İLÂHÎ Nİzam ve kâİnat



Yüklə 5,01 Kb.
Pdf görüntüsü
səhifə96/102
tarix02.01.2018
ölçüsü5,01 Kb.
#19303
1   ...   92   93   94   95   96   97   98   99   ...   102

BEDRİ RUHSELMAN 
295
 
 

*     * 
   Şimdi,  yeryüzünün  batışına  ait  yukarıda  vermiş  olduğumuz 
bilgilere  destek  olan  teknik  mekanizma  hakkındaki  lüzumlu  iza- 
hatı  veriyoruz.  Bu  izahata  girişmezden  evvel  biraz  gerilere  gide- 
rek  evvelce  belirtmiş  olduğumuz  ilmî  bir  konuya  tekrar  dönece-    
ğiz. 
  Nebülözleri  dolduran  milyarlarca  sistemin  her  biri,  güneş  de- 
nilen  bir  çekirdekle,  onun  etrafında  dönen  gezegenlerden,  yâni      
o  sistemin  madde  cüzülerinden  teşekkül  etmiştir.  Böyle  bir  sis-     
tem  içinde,  her  kürenin  kendisine  mahsus  bir  manyetik  alanının 
mevcut  olduğunu  evvelce  söylemiştik.  Keza,  her  biri  mensup 
bulunduğu  madde  cüzüne  ait  ayrı  ayrı  karakter  taşıyan  bu  alan- 
ların,  bir  sistem  içinde  birbiriyle  çok  sıkı  temasları  olduğu  hâlde, 
aslâ  birbirlerine  karışmadıklarını  ve  bu  yüzden,  bir  küreye  ait     
olan  herhangi  bir  madde  cüzünün,  o  kürenin  manyetik  alanını    
terk  edip  diğer  bir  kürenin  manyetik  alanına  giremeyeceğini  ve 
eğer  herhangi  bir  zorlama  karşısında  böyle  bir  hâl  vâkı  olursa,  o 
cismin  girmiş  olduğu  yeni  manyetik  alanın  mahiyetine  uyması-    
nın  ve  bunun  için  de  kendi  mahiyetini  cezrî  olarak  değiştirmesi-    
nin  zarurî  bulunduğunu  da  izah  etmiştik.  İşte  böylece,  bir  sistem 
içindeki  çeşitli  kürelerin  çeşitli  manyetik  alanları,  kendi  araların-             
da  o  sistemin  umumî  bünyesinin  icaplarına  göre,  karşılıklı  ola-     
rak tesirleşirler ve tam bir muvazene hâlinde bulunurlar. 
  Sistem  içindeki  çekirdeğin  ve  onun  etrafında  dönen  madde 
cüzülerinin,  yâni  kürelerin;  yörüngelerinin  şekilleri,  uzunlukla-        
rı,  kısalıkları,  eksenlerinin  istikametleri,  gezegenlerin  kendi  ek- 
senleri  etrafındaki  dönüşlerinin  ve  yörüngelerindeki  yürüyüş-   
lerinin  süratleri;  o  sistemin  inkişafı  neticesinde  vukua  gelecek 
hareketlerin  durumlarıyla  ve  aralarındaki  muvazene  hâlleriyle 
taayyün  eder  ki  bu  hareketler  de  cüzüler  arasında  ve  üst  tesir-  
lerin  kontrolleri  altında  cereyan  eden  karşılıklı  tesirleşmelerle 
mümkün  olur.  Bütün  bunlar  -dediğimiz  gibi-  sistemlerin  inkişaf      
ve  tekâmül  derecelerine  bağlıdır  ve  bu  derecelere  göre  değişme- 
lere  mâruz  kalırlar.  Yâni  bir  sistemin  madde  cüzüleri  arasındaki 
tesirleşmelerin, şu veya bu tarzdaki hareketleri meydana getire-    


İLÂHΠNİZAM VE KÂİNAT 
296
 
 
cek  şekillerde  oluşu,  o  sistemin  tekâmülü  ile  ilgili  hâllere  göre   
değişir. 
  Hulâsa,  bir  çekirdek  etrafında  dönen  muhtelif  madde  cüzüleri 
vardır.  Bu  madde  cüzülerinin  her  birinin  birer  manyetik  alanı 
mevcuttur.  O  çekirdeğin  ve  etrafında  dönen  cüzülerin  inkişafları 
derecesine  göre,  bu  manyetik  alanlar  arasındaki  karşılıklı  tesir- 
leşmelerin  durumları  da  değişir.  İşte  bu  tesirleşmeler  neticesinde 
teessüs  eden  muvazene  hâllerinin  bütünü  bir  manyetik  alanlar 
sentezi meydana getirir ki buna da güneş sistemi deriz. 
  Demek  ki  her  sistemin,  mudil  bir  manyetik  alanlar  sentezin-   
den ibaret olan durumu vardır ve bu ancak o sisteme aittir. Böyle 
olunca,  nebülözün  içindeki  diğer  sistemlerin  manyetik  alanlarıy-    
la  da  onun  muvazene  hâlinde  bulunması  icap  eder  ve  bu  man- 
yetik  alan  muvazenesi  gittikçe  mudilleşerek,  genişleyerek  nebü- 
lözler  arasına  kadar  uzanır.  Demek  ki  bir  nebülözün  manyetik   
alan  mudileleri  arasında  da  o  nisbette  şümullü  muvazene  hâlleri 
vardır.  

*     * 
  Bir  sistem  dahilindeki  herhangi  bir  kürede  vukua  gelecek  de- 
ğişiklikler,  o  kürenin  manyetik  alanına  yapılacak  tesirlerle  müm- 
kün  olur.  Yâni  bir  kürede  icap  eden  namütenahi  değişmeler;  o 
kürenin  manyetik  alanına,  sistemin  güneşinden  veya  başka  bir 
yerden  gelecek  tesirlerle  vâkı  olur  ki  bu  tesirler  de  vazife  plânı-  
nın  o  sistemde  vazifelenmiş  bulunan  varlıkları  tarafından  direkt 
veya endirekt olarak gönderilir. 
  Herhangi  bir  küre  üzerinde  -dünya  hakkında  yukarıda  yazdı- 
ğımız  gibi-  büyük  bir  inkılâp  çapında  değişmeler  icap  ediyorsa      
o  zaman,  daha  ağır  ve  kuvvetli  tesirlerin  gönderilmesine  lüzum 
hâsıl  olur.  O  hâlde,  vukuu  tahakkuk  etmiş  bulunan  büyük  dün-    
ya  inkılâbının  hâdiselerini  husule  getirecek  bu  kuvvetli  tesirin 
nereden geldiğini ve fonksiyonunu nasıl yaptığını izah edelim. 
  Güneş  sistemine  bu  hâdise  için  ulaşacak  ilk  kuvvetli  tesir,  bu 
sistemden  çok  uzak  mesafelerde  bulunan  başka  bir  sistemin, 
dünyadan  hemen  hemen  dört  yüz  defa  daha  büyük  bir  gezege-  
ninin manyetik alanından gelecektir. 
 


BEDRİ RUHSELMAN 
297
 
 
    Dünyadan  büyük  olmakla  beraber,  maddesi  dünyadakin-      
den  çok  basit  ve  ağır  olan  bu  gezegenin,  güneş  sisteminden  pek 
uzaklarda  bulunan  kendi  güneşi  etrafında  mûtat  olarak  katettiği  
bir  yörüngesi  vardır.  İşte  o;  bu  yörüngesini  katederken,  dünya-       
nın  tâbi  olduğu  güneş  sistemi  tarafına  raslayan  kısmında  ondan 
ayrılarak,  büyük  bir  kavis  çizmek  suretiyle  güneş  sistemine  doğ- 
ru  yürümeye  başlamıştır.  Bu  hâl,  bu  yürüyüşle  alâkalı  diğer  bir 
sürü  sistemde  vukua  gelecek  büyük  ve  küçük  inkılâplarla  vazi-  
feli  bir  plân  tarafından  -üniteden  gelen  direktiflere  göre-  gönde- 
rilmekte olan tesirlerle vâkı olmuştur. 
  Böylece  o  gezegen  büyük  kavsi  üzerinde,  güneş  sistemine  ya- 
kın  bir  yerde  kendisine,  o  yüksek  vazife  plânı  tarafından  çizilen 
muayyen  bir  noktaya  kadar  gelecek,  ondan  sonra  yürüyüşünün 
istikametini,  yâni  kavsini  tekrar  sistemine  doğru  çevirerek  geriye 
dönecek  ve  asıl  sisteminin  yörüngesine  girip  mûtadı  olan,  kendi 
güneşi  etrafındaki  deveranına  devam  edecektir.  Bu  gezegenin, 
böyle  mûtat  yörüngesinden  ayrılıp,  büyük  bir  yarım  kavisle,  gü- 
neş  sisteminin  yakınlarına  kadar  seyahatini  gayrı  mûtat  olarak 
uzatması  ve  bu  sırada  güneşe  çarpmadan  muayyen  bir  noktadan 
itibaren  tekrar  geriye  dönmesi  elbette  tesadüfi  bir  hâdise  değil, 
üniteden gelen yüksek bir icabın neticesidir. 
  Bu  gezegen  hâlen,  yörüngesinden  ayrılmış  bulunmakta  olup 
güneş  sistemi  istikametine  doğru  yürümekte  ve  her  an  ona  yak- 
laşmaktadır.  Şu  anda  görülmesi  henüz  mümkün  olmayan  bu 
gezegenin  150-200  sene  sonra  dünyadan  gözle  görülmesi  kabil 
olacaktır.  Şimdi,  bu  gezegenin  mûtat  dışı  olan  bu  seyahatinin  ne- 
ticeleri üzerinde duralım. 

*     * 
  Bahsettiğimiz  gezegenin  bu  seyahati,  birçok  sistemi  ilgilen- 
diren  umumî  bir  tekâmül  vetiresinin  icabıdır.  Evvelâ,  bu  geze- 
genin  bizzat  kendisi  güneş  sistemine  yaklaşıncaya  kadar,  birçok 
diğer  sistemlerin  manyetik  alanlarıyla  karşılaşacak  ve  onlarla 
çarpışacaktır.  Her  çarpışışında,  kendi  bünyesi  üzerinde  muaz-  
zam sarsıntılar, muvazenesizlikler ve allak bullak oluşlar zuhur             
 


Yüklə 5,01 Kb.

Dostları ilə paylaş:
1   ...   92   93   94   95   96   97   98   99   ...   102




Verilənlər bazası müəlliflik hüququ ilə müdafiə olunur ©genderi.org 2024
rəhbərliyinə müraciət

    Ana səhifə