İdarəetmə - cəmiyyətin idarəedilməsi strategiyasının hazırlanması;
Təşkilatı - cəmiyyətin inkişafının əsas istiqamətləri üzrə konkret qərarların hazırlanması və qəbulu;
Tənzimləmə-nizamlama - sosial proseslərin səmərəli idarə olunması və ictimai münasibətlərin nizamlanması,
Nəzarət - cəmiyyətdə sabitliyin qorunması və sosial inkişafın ən mühüm göstəricilərinə nəzarət.
Siyasi hakimiyyətin işləmə mexanizminə görə 3 aspektdə təzahür formalarına rast gəlinir:
hökmranlıq – tabeçilik (simvolik)
nəzarət –təsir (struktur)
idarəetmə təzyiq (instrumental)
Siyasi hakimiyyətin birinci mənbəyi, əsası kimi xalq götürülür. Bunlar da öz növbəsində üfüqi (icraedici, qanunverici, məhkəmə orqanları) və şaquli (mərkəz, region, yerli orqanlar) istiqamətdə xalqın adından hakimiyyətin subyekti kimi çıxış edirlər. İkinci mənbə kimi siyasi partiyalar, siyasi təşkilatlar, qurumlar. Üçüncü mənbəyi dövlətdir.
Siyasi hakimiyyətin resursları (hakimiyyət subyektlərinin obyektə təsir etməsinə şərait yaradan vasitələrin məcmusu) aşağıdakılardır:
İqtisadi resurslar – ictimai istehsal və istehlak üçün zəruri olan maddi dəyərlər, pul, məhsuldar torpalqar, faydalı qazıntılar və s.
Güc (məcburetmə) resursları – fiziki məcburiyyət vasitləri və təsisatları, xüsusilə bu məqsədlə hazırlanmış insanlar
Sosial resurslar – sosial strukturdakı yeri, sosial statusun aşağı və yuxarıya doğru dəyişməsi imkanı.
Mədəni-informasiya resursları – biliklər və informasiya, həmçinin onların əldə olunması və yayılması vasitələri
Siyasi-hüquqi – Konstitusiya, qanunlar, siyasi partiyaların proqram sənədləri
Demoqrafik resurslar – insan başqa resursların yaradıcısı və universal resursu kimi.
3.Dövlət hakimiyyəti
Dövlət hakimiyyəti anlayışına verilən təriflərin xüsusiyyətləri
Dövlət hakimiyyəti anlayışının hakimiyyətin ümumi və mücərrəd anlayışları sırasından ayrılması
Hakimiyyətin ayrı-ayrı cəhət və xusisyyətləri və ya onların bir qismi mütləqləşdirilir.
Yetkin, real halın mahiyyətinideyil, onun inkişaf etməmiş vəziyyətlərini əks etdirir
Dostları ilə paylaş: |
