225
hücum etdi. Əli xan
və Məhəmməd xan əsir düşdülər, o birilər isə
qaçıb qurtardılar. Nəsəqçibaşı vaxtın tələbinə görə əlində olan
ixtiyara əsasən, şahsevən Nəzərli xanı və Fərəculla xanı həbsə aldı,
Ləngərkünan (Lənkəran) şəhərini yandırdı, Gamışvanı mühasirə
etməyə başladı, lakin bir iş görə bilmədi. Axırda, barışıq sözü araya
düşdü, mirzə Büzürg Qaimməqam şah tərəfindən gəlib Mir
Mustafa xanla görüşdü, əhdnamə və dostluğu möhkəmləndirdi.
Hicri 1225-ci (=1810) ildə, il yarımdan artıq Təbərsəranda qal-
mış Şeyx Əli xan, əcdadı səfəvilər dovründən Şeyx Cüneyd türbə-
sinin mütəvəllisi olan həzrəli Xan Butay bəy Hacı Şərif bəy oğlunun
təhrikilə gəlib Quba əhalisinin çoxunu özünə müttəfiq etdi,
ölkəni
almaq və qalanı mühasirə etməklə dörd ay məşğul oldu. O, əhali-
nin bir hissəsini Qrız kəndinə köçürüb, yeni bir şəhər salmışdı. Bu
zaman polkovnik Lisaneviç rus qoşunu, Şəki və Şirvan atlıları ilə gə-
lib Şeyx Əli xanı Çiçi kəndi yaxınlığında məğlub edərək ölkədən çı-
xardı. Şeyx Əli xan yenə Aqquşaya gedib orada sakin oldu. Damadı
Abdulla bəy də, Təbərsəranda qala bilməyib onunla birləşdi.
Bir zaman keçəndən sonra, Şeyx Əli xan Aqquşa əhalisindən
və öz təbəələrindən üç minə yaxın bir cəmiyyətlə maniəsiz Üsmi
mülkündən keçib Təbərsərana gəldi. Rüstəm qadidən sonra qarda-
şı polkovnik Məhəmməd qadi hökumət başına keçmişdi. O, yalnız
bir keçidi olan Xoçni kəndinin yarım ağaclığında bir yerdə səngər
düzəldib müdafiəyə başladı. Ləzgilər yürüş etmədilər. Şeyx Əli xan
öz nökərləri ilə hücum edib, səngəri aldı. Məhəmməd qadi qaçdı,
Abdulla bəy isə Xoçnidə onun yerinə keçdi.
Şeyx Əli xanın qayıtmasından iki ay sonra,
Məhəmməd qadi
yenə gəlib Abdulla bəyi çıxartdı və öz yerində əyləşdi. Xülasə, bir
müddət Rusiya, Rum (Türkiyə) və İran hüdudları döyüş meydanı və
xüsusən Qarabağ ölkəsi qoşunkeşlik və elat gediş-gəlişinə məxsus
bir sahə olmuşdu.
Hicri 1226-ci (=1811) ildə, general Tormasov Fransa ilə müha-
ribə etmək üçün, Rusiyaya çağırıldı. General-leytenant markiz Pau-
luççi onun yerinə keçdi.
226
Şeyx Əli xan Aqquşa qazisi Əbubəkrin köməyi və İran dövləti-
nə onun adına göndərilən vəsaitlə, Aqquşa əhalisini təkrar mühari-
bəyə təhrik etdi. Aqquşa, Mehdili, Təbərsəran və Qaziqumuqdan
topladığı səkkiz min nəfərə yaxın bir ordu və II Surxay xanın oğlu
Nuh bəylə birlikdə Qubanın üstünə gəldi. Ləzgilər öz atlarını Kürə
nahiyəsinin Samur çayı kənarındakı Məhərrəm kəndindən Təbər-
sərana qaytardılar. Özləri piyada olaraq Cibir kəndinə getdilər.
Ertəsi gün general-mayor Quriyev onların üzərinə hərəkət etdi,
lakin Quba bəylərinin ona göstərdikləri əlverişli
qərb yolunu qoyub
şərq tərəfdəki yoldan hücuma keçdi. Yolun çətinliyi üzündən məğ-
lub olub Zeyxur kəndinə qayıtdı.
Şeyx Əli xan Rustov kəndinə gedib, ölkəni yenə öz itaəti altına
keçirdi. Yalnız Quba qalası və Zeyxur kəndi rusların əlində qaldı.
İki aydan artıq keçəndən sonra, general-mayor Xatuntsev yeni
bir qüvvə ilə yetişdi. Şeyx Əli xanı Rustov kəndində məğlub edib,
ölkədən çıxardı. Ləzgilər çox tələfat verdilər. Aqquşa qazisi Əbu-
bəkr də bu döyüşdə öldürüldü. General Xatuntsev, Surxay xanı
cəzalandırmaq üçün Kürə nahiyəsinə hərəkət etdi. Surxay xanın
qardaşı oğlu Aslan ağa Şahmərdan oğlunu öz yanına çağırdı. O,
keçmişdə öz əmisi Surxay xanın yanından Rum (Türkiyə) ölkəsinə
qaçmış, keçən il Tiflisə və oradan da Qaytağa, üsminin yanına gəlib
orada sakin olmuşdu. General Xatuntsev Şeyxi kəndində səngər
atmış Surxay xanın üzərinə yürüşə başladı.
Surxay xan məğlub olub
Qaziqumuğa qaçdı. Kürə nahiyəsi rusların əlinə keçdi. Aslan ağa
polkovnik rütbəsi və xanlıq ləqəbilə buraya hakim təyin edildi. Onu
qorumaq üçün də Qurahda bir batalyon saldat saxlanıldı. O,
hünərli, zabitəli, bədməzac və içki sevən bir əmir idi.
Şeyx Əli xan Qubadan qaçdıqdan sonra, bir zaman Sunbat
kəndində, onun yaxın adamları isə, Cümcüqat kəndində olurdular.
O, Əbubəkr qazinin oğlu Bəhanın köməyi və sair vasitələrlə yenə
Aqquşaya gedib orada məskən saldı.
Həmin ilin axırında, İrana tərəfdar olması qəti zənn edilən
polkovnik Cəfərqulu ağa Məhəmmədhəsən ağa oğlu həbsə alınıb,
227
ruslardan bir dəstə piyada və bir neçə nəfər kazakla Tiflisə göndə-
rildi. Tərtər çayından keçərkən, Cəfərqulu ağa atının cilovunu sal-
datın əlindən qapdı, özü ilə bərabər atın sağrısında oturan o biri
saldatı suya salaraq, Cəbrayıllı elinin arasına qaçdı.
Bu xəbər Nai-
büssəltənəyə çatan kimi Qarabağa gəldi. Əmir xan Qacarı, Cəfər-
qulu ağa ilə Cəbrayıllı elini və Qarabağın sair elatını köçürməyə
məmur etdi. Özü isə, topxana və sərbazla Sultan Bud səngəri
üzərinə gəldi. Burada qarabağlı Mehdiqulu xanla bir rus batalyonu
var idi. Bunları məğlub edib bir çoxunu öldürdü və sağ qalanlarını
əsir aldı. Mehdiqulu xan isə qaçıb qurtardı.
Əmir xan və Cəfərqulu ağa beş-altı min ailəni Arazdan keçirib,
Naibüssəltənə ilə birləşdilər. Naibüssəltənə Qarabağ elatını yerbə-
yer edib, Qarabağ kəndlərinin hökumətini xanlıq ləqəbilə Cəfərqu-
lu ağaya verdi. Özü də Təbrizə qayıtdı.
Bu zaman qaziqumuqlu Surxay xan Kürə üzərinə gəldi. Aslan
xan rus batalyonu ilə gedərək Qurahdan üç ağac yuxarıda Kərxən
kəndində onu məğlub etdi. Surxay xan da Aslan xanın anasından
olan öz oğlu Mürtəzaəli ağanı Qaziqumuq hakimliyinə təyin edib,
özü İrana getdi. Aslan xan öz ana qardaşının yanına gedib orada
sakin oldu. Surxay xan bir il sonra İrandan qayıtdı.
Mürtəzaəli xan, Aslan xanın qardaşı Fətəli ağanı götürüb, mü-
haribə bəhanəsilə qarşıya çıxdı. Lakin o, yolda Fətəli ağanı öldürüb
öz atası ilə birləşdi. Aslan xan Kürəyə qayıtdı. Surxay xan da yenə
Qaziqumuğa sahib oldu. Surxay xan alim, rəiyyətpərvər və qantö-
kən bir əmir idi.
Markiz Pauluççi Naibüssəltənənin
gəlmək xəbərini eşidincə,
tam sürətlə Qubadan Qarabağa gəldi. O, general Kotlyarovskini
Qubada qoydu, özü isə ... Tiflisə getdi. Buradan da qulluqdan çıxa-
rılaraq Rusiyaya qayıtdı. General-anşef Rtişşev onun yerinə sərdar
göndərildi.
Hicri 1227-ci (=1812) ilin baharında, Naibüssəltənə şah tərə-
findən göndərilmiş külli ləvazimat və qoşunla Mişkin qəsəbəsinə
varid oldu. Əmir xan Qacar sərbaz və topxana ilə bu tərəfdən, sair
228
əsgərlər də, onun ixtiyarında olaraq Ərkəvan, Zuvand və Astara
səmtində Talış Mir Mustafa xanı cəzalandırmaq üçün göndərildi. O
yenə İran dövlətindən üz çevirib, rusları öz köməyinə çağırmışdı.
Əmir xan aqustos (avqust) ayının dördündə, Ləngərkünana (Lənkə-
rana) çatdı. Ruslar döyüşdən sonra Mir
Mustafa xanla bərabər Ga-
mışvana çəkildilər. İranlılar Gamışvanın qarşısında səngər və burc-
lar düzəltdilər. İki ay dənizdən və sahildən atışma davam etdi. Ga-
mışvanı almaq mümkün olmadı. Naibüssəltənənin əmrilə Ləngər-
künanda (Lənkəranda), Ərkəvanda və Astarada üç qala tikildi və bu
qalalara mühafizlər, topxana və azuqə təyin olundu. Qalan qoşun
isə, geri qayıtdı.
Bu zaman ingilis elçisi ser Qrozli vasitəsilə barışıq söhbəti
araya atıldı. Rusiya sərdarı Naibüssəltənə ilə Arazın kənarında
danışığa başladı. Lakin bu danışıq bir nəticə vermədi. Sərdar
Rtişşev, Kotlyarovskini 2000 saldat və altı topla Arazın kənarında
qoyub özü Tiflisə qayıtdı. Naibüssəltənə Pirqulu xan və Mirzə
Məhəmməd xan Qacarı və Əlimərdan xan Xəmsəni atlı dəstələrilə
Sultanhasardan Şəki ölkəsinə göndərdi. Özü də sərbaz və topxana
ilə Aslandüz adlı yerə gəldi. Sadıq xan Qacarı və Cəfərqulu ağanı,
eli köçürtmək üçün Qarabağa göndərdi. Ağoğlanda dayanan
general Kotlyarovski,
gecə gizlicə Arazdan keçib, səhər çağı öz
qoşunundan bir neçə qat artıq olan İran ordusu üzərinə hücum
edib onları məğlub etdi. İranlıların bir hissəsi olduqca pərişan bir
halda qaçdı. Naibüssəltənə isə, qalan qoşunla müharibəni davam
etdirdi. General ertəsi gecə, təşrini-əvvəlin (oktyabrın) 20-də
hücum edib, onları tamamilə dağıtdı. Bir çoxlarını öldürüb, külli
qənimətlə geri qayıtdı. Şəki və Qarabağa təyin edilən qoşunlar da,
bu xəbəri eşidincə, qayıdıb Naibüssəltənə ilə Mişkidə birləşdilər.
Buradan da Təbrizə getdilər.
General Kotlyarovski Muğana gedib, burada olan Qarabağ
elatını geri qaytardı və Ərkəvan qalasını yürüşlə aldı. Sonra
Ləngərkünana (Lənkərana) gedərək, oranın qalasını mühasirə etdi.
Hicri 1228-ci (=1813) ildə, kanuni-saninin (yanvarın) birində, aşura