14
Uyğur xalqının əsas hissəsi Çin Xalq Respublikasında yaşayır.
BMT-nin 1991-ci il statistik məlumatına görə, Çində 9 milyondan,
Əfqanıstanda 2 milyondan çox uyğur yaşayır. 1989-cu il əhalini
siyahıyaalmaya görə əsasən, Qazaxıstan və Qırğızıstan
Respublikalarında 262.129 nəfər uyğur yaşayır.
Uyğurlar toplu halında əsasən Çin Xalq Respublikasının
qərbində Şərqi Türküstanda yaşayırlar. 1955-ci ildə Sintzyan-
Uyğur Muxtar Rayonu yaradılmışdır ki,uyğurlar onun əhalisinin
əksəriyyətini təşkil edir.Bundan başqa uyğurlar Qazaxıstan
Respublikasının da cənubunda toplu halında yaşamaqdadırlar.
XIV əsrdən başlayaraq uyğurların soyadı tədricən
unudulmuş, onların ümumi adı olmamış və onlar özlərini
yaşadıqları yerin adı ilə adlandırmışlar. Məsələn: Ağsuda
yaşayanlar ağsuluq, Kaşkarda yaşayanlar kaşğarlıq və s.
Kaşğar əyaləti mancurlar tərəfindən işğal edildikdən sonra
burda yaşayan uyğurlar tarançi, yəni əkinçi adlandırılmağa
başlayır. 1881-1883-cü illərdə Rusiyanın Cetusi və Qazaxıstanın
cənub əyalətinə köçən uyğurlar da tarançi adlanır. Bundan başqa
1917-ci ilə qədərki rus dilində yazılmış elmi ədəbiyyatda uyğurları
sart, Şərqi Türkustan tatarları da adlandırılmışlar. Uyğur adı sovet
uyğurlarının 1921-ci ildə Daşkənddə keçirilmiş qurultayında qəbul
edilmişdir və beləliklə, XIV əsrə qədər mövcud olmuş qədim
etnonim bərpa edilmişdir. Uyğur Muxtar Rayonunda (Çin) yaşayan
15
uyğurlar sonralar,tədricən öz soyadlarını bərpa etmişlər və hal-
hazırda bu ad bütün uyğurlar tərəfindən qəbul edilmişdir.
Görkəmli alim Ramiz Əsgər M.Kaşkarinin divanına
əsaslanaraq qeyd edir ki, Uyğurlar kağızı və (literi) mətbəə şriftini
ilk kəşf etmiş bir türk boyudur. XI əsrdə onlar Urumçi, Turfan,
Beş Balık, Hami şəhərlərində və ətrafdakı bölgələrdə yaşayırdılar.
Kansu bölgəsindəki sarı uyğurlar tanqutların hakimiyyəti altına
girmiş, bir qismi isə qərbə köç etmişdi. »Divan«da uyğurlar
haqqında xeyli məlumat verilir. Onların İskəndərlə savaşları,
şəhərləri, ləhcəsi, əlifbası, atalar sözləri barədə bilgilər verilir.
Uyğur dili və Uyğur ədəbiyyatı: Oğuzlar (doğğuz oğur-
uyğur) Göktürk dövlətini yıxıb, onların yerinə keçəndən (745) az
bir müddət sonra, üçüncü xaqanları Buğu xan mani dinini qəbul
edib, onu öz dövlət dini qəbul etdi (h. 142\m. 763). Bundan sonra
Mani dini ilə bərabər, mani dininə inanan Soğd missionerləri
vasitəsilə Mani yazısı da türklər arasında yayıldı. Göktürk yazısı
tərk edildi. Uyğurların ikinci xaqanı Moyin Çor üçün tikilən abidə
göktürk yazısı ilə olduğu halda, bundan sonrakı yazılı mətnlər yeni
yazı ilə yazılmağa başlandı. Yeni yazı soğd yazısında bəzi
dəyişiklər edərək icad edilib, uyğur yazısı adlandırıldı. Uyğur
yazısı türklər arasında Mani, Budda və İslam dini yayılandan sonra
da uzun əsrlər işləndi və XVI əsrə qədər davam etdi.
16
Uyğur əlifbası sağdan sola yazılır, 18 hərfdən ibarətdir və
türk dilinin xüsusiyyətlərini ifadə etmək üçün kifayət deyildi. Bu
əlifbada “p”, “b”, “f” səsləri üçün bir hərf vardır, “g” səsi üçün də
bir hərf mövcuddur. “O”, “u”, “ö” “ü” üçün də yalnız bir hərf
vardır. Uyğur dili göktürkcənin davamıdır .
Uyğur yazısının tarixi eranın əvvəllərinə gedib çıxır.Onlar
əvvəllər Orxon-Yenisey əlifbasından istifadə etmiş və sonra soğd
əlifbası əsasında qədim uyğur əlifbası yaratmışlar.Qədim uyğurlar
hər iki əlifba ilə bir hissəsi orijinal,bir hissəsi hind,Çin,toxar
dillərindən tərcümə edilmiş zəngin ədəbiyyat yaratmışlar.Uyğur
dilində yazılmış bədii əsərlərin tarixi bizim eranın IV-V əsrlərinə
aid edilir.
Türklərdə ilk kitabxanaların quruluşuna dair məlumatlar
Orta Asiyada Uyğur Türkləri tarixində rast gəlinir.Tanınmış
Moğol tarixi tədqiqatcısı Marujo d`Ohsonn bir çinli səyyahdan
eşitdiklərinə əsasən uyğur məmləkətlərində xalqın istifadəsi üçün
açılmış
ümumi
kitabxanaların
olduğunu
bildirmişdir.Bu
kitabxanada mövcud olan 30.000-ə yaxın əlyazma əsəri Qaraxoca
və Turfan qazıntılarında qərblilərin əlinə keçmişdir. Türk və Şərqi
Türküstan tarixinin öyrənilməsində böyük əhəmiyyəti olan bu
tapıntıları qərb tarixcilərindən ilk dəfə Sir Aurel Stein görmüşdür.
Uyğurlara aid bu kitabxana So-Ço çayının şərqindəki bir surun
cənubuna qədər gələn Tun-Huang vahəsindəki Bin Buda
17
mağaralarında bir rahib tərəfindən tapılmışdır.Ancaq bu
kitabxana ilk tapıldığı vaxtda buradakı kitablara əl vurmaq
mümkün olmamışdır. Çünki kitabların tapıldığı Bin Buda mağarası
ətrafda yaşayan əhaliyə görə müqəddəs hesab olunurdu. Ancaq
Steinin gözəl sözləri, inandırıcı dəlilləri və çinli rəhbərlərin köməyi
ilə xəzinəyə girmək mümkün olmuşdur. Xəzinə Steinin təxmininə
görə, 1000 il gizli qalmışdır. Bu kitab xəzinəsinin qapıları da
düşmən təcavüzünə qarşı freskalar ilə örtülmüşdür. Əsərlər burada
çox uzun müddət qalmış olmalarına baxmayaraq xarab olmadan
günümüzə qədər gəlib çıxa bilmişlər.Stein bu əsərləri gördükdən
sonra Çin dilinə aid əsərlər xaric digərlərini mağaradan çıxardaraq
tədqiq etmiş və 24 sandıq tutumunda əlyazma tomarı və rəsm
sənətinə aid əsəri Londondakı evinə göndərmişdir. Qədim uyğur
ədəbiyyatı nümunələri, heç şübhəsiz, qədim uyğurların bədii
təfəkkürünün məhsuludur. Lakin heç bir xalq boşluqda yaşayıb
inkişaf etmir,onu əhatə edən xalqlarla daim siyasi,ictimai,iqtisadi
və mədəni təmasda olur. Bu baxımdan qədim uyğurlar istisna təşkil
etmir. Buna görə də qədim uyğur mədəniyyətinin inkişafında
uyğurların qonşuları Çin, Hind və İran xalqlarının da payı
olmuşdu. Eyni zamanda qədim uyğurlar da onunla təmasda olan
xalqların mədəniyyətinə təsir göstərmişlər.
740-cı ildə Uyğur dövləti qırğızlar tərəfindən işğal olundu və
dağıdıldı. Bundan sonra uyğurların bir qismi Tarım-Turfan
Dostları ilə paylaş: |