54
ədəbiyyatlarda bu xalqların bir kökənli olduğu və yazılı
ədəbiyyatlarının qaraçay, baxsan-çeqem və malkar ağzı (şivəsi)
əsasında formalaşdığı göstərilir. Yüz illər boyu ərəb qrafikalı
əlifbadan istifadə edən qaraçay-malkarlar da 1929-cu ildə latın
qrafikalı əlifbaya keçdilər. Lakin bu uzun sürmədi. 1938-ci ildə
onlar üçün də əlifba hazırlandı. Kiril qrafikalı bu əlifbada 38 hərf
var. Türk dillərinin hamısında olduğu kimi, onların dili də
səssizlərlə (samitlərlə) zəngindir (İsayev M.,1970). Bütün bunlara
baxmayaraq, tarix, ədəbiyyat, folklorları ayrı-ayrılıqda öyrənilir və
təbliğ olunurdu. Sovet strateqləri bu ayrılıqları getdikcə
dərinləşdirmək üçün malkarlara Nalçikdə, qaraçaylara Çerkesskdə
elmi-mədəni mərkəzlər yaratmışlar.
Qaraçay-malkarlar haqqında İslam ensiklopediyasındakı
məqaləsində azərbaycanlı alim Mirzə Bala yazır: “Dil, örf, adət,
din, ictimai təşkilat, folklor, ədəbiyyat və tarix etibarı ilə bir bütöv
təşkil etdikləri halda, təqribən XV əsrdən sonra,karaçay ve
balkar(b-m dəyişməsi ilə malkar) və yaxud tavlı (dağlı) adları
altında ayrı-ayrı iki cami olarak, 1944-cü ilə qədər, şimali
Qafqazda
yaşamış qədim bir türk qəbiləsidir” (Mirzə
Bala,1967:217).
Son 200 ildə davamlı basqınlarla üzləşən, torpaqları
əllərindən alınıb yerində sanatoriya və kurortlar, istirahət evləri
tikilən, bir sözlə, mülkiyyətləri başqalarına verilən, kütləvi
55
sürgünlərə məruz qalan, həbs edilən, güllələnən bir toplumun dilini
qoruması, folklorunu yaşatması və ana dilində bədii əsərlər
yaratması xalqın milli qüdrətinin gözəl bir ifadəsidir.
Diqqətə layiqdir ki, Qaraçay-malkarlar günümüzədək
zəngin folklorlarını qoruyub saxlaya bilmiş və onları toplayaraq
çap etdirmişlər. Bunlar nartlar, tanrılar haqqında nəğmələr, uşaq
folkloru
nümunələrindən ibarətdir ki, onları öyrənmək ümumtürk
folkloruna, mədəniyyətinə, dünyagörüşünə yiyələnmək baxımından
olduqca əhəmiyyətlidir. Bu zəngin xəzinə vaxtında öyrənilməsə
dünya mədəniyyəti bir parçasını itirmiş olar.
Əldə olan sənədlərdən qaraçay-malkar türklərinin ilk olaraq
ərəb əlifbasının hərflərinə əsaslanan bir yazı istifadə etdikləri
anlaşılır. XVIII əsrdə İslam dinini qəbul edən qaraçay-malkar
türkləri eyni zamanda ərəb əlifbası ilə də tanış olmuş və bir sıra
məqsədlərlə ərəb əlifbasından istifadə etməyə başlamışlar.
Üzərində bir sıra qərarların yazılmış olduğu 1715-ci il tarixli
“Holam” yazısı qaraçay-malkar türkcəsinə aid ərəb əlifbası ilə
yazılmış məlum olan ən qədim yazılardan biridir. Bununla yanaşı
ərəb hərfləri əsasında yazının istifadəsi məhdud sərhədlər daxilində
olmuş və çox yayılmamışdır. Buna görə də qaraçay-malkar
türklərində yazılı ədəbiyyat sonrakı dövrlərdə yaranmağa və
yayılmaga başlamışdır. Qaraçaylı Kiçik Əfəndi ilə Yusif Haçir
Əfəndi və malkarlı Muhammed ül-Varakinin ərəb yazısı və
56
qaraçay-malkar türkcəsi ilə yazmış olduqları dini mənzumələr ilk
ədəbi əsərlərdən hesab edilir. Fəqət əsər sahibləri bu
mənzumələrini özləri nəşr etmə imkanını əldə edə bilməmişlər. Bu
mənzumələrin bir hissəsi illər sonra Dr. Yılmaz Nevruz tərəfindən
nəşr edilmişdir. Yenə Qaraçayda və Nalçikdə ilk və orta mədrəsə
təhsili aldıqdan sonra Dağıstanda yüksək təhsil alan Kart-curt kəndi
mədrəsəsi müəllimi Eldavur oğlu Geriy Silpaqar Əfəndinin(1857-
1906) fiqh,kəlam və hədislərdən ibarət olan ondan artıq əsər
yazdığı məlumdur. Fəqət təəssüflər olsun ki,bu əsərləri nəşr
etdirmək imkanı olmamış, ailəsi ilə birlikdə Osmanlı Türkiyəsinə
köçərkən yanında gətirdiyi əsərlərini bütünlüklə itirmişdir.
Uzun illər qaraçay-malkar ədəbiyyatı tarixini araşdıranlar
onun XVIII əsrdən başladığını iddia edirlər. Son zamanlar
mənbələrə əsaslanaraq Mikail Şamsi Baştu (835-900), Tram xan(X-
XII əsrlər), Zurum Biyçe (13..-1396), Qoşayax Biyçe(XV-XVI
əsrlər), Qaltur Semenov (XVIII əsr) kimi yaradıcı şəxsiyyətlər
haqqında məlumat verməklə qaraçay-malkar yazılı ədəbiyyatının
tarixinin IX əsrdən başladığını bildirirlər. Gənc tədqiqatçıların
bəziləri isə ədəbiyyat tarixlərini Orxon-Yenisey abidələri ilə
başlayırlar ki, bu da təbiidir. Xalq özünü tanıdıqca, tarixini
öyrəndikcə milli
şüuru artır, tarixinə də, ədəbiyyatına da,
mədəniyyətinə də sahib çıxır.
57
Krım tatarları;
1783-cü ilə qədər dövlətçiliyi olmuş,1921-
1944-cü illər arasında RSFSR daxilində milli ərazi muxtariyyətinə
malik Krım Tatarlarının məşəqqətli tarixi olmuş və tarixin bütün
mərhələlərində mədəni xalqın yarada biləcək bütün dövlət
atributlarına malik olmuş,kitab və kitabxana quruculuğunda da
böyük nailiyyətlər əldə etmişlər(8,s.184).
Krım Tatarlarının yazılı ədəbiyyatı meydana gələnə qədər
ideallarını, milli xarakter, adət-ənənələrini, mədəniyyətlərini,
sosial-siyasi və iqtisadi vəziyyətlərini, arzu və ümidlərini,
dünyagörüşlərini çox qədim zamanlardan bəri yırlar (cırlar)
manilər,atalar sözləri, tapmacalar, lətifələr,əfsanə və dastanlarla
nəsildən-nəslə keçən şifahi ədəbiyyatları ilə günümüzə qədər
qorumuşlar.
Tədqiqatçı A.Seyidosmanov qeyd edir ki,Baxçasarayda
Zəncirli Mədrəsədə və Xan sarayının kitabxanasında minlərlə
əlyazma toplanmış və Krım Tatar dilində tarixi məlum olan ən
qədim əlyazma kitabı 1180-ci ilə aid edilir. Heç şübhə yoxdur
ki,bu dövrdə Baxçasaraydan başqa mədəni mərkəzlər olan
Ağməscid (Simfiropol), Kezlev (Evpotoriya) ,Karasubazar
(Belaqorsk), Solxat(Starıy Krım), Kefe(Feodosiya) kimi şəhərlərdə
də kitab məhsulu dövriyyə edir,kitabxanalar yaradılırdı.
Rusların 1783-cü ildə Krımın işğalı ilə Krım türklərinin
çoxu vətənindən köçmək məcburiyyətində qalır, ictimai və iqtisadi
Dostları ilə paylaş: |