İLÂHÎ Nİzam ve kâİnat
Yüklə 5,01 Kb. Pdf görüntüsü
|
BEDRİ RUHSELMAN 313 deleri kullanması lâzım gelir. Hâlbuki henüz bu duruma gelme- miş bir varlık, dünyadan ayrılışını müteakip yakalamış olduğu yarı süptil bir madde kombinezonunu iyice benimser ve ondan ayrılamaz. Bu maddeden ayrılamayınca çeşitli süptil maddeleri kullanmak imkânını elde edemez ve bunun neticesinde de hiçbir vazifeyi yapamaz. Çünkü o vazifeyi yapabilmesi için lüzumlu olan çeşitli süptil maddelerden ve vasatlardan istifade etmesi lâ- zımdır ki buna, onun bir türlü terk edemediği yarı süptil mad- desi engel olmaktadır. Binaenaleyh oradaki varlıkların vazife plânına geçebilmeleri için, bu ilk yakaladıkları, yâni kendilerine bir nevi beden gibi kullandıkları yarı süptil maddeyi bir an evvel terk edebilmeleri şarttır. Bunu yapabilmelidirler ki ileride ken- dilerine düşecek herhangi bir vazifenin icaplarını yerine getire- bilmek için, istedikleri değişik süptil veya yarı süptil maddeleri kullanabilsinler ve icaplara göre onları derhal değiştirebilsinler. İşte onların yarı süptil âleme geçer geçmez yakaladıkları ve bir türlü bırakamadıkları yarı süptil maddelerini bırakabilmelerine yardım edecek en kudretli vâsıtaları sevgi olacaktır. Sevginin çe- şitli tatbikatını yapa yapa bu varlıklar artık, bir tek yarı süptil maddeye bağlanmak durumundan kurtulacaklar, o maddeyi is- tedikleri zaman terk edebilecekler ve onun yerine değişik mad- deleri kullanabileceklerdir. Demek ki, yukarıda da biraz bahset- tiğimiz gibi, sevgi plânına geçen varlıkların ilk yakaladıkları bu yarı süptil madde, oradaki hazırlıkların tamamlanması sırasında varlıklar için yenilmesi gereken, onların bir nevi nefsaniyetleri olur. Onlar bu maddeyi bertaraf etmekle nefsaniyetlerini yenmiş ve o andan itibaren de vazife plânının ilk basamaklarına erişmiş olurlar. İşte buradaki muvaffakiyeti sağlamaya yardım eden vâ- sıta, sevginin çeşitli varyeteleridir. * * * Bu plânda, başlangıçtan itibaren tam muvaffakiyete erişince- ye kadar muayyen bir müddetin geçmesi lâzım gelmektedir. Bu müddetin devamı varlıklara göre değişir. Bâzıları için oldukça uzundur, bâzıları için ise kısa sürebilir. Bu müddetin dünya za- İLÂHÎ NİZAM VE KÂİNAT 314 manıyla tâyini güçtür. Zira bu müddet için ölçü olarak kullanı- lan zaman, dünya idrakinin üstünde bir zamandır. Binaenaleyh dünya zamanından çok şümullüdür. Meselâ orada geçirilecek en çok müddeti dünya zamanıyla 300 sene kabul edersek bu müd- det, oranın idrak zamanıyla 3000 sene veya daha fazla olabilir. Bunda da katiyet yoktur. Oranın zamanı dünyanınki ile nisbet edilemez. Zira bu kıymetler idraklere göre daima değişir. Dünya üstündeki işlerde, idrak zamanı ve idrak mekânı hâ- kimdir. Ancak, sevgi plânının varlıkları ilk zamanlarında, yâni yarı süptil maddeye henüz çok kuvvetli olarak bağlı bulunduk- ları zamanlarda o maddenin dünyaya yakın cephesini daha çok kullanacaklarından, dünyaya yakın realitelerde yaşayabilirler. Bunun gibi, dünya dışında tamamıyla idrak mekânı hâkim iken, yarı süptil maddeleri kullanan varlıklar, bu maddelerin dünya- ya yakın cephelerinden faydalanarak, az çok dünya mekânına benzer mekânlar da kurabilirler. Ancak, bu varlıklar orada sevgi tatbikatlarını yapa yapa idraklerini lüzumu derecesinde arttırıp yarı süptil maddeye bağlanmaktan kendilerini kurtardıkça, za- man ve mekânları da o nisbette idrakî zaman ve mekânın şümul- lü karakterlerini almaya başlar ve yarı süptil madde kombinezo- nundan tamamıyla kurtuldukları anda da artık onlarda maddî realitelere ait faaliyetler kalmaz ve alacakları vazifelere göre icap eden yerlerde istedikleri maddeleri kullanmak suretiyle o mad- delerin tâbi oldukları her türlü zaman ve mekân realitelerinden istifade edebilirler. Zira yarı süptil maddeden kurtulduktan son- ra onların muayyen maddelerle devamlı bağı kalmayacağı için, süptil varlıklarıyla istedikleri maddeleri kullanıp terk edebilecek kudreti haiz bulunurlar. Şu hâlde sevgi plânındaki bir varlığın, yarı süptil maddesini bırakabilmesi ve vazife plânına geçmesi demek, onun hiçbir maddeye bağlı olarak kalmaması, öz varlık hâlinde, yâni münkeşif bir enerjiler mudilesi hâlinde kalması ve bu enerji ile istediği zaman, istediği maddeyi kullanabilmesi, kullandığı maddeler sayesinde de o maddelerin mensup bulun- duğu âlemlere tesir ve müdahalelerde bulunabilmesi, oralarda bir sürü işler görebilmesi, vazifeler yapabilmesi demektir ki yarı süptildeki bir varlık bu imkânlara, ancak tatlı, saadetli haz ve zevklerle dolu sevginin çeşitli tatbikatını yaparak kavuşacaktır. BEDRİ RUHSELMAN 315 * * * Şimdi, yarı süptil âlemi tarif edelim. Yarı süptil âlem, evvelce izah etmiş olduğumuz, madde âlemimizin nüvesi olan hidrojen atomunun en yüksek kombinezonlarına ait enerjilerden müte- şekkil bir âlemdir. Bugünkü dünyamızın mûtat realiteleri için- de mevcut olmayan bu yüksek enerjiler, yarı süptil âlemin en kaba atomlarını teşkil ederler. Bir yanlışlığa meydan vermemek için burada şu ikazda bulunmayı lüzumlu görüyoruz. Evvelce bahsedilen, henüz dünya bedenleri realitesinden kurtulamamış varlıkların ölümleriyle doğumları arasında mûtat olarak geçire- cekleri spatyom dediğimiz hâlle, yarı süptil vasatı birbirine aslâ karıştırmamalıdır. Spatyom bir vasat, bir mekân değildir. Orası sadece beden rabıtalarından muayyen bir maksatla muvakkaten ayrılan insanın kendi öz varlığına dönmesi ve bu sırada çevresiy- le olan bütün alâkalarını ve münasebetlerini kesmesi hâlidir. O bu hâliyle gene bir insandır ve dünyadan çıkmış değildir. Ancak öyle bir insan ki dışarısı ile olan bütün alâkalarını kesmiş, yalnız kendi öz varlığı ile başbaşa kalmış durumdadır. O anda onun için herhangi bir mekân bahis mevzuu değildir. Onun mekânı evvelce bahsettiğimiz varlığının temerküz etmiş olduğu idrakî bir noktadan ibaret kalır. Hâlbuki şimdi bahsettiğimiz yarı süptil âlem, hidrojen âlemi üstü, ona nazaran çok süptil ve şümullü bir vasattır ve bir mekândır. Burası ancak, dünyadan definitif olarak kurtulmuş varlıklara mahsustur. Bu vasat dünyanın en üstün ve mütekâmil hidrojen kombinezonlarının spontane olarak -daima yüksek vazifelilerin kontrolleri altında- neşrettikleri ince enerji partiküllerinden müteşekkil bir madde hâlidir. Bu âleme geçen varlıkların, ilk kullandıkları ve bağlandıkları vâsıta -söylemiş olduğumuz gibi- yarı süptil maddelerden müteşekkil muayyen bir madde kombinezonudur. Varlıklar, bu kombinezonu hem kullanarak, hem de onunla sevgi yolunda mücadele ederek eh- liyetlerini, liyakatlerini arttırırlar. İşte dünyadakine benzer kesif maddeler olmadığı için, dünyada olduğu gibi yorucu, bezdiri- ci, zahmet ve meşakkat verici ağır yürüyen faaliyetler bu plân- da yoktur. Yarı süptil maddelerin imkân genişliği yüzünden, bu İLÂHÎ NİZAM VE KÂİNAT 316 âlemdeki varlıkların sarf edecekleri asgarî bir cehitle; dünyada birçok güçlükler, zahmetler ve yorgunluklar çekilerek senelerce süren çalışmalar sonunda ancak elde edilebilen neticelerin bir- çok misilleri burada kısa bir anda alınabilir. Onun için bu plân- da dünyada olduğu gibi, zahmet, yorgunluk, ıstırap, didinme, mücadele gibi kaba durumlar yoktur. Burada bütün arzular, ufak bir irade darbesiyle, sadece bir istekle âdeta otomatikman, kendiliğinden oluyormuş gibi tahakkuk ediverir. Meselâ varlık, elindeki yarı süptil maddenin zengin imkânları sayesinde ima- jinasyonu ile, kendisine bir mekân kurup orada istediği gibi ya- şayabilir. Gene kullandığı aynı madde ile istediği şekilleri basit bir imajinasyon faaliyetiyle meydana getirebilir ve onları kendisi için objektif kıymetler hâline sokabilir. Bütün bu ameliyeler es- nasında o varlık, insanların yorgunluk dedikleri şeylerin hiçbiri- sini duymaz. Yarı süptil maddenin icaplarından olarak o plânda kaba be- den organlarıyla ilgili; hastalık, sağlık, yorgunluk, tembellik, ta- katsizlik gibi malûliyetler, ağrılar, sancılar, keza bedenin yük- sek organlarına ait zihin yorgunlukları, budalalıklar, delirmeler, uyku ve bayılma hâlleri, komalar, sıkıntılar, kaba ihtiraslar< o âlemin maddelerinin kadrosu içine giremez. Yarı süptil âlemde böyle şeyler yoktur. Keza orada fizik mânâda anlaşılan güzel- lik, çirkinlik, gençlik, ihtiyarlık gibi dünyaya mahsus realiteler de yoktur. Bilhassa dünya maddelerinin tâbi olduğu en esaslı ve zarurî ölüm realitesi yarı süptil âlemde tamamıyla meçhuldür. Orada sadece kademeden kademeye belirsiz ve çok tatlı idrak- li geçişler ve istihaleler vardır. Oradaki varlıkların ellerindeki madde imkânları, onlara dünyanın varamadığı mekân ve zaman idrakini vermektedir. Bu sayede onlar, istedikleri imajları biz- zat kendileri kurabilirler ve dağıtabilirler. Dünyadaki gibi sabit imajların esiri olarak kalmazlar. Buradaki hayat bir cephesiyle de, insanların esirî diye anladıkları mânâdaki hayata aşağı yu- karı benzer. Fakat bu hayatın esas bünyesinde hâkim olan unsur sevgidir. * * * BEDRİ RUHSELMAN 317 Büyük din kitaplarında yarı süptil âlemin sezgilerini insanlara vermek için cennet sembolü kullanılmıştır. Bu, güzel ve kuvvetli bir semboldür. Yalnız -bütün sembollerde olduğu gibi- burada da aslâ şekillere takılıp kalmamak icap eder. Zira unutulmasın ki her devrin çeşitli insan idraklerine hitap etmek ve bu yoldan birtakım neticelere ve maksatlara varılmak için bu semboller va- zolunmuştur. İşte din kitaplarında zikredilen cennet sembolü burada bahsettiğimiz, sevgi realitesinin hâkim olduğu bu yarı süptil âlemi ifade eder. Cennette, dünya zaman ve mekânına yakın bir zaman ve mekân idrakine ait bâzı imajlardan bahsedilmiştir. Buna göre, cennete girenler, dünyadaki gibi zahmet ve yorgunluk çekme- den istedikleri gibi hareket edebilirler, istedikleri yerlere gidebi- lirler, istedikleri şeyleri karşılarında derhal hazır olarak bulurlar. Bu hâl, şimdi tarif ettiğimiz yarı süptil vasatın imkânlarını ifade etmektedir. Zira dediğimiz gibi, yarı süptil âlemde de varlıklar istedikleri mekânı, istedikleri imajları yorulmadan ve emek sarf etmeden derhal yaratabilirler ve istedikleri gibi hareket edebilir- ler. Onların istekleri ve düşünceleri âdeta kendiliğinden tahak- kuk ediverir. İşte cennet sembolüyle anlatılmak istenilen mânâ- lar da bunlardır. Sevgi plânında mevcut olan, insanların anlayamayacağı de- recede şümullü ve yüksek sevgi varyasyonları, cennet mefhu- munda en tecrübesiz insanların dahi, basit mânâlarda da olsa, bir şeyler sezebilmesine yardım edici maddî sevgi sembolleriyle izah edilmiştir. Cennet sembolünde yüksek makamlardan ve bu makamlarda ilâhî sezgilere kavuşulmasından bahsedilmekte- dir. Bu ifadeler, yarı süptil âlemin varlıklarının -en yüksek sevgi mudilelerinden geçtikten sonra- ileri kademelerde varacakları vazife plânı dediğimiz yüksek ahenge kavuşmanın mânâlarını taşır. Oralarda ilâhî hakikatlerle, yâni ahenk dediğimiz ünitenin nurlarıyla intibaklar, vahdetler, cennet sembolünde ilâhî nurlara kavuşmak mefhumu ile sembolleştirilmiştir. * * * İLÂHÎ NİZAM VE KÂİNAT 318 Sevgi plânındaki hayat; varlıkların, yüksek süptil vazife plân- larına ulaşabilmelerine engel olan, bağlı bulundukları yarı süp- til maddelerden onların yavaş yavaş kurtulmalarını sağlar. Bu hedefe ulaşmak için sevgi, varlıkları gruplar hâlinde birleştirir. Gruplar arasında tedricen tam bir ahenk ve beraberlik kurulur. Böylece varlıklar, vazife plânının tam mutabakat ve ahenk icap- larına süratle hazırlanırlar. Artık böyle, varlıkları grup grup bir araya toplayan, o gruplar arasında tam bir ahenk ve mutabakat sağlayan sevginin, dünyadaki mânâsından elbette daha çok de- rin şümulü olacaktır. * * * Sevgi plânı, sevginin insanlarca meçhul kalmış geniş şümulü içinde, saadetle dolu cehit ve faaliyetleri istilzam eden ve daha yüksek plânlara varlıkları hazırlayan esirî bir âlemdir. En hayalî peri masallarında anlatılan madde inceliği bu âlemin yanında pek kaba kalır. Kaldı ki her lüzum hâsıl oldukça türlü imkânla- rı, varlıkların önüne seren bu madde inceliğinin onlara vermiş olduğu büyük haz ve zevklerden başka, insanlarca bilinmeyen bir sevgi şümulünün varlıklara bahşettiği saadet, dünyada hiçbir şeyle kıyas edilemeyecek kadar yüksek ve derindir. Zira dünya- da daima olduğu gibi, saadet telâkki edilen her zevkin sonunda gelmesi melhuz endişelerin, orada varlıkların karşısına çıkması bahis mevzuu değildir. Bilâkis burada hakikî bir saadeti daha büyük bir saadet, varılmış bir huzuru daha mânâlı ve şümullü bir huzur takip eder. Sevgi plânının ilk kademelerinde başlayan ve az çok dünya zamanına ve mekânına yakın tarafları bulunan hâller, varlıkların hazırlıkları ilerledikçe daha süptilleşir ve dünyadaki durumla- ra yakınlıktan ayrılmaya başlar. Bu durum, varlıkların bağlı bu- lundukları yarı süptil maddelerden gittikçe kurtulmalarının bir ifadesidir. Yarı süptil madde ile olan irtibatlar gevşedikçe, idrakî zaman ve mekân durumlarına girilir ve yarı süptil âlemin dün- yaya benzer tarafları ortadan kalkar. Grupların vazife plânına yaklaşmaları artar ve vazife plânı icaplarının zaruretleri daha BEDRİ RUHSELMAN 319 ziyade tebarüz eder. Sevgi ile birbirine bağlanan gruplarda sev- ginin oraya mahsus türlü tezahürleri bu durumu takviye eder. Yarı süptil madde kombinezonlarından tamamıyla kurtulmuş olan varlıklar büsbütün serbestleşirler ve çeşitli maddeleri kul- lanmak üzere istedikleri gibi maddeleri değiştirmek imkânlarını kazanırlar. Zira o zaman, bu işe mâni olan yarı süptil bir madde kombinezonuna bağlı kalmak durumu ortadan kalkmış olur. Böylece vazife plânına doğru gruplar hâlinde hazırlanarak yürüyen varlıklar beşer, altışar fertlik gruplarıyla birlikte, tam bir vazife anlayışı içinde ve idrakî zaman ve mekân imkânları dahilinde ilk vazifelerini alırlar. Bu, onların vazife plânına girmiş olmaları demektir. Şu hâlde, vazife plânına geçiş dünyadan yarı süptile geçiş gibi büyük gürültülerle, şiddetli sarsıntılarla, ölümlerle müterafık olmayıp gayet tatlı bir hazırlanışla, belirsizce ve tedricî bir akış içinde vukua gelmektedir. Ondan sonra bu varlıklar, gittikçe ge- nişleyecek olan grupları ve bu grupların genişlemesiyle tev’em olan idraklerin artması sayesinde, vazife plânının ilk kademele- rinden itibaren ilâhî icabı taşıyan ışık konisinin zirvesine doğru gittikçe büyük bir olgunlaşma hızı ile tırmanarak yükselmeye başlarlar. * * * Sevgi plânına geçecek olan insanları bekleyen yüksek âkıbet budur. Binaenaleyh dünyadan yarı süptil âleme bu geçiş asırlar boyunca öz varlıklarında yaşattıkları ve insan hâliyle bir türlü id- rakine varamadan müphem sezgisi peşinde koşup didindikleri ve aslâ tatmin olunamadıkları saadetin tatminkârlığına varlıkları kavuşturacaktır. Ve insan varlığının kıymeti ve kudreti de bu ge- çişte varoluşunu ve Kudreti bilmesindedir. Yüklə 5,01 Kb. Dostları ilə paylaş:
|