İLÂHÎ Nİzam ve kâİnat
Yüklə 5,01 Kb. Pdf görüntüsü
|
İLÂHÎ NİZAM VE KÂİNAT 292 ederek idraklerin inkişafıyla, tedricen mâşerî ve yüksek mâşerî plânlara geçilecektir. Eğer bu sırada, geçen dünyanın son intikal safhasına kadar kendilerini yetiştiremedikleri için, müteakip dünyaya kalmış olanlar arasında, inkişaflarında büyük bir hız alıp, süratle vazife plânına hazırlanmış olanlar bulunursa onlar 5-10 bedenlenme- den sonra, yâni 8-10 asır zarfında yukarıdan kendilerine -liyakat- lerine göre- verilecek vazifelerini yapabildikleri takdirde (vazife plânına geçebilmek için mutlaka bir vazifeyi ifa etmek şarttır) dünyanın sonunu beklemeden, geçen dünya inkılâbı sırasında yüksek plânlara giden diğer mesut insanların bulunduğu yerlere ulaşmak üzere dünyayı tamamen terk edip gideceklerdir. Diğer insanlar ise, dünyanın altmış bin sene sonra gelecek yeni inkılâp günlerini beklemek ve o günlere hazırlanmak üzere sayısız fer- dî, mâşerî imtihanlar, mihnetler, mücadeleler, harpler, kıtaller, ölümler, cinayetler, hastalıklar, esaretler, hapishaneler, zindan- lar, engizisyonlar, tımarhaneler, hastaneler, ıstıraplar, sıkıntılar, sefaletler, açlıklar, ağır hizmetler... velhâsıl dünya hayatının in- san tekâmülünü hazırlayan ve her dünya devresi tarihi boyunca geçirilmekte olan sayısız bütün inkişaf materyalleri içinde tek- rar yaşamaya başlayacaklardır. Bu arada birbirine zıt görünen akideler, realiteler, bilgiler, itikatlar, dinler, mezhepler, ekoller ve kanaatler içinde bazan otomatik, bazan yarı idrakli cehit ve gayretlerle boğuşarak, didişerek hakikat diye bir sürü realitenin peşinde koşacaklar, bir sürü hayal kırıklığına, aldanmalara, ha- talara düşmelere ve muvaffakiyetsizliklere uğrayacaklardır. Bu sırada hayatın çetin mücadeleleriyle de karşılaşacaklar, çalışa- caklar, didinecekler ve gelip geçici, fakat kuvvetle çekici zevkle- rin aldatıcı cazibeleri peşinde, asıl gaye ve hedeflerini unutma- maya gayret ederek altmış bin sene sonra gelecek yeni bir dünya inkılâbının eşiğine çok ağır ve zahmetli yürüyüşlerle ulaşacak- lar ve ancak o zaman, artık bu dünyayı tamamen bırakabilecek kudrete erişmiş bulunacaklardır. Zira bu yavaş inkişaf temposu içinde insanların çoğu, artık maddenin mânâsını, imkân hudut- larını, hangi gayeler için olduğunu, insanlara ne dereceye kadar ve hangi yollardan faydalı olup hizmet edebileceğini anlamış ve BEDRİ RUHSELMAN 293 öğrenmiş bulunacaklardır. Hulâsa, dünya mektebi, her inkişaf devresi sonunda, yetiştirmiş olduğu mezunlarını yüksek mües- seselere tevdi etmek üzere, kapılarını onların arkasından kapa- yacak, gidenlerin boşalan yerlerine de yetiştirilmek üzere, yeni geleceklere kapılarını açacak ve bu suretle devrî olan namüte- nahi fonksiyonlarından bir tanesini daha yapmış bulunacaktır. Bu yalnız dünyanın değil, bütün dünyaların, bütün âlemlerin ve kâinatın kaderidir. * * * Burada şunu tekrar tebarüz ettirmek isteriz ki ne kadar gürül- tülü ve korkunç görünürse görünsünler bu durumlardaki, yâni büyük dünya inkılâplarının görünüşlerindeki korkunçluk hâli zâhirîdir. Burada, ne korkulacak, ne ürkülecek, ne kaçınılacak, ne de endişeye kapılacak hiçbir şey yoktur. Zira bu korkunç man- zaralar, ancak dünya maddelerinin tâbi bulunduğu realitelere aittir. Ve onlarla beraber dünyada kalacaktır. Öbür tarafa, yük- sek plânlara bunların bir zerresinin zerresi dahi geçemeyecektir. Ölüm ise esasen, hiçbir ıstırap ve acı vermeyen bir an meselesi- dir. Ölüme sebep olan hâdiselerin manzaraları haddizatında, öz varlığa ait şeyler değildir. Bedene ve dünyaya ait durumlardır. Ölenler o an içinde bunların hepsini terk etmiş ve hâtıralarını bile unutmuş bulunacaklardır. Binaenaleyh, volkan ağızlarının kızgın ateşleri, su kütlelerinin azgın saldırışları, yer sallantıla- rının şiddetli hareketleri, yıldırımların gürültüsü; buradan git- mesi tekarrür etmiş olanlar için ancak birer oyuncaktan ibaret kalan ölüm vâsıtalarıdır. Çünkü dünyada kopan bu kıyametin insanlardan tek alabileceği şey, onların zaten burada bırakmayı seve seve kabullenmiş oldukları kaba bedenleri olacaktır. Buna da insanlar çoktan razıdırlar. Zira insanların belki o anda bile, sezmeye başlayacakları yüksek, mesut âlemlerin saadetli atmos- ferine bir an evvel kavuşabilmeleri, bedenlerini terk edecekleri ölüm saniyesinin gelişine bağlıdır ve onlar idrak edebildikleri nisbette, bu saniyenin bir an evvel gelmesini bekleyeceklerdir. Bu, bir saadet, sevinç ve kurtuluş anıdır. Bu, binlerce senelik ıstı- raplı bir mazisi olan dünya mektebinin, ağır şartlar altında geçi- İLÂHÎ NİZAM VE KÂİNAT 294 rilmiş zahmetli tahsil devrelerinin tam ve muvaffakiyetle ikmali anıdır. Bu an, muvaffakiyetli, muvaffakiyetsiz hayatların çeşitli korkuları, ıstırapları ve hattâ azapları içinde bir sürü ümitsizlik ve inkisarla dolu şartlarının artık son bulduğu ve her şeyin en mesut, en süratli ve rahat yollardan yürüyerek nurlu, berrak ve kudretli sahalara intikal edeceği bir andır. Bu, tam mânâsıyla bir kurtuluş anıdır. O kadar korkunç görünen bu hengâmede, o kadar dehşetli manzaralar arz eden bu kıyamet gününde on binlerce senelik mihnet ve meşakkatle dolu zincirli bir mahpusiyet hayatı olan kaba hidrojen âleminden parlak ve mesut bir üst âleme geçile- cektir. Bu geçişi sağlamak için de insanların artık, bir tek nefes süresi kadar kısa bir zamanı beklemekten ve o tek nefesin verilişi gibi basit, kolay ve küçük bir ameliyeyi geçirmekten başka bu dünyada yapacakları iş kalmamış olacaktır. Burada asıl felâket, ölemeyip, daha doğrusu o anda ölmek liyakatini kaybedip ya- şamak ve basitleşmiş bir dünyanın, tekrar binlerce sene devam edecek bekçiliğini yapmak hükmünü giymiş olan zavallı insan- ların başına çökecektir ki bu da ne bir zulümdür, ne de bir ga- dirdir. Bu sadece onların, bütün bir dünya hayatı boyunca iste- dikleri, peşinden koştukları ve hattâ tapındıkları madde arzu ve ihtiraslarının yüksek kader mekanizması hükümleri karşısında gerçekleşmiş neticesinden başka bir şey değildir. Vukua gelecek olan bütün bu hâdiselerin büyük tertip ve ni- zamlara tâbi olduğunu, hiçbir şeyin keyfî ve rasgele vukua gel- mediğini tekrar tekrar söylemiştik. Bu sözlerin mânâsı şudur ki dünyada olup bitecek hâdiselerin hepsi üniteden gelen direktif ve icaplara göre ayarlanmış ve öyle olmuştur. Her şey, varlıkla- rın bizzat çalışarak kazanmış oldukları liyakat derecelerine göre, aslî icapların direktifi altında ve aslî zamanın yardımıyla, kader mekanizmasının ölçüp, takdir ederek hükümlendirdiği tarz ve şekillerde, vazife plânının alâkalı vazifelileri tarafından yapıl- maktadır. Binaenaleyh vuku bulacak her şey büyük hesaplara, çok ince ve şümullü teknik esaslara dayanmaktadır. Yüklə 5,01 Kb. Dostları ilə paylaş:
|