aləmi anlayışı müxtəlif tərəfləri əhatə edir. Onun məzmununa fərdi emosiyalar ilə yanaşı,
ətraf dünyanın rəngarəng formalarda inikas etdirilməsi də daxildir. Şəxsiyyətin daxili
aləmində onun düşdüyü konkret şəraitin təhlili üsulları mühüm yeri tutur. Məhz bu və ya
digər sosial situasiyanı, burada ona təsir göstərən amilləri araşdırmaqla şəxsiyyət özünün
real vəziyyətə qovuşması üsulunu və səviyyəsini müəyyənləşdirir. Nəzərdə tutulmalıdır ki,
onun emosionallığı, ətraf dünyaya yaradıcı münasibbti nə qədər yüksəkdirsə, baş
verməkdə olan proses və hadisələrə cəlb olunması da bir o qədər tam və dolğun xarakter
alır.
Şəxsiyyətin daxili aləmi onun mənəvi yetkinliyinin əsas göstəricisidir. O,
özünün davranış və hərəkətlərini etik baxımdan, xeyirxahlıq, ədalət, doğruçuluq
mövqeyindən qiymətləndirir və müvafiq nəticələr çıxarır.
Qeyd olunmalıdır ki, insanı şəxsiyyət kimi səciyyələndirən cəhətlər birdən- birə
hazır şəkildə yaranmır. Onlar insanın şəxsi təcrübəsi, onun sosial mühit ilə
əlaqələndirilməsinin nəticəsi kimi çıxış edir. Həm də nəzərdə tutulmalıdır ki, insanın
həyatında baş verən əsaslı dəyişikliklər onun oynadığı rolu, əhatə dairəsini, həll etmək
istədiyi vəzifələri, onun bütün həyat tərzini əhəmiyyətli dərəcədə dəyişdirir. Bu prosesdə
insanın "Mən"i ciddi surətdə yeniləşir. Şəxsiyyətin "Mən"i mürəkkəb xarakterə malikdir.
O, insanın intellektual və emosional inkişaf səviyyəsi ilə, psixikanın ayrı-ayrı tərəfləri
arasında ahəngdarlığın dərəcəsi və şəxsiyyətin sabitlik göstəricisi ilə müəyyən olunur.
Sonuncu cəhət şəxsiyyətin keyfiyyətlərinin qiymətləndirilməsində xüsusilə mühümdür.
Şəxsiyyətin həyatında dönüş səviyyəli məqamlar baş verdikdə o, elə bir vəziyyətə
düşə bilər ki, daha əvvəlki qaydada yaşaması qeyri-mümkün olar. Onun "Mən"inin
sabitliyinə ətraf mühitin dağıdıcı təsiri öz işini görür. Belə halda
0
, öz daxilində yaranan
ziddiyyətləri aradan qaldırmağa çalışır. Beləliklə də öz "Mən"ini mövcud şəraitin
tələblərini nəzərə almaqla dəyişdirir, yenido« quiur. Bu məqamda onun yaradıcılığı daha
aydın üzə çıxır.
şəxsi}^ət yaranmış
şəraitin təsirilə baş verən ziddiyyətləri basn^^ nisbətən asan yollarla (tezliklə vəziyyətə
adaptasiya etmək, eü.'stlük sostərmək, tənəzzülə uğramaq) da aradan qaldıra bilər. Lakin
əsas yol onun şəxsiyyət kimi, öz-özünü saxlaya bilməsi naminə özünü dəyis'^itmək
qabiliyyəti ilə bağlıdır.
Şəvsiyjəti müxtəlif meyarlardan yanaşmaqla bir çox tiplərə ayırmaq olar.
Məsələn, şəxsiyyətlər sosial-tarixi, sosial-sinfi, sosial-demoqrafik, sosial- etik,
sosial-professional göstəricilər və sosial rola görə bir-birindən fərqləndirilir. Qeyd
olunmalıdır ki, həmin bölgülərin hər biri ayrı-ayrılıqda birtərəfli xarakter daşıyır. Buna
görə də şəxsiyyəti təhlil edərkən onları mümkün qədər bir-birilə əlaqədə götürmək lazım
gəlir.
Yuxanda göstərilənlərdən əlavə şəxsiyyətin ümumpsixoloji planda təsnifatı da
mövcuddur. Bu cür yanaşdıqda insan psixikasının ictimai təbiətindən asılı olan momentlər
əsas götürülür. Onun məqsədi şəxsiyyətin formalaşması və inkişafının spesifik şəraiti ilə
şərtlənən fərdi psixiki xassələri aşkar etməkdir.
Son dövrlərdə şəxsiyyətləri emosional göstəricilərə görə qruplaşdıran
nöqteyi-nəzər də gemiş yayılmaqdadır. Bu bölgü xeyli dərəcədə özünü doğruldur. Belə
ki, insanın davranış və hərəkətləri heç də həmişə məntiqi səviyyədə
453
əsaslandırılmır. Bir çox hərəkət və qərarlar məhz hisslərin, emosiyaların bilavasitə təsiri
altında qəbul olunur. Müəyyən hallarda hisslərə arxalanan bilik asanlıqla əqidəyə çevrilir.
Lakin hisslərin rolu təkcə bununla bitmir. Hisslər həm də insanın əqidəsindən onun
konkret hərəkətlərinə doğru aparan yolda özünəməxsus mühərrik rolunu oynayır.
Şəxsi}^ətləri öz ustanovkalan, emosiyaları və hissləri baxımından aşağıdakı
kateqoriyalara ayırmaq olar; ünsiyyətcil hisslərə malik şəxsiyyətlər; özünü- təsdiqetmə və
şöhrətlə bağlı hisslərə malik olanlar; öz fəaliyyəti, onun uğur- luluğu və ya nöqsanları,
həyata keçirməsində çətinliklər üçün daim həyəcan hissi keçirənlər; baş verən təhlükəni
aradan qaldırmaq tələbatından doğan və sonradan ağır sınaqlara, gərgin mübarizəyə maraq
yaradan hisslərlə bağlı olanlar; cismani və mənəvi rahatlığa meyilli hisslərə malik olanlar,
daim yeni informasiya əldə etməyə, habelə onu sistemləşdirməyə və ümumiləşdirməyə
cəhd göstərənlər; dünyanın gözəlliyi və harmoniyasını seyr etməkdən, habelə şəxsiyyətin
özü ilə onun əhatə dairəsinin harmoniyasından sevinc hissi keçirənlər; qeyri adi, sehrli
xarakter daşıyan şeylərə can atan və taleyinə fövqəladə təsirin arzusu ilə yaşayanlar; başqa
insanlara əl tutmaq, köməklik göstərmək və himayədarlıq etmək təlabatı ilə bağlı hisslərə
malik olanlar.
Yuxarıda göstərilən hisslərdən hansının şəxsiyyətin xarakterində üstün yer
tutmasından asılı olaraq şəxsiyyətlər ünsiyyətcil və ya lovğa, refleksiv, qəhrəman,
hedonist, intellektual, estetik zövqlü, romantik və ya altruist (öz mənafeyini ictimai
mənafeyə qurban verən) ola bilirlər.’
Şəxsiyyətin ümumi emosional istiqaməti onun gündəlik maraqları dairəsinə,
ünsiyyət stilinə, yaradıcılıq prosesinə əhəmiyyətli təsir göstərir. O, digər hisslərin özünü
göstərməsinə mane olmur, lakin onlara özünəməxsus don geydirir.
Müasir dövrün görkəmli filosofu E.From şəxsiyyətin keyfiyyətcə yeni bir
tipini-bazar oriyentasiyalı şəxsiyyəti seçib ayırır. O, yazırdı: "Özünə və başqa insanlara
münasibətləri əmtəəyə olan münasibət kimi səciyyələnən, qiyməti mübadilə dəyəri ilə
müəyyən olunan oriyentasiyam mən bazar oriyentasiyası adlandırıram".^
Onun fikrincə bazar münasibətləri şəraitində şəxsiyyətin uğur qazanması üçün ona
müəyyən təklifin olması lazım gəlir. Uğur əldə etmək bir çox cəhətdən şəxsiyyətin öz
qabiliyyətini sata bilməsindən asılıdır. Odur ki, insan özünü əmtəə kimi və yaxud həm
satıcı, həm də əmtəə kimi hiss edir. Belə şəraitdə insan nə öz şəxsi həyatı ilə, nə də
xoşbəxtliyi ilə maraqlanmır. O, yalnız satıla bilən qabiliyyətini itirməməyinin qayğısına
qalır. From bu vəziyyət üçün şəxsiyyəti günahlandırmır. O göstərir ki, şəxsiyyətə bazar
xarakteri verən situasiyaya ayrı- ayrı fərdlər nəzarət etmir. Fərd belə şəraitə yalnız
müəyyən müddətdə müqavimət göstərə bilər. Əsas məsələ cəmiyyətin bu şəraitə
münasibətindədir. Cəmiyyət nəticə etibarilə insanların özünehörmət hissinin və
müstəqilliyinin
Bax: Основы филсофии. Под редакцией Е.Попова . с. 209-210
'
Вах; Фром Е. Психоанализ и этика. М., 1993. с. 66
454