İLÂHÎ Nİzam ve kâİnat
Yüklə 5,01 Kb. Pdf görüntüsü
|
İLÂHÎ NİZAM VE KÂİNAT 310 Bu plânda hâkim olan sevginin ilk iptidaî basamakları, sevgi adıyla dünyadan itibaren başlamakta, yarı süptil âlemin bütün hayatını işgal ederek vazife plânının eşiğinde son bulmaktadır. Demek ki bu büyük ve şümullü sevgi de vazife plânına doğru son merhalesine ulaşmış ve orada fonksiyonunu bitirmiş olacak- tır. * * * Sevginin bu fonksiyonu, varlıkların vazifeye tam intibak ede- bilmelerini sağlaması bakımından çok lüzumlu ve mühimdir. Zira vazifeye girebilmenin büyük imkânlarını bu sevgi fonksi- yonu temin eder. Vazife plânı bambaşka yüksek bir plândır. Evvelce bu plân hakkında lüzumlu bilgiyi vermiş olduğumuz için onları burada tekrarlamıyoruz. Ancak şu kadarını söyleyeceğiz ki vazife plânı, baştan başa bir ahenk, bir nizam, bir beraberlik, tam ve karışıksız bir koordinasyon ve kooperasyon plânıdır. Orada en küçük bir ahenksizlik, en küçük bir aykırılık veya bir terslik yoktur. Oraya girecek varlıkların muhakkak ve kat’î olarak bu ahenge uymuş durumda bulunmaları, hattâ bu ahenkten olmaları şarttır ki bu da bu yolda geçirilecek olan birçok hazırlık safhalarıyla mümkün olabilir. Zaten vazifeye hazırlık safhalarının en haşin, en iptidaî, en zor ve ıstıraplı kademelerini, dünya hayatına ait uzun devre- ler içinde insanlar geçirmiş bulunmaktadırlar. Bundan sonra bu hazırlığın doğrudan doğruya vazife plânına ulaştıran yarı süptil âlemdeki, yâni sevgi plânındaki son kademeleri ise -biraz evvel söylediğimiz gibi- çok kolay, rahat ve saadetle dolu olarak sevi- le sevile ikmal edilecektir. Bu suretle bu âlemdeki yüksek sevgi mekanizmasıyla vazife plânının ahengine ve icaplarına uymak kudreti kazanılacaktır. Şu hâlde bu plândaki yüksek sevgi, bü- yük vazife plânına ulaşmanın tatlı ve esaslı bir vâsıtasıdır. * * * Yarı süptil âlemde, sevginin varyetelerinde yaşanırken, var- lıkların karşılarına çıkacak, oranın kendisine mahsus nefsaniyeti BEDRİ RUHSELMAN 311 de vardır. Bu nefsaniyetin mahiyetinden biraz aşağıda bahse- deceğiz. Sevgi plânında, varlıkların büyük vazife plânına hazır- lanmalarına engel olan bu nefsaniyetlerini bir an evvel ortadan kaldırmaları ve ondan kurtulmaları zarurîdir. Bu da söylediği- miz gibi, dünyadaki kaba nefsaniyetlerin kaldırılması sırasında çekilmesi zarurî olan zahmet ve sıkıntılardan uzak, bilâkis var- lıklar için çok zevkli bir çalışma ve meşguliyet sahası olan sevgi- nin çeşitli tatbikatıyla temin edilecektir. Ve bu tatlı meşguliyetler sonunda bu mania da ortadan kalkacak, varlıklar belirsiz bir akış içinde büyük vazife plânının ilk basamaklarına adımlarını atmış olacaklardır. Bunun için de dünyada olduğu gibi, büyük şokla- ra, kaba gürültülü geçişlere, ölümlere orada lüzum yoktur. Zira esasen dünyadan ayrıldıktan sonra varlıklar için bu gibi durum- lar bahis mevzuu olmayacaktır. Böylece sevgi plânını ikmal edip vazife plânına geçen varlıklar, vazife plânının ilk basamaklarına çıkacaklar ve orada hemen vazifeleneceklerdir. * * * Şimdi, yarı süptil âlemdeki sevgi mekanizmasının hazırlayıcı durumu üzerinde duracağız. İnsanların dünyayı bırakmaları demek, dünyaya ait olan kaba hidrojen kombinezonlarından ibaret fizik bedenlerini terk etme- leri ve aslî hâllerine, varlık hâllerine dönmeleri demektir. İnsan bedenlerini kullanan varlıklar -evvelce söylediğimiz gibi- insan anlayışına göre, madde bile denemeyecek kadar dünya maddesi mefhumundan ve realitesinden uzaklaşmış çok süptil bir madde hâlidirler. Böyle bir hâl insanlar nazarında bir madde olamaz. Zira insanların tanıdığı ve kabul ettiği mânâda, bir varlığın hiç- bir maddî vasfı yoktur. Onun içindir ki evvelce varlıklara sadece tesirler mudilesidir demiştik. Böylece bir tesirler veya enerjiler mudilesi olan varlık dünyayı, yâni bedenini terk edince, tama- mıyla bedensiz hâlde iken, sevgi plânında bir tesir vâsıtası olarak kullanmak üzere yarı süptil bir madde kombinezonunu yakalar ve ona bağlanır. O anda bu kombinezon, onun kaba dünyadaki kaba bedeni yerine geçer. Bu madde, dünya maddeleriyle vazi- İLÂHÎ NİZAM VE KÂİNAT 312 fe plânının süptil maddeleri arasında yarı süptil hâlde bulunur. Fakat o, hem kaba tarafıyla dünyaya, hem de ince tarafıyla süp- til olan vazife plânına yaklaşır. Onun içindir ki buna yarı süptil madde ve bu maddelerden müteşekkil olan yere de yarı süptil âlem diyoruz. Yarı süptil âlemin varlıkları, kullandıkları bu maddelerin dünya maddelerine yaklaşan tarafından istifade ederek bunlar- la, dünyadaki zaman ve mekân mefhumlarına yakın realiteleri orada kurabilirler. Ve kurmuş oldukları bu reel imajlarda da ya- şayabilirler. Bu mekânları kurabilmelerine yardım eden madde- lerin incelik dereceleri, dünyanın pek hassas âletlerine çarpabile- cek ayarda da olabilir. Bu varlıklar henüz vazife plânına girmedikleri için, kendileri- ne -hattâ otomatik olarak dahi- hiçbir vazife verilmez. Bu yüzden onlar hiçbir varlığın tekâmülüne müdahale etmezler ve faaliyet- lerine karışmazlar. Kendilerinde henüz böyle bir salâhiyet yok- tur. Yarı süptil âleme girmiş bir varlık için asıl gaye vazife plânına ulaşmaktır. Hâlbuki varlığın orada bağlanmış olduğu yarı süp- til madde, onun vazife plânına girmesine engel teşkil eder. Zira vazife plânındaki madde hâlleri süptil maddelerdir ve o plânda vazife görebilmek için varlıkların yarı süptil bir tek madde kom- binezonuna bağlı kalmaktan kurtulmaları lâzım gelir. İşte oradaki varlıkların bu engeli aşabilmeleri için, çok kuv- vetli bir vâsıtaları vardır ki o da sevgidir. Şu hâlde arasat plânındaki sevgi o plânın yarı süptil maddele- rini, her türlü ıstıraptan ve elemden âri tatlı ve mesut mücadele- lerle yenmeye yarayan yüksek bir vâsıtadır. * * * Vazife plânına girmek demek, birtakım vazife mükellefiyet- lerini kabul etmek ve bu vazifelerin icaplarını yerine getirmek kudret ve imkânlarına sahip olmuş bulunmak demektir. Bunun için de vazife plânındaki varlığın, vazifelere uygun çeşitli mad- Yüklə 5,01 Kb. Dostları ilə paylaş:
|