62
Lao-tszı tərəfindən yaradılan təlim
daosizm, bu təlimin şərh
olunduğu ən ilkin və ən nüfuzlu əsər isə Dao de szin, yəni "Dao və de
haqqında kitab" adlanır. Dao de szinin adından göründüyü kimi Lao-
tszı fəlsəfəsinin və daosizm təliminin ən mühüm ideyaları dao və de
anlayışları vasitəsi ilə ifadə olunur. Dao Azərbaycan dilinə tərcümədə
yol mənasını verir. Çin mənşəli dao sözünü bir qədər geniş
anlamaqdan ötrü yaxşı olardı ki, o, ərəb mənşəli din sözü ilə
qarşılaşdırılsın. Din də dao kimi yol deməkdir. Maraqlıdır ki, din və
dao sözlərinin hər ikisi öz mahiyyətləri etibarı ilə də təxminən eyni
mənanı ifadə edirlər: Dünyanın da, həyatın da, insanın da düzgün,
mütləq və həqiqi yolu, yəni mövcudluq üslubu vardır, yalnız bu yolla
gedən insan həqiqi insan ömrünü sürmüş olur, yoldan çıxan kəsin
ömrü isə həqiqi insan həyatı deyildir, nadanlığın və cəhalətin
ifadəsidir. Daosizm təliminin ikinci mühüm anlayışı olan de dilimizdə
əsasən dini kontekstdə işlənən və yenə də ərəb mənşəli olan halal
anlayışına son dərəcə yaxındır. Dao və de anlayışlarının qoşalığı heç
də təsadüfi deyildir. Doğrudan da, düz yolun sahibi olmaq ifadəsi ən
ümumi halda halal işlər görmək, xüsusi hallarda isə halal çörək yemək
və özgənin malında gözü olmamaq mənalarını verir.
Daosizmin bütün ruhu ilkin islamın ruhuna yaxındır. İlkin
xristianlıq prinsiplərinin də, həmçinin daosizm prinsiplərinə son
dərəcə uyğun olduğunu görmək bir o qədər də çətin deyildir.
Daosizmin ideallaşdırdığı dövlət əsasən icma xarakterlidir, burada
insanlar arasındakı münasibətlər icma əxlaqının prinsiplərinə
söykənir.
Daosizmin halallıq idealı, altruizm şəhərlinin dünyaya və
dünya malına sahib olmaq instinkti ilə daban-dabana ziddir. Var-
dövlət aludəçiliyinə öz nifrəti ilə daosizm şəhərli ruhunu inkar edirdi.
Daosizm, eyni zamanda, ən azı onun yaradıcısının – Lao-tszının
simasında cəngavər mədəniyyətinin ruhuna da yad idi.
Lakin, bununla belə, Lao-tszı, sadəcə, bir insan olaraq
cəngavərliyə, yüksəkliklərə və dağlara qarşı, əlbəttə ki, ehtiram hissini
yaşayırdı. Düzənlik əhalisinin dağlar qarşısındakı yumşaq deyilsə
heyranlığını Lao-tszı belə təsvir edir: “Mən ömrüm boyu elə
nəhayətsiz bir düzənlikdə yaşamışam ki, kəndlinin ayaqlarına yapışan
palçıqdan başqa nəmişliyi xatırladan heç nə olmayıb. Əvəzində hər
tərəfdən şırıltı eşidilən, dirilik nəfəsi üzümə dəyən bu dağa səcdə
qılmaq mənim üçün nə qədər xoşdur”.
Lao-tszının yaşca kiçik, lakin zəkaca bəlkə də daha görkəmli
olan müasiri Kun-fu-tszı və ya avropalılar tərəfindən, sonradan isə
ruslar tərəfindən, elə bizim də tərəfimizdən qəbul ediydiyi kimi
Konfusi yaşadığı qeyri-müəyyən, ağır dövrün problemlərini həll
63
etmək üçün miflərdə daşınan və qədimlərdə uğurda gerçəkləşdirilən
cəngavər ruhunun intibahını, dirçəldilməsini lazım bilir
17
.
Konfusi Qədim Çində qəhrəmanlıq mifologiyasının ilkin fəlsəfi
rasionallaşdırılmasına nail olan filosof idi.
Konfusi qəhrəmanlığı və cəsarəti zadəganın, qorxaqlığı və
ehtiyatlılığı isə kütlənin səciyyəvi cəhəti hesab edir. Konfusi bununla
da, Lao-tszının və bütün daosizmin inkar etdiyi mübarizlik əzmini də,
cəngavərlik qətiyyətliliyini də və on
larla birgə doğulan və həmişə
yanaşı yaşayan Tale kultunu da öz hüquqlarında bərpa edir.
Konfusi ideyalarının əks olunduğu Lun Yuy («Söhbətlər və
çıxışlar») adlı kitab Qədim Çində cəngavər dünyaduyumunu artıq mifik
olaraq deyil, fəlsəfi olaraq təsvir və ifadə edən, mifin özünü
rasionallaşdıraraq fəlsəfiləşdirən ilk mədəniyyət abidəsi idi. Konfusinin
öz şagirdləri ilə etdiyi söhbətlərin və onun tərəfindən söylənilmiş
mülahizələrin toplandığı bu kitab özündən əvvəl yaranan və əslində
mifik təbiətli olan mədəniyyət abidələrinin
18
ruhuna əslində müxalif
deyildi. Konfusinin özü qədim çin mifologiyasına bütün varlığı ilə bağlı
idi, o, haqqında indicə bəhs etdiyimiz mifoloji kitabları yenidən
nəzərdən keçirərək redaktə etmişdi. Lun Yuyda bu mifik kitablardan
19
tez-tez iqtibas edilir. Konfusinin və konfusiçiliyin fəlsəfi olaraq
mənalandırdığı hər bir anlayış öz ilkin ifadəsini bu və ya digər şəkildə
həmin mifik təbiətli mədəniyyət abidələrində tapmışdı. Konfusiçilikdə
fəlsəfi kateqoriya statusunu kəsb etmiş anlayışlar öz mənşəyi etibarı ilə
mifoloji obrazlardan törəmişlər.
Konfusiçilik üçün və Konfusidən sonrakı Çin fəlsəfəsi üçün
son dərəcə səciyyəvi və mühüm olan mifoloji obrazlar Konfusidən
sonrakı və hətta Konfusiyə qədərki Çin gerçəkliyi üçün də son dərəcə
səciyyəvi və mühüm olmuşdur. Çin fəlsəfəsi həmin obrazları özünün
demək olar ki, bütün tarixi boyunca bu və ya digər şəkildə
mənalandırmış və Çin praktik təfəkkürü də Çin gerçəkliyinin
17
Ümumiyyətlə, qeyd oluna bilər ki, Çin siyasətçisi öz müasir problemlərinin
həllini ilk növbədə öz tarixində axtarır. Tarixə inam, keçmişə rəğbət, qədimlər
qarşısında ehtiram (qu), ümumiyyətlə, Çin siyasi təfəkkürü üçün səciyyəvidir.
Konfusi və konfusiçilik isə konkret olaraq mübarizə aparan məmləkətlər
dövründən əvvəlki tarixi, cəngavər-zadəgan ruhunun hökmran olduğu tarixi,
bütün Səmaaltının Səmavi İradə əsasında, yəni mütləq ədalət zəminində
qurulduğu dövrü, cəmiyyətin ədalətin mücəssəməsi olduğu eranı
ideallaşdırdı.
18
İ szin («Dəyişikliklər kitabı»), Şi szin («Nəğmələr kitabı»), Şu szin («Tarix
kitabı»), Li szi («Adətlər haqqında qeydlər»), Çun-tsyu («Bahar və payız»).
19
Xüsusən, Şi szindən və Şu szindən.