ikkinchi signal tizimi
katta ahamiyatga ega, chunki
kechinmalar tashqi muhitning bevosita ta’sirlari bilan birgalikda so‘zlar, fikrlar
orqali ham yuzaga kelishi mumkin. Xuddi shunday, o‘qib chiqilgan hikoya,
tomosha qilingan film mos bo‘lgan emotsional holatni yuzaga keltirishi mumkin.
Hozirda ikkinchi signal tizimi intellektual, ahloqiy, estetik yuksak insoniy
hissiyotlarning fiziologik asosi bo‘lib sanaladi.
Xulosa o‘rnida hissiyotlarning tarkibiy qismlarini keltirib o‘tish zarur, bular: 1)
sub’ektiv kechinma, 2) organizm reaksiyasi, 3) hissiyotlar bilan yuzaga kelgan va
xayoldagi fikrlar yig‘indisi, 4) o‘ziga xos yuz ifodasi, 5) umumlashtirilgan
hissiyotli
reaksiyalar:
salbiy
hissiyotda
atrofdagi
voqealarga
nisbatan
munosabatingiz ham salbiy bo‘ladi, 6) ushbu hissiyot bilan assotsiatsiyalangan
harakatlarga moyillik.
Shuni ta’kidlab o‘tish lozimki, hozirgi vaqtgacha hissiyotlar tabiatiga nisbatan
yagona nuqtai nazar mavjud emas. Hissiyotlarni o‘rganishga qaratilgan tadqiqotlar
hozirda ham o‘tkazilib kelinmoqda. Hozirda to‘plangan tajribaviy va nazariy
material hissiyotlar tabiatining ikkilanganligidan dalolat beradi. Bir tomondan,
hissiyotlar – turli psixik hodisalar, shuningdek, kognitiv jarayonlar, inson
qadriyatlari tizimi tuzilmasining xususiyatlari va boshqalar kabi sub’ektiv omillar
hisoblanadi. Ikkinchi tomondan, hissiyotlar individning fiziologik xususiyatlari
bilan belgilanadi. Hissiyotlar ma’lum seskantiruvchi ta’siri natijasida paydo
bo‘ladi, bu esa inson moslashishi va hulq-atvorining boshqarish mexanizmlari
ifodasining xuddi o‘zginasidir. Inson kayfiyati, affektlari, hislari va ehtiroslari
yig‘indisi uning emotsional hayotini va emotsionallik kabi individual sifatni tashkil
etadi. Emotsionallikni insonning hayotiga tegishli bo‘lgan turli xil sharoitlardan
hissiyotli ta’sirlanishga moyillik, kayfiyatdan ehtirosgacha – kuchi va sifati
turlicha bo‘lgan emotsiyalarni kechirish layoqati, shuningdek, emotsiyalar
kuchining tafakkur va hulq-atvorga ta’siri sifatida ta’riflash mumkin.
Shaxsning xususiyatlariga ta’rif berish ko‘p holatlarda ushbu odamning nimani
yoqtirishini, nimadan nafratlanishini, mag‘rurlanishi, uyalishi, hasad qilishi va
qayg‘urishi sababini aniqlashni bildiradi. Individ barqaror hislari predmeti,
ularning jadalligi va xarakteri atrofdagilarga insonning emotsional olami, hislari va
bu bilan, uning individualligini ochib beradi. S.l. rubinshteynning yozishicha,
shaxsning xarakteri va aqliy qobiliyati, qiziqishlari va boshqa odamlarga
munosabatlarining barcha o‘ziga xos xususiyatlari hissiyotlar va sezgilarning
kamalak rangida namoyon bo‘ladi va aks etadi.
Emotsionallik tug‘ma bo‘ladi, lekin affektlar, sezgilar hayot jarayonida rivojlanadi,
bu esa insonning shaxs sifatida rivojlanishini bildiradi. Bunday rivojlanish inson
emotsional sohasiga yangi ob’ektlarni kiritish, shaxs sezgilarini ongli irodaviy
boshqarish va nazorat qilish darajasining oshishi ahloqiy boshqarishga yuksak
ahloqiy qadriyatlar (vijdon, mas’uliyatlilik, nomus va boshqalar) ning asta-sekin
kiritilishi bilan bog‘liq.
Inson emotsional hayotining rivojlanishida ma’lum bo‘lgan izchillik mavjud. Lekin
bir davr sezgisidan keyingi davr sezgisiga o‘tish shaxsning har tomonlama
rivojlanishi bilan bog‘liq. Hissiyotlar odam energiyasini to‘plovchi faoliyatga
nisbatan kuchli rag‘bat bo‘lishi mumkin, asosiysi, ularni tegishli tarzda
yo‘naltirishdir.
Har bir inson uchun ijobiy emotsional ta’sirlanishlarni kuchaytirish va kengaytirish
bilan bir vaqtda boshqa odamlar emotsional holatiga samarali ta’sir ko‘rsatish
malakasiga ega bo‘lish juda muhimdir. Zararli emotsional ta’sirlanishlar ko‘p
hollarda yuqori emotsional zo‘riqish vaziyatlarida, o‘ta toliqqan holatlarda,
frustratsiya vaqtida, odamlar ta’sirchanligida, ishlar ko‘ngilgidek yurishmaganida,
hayotiy muhim rejalar barbod bo‘lganida yuzaga kelishini bilish va yodda tutish
lozim.
Amaliy hayotda emotsiyalar sifatida, odatda, insonning turli-tuman javob
reaksiyalari – ehtirosning to‘lqinli portlashlaridan tortib, to kayfiyatning nozik
tuslarini tushunamiz. Psixologiyada emotsiyalar deb kechinmalar shaklidagi inson
hayotiy faoliyati uchun tashqi va ichki vaziyatlarni baholash va shaxsiy ahamiyatni
aks ettiradigan psixik jarayonlarga aytiladi. Hissiyotlar – yorqin sub’ektiv tusga
ega bo‘lgan iski va tashqi seskantiruvchilarning ta’siriga nisbatan inson va
hayvonlar javob reaksiyalari. Bundan kelib chiqadiki, hissiyotlarning ahamiyatli
belgisi ularning sub’ektivligidir. Hissiyotlar evolyusiyaning moslashuvchi
«mahsuloti» sifatida, odatdagi vaziyatlarda organizm hulq-atvorining biologik
jihatdan umumlashtirilgan usullari sifatida yuzaga kelganlar.
Hissiyotlar ehtiyojlar bilan ularning qondirilishi yoki qondirilmasligi
bilan bog‘liq. Hissiyotlar ikki valentli – ular yoki ijobiy, yoki salbiy bo‘ladi.
Hissiyotlar – organizmning muhit bilan o‘zaro ta’sirining mutanosibligi darajasini
bevosita baholash mexanizmi. Ehtiyojlar o‘rnidagi hissiyotlar harakatga
yo‘naltiriladi. Ko‘plab hissiyotli ifodalarda boshlang‘ich hissiyotlarning to‘rt xili:
shodlik (zavqlanish), qo‘rqinch, g‘azab va hayratlanish ajratiladi.
Hislar – bu inson ongida uning yuksak ehtiyojlarining qondirilishi yoki
qondirilmasligida paydo bo‘ladigan voqelikka nisbatan munosabatining aks etishi.
Hissiyot va tuyg‘ular o‘rtasida umumiylik ko‘p, lekin farqlar ham
mavjuddir. Xuddi shunday, hissiyotlar – bu kengroq tushuncha, hislar emotsional
kechinmalarning ifodalanishlaridan biri. Hissiyotlar – birlamchi, hislar esa –
paydo bo‘lishi, kelib chiqishi jihatidan ikkilamchi. Hissiyotlar yo‘nalishli reaksiya
xususiyatiga ega bo‘lgani uchun, ular ko‘pincha, noaniq va etarlicha anglanmagan
bo‘ladilar, sezgilar esa, ko‘p hollarda aniq va jism bilan bog‘liq bo‘ladilar.
Hissiyotlar biologik jarayonlar bilan, sezgilar esa – ijtimoiy soha bilan bog‘liq
bo‘ladilar. Bundan tashqari, anglanmaydigan soha bilan bog‘langan, sezgilar esa
ongimizda maksimal darajada namoyon bo‘lgandirlar. Inson sezgilari doimo tashqi
ifodalarga ega bo‘ladilar, hissiyotlar esa ega bo‘lmaydilar. Va nihoyat, hissiyotlar
ko‘proq vaziyatga bog‘liq va qisqa muddatli bo‘ladilar, sezgilar esa davomliroq va
yorqin ifodalangan predmetli xarakterga ega. Ular odamning ma’lum ob’ektlarga
nisbatan barqaror munosabatini aks ettiradilar. Sezgilar insonning madaniy-tarixiy
rivojlanish jarayonida paydo bo‘lganlar va rivoj topganlar.
2
Hissiyotlar va tuyg‘ular sezgi, idrok, tasavvur, inson bilishi va faoliyati
tashqarida mavjud bo‘lmaydilar. Hissiyotlar va sezgilar ob’ekt va sub’ektning juda
murakkab bo‘lgan o‘zaro munosabatlarida yuzaga kelib, yuzaga kelishi mumkin
bo‘lgan jismlarning xususiyatlariga bog‘liq bo‘ladilar. Hissiyotlar va sezgilarning
o‘ziga xosligi insonning ehtiyojlari, motivlari, intilishlari, tilaklari, iroda, xarakter
xususiyatlari bilan belgilanadi. Hissiyotlar va sezgilar tabiatini tushunish ularni
inson hayotiy faoliyatida ko‘rib chiqishni taqazo etadi. Emotsional holatlar paydo
bo‘lishining asosini insonning ehtiyojlari va motivlari tashkil etadi. Ularni
qondirish maqsadni ko‘zlash, hayotiy masalarni hal etishni taqazo etadi.
Ehtiyojlarni qondirishga yo‘naltirilgan, ko‘zlangan maqsadlarga erishish amalga
oshiriladigan real hayotiy sharoitlar emotsional kechinmalarning turli tumanligiga
sabab bo‘ladi. Hissiyotlar ko‘pchilik ko‘rsatkichlari, ya’ni, sifati (ijobiy va salbiy),
jadalligi (kuchli va kuchsiz), davomiyligi (qisqa muddatli va barqaror),
anglanganligi, chuqurligi, irsiy manbasi, murakkabligi, bajaradigan vazifalari,
organizmga ko‘rasatadigan ta’siriga qarab farqlanadi.
Inson rivojlanishi – juda murakkab jarayon. U tashqi ta’sirlar hamda ichki kuchlar
ta’sirida sodir bo’ladi. Tashqi omillarga insonni o’rab turgan tabiiy va ijtimoiy
muhit, shuningdеk bolalarda muayyan xislatlarni shakllantirish bo’yicha maqsadga
yo’naltirilgan faoliyat kiradi. Ichki omillarga esa biologik, irsiy omillar kiradi.
Biologik omillar. Biologik irsiyat insonni inson qiladigan umumiylikni hamda
insonlarni tashqi va ichki jihatdan turli qiladigan farqlanishni aniqlaydi. Irsiyat
dеganda bolalar gеnеtik dasturiga kiritilgan muayyan xislat va xususiyatlarning
ota-onadan bolaga turli xil o‘xshashlik, xususiyatlarning o‘tishi tushuniladi.
Irsiyatga ko‘ra bolaga ota-onasidan inson organizmi, asab tizimi, miya va xis
tuyg‘u organlari, shuningdek, qomat tuzilishi, soch teri rangi o‘tadi. Bular insonni
boshqa insonlardan ajratib turuvchi tashqi omillar hisoblanadi. Shuningdek irsiyat
bo‘yicha nerv faoliyatini rivojlantiradigan nerv xususiyatlari ham o‘tishi mumkin.
Irsiyat bolaning tabiiy xususiyatlari asosida biror bir faoliyat sohasida muayyan
qobiliyatlarining shakllanishini ko‘zda tutadi. Psixologik ma’lumotlarga ko‘ra
qobiliyat insonning tabiiy xususiyati bo‘la olmaydi. Bola qobiliyatlarining
namoyon bo‘lishi uning hayot, talim-tarbiya jarayonlariga bog‘liq.Hozirgi paytda
bola rivojlanishiga ekologik muhit, atmosferaning buzilishi kabi tashqi omillar
ham salbiy ta’sir ko‘rsatadi. Buning natijasida jismoniy nuqsonli bo‘lib
tug‘ilayogan bolalar soni ko‘paymoqda. Bunday bolalarning muomalaga kirishishi
va faoliyat yuritishi nihoyatda og‘ir kechadi. Shuning uchun ularga o‘qitishning
yangi metodlari joriy qilinmoqda va bu metodlar ularning aqliy rivojlanishga
erishishlariga yordam beradi. Jismoniy nuqsonli bolalar bilan maxsus pedagoglar
shug‘ullanishadi. Bu bolalar o‘z tengqurlari bilan muomalaga kirishganlarida
jiddiy
muammolarga
duch
kelishadi.
Bu
esa
ularning
jamiyatga
integratsiyalashuvlarini qiyinlashtiradi. Shuning uchun bunday bolalar bilan
ijtimoiy pedagogik ish olib borishning asosiy maqsadi bolaga tashqi olam bilan
aloqa qilish kanallarini ochishdir.
Inson bo’lib yеtishish uchun faqatgina biologik irsiyatning o’zi kifoya emas. Inson
faqat sotsiolizatsiya jarayonida, ya’ni muloqotda, boshqa insonlar bilan o’zaro
ta’sirda shaxs bo’lib еtishadi. Inson jamiyatidan tashqarida ma’naviy, ijtimoiy,
psixik rivojlanishi sodir bo’la olmaydi. Bu fikrni barchaga ma’lum hollar, ya’ni
inson bolasi hayvonlar orasida o’sgani yanada mustahkamlaydi. Ijtimoiylashuv
insonning butun hayoti davomida kechadigan ko‘p qirrali jarayondir. U ayniqsa
bolalik va yoshlik davrida nihoyatda jadallik bilan kechadi. Chunki, aynan
bolalikda asosiy ijtimoiy me’yorlar o‘zlashtiriladi.
Bola ijtimoiylashuvida sotsium muhim ahamiyatga ega. Bu ijtimoiy muhitni bola
asta-sekinlik bilan o‘zlashtiradi. Agar bola tug‘ilgandan keyin asosan oilada
rivojlansa, uning keyingi rivojlanishi yangi va yangi muhitlar-maktabgacha ta’lim
muassasalari, maktab, maktabdan tashqari tarbiya muassasalari, turli ko‘ngilochar
maskanlarda kechadi. Yosh ulg‘aygan sari ijtimoiy muhit “hududi” kengayib
boradi. Bola qanchalik ko‘p muhitlarni o‘zlashtirsa, u shunchalik keng doira
hududini egallashga harakat qiladi. Bola doimo o‘zi uchun qulay bo‘lgan uni
yaxshi tushunadigan, unga hurmat bilan munosabatda bo‘ladigan muhitni izlashga
urinadi. Shuning uchun u bir muhitdan boshqa muhitga ko‘chib yuradi. Muhit
bolani shakllantirishda, uning ijtimoiy tajriba to‘plashida ijtimoiylashuv jarayoni
uchun muhim ahamiyatga ega.
Dostları ilə paylaş: |