yanılmarıq.
“Hünər” verilişində ilk azərbaycanlı təyyarəçi Fərrux ağa Qayıbovun hərbi fəaliyyətindən
və 1916-cı ildə Qərb cəbhəsində dörd alman təyyarəsinə qarşı vuruşaraq qeyri-adi bir
qəhrəmanlıqla həlak olmasından söhbət açmışdıq. Verilişdən bir neçə gün sonra redaksiyamıza
bir ağsaqqal gəldi. İsrafil Mustafayev dedi ki, mənim qardaşım Teymur
Mustafayev də təyyarəçi
olub. Lakin 1926-cı ildən adı heç yerdə çəkilmir, onun haqqında heç bir azərbaycanlı gəncin
məlumatı yoxdur.
İsrafil müəllim qardaşı Teymura məxsus müxtəlif sənəd və şəkillər də gətirmişdi. Onların
arasında bir şəkil diqqətimizi xüsusilə cəlb etdi. Biz bu şəkli Əliheydər Qarayevdən və komissar
Heydər Vəzirovdan danışanda dönə-dönə verilişlərimizdə göstərmişdik. Bu on dörd nəfərin
təsvir olunduğu şəkildən indiyədək üç şəxsi tanıyırdıq. Məlum oldu ki, arxa cərgədə soldan
üçüncü-təyyarəçi Teymur Rəsul oğlu Mustafayevdir. Şəkil 1922- ci ildə çəkilib.
İyirminci illərin sonunda ölkəmizdə ilk siyasi proseslərdən birinə başlandı,
Gizli antisovet
təşkilat olan “prom-partiya” (sənaye partiya) ittiham edilirdi. Guya bu təşkilat burjua-texniki