Tunel deşmə maşını
292
pleksinin ümumi uzunluğu 400 m-ə qədər ola
bilir.
Divarlar açılmış deşiklərdə metalik şitlərlə
tutulur. Bu, açılmış deşiklərdə işlərin aparıl-
ması təhlükəsizliyini artırır.
(alm. die Tunnelbohrmaschine, ingl.
Tunnel boring
machine)
Turbokompressor →daxili yanma mühərrik-
lərinin sıxılmış hava ilə təmin olunması üçün
tətbiq olunan kompressordur (şəkil 1). Onun
valı mühərrik və ya mühərrikdən ixrac olunan
qaz vasitəsilə işləyən turbinlə hərəkət etdirilir.
Kompressorun valı hərəkətə gəldikdə o, havanı
sorur və sıxıır. Sıxılmış hava mühərrikə daxil
olur. Klapanların eyni açılma intervalında yan-
ma kamerasına daha çox hava daxil ola bilir.
Bununla yanma üçün daha çox oksigen əldə
olunur. Silindrlərdə bu yolla artan orta təzyiq
onun gücünün artmasına imkan verir.
Turbokompressorun üstün cəhəti ondan iba-
rətdir ki, o mühərrikdə əlavə enerji sərf et-
mədən onun maksimal dövrlər sayını və
gücünü artırmağa imkan verir. Onun tətbiqi ilə
mühərrikə düşən termiki yükləmə artır, ona
görə də, bu mühərrikin layihələndirilməsində
nəzərə alınmalıdır.
Şəkil 1. Turbokompressor
(alm. der Turbolader, ingl. Turbo charger)
Turboreaktiv mühərrik dartma qüvvəsi reak-
tiv ucluqdan çıxan qaz axını tərəfindən yara-
dılan aviasiya →qaz turbin mühərrikidir (şəkil
1). Bu →mühərriklər təyyarələrdə marş mü-
hərrikləri və ya şaquli qalxma mühərrikləri
kimi tətbiq tapır. Mühərrikə daxil olan hava
hərəkət zamanı hava səddində və daha sonra
kompressorda sıxılır. Sıxılmış hava yanma ka-
merasına verilir və ona kimyəvi maye yanacaq
püskürdülür. Yanma zamanı qızmış qaz tur-
bində nisbətən genişlənir və kompressoru fırla-
dır. Qazın sonuncu genişlənməsi reaktiv ucluq-
da baş verir.
Şəkil 1. İki vallı turboreaktiv mühərrikin sxematik
təsviri
1-hava səddi, 2-oxboyu kompressor, 3-yanma
kamerası, 4-turbin, 5-yanma (forsaj) kamerası, 6-
reaktiv ucluq
Yanacaq qarışığını qaz turbini və reaktiv
ucluq arasında yerləşmiş kamerada əlavə ola-
raq yandırmaqla turboreaktiv mühərrikin gü-
cünü artırmaq olur. Kompressorun iki pilləli
quruluşda hazırlanması stabil
işləmə diapazonunu artırılma-
sına şərait yaradır.
(alm. der Strahltriebwerk, ingl.
Jet engine )
Turbovintli mühərrik avia-
siya qaz turbininin xüsusi for-
masıdır. Bu mühərriklərdə vint
formalı hava pərləri ilə yara-
dılan dartma, reaktiv ucluqdan
çıxan qazla daha da güc-
ləndirilir (8-12%). Turbovintli
mühərriklər
→
təyyarələrdə və
→
helikopterlərdə tətbiq tapır-
lar. Uçuş zamanı mühərrikə
daxil olan hava səddə və kompressorda sıxılır,
daha sonra yanma kamerasına ötürülür. Burada
havaya kimyəvi maye yanacaq püskürdülür.
Yanma zamanı yaranan qaz turbində genişlənir
Turbovintli mühərrik
293
və reaktiv ucluqda daha da genişlənməyə
səbəb olur. Turbokompressorun rotorunun
fırlanma sürəti ilə hava vint pərləri arasında
uzlaşma yaratmaq və moment ötürmək üçün
→reduktordan istifadə olunur. Helikopterlərdə
kompressor və hava vinti arasında ötürmə
turbinlə əlaqəli olmadan mexaniki yerinə
yetirilir.
Şəkil 1. Turbovint mühərrikin sxematik təsviri
1-hava vint pəri, 2-reduktor, 3-hava səddi, 4-oxboyu
kompressor, 5- yanma kamerası, 6-turbin, 7-qazın
çıxması üçün ucluq
(alm. der Hubschraubermotor, ingl. Helicopter
engine)
Tutucu mexanizmləri sənaye robotlarında
emal olunan hissələrin tutulması və hərəkət
zamanı bərk saxlanılmasına xidmət edir. Onun
forması emal olunan hissənin forması, ölçüsü
və xassələrindən, həmçinin texnoloji prosesin
spesifik tələblərindən asılıdır.
İşləmə prinspinə görə tutucular mexaniki
(sürtünmə qüvvəsinə əsaslanan və işçi ele-
mentlərin hərəkətini dayandıran sıxıcı prinsipi
ilə, həmçinin qurğunun işçi elementlərindəki
çıxıntıların hissələr
üçün
dayaq rolunu
oynayan prinsiplə işləyir), vakuum (təzyiqlər
fərqi nəticəsində yaranan qüvvələr əsasında
işləyir), və maqnitlə işlyənlərə (maqnit dart-
ması sayəsində işləyir) bölünürlər (şəkil 1).
İdarəolunma üsuluna görə idarəolunmayan,
əmrlə idarə olunan, sərt proqramlaşdırılabilən
və adaptiv tutucu qurğular mövcuddur.
Bütün tutucular işçi mövqelərinin sayına
görə bir mövqeli və çoxmövqeli olaraq fərq-
lənirlər. Onlar dəyişiləbilən (avtomatik olaraq
icra edilir) və ya dəyişiləbilməyən şəkildə ha-
zırlanırlar.
Metalkəsən dəzgahları yükləmək üçün bir
qayda olaraq mexaniki sıxıcı qurğulardan isti-
fadə edilir. Pəstahı bərkitməkdən əlavə bu
qurğular hissələrin istiqamətlənməsi, mərkəz-
lənməsi funksiyasını da həyata keçirir. Kiçik
diapazonlu qurğular sazlanma zamanı hissənin
səthlərinin
aşağıdakı
ölçülərində
tətbiq
olunurlar: 1; 4; 12; 32; 63; 100; 125; 160; 200;
250; 320; 400; 500 mm. Bu tutucular paz və ya
ling mexanizmlərinin bazasında işlənirlər.
Böyük diapazonlu tutucular hissələri saz-
lanmadan bərkitməyə imkan verir. Bu tutu-
cular tamasa - dişli çarx ötürməsinə malik
mexanizmlərlə reallaşdırılır. Onlar daha böyük
texnoloji imkalara malikdirlər. Mexaniki
tutucular dəzgahları fırlanma səthinə və qutu
fırmasına malik hissələrlə yükləmək üçün
tətbiq olunurlar.
Çoxmövqeli (çoxyerli) tutucular sənayedə
geniş tətbiq tapmışdırlar. Robot əlində iki tu-
tucuın quraşdırılması yükləmə-boşaltma tsik-
lini qısaldır. Hissələrin emalı zamanı robot
pəstahı tutur və onu ən qısa mümkün yolla işçi
zonaya hərəkət etdirir. Emaldan sonra sənaye
robotu boş tutucu ilə emal olunmuş hissəni
götürür və dönərək yeni pəstahı dəzgahın
tərtibatına yerləşdirir. Yeni hissənin emalı
zamanı robot əlindəki hazır hissəni yeşiyə və
ya taktla işləyən stola qoyur. Köməkçi
hərəkətlərin dəzgahın işi ilə uzlaşdırılması
sayəsində yükləməyə sərf olunan vaxt 2
÷
3 dəfə
azaldıla bilər. Müasir tutuculara malik qurğu-
lar pəstahı tutub dəyişməklə bərabər, dəzgahda
alət başlıqlarını və bloklarının əvəzlənməsi
üçün də tətbiq olunurlar.
Sənaye robotlarını adətən tutucu qurğuları
ilə komplektləşdirirlər. Çox vaxt başqa hissə-
nin emalına keçdikdə tutucunun özü yox, onun
dəyişiləbilən elementləri (
→
prizma, dodaqlar
və s.) əvəzlənir.
Tutuculu qurğulara aşağıdakı tələbatlar qoyu-
lur:
→
sənaye robotunun hərəkətli element-
lərinin təcillənmə və əyləcləmə mərhələlərində
emal olunan hissənin etibarlı tutulması, his-
sənin tutucuda dəqiq bazalaşması, emal əşya-
larının zədələnməsi və ya dağılmasına yol ver-
məmək, kiçik qabarit ölçülərində və kütlədə
kifayət möhkəmliyin təmini. Əsas diqqət
tutuculu qurğu üçün buraxılabilən qüvvə,
moment və bərkitmə yerlərində sıxma qüv-
vəsinə verilir.