217
Sisiyanov Gəncəni almaq məqsədilə hərəkət etdi. Yuxarıda adı çə-
kilən Əli Sultanın qardaşı oğlu şəmsəddinli
Nəsib sultan onunla
birləşdi. Cavad xan şəhərin xaricində müharibə edərək məğlub
olub qalaya çəkildi.
Hicri 1218-ci (=1804) ildə, kanuni-sani (fevral) ayının 3-də,
Ramazan bayramı günü, sübh çağı qala hücum ilə alındı, Cavad
xan bir neçə övladı, əhalidən bir çoxu ilə bərabər öldürüldü. Gəncə
Yelizavetpol adı ilə adlandırıldı. Rus sərdarı, general-mayor Qul-
yakovu buradan Car nahiyəsinə göndərdi. O, çətin keçilən yerlərdə
düşmənə hücum edib, məğlub edildi və özü də öldürüldü. Lakin
bura ləzgilərinin gözü elə qorxmuşdu ki, bu hadisədən bir az
sonra, Tiflisə vəkillər göndərib, üzr istədilər və səmimiyyət göstər-
dilər. Minqreliya, Abxaziya əmirləri və Başaçıq (İmeretiya) valisi
Süleyman xan da sədaqətlə tabe oldular. İran
dövləti bu cür fütu-
hatdan qorxuya düşüb, Gürcüstanı geri qaytarmaq ümidilə İran
dövlətinə sığınan İrakli xanın oğlu Aleksandr mirzəni, əmirləri və
əhalini üsyana qaldırmaq üçün Gürcüstana göndərdi. Onun işini
qüvvətləndirməyi, İrəvan və Qarabağı mühafizə etməyi isə, Abbas
mirzəyə tapşırdı.
İrəvan hakimi Məhəmməd xan Qacar, batində İran hökumə-
tindən narazı idi. İrəvan elatının çoxunu Rum ölkəsinə göndərdi,
özü də qalaya çəkilib, Rusiyadan kömək istədi. Knyaz Sisiyanov
İrəvanı almaq qəsdilə yola düşdü. Üçkəlisa (Eçmiadzin) yaxınlığın-
da, Qırxbulaq adlı yerdə, ruslardan dörd dəfə artıq qoşunu olan
Abbas mirzəni məğlub etdi.
Bu zaman, sədri-ə'zəm mirzə Şəfi,
İrəvan qalasına gedib Məhəmməd xanı cürbəcür nəsihətlərlə İran
dövlətinə tərəfdar etdi. Rus sərdarı qalanı mühasirəyə aldı. Müha-
ribəyə gəlmiş olan şah özü də, məqsədə nail olmadan geri qayıtdı.
lakin bir tərəfdən mühasirə müddətinin uzanması və yürüş ilə bir iş
görülməməsi, digər tərəfdən də, azuqə azlığı və cürbəcür qorxulu
xəstəliklərin baş göstərməsi, Rusiya sərdarını hicri 1219-cu (=1805)
ildə, eylul (sentyabr) ayının 3-də Gürcüstana qayıtmağa məcbur
etdi. Bu hadisədən sonra ləzgilər, osetinlər və qabardinlər Alek-
218
sandr mirzəni təhriklə üsyan edib Gürcüstana hücum etdilər. Belə-
liklə, Rusiyanın yolu bağlandı. Knyaz Sisiyanov mərdanə fütuhatla
hamısını sakit etdi və Rusiyanın yolunu açdı. Həmin il rus qoşunu
dənizdən Rəşt üzərinə gəldi. Lakin müharibədən
sonra məqsədə
çatmadan Bakı bəndərinə qayıtdı. Hər iki tərəfdən top atışması
başlandı. Nəhayət, ruslar sahilə çıxıb şəhəri mühasirəyə aldılar.
Qubalı Şeyx Əli xan və qaziqumuqlu II Surxay xanın oğlu Nuh
bəy, bir dəstə İran qoşunu ilə Hüseynqulu xanın köməyinə gəldilər.
Rus qoşunları gəmilərə oturub Talışın Sarı cəzirəsinə getdilər.
Bu zaman, Rüstəm xan üsmi vəfat etdi. Onun yerində Ustar
xan oğlu Əli xan üsmi oldu. Araya ədavət düşdü. Mustafa xan Sə-
lim xanı Qarabağdan gətirdib, Şəkinin üzərinə getdi. Məhəmməd-
həsən xan qarşıya çıxaraq, vəziyyəti istədiyi kimi görməyib qoşunu
azad etdi. Özü də Mustafa xanın yanına gəldi. Mustafa xan hər iki
qardaşını Şirvana gətirib, əmisi oğlu Şeyx Əli bəyi Şəkidə naib tə'-
yin etdi. Lakin Şəki əhalisi üsyan qaldırdı. Onun qardaşı, Məhəm-
mədhəsən xan tərəfindən kor edilən Fətəli ağanı xanlığa qəbul
etdilər. Üç aydan sonra, Mustafa xan çarəsiz qalıb, Səlim xanı Şəki-
yə hakim göndərdi və onun qızını özü üçün aldı. Məhəmmədhəsən
xan Qubaya, Dərbəndə və buradan da Cara, axırda rusların yanına
gedib, Hacı Tərxana göndərildi. O, cəsarətli,
rəiyyətpərvər bir əmir
olmaqla bərabər, mütəəssib və qan tökən bir adam idi.
Hicri 1220-ci (=1805) ildə, şahın vəliəhdi Abbas mirzə, Naibüs-
səltənə ləqəbi ilə Azərbaycan hökmranlığına tə'yin edildi. O, qoşun
və topxananı yenidən təşkil edərək, firəng (Avropa) üsulunda
qalalar tikdirdi. Rus sərdarı Kürək çayı kənarında, qarabağlı İbrahim
Xəlil xan ilə görüşdü. İbrahim Xəlil xan, bağlanan əhdnamə muci-
bincə, Rusiya dövlətinin himayəsinə daxil oldu və xərac olaraq hər
il 10.000 əşrəfi verməyi öhdəsinə aldı. Özünü qorumaq üçün 50
saldat götürüb Şuşa qalasında yerləşdirdi. İmperator tərəfindən
onun özünə general-leytenant rütbəsi, oğlanları Məhəmmədhəsən
ağa və Mehdiqulu ağaya general-mayorluq və Xanlar ağaya da
polkovniklik rütbəsi verildi.
219
Digər
tərəfdən, Naibüssəltənə (Abbas mirzə) Qarabağı almaq
qəsdilə, damğanlı İsmayıl bəyi və Şahsevən Əliqulu xanı 10.000
nəfər qoşunla Xudafərin körpüsündən göndərdi. Məhəmmədhə-
sən ağa rus qoşunu ilə onların qarşısına çıxdı. Cəbrayıllı bağlarında
döyüşə başladı və Şuşaya qayıtdı.
Şah özü Qarabağın Təxti-Tavus adlı yerinə və Naibüssəltənə
də Ağoğlan və Çanaxçı yolundan Əsgəranın aşağısına gəldi.
Naibüssəltənə Gəncədən bir dəstə saldatla Şuşaya gedən polkov-
nik Karyagin ilə döyüşə başladı. Polkovnik qayıdıb Şah bulağı ya-
nında olan Tərnaut qalasına gəldi. Buradan da gedib, Tərtər çayı
kənarında yerləşmiş və 2000 saldatla şahın müharibəsinə gedən
knyaz Sisiyanov ilə birləşdi.
Şahın oradan qayıtması xəbərilə əlaqədar olaraq rus sərdarı
Şuşa qalasına gəldi. Naibüssəltənə də Gəncəyə getdi. Orada olan
ruslar ermənilərin bir hissəsilə qalaya çəkildilər. Naibüssəltənə,
Gəncə əhalisini öz xahişlərinə görə köçürüb Qazağın Həsənsuyu
yolu ilə Təbriz tərəfinə göndərdi. Özü də bir neçə gün Ağstafada
qaldı. O, beləliklə, Qazaq, Bozçalı (Borçalı) mahallarını və Gürcüs-
tanı öz tərəfinə çəkmək istəyirdi. Lakin məqsədinə çatmadan İrə-
van tərəfinə qayıtdı. Qazaq əhalisi Dilican
dərəsində onun qoşunu-
nun qabağını kəsib, qətl və qarətə başladılar. Knyaz Sisiyanov Şir-
vana gəlib zahirdə itaət göstərən Mustafa xan ilə görüşdükdən
sonra Bakıya getdi. Sarıda olan ruslar da dəniz yolu ilə gəlib onun-
la birləşdilər.
Bəzi xidmətlər göstərmiş olan II Mirzə Məhəmməd xanın qar-
daşı Əbdürrəhim ağa, Qubadan Şirvana, sərdarın hüzuruna gəldi.
O hərçənd Hüseynqulu xanın İran tərəfdarı olduğunu söyləyirdi,
lakin sərdar onun sözünü qərəzsiz sanmayıb qəbul etmirdi.
Sərdar, hicri 1220-ci (=1806) ildə şübatın (fevralın) 2-də qala-
nın yanında, Hüseynqulu xan ilə təslim olmaq haqqında danışıq
apardı. Bu zaman sülh və müsalimət qanunu xilafinə olaraq iranlı-
ların təhriki və ya Hüseynqulu xanın tapşırığı ilə onun bibisi oğlu
İbrahim bəy ibni-Əli bəy ağa ibni-Məhəmmədhüseyn xan ibni-
220
İmamqulu xan Dərbəndinin əlində öldürüldü. Başı qatilin atasilə,
şahın hüzuruna göndərildi. Ruslar gəmilərə minib Sarı tərəfə getdilər.
Sərdar öldürüləndən sonra, Tarxu şamxalından başqa bütün
xanlar üsyan qaldırdılar. Həmişə İran
dövlətindən qorxuda olan və
Rusiyanın himayəsini istəyən Talış Mir Mustafa xan, mirzə Büzürk
Qaimməqam ilə görüşdükdən sonra, xatircəm olub ruslarla ziddiy-
yətə başladı. Şirvanlı Mustafa xan, ruslara tərəfdar olan Səlim xan
ilə ədavət binasını qoydu. O, Gəncədən Şəkiyə, Səlim xana köməyə
gedən bir dəstə rus qoşununa mane olmaq istədi, lakin məğlub
olub geri qayıtdı.
Başaçıq (İmeretiya) valisi Rusiyanın düşmənlərilə dostluq
etməyə başladı. İranlılar yenə Arazdan keçdilər. Osmanlılar da öz
dövlətlərilə sülhün pozulduğunu görüb,
Gürcüstana soxulmağa
hazır oldular. General-anşef qraf Qudoviç sərdarlığa (baş koman-
danlığa) təyin edildi.
Qarabağlı İbrahim xan bir çox ərizə göndərməklə İran dövlə-
tinə ixlas göstərdi. Onun xahişinə görə, oğlu Əbülfəth xan bir dəstə
qoşunla Qapan yolundan Şuşa qalasının yanına gəldi. Naibüs-
səltənə özü də Xudafərin körpüsündən keçdi. Şuşada sakin olan
rus qoşununun komandiri mayor Lisaneviç, hicri 1221-ci (=1806)
ildə, həziran (iyun) ayının 2-də gecə yarısı qalanın xaricində köç və
külfətilə yerləşən İbrahim xanın üzərinə basqın edib onu arvadı,
oğlu, qızı və bir çox əyan və xadimlərilə bir yerdə öldürdü. İbrahim
xan hünərli, ədalətli, bərk ürəkli və sadə rəftarlı bir əmir idi.
Həmin gün Əbülfəth xan geri qayıtdı. İbrahim xan nəvəsi
Cəfərqulu ağa Məhəmmədhəsən ağa oğlu Ordubadın yaxınlığına
qədər onu təqib edərək, çoxlu qətl və qarət etdi. Mehdiqulu ağa
atasının yerinə Qarabağ hökumətinə təyin edildi.
Neçə vaxtdan
sonra, Əbülfəth xan Şahsevən Ətaulla xanın köməyilə cəbrayıllı
tayfasını və Qarabağın sair elatını köçürüb Qapan ətrafına getdi.
Bu zaman, ruslar və Cəfərqulu ağa cəbrayıllı elinin üsyan qaldırma-
sından istifadə edərək, iranlıları çətin keçilən və meşəlik yerlərdə