л
-
Kvint Troyan Detsiy /201-251-ci illər/ olduğunu sübut etməyə
*
•
» •
• 1 ;
•
;
г Т
4*
çalışır.35
Müəllifin tikillərinə görə, bu rəvayət ancaq bütpərəst Roma
hökumdarı tərəfindən xristianların sıxışdırılması və qətlamı ilə
əlaqəli yaranmışdır.36
-
1
5
*
Biz yuxarıdakı qaynaqlarda bu fikrin elmi cəhətdən
əsaslandırılmadığını göstərmişik.
Fikirlərini davam etdirərək Q.P.Snesarev rəvayətin Orta
Asiyaya islam, onun müqəddəs kitabı “Qurani-Kərim’5 vasitəsi ilə
yayılması ideyasına qarşı çıxaraq yazır ki, bizim qənaətimizə
görə, rəvayətin Xarəzmdə yayılmasında Quran əsas mənbə
deyil.37
Böyük çək-çevirdən sonra rəvayətin əraziyə xristianlar
vasitəsilə
gətirildiyini
iddia
edir.
Yəni
Aralın
cənubunda
xristianlığın geniş yayıldığını irəli sürür.38
Elə həmin yerdə yazır ki, Xarəzm xristianları haqqında çox
az məlumat var.39
Q.P. Snesarevin yazısında rəvayətin Xarəzmdə yayılmış 2
variantı verilmişdir. Rəvayətin birində qaçanlara şahın oğlu
başçılıq edir. Oğlan və 5 dostu zülmdən qaçırlar. Yolda çobanla
rastlaşırlar.
Sonrakı
hadisələr eynilə
Naxçıvandakı
kimidir.
Gənclərin adları Temrixo, Maksalmino, Kaçputat, Kaşofat, Tab-
Yunus, Ozurpat-Yunus, itin adı Katmir.
X
»
23
Bu rəvayətdə gənclərin min il yatdığı göstərilir. İkinci
rəvayətin süjeti isə tamamilə fərqlidir. Guya bir şah öz qızına
evlənmək istəyir. Bu işdən narazı olan vəzirləri paytaxtı təıt< edib
mağaraya sığınırlar. Dağ Yunis onların ardınca ordu göndərir.
Gəlib görürlər ki, mağaranın qabağında göyərçin bala çıxarıb.
Düşünmüşlər ki, deməli onlar mağaraya girməyiblər. Qayıdıb
gediriər. Sonrakı süjet eynidir.
Müəllif rəvayəti toplasa da, onun yayılması ilə bağlı
məsələdə özündən əvvəlki xristianlıq nəzəriyyəsinə üstünlük
vermişdir. Roma -Yunan nəzəriyyəsini müdafiə edən müəllif A.
Krımskiyə söykənərək rəvayətin tarixi olmadığını söyləyir.40 Bu isə
“Qurani-Kərim”dəki fikrə ziddir. Çünki "Qurani-Kərim”də bu, olmuş
hadisə kimi verilmişdir. Müəllif rəvaətdən çox xristianlığın
yayılmasını ön plana çıxarır. Necə olsa, hər halda rəvayətin
yayılması barədə məlumat vardır.
Rus tarixçiləri və folklorçuları bunu mif, əfsanə kimi təqdim
elsələr də, "Qurani-KərirrT’ə daxil olmuş hər bir hadisə Allahın
kəlamı olmaqla, tarixi həqiqətdir. Deməli, o, mütləq baş vermişdir.
Bizcə, burada kəsinliklə xiristianlığı önə çəkmək olmaz.
Ola bilər ki, xristianlıqdan əvvəl Təktanrıçılıq dövrünə aid olsun.
Xüsusən, türklər islam və xristiançılıqdan çox əvvəl Təktanrıçı
olmaqla, Göy Tanrıya inanmışlar. Lakin türkün bir qövmü uzun
olmayan bir müddətcə Tək Tanrını unudub, kafir oldu.41 Xüsusən
Qara xanın zamanında bu məsələ daha da kəskinləşir. Lakin oğlu
24
Oğuz хал böyüdükdən sonra atasını öldürüb ölkədə yenidən Tək
1
tanrıçılığı hakim edir. Əbdülqazi Bahadır Xanın məlumatından
aydın olur ki, Oğuz xan təqribən bizdən 4 min il əw əl
yaşamışdır.4*
Tanınmış türk alimi M.Fahrettin Kıızıoğlu da oğuzların
%
tarixini 3500 ildən çox hesab etməklə, ilk Qıpçaqların Qafqazda
bir toplum halında görünmələrini M Ö. VIII yüzilliyə aid edir. Yəni
onların oğuzlardan tam ayrılması bu vaxt baş vermişdir.43 Təbii ki,
Oğuzlar Qafqazda Tək Tanrıçılıq ideyasını yaymış və ona əməl
etmişlər.
Bir sıra türkçülüyün əleyhinə olan tarixçilər yuxardıkılan
qəbul etmirlər.
Oğuz xanı çox vaxt Hun hökümdarı Möde hesab
edirlər. Lakin
ondan ə w ə l türklərin Ön Asiyada və Qafqazda
yaşadıqları təzkibedilməzdir. Deməli, rəvayətin genezisində Türk
Tək Tanrıçılığının durduğunu söyləməyə əsas vardır. Bunu sübut
edəcək bir sıra amillər m övcuddur Rəvayətin yayılma arealı,
mağaranın yerləşdiyi bölgələr, süjetdəki adlar, mağara ilə bağlı
inancların xarakteri və genezisi.
Yayılma arealını nəzərə alaraq rəvayətin türk xalqları
arasında formalaşdığını qəti söyləmək olar. Yuxarıdakı faktları
analiz edərkən bu hadisənin məhz Naxçıvanda baş verdiyi ortaya
çıxır. Həmin fikri əsaslandırmaq üçün aşağıdakı faktlara diqqət
yetirək.
25
Hazırda Naxçıvanda yayılmış rəvayətdə Dağ Yunisin
şəxsiyyəti, onun Araz çayının sol sahilində böyük bir şəhər saldığı,
suvarma üçün "Dağ Yunisin çarxı” adlanan yerdə böyük qurğunun
olduğu, həmin yerin “Əshabi-Kəhfə yaxın olan Nehrəm kəndində
eyni adla məlum olması söylənməkdədir. Deməli, Dağ Yunisin
məsələsi ancaq məlum rəvayətlə bitmir. Maraq doğuran bir
məsələ var. Necə olur ki, harada yayılmasından asılı olmayaraq,
bütün rəvayətlərdə hökmdarın adı Dab Yunis olduğu halda
müəlliflər onu roma-yunanlara bağlamaq üçün dəyişdirirlər. Hansı
ki,
türklərdə dağla başlayan adlar geniş yayılmışdır. Oğuz xanın
üç kiçik oğlunun birinin adı Tağ (Dağ) xandır.
Rəvayətdən məlum olur ki, vəzirin adı Təmirxandır /adın
Tamriho, Tamireyxa, Temilhan deyilişləri də vardır/. Bütün
variantlarda türklərdəki Tem ir əsas götürülməlidir.
Hazırda
türklərdə Timur,Teymur, Kantemir, Temirtaş və s. adlar geniş
yayılmışdır. Rəvayətdəki itin adı bütün variantlarda Kitmir.Ketmir,
Katmir kimidir.
Məlumdur ki, bütün səylərə baxmayaraq, it qayıdıb getmir.
Qeyd edək ki, məhz Naxçıvanda itin basdırıldığı yer “Qitmiri’
adlanır.
Maraqlı məsələ rəvayətin hansı istiqamətdə və necə
yayılmasıdır.
Rəvayətin Orta Asiyada zəif olması, burada
mağaraların
haqqında
xəbər
verilməməsi
onun
qərbdən
başlayaraq yayıldığını söyləməyə imkan verir.
26
Dostları ilə paylaş: |