489
Tablo 30: Karakalpakistan’da anne ve çocuk doğum ve ölüm oranları
1991 1995 2001
Doğum Oranları
% 35.8
% 24.8
% 21.8
Çocuk Ölümleri
% 51.3
% 30.8
Anne Ölümleri
% 108.7
% 53
Karakalpakistan’da yaşanan bu iyi gelişmeler genelde fedakârca çalışan
vatansever doktorlar sayesinde olmuştur. Bunlardan birisi olan O. Saidova,
Karakalpakistan’da yaptığı çalışmalardan dolayı 1997 yılında “Özbekistan
Kahramanı” unvanıyla ödüllendirilmiştir.
1035
Karakalpakistan’ın sağlık alt yapısının geliştirilmesi için 1999 yılında idrar
yollarındaki iltihapların ve iç organlardaki ödemlerin tespiti amacıyla 2.307 ABD
doları değerinde yeni sağlık cihazı alınmıştır. 2000–2001 yıllarında 3004 ABD doları
değerinde plazma üreten makine alınmıştır. Bu plazmalar sayesinde enfeksiyona
bağlı, onkolojik vb. hastalıklar tedavi edilmektedir. Aynı dönemde merkezi
Taşkent’te bulunan Akciğer Cerrahî Merkezinin kurulması ve donatılması amacıyla
200.000 ABD doları harcanmıştır. Nökis’teki diş polikliniğinin kurulması için
350.000 ABD doları ayrılmıştır. Bu poliklinik 2001 yılında hizmete girmiştir.
1036
Özbekistan Bakanlar Kurulunun 20 Ağustos 1990 tarihinde ve
Karakalpakistan Bakanlar Kurulunun 14 Eylül 1990 tarihinde aldığı karara göre
Berdak Üniversitesi bünyesinde üç yeni fakülte, iki bölüm ve eğitim enstitüsü
açılmıştır. 1 Ekim 1991 tarihinde Özbekistan Bakanlar Kurulu kararıyla Berdak
Üniversitesi, Tıp Fakültesi bünyesinde Taşkent Pediatri Tıp Enstitüsünün bir kolunun
açılması uygun görülmüştür. Bu enstitüden 1996 yılından itibaren uzman doktorlar
mezun olmaya başlamıştır. 2001 yılı itibariyle 730 doktor uzmanlık diploması
almıştır.
1037
2003 yılı itibariyle enstitü bünyesinde 1000 civarında öğrenci eğitim
1035
Karakalpakistannın Jana Tariyhı, s. 464.
1036
Karakalpakistannın Jana Tariyhı, s. 488.
1037
Karakalpakistannın Jana Tariyhı, s. 511–512.
490
almaktadır. Bütün bu çabalar gelecek on yılda Karakalpakistan’daki sağlık
politikalarının az da olsa düzene girebileceğinin ilk örneklerini teşkil etmektedir.
Ğ- ULAŞIM
Rusya’nın sömürge faaliyetlerinde Karakalpakistan’ın ayrı bir yeri vardır.
Çünkü Karakalpakistan toprakları hem ulaşım açısından hem de ana ticaret yolları
üzerinde bulunması nedeniyle önemlidir. Petro-Aleks-Şabbaz-Nökis-Çimbay ile
Nökis-Hocaeli-Konırat arasında ulaşım açısından müsait yollar bulunmaktadır.
Amuderya Kolu ile Hive Hanlığı arasındaki bağlantı ise genelde nehir üzerinden
yapılmıştır. Petro-Aleks şehrinden Buhara’ya uzanan bir kervan yolu
oluşturulmuştur. Bu yol sayesinde Harezm vahası ile Buhara arasında bağlantı
kurulmuştur. Karakalpakistan, Amuderya Nehri üzerinden Çarcuy, Aral Gölü
üzerinden de Aralsk ile bağlantı kurmuştur. 1910 yılından itibaren Amuderya Nehri
ve Aral Gölü üzerinden taşınan mallar Aralsk ve Çarcuy’a getirilmiş; buradan da
demir yoluyla Rusya’ya gönderilmiştir. Karakalpakistan’da üretilen pamuk ve deri
ürünleri Moskova ve Nijniynovgorod’a, yün ürünleri İtil boyundaki şehirlere, sıvı
yağ Bakû’ye, balık ürünleri Orenburg’a, yonca tohumu önce Hamburg’a, oradan da
Amerika’ya, kilimler ise Türkiye’ye ihraç edilmiştir.
1038
İkinci Dünya Savaşı sırasında Karakalpakistan’a uçakla ulaşım sağlanması
amacıyla KÖSSC Bakanlar Kurulunun 29 Temmuz 1943 tarihinde aldığı kararla
Nökis Havaalanının yapımı kararlaştırılmış ve aynı yılda yapım işleri başlamıştır.
Özbekistan Havayollarına bağlı Törtkül’deki 239. Hava Bölüğü, Nökis’e taşınmıştır.
Nökis Havaalanının yapılmasıyla 1944–1945 yılları arasında Nökis-Taşkent, Çarcuy-
Törtkül-Nökis arasında uçuş seferleri düzenlenmiştir. Ayrıca Karakalpakistan’a
getirilen yolcu uçaklarından ilâçlama işlerinde de faydalanılmıştır. 1944 yılında
24.285 hektar tarım arazisi ilâçlanmıştır.
1039
1935–1943 yılları arasında Taşkent-
Çarcuy-Törtkül havayolu kullanıma açılmıştır.
Karakalpakistan’da ilk zamanlar demir yollarının bulunmaması ekonominin
gelişmesini olumsuz etkilemiştir. 1945 yılında Çarcuy-Harezm demir yolu hattı ile
1038
Z. V. Togan, Bugünkü Türk İli, s. 263.
1039
KAROMA, fond:322, liste: 1, dosya: 1079, s. 162.
491
Karakalpakistan üzerinden Kazakistan’a giden bir demir yolu hattının yapımı
gündeme gelmiştir. 1940 yılında ise Türkmen Kanalı’nın yapılması ile ilgili planlar
ortaya çıkmıştır. Bu durumdan faydalanan Özbekistan Devlet Başkanı Usman
Yusupov merkezî hükûmete bildirmeden 1947 yılında Çarcuy-Konırat demir yolu
hattının inşaatına başlamıştır. Karakalpakistan’dan 10 bin kişi, 45 gün Çarcuy-
Hazarasp hattının yapımında çalışmıştır. Karakalpakistan Bakanlar Sovyeti Başkanı
Navrız Japakov başkanlığındaki 20 bin Karakalpak ise Darganata-Ürgenç hattında
çalışmıştır. Fakat merkezî hükûmetin haberi olmadan başlanan bu iş nedeniyle
Usman Yusupov, Komünist Partisi siyasî bürosunca sorguya çekilmiş ve uyarılmıştır.
1947 yılında Özbekistan’ın istenilen düzeyde pamuk teslim etmesi onun görevden
alınmasını engellemiştir. Çünkü bazı muhalifler merkeze bütün işçilerin demir yolu
hattında çalıştırıldığından pamuk toplamanın aksatıldığını, bu nedenle de istenilen
düzeyde pamuk toplanamadığı yolunda haberler göndermiştir. Böylece İkinci Dünya
Savaşı’ndan sonra ilk defa 1946–1950 yılları arasında Karakalpakistan’da demir yolu
hattının yapımına başlanmıştır. Karakalpakistan’ın her bölgesinden insanlar bu hattın
yapımında çalıştırılmıştır. Karakalpakistan demir yolu hattı 1950 yılında Tahiataş’a,
1951 yılında ise Hocaeli’ye ulaşmıştır. 1955 yılında da Çarcuy-Konırat demir yolu
hattı bitirilmiştir. Karakalpakistan sınırları içerisinde 100 km’lik demir yolu
döşenmiştir. Karakalpakistan demir yolu hattının Özbekistan ve Türkmenistan
hatlarıyla birleşmesiyle taşımacılık alanında büyük faydalar sağlanmıştır. Çarcuy-
Konırat demir yolu zamanla yetmez olmuştur. Bu nedenle de 1970 yılında Konırat-
Beynev demir yolunun yapımı için çalışmalar başlatılmıştır. Bu demir yolu
Karakalpakistan’ı Türkistan demiryollarına bağlamıştır. SSCB’nin 50. yıldönümünde
406 km’lik Konırat-Beynev demir yolu yapılmıştır.
1040
Karakalpakistan demir yolu
hattının uzunluğu 1970 yılında 102 km iken, 1980 yılında 486 km’ye çıkmıştır.
Demir yollarının yapımı sayesinde Kafkasya ve Ural bölgesine ulaşım sağlanmıştır.
Demir yolu hattının yapımından sonra karayolları büyük oranda rahatlamıştır. Çünkü
hem insan hem de yük taşımacılığında trenler tercih edilmiştir. Çarlık Rusyası ve
Sovyetler döneminde uygulanan demir yolu siyasetinin ana temelini Türkistan’ın
Rusya’dan başka dünyanın hiçbir tarafıyla demir yolu hattıyla bağlanamaması ve bu
sayede ham madde kaynaklarının kolayca kullanılabilmesi ve pazar hâline getirilmesi
1040
S. Yılmaz, ayn. mkl., s. 1327.
Dostları ilə paylaş: |