50
Bəgəç Aslan Qazi 40 minlik ordu ilə yabakuları məğlub etmişdir.
Yabakular sonrakı dpvrdə karluqların arasında ərimişlər.
Yəməklər: Tədqiqatçı R.Əsgər qeyd edir ki,Yəməklər barədə
məlumat çox azdır. Bəzi tarixçilər onları məhz kimək tayfalarının
qalığı sayırlar. Onlar XI əsrdə İrtiş çayının yuxarı axarında
yaşayırdılar. Təxminən bir əsr əvvəl isə həmin yerdə 7 boydan
ibarət olan kiməklər məskun idilər. Bunlardan birinin adı imək,
digərinin adı isə kıfçak idi. Ehtimal ki, kiməklərin bir qismi yəmək,
qalan qismi isə kıfçak (qıpçaq) adı altında yenidən formalaşmışdır.
Mahmud Kaşkari yəməkləri qıpçaqlardan hesab etdiyini, lakin
qıpçaqların özlərini onlarla qohum saymadıqlarını yazmışdır. O,
İrtiş çayının yəmək bozqırından axdığını göstərmiş, yəməklərin
igidliyini vəsf edən bir neçə bənd şeir vermişdir.
Tatlar: Divanda bu söz fars, tacik və ümumən iranlı
mənasında işlənmişdir. Mahmud Kaşkarinin yazdığına görə, »Tat
Tavğaç« ifadəsinin tərkibindəki »tat« sözü farsları, » Tavğaç« sözü
isə türkləri ifadə edir. Lakin yenə onun yazdığına görə, yağmalar və
tuxsılar məhz uyğurlara tat deyirdilər. Doğrudan da, farsların
Tavğaç bölgəsi ilə heç bir əlaqəsi yox idi, uyğurlar isə lap
yaxınlıqda yaşayırdılar. Buradan belə bir məntiqi nəticə çıxarmaq
olar ki, İrana yaxın bölgədəki türklər »tat« sözü ilə farsları və digər
irandilli xalqları, uyğur sərhədindəki türklər isə həmin sözlə
buddist uyğurları adlandırmışlar.
51
Bəçənəklər: Peçeneqlər XI əsrdə Cim (Emba) ilə Yayık
(Ural) çayları arasında yaşayırdılar. Onların bir qolu isə Qara
dənizin şimalındakı torpaqlara hakim idi. Peçeneqlər X əsrdə
dəfələrlə ruslarla savaşmışlar. 972-ci ildə peçeneq başbuğu Kürə
Kiyev knyazı Svyatoslavi məğlub edərək öldürmüşdür. 1036-cı ildə
ruslar onlara qalib gəlmiş, peçeneqlər Aşağı Dünay sahillərinə
enmişlər. 1048-ci ildən sonra onların bəzi boyları Bizans ordusunda
xidmətə gəlmiş, Anadoluya yerləşmişlər 1050-ci ildən etibarən
peçeneqlər bütün Balkanları və Trakyanı tutmuş, ona görə 1081-
1091-ci illərdə Bizansla savaşmışlar. 1091-ci ildə Bizansın
müttəfiqi olan qıpçaqlar (kumanlar) peçeneqləri Meriç çayı
sahilində tar-mar etmiş və onlar bir daha özlərinə gələ bilməmişlər.
Çaruklar: Mahmud Kaşkari çaruklar haqqında qısa bilgi
vermişdir. »Türklərdən bir oymaq olub Barçukda yaşayırlar.
Barçuk Əfrasıyabın şəhəridir«.
Kumıklar:
Qafqaz arealında məskunlaşan və bu
cografiyada uzun müddət dominant xalq sayılan Kumukların
mənşəyi haqqında çox az məlumatlar var.Bəzi alimlər kumukların
çoxdan bəri Xəzər dənizi kənarında yaşayan “kam” və “kamak” adı
altında Bitələmeyusa məlum olduğunu hesab edirlər.Klaprot
“Qafqaza səyahət”(“Reise in den Kaukazus”) adı ilə yazdığı
əsərində kumukların xəzərlərin nəvələri olduğunu iddia edir.
Türk xalqı” (“Das Türkenvolk”) adı ilə 1885-ci ildə yazdığı
52
əsərində Vamberi kumukların indiki vətənlərinə Xəzər dövlətinin
şövkətli və qüdrətli dövrlərində gəlib yerləşdikləri fikrini irəli
sürür.Bu fikri qəbul etsək, kumukların indiki yurdlarında VIII
əsrdən bəri yaşadıqlarını hesab edə bilərik.
İslamın təsiri ilə başqa xalqlarda olduğu kimi kumuklar
arasında da get-gedə ərəb yazısı yayılmış və XV-XVIII əsrlərdə
ərəb yazısı əsasında yerli dillərin səs sisteminə uyğunlaşdırılmış
ümumi Dağıstan yazısı formalaşdırılmışdır (“Əcəm” yazısı).
Kumuk türkcəsi ilə çap olunmuş ərəbyazılı ilk kitablar XIX əsrin
sonuna təsadüf edir .1928-ci ildə Latın,1938-ci ildən isə Rus-kiril
əlifbasına keçilmişdir ki bu baxımdan kumukların taleyi sovet
məkanında yaşayan çox sayda türk xalqlarının taleyi ilə eyni
olmuşdu.
Kumuk türkcəsi XVII əsrdən XX əsrədək Şimal-Şərqi
Qafqazdakı xalqlar arasında ortaq anlaşma dili olaraq istifadə
edilmiş,rus çarları və digər rus məmurları ilə olan yazışmalarda
rəsmi dil olmuş,Vladiqafqaz,Stavropol,Mazdok,Temir-Han-Şura və
başqa yerlərdəki məktəbərdə tədris olunmuşdu.Avar,Dargin,Lak
və Rus kəndlərindən Kumuk ailələrinə Kumuk dili öyrənmələri
üçün 2-3 illiyə 8-10 yaşında uşaqlar göndərilirmiş.
Kumuk
xalqı çox dəyərli bir folklor xəzinəsi
yaratmışdı.Qəhrəmanlıq dastanlarından misal göstərmək olar:
“Gilqameş” dastanına bənzəyən və çox qədim “Minküllü”
53
cırı(yır),Nart dastanlarının abidəsi sayılan “Kartkocak və
Maksuman”, ölüm mələyi Əzraillə savaşan qəhrəman haqqındakı
“Cavatbiy”in yırı və s. Tarixi qəhrəmanlıq yırları (dastanları)
arasında “Ayqazi”, “Abdulla”, “Eldaruş” dastanları XIX əsrdə
dərəbəylərə, istismarçılara qarşı vuruşan qaçaqlara ithaf edilmiş ən
geniş yayılmış dastanlardandır. Azadlıqsevər kazaklara
(mühafizlərə) ithaf edilmiş dastanlar nəzərə çarpacaq dərəcədə
çoxdur.
Balkarlar:
Qafqazda Elbrus dağının şərq və qərbindəki
yüksək dağlıq vadilərdə yaşayan qaraçay-malkar türkləri tarix
boyunca bölgədə hakimiyyət quran Kimmer, Saka(İskit), Hun,
Bulqar, Alan və Qıpçaq türklərinin min illərcə sürən etnik
birləşməsindən süzülərək ortaya çıxmış bir Türk xalqıdır
.
Baxsan bölgəsində yaşayan,türkcə danışan toplum isə bəzi
qaynaqlarda orusbiylər kimi göstərilir (Türkiye dışındakı...
,2002,22-ci cild). Bölgü zamanı həmin ərazi –Baxsan başqa bir
vilayətin tərkibinə qatılsaydı,yəqin ki, indi statistikada qaraçay,
balkar adı ilə yanaşı orusbiy adlı bir “xalq”a da rast
gələcəkdik.
Beləliklə, eyni dildə danışan, eyni mədəniyyətin daşıyıcısı olan,
eyni dinə inanan, eyni köklü toplumdan iki xalq-qaraçaylılar və
malkarlar formalaşdırılmağa başlandı.
Statistikada “qaraçay”, “balkar” kimi qeyd edilən xalqların
yaşadığı bölgə bir-birinə bitişikdir. Dilçiliyə, tarixə dair bütün
Dostları ilə paylaş: |