169
3. EGEMEN FEODAL SINIFIN SÝYASETÝ YENÝ DEVLET BÝÇÝMLE-
RÝ
169
Merkezileþmenin Ýlerlemesi
170
Toplum Katlarýnda Feodal Monarþinin Kuruluþu
171
4. MERKEZÎ RUS DEVLETÝ
171
Rus Topraklarýnýn Birleþtirilmesi
172
Pazar Baðlarýnýn Geliþmesi
173
Hiyerarþik Feodal Monarþi
175
Rus Devletinin Uluslararasý Etkisi
176
5. ASYA VE AFRÝKA ÜLKELERÝNDE FEODALÝTENÝN GELÝÞMESÝ
176
Ýleri Feodalite Çaðýnda Çin
177
Hindistan
179
Arabistanda
Feodalitenin Evrimi
181
Afrika Kýtasýndaki Devletler
183
Doðu Akdeniz Ülkelerine Askerî Sömürgeleþtirme Seferleri
184
Birinci Haçlý Seferi
185
Haçlý Seferlerinin Topraða Ýliþkin ve Ýktisadî Sonuçlarý
186
6. FEODAL TOPLUMLARIN ÝDEOLOJÝSÝ VE UYGARLIÐI DÝNÝN
VE KÝLÝSÝNENÝN ROLÜ
186
Katolik Kilisesi
187
Manevî Yaþamda
Kilisenin Tekeli
187
Müslüman Dini
188
Budizm
188
Anti-Feodal Ýdeolojinin Ýlerlemesi
190
Mezhep Sapkýnlýklarý
190
7. HALK YIÐINLARININ ANTÝ-FEODAL SAVAÞIMI
190
Anti Feodal Savaþýmýn Ýktisadî Temeli
191
Halk Ayaklanmalarýnýn Rolü
193
Halk Yýðýnlarý Savaþýmýmýn Ruhban Zümresine Karþý Olma
Niteliði
196
Mezhep Sapkýnlýðý Niteliði Taþýyan Halk Hareketlerinin Rolü
197
ÜÇÜNCÜ BÖLÜM FEODALÝTENÝN DAÐILIP PARÇALANMA ÇAÐI
(KAPÝTALÝST ÝLÝÞKÝLERÝN DOÐUÞU)
197
1. EKONOMÝDE DEÐÝÞÝKLÝKLER
198
Üretici Güçlerin ve Toplumsal Ýþbölümünün Geliþmesi
199
Sermayenin Ortaya Çýkýþýnýn Tarihsel Koþulu
199
Ýlkel Birikim
200
Basit Kapitalist Elbirliði ve Manüfaktür
201
Köylülerin Zorla Mülksüzleþtirilmesi
202
Kamu Borçlarý ve Himayecilik
202
Büyük Coðrafî Keþifler ve Ýlk
Sömürge Fetihleri
203
Fiyatlarda Devrim
203
Sömürgeleri Sömürme Sistemi
204
2. TOPLUMSAL VE SÝYASAL ÝLÝÞKÝLERÝN GELÝÞMESÝ
204
Uluslarýn Ortaya Çýkýþý
205
Burjuvazinin ve Proletaryanýn Oluþmasý
205
Mutlakiyetçi Feodal Monarþi
206
3. YENÝ ÝDEOLOJÝK OLAYLAR
206
Rönesansýn Kültür Ve Ýdeolojisi
207
Reform
208
Almanyada Reform. 1524-1525 Büyük Köylü Savaþý
210
Protestanlýðýn Yayýlmasý
210
4. HOLLANDADA 16. YÜZYILDA BURJUVA DEVRÝMÝ
210
Devrimin Zorunluluðu
210
Yüzyýlýn Baþýnda Hollanda
211
Loncalarýn Gerilemesi ve Kapitalizmin Geliþmesi
211
Feodal
Soyluluk ve Ulusal Boyunduruk
212
Hollanda Cumhuriyetinin Kuruluþu. Hollanda Devriminin
Anlamý
13
Ýlkel, Köleci
ve Feodal Toplum
BÝRÝNCÝ KISIM
ÝLKEL TOPLULUK
BÝRÝNCÝ BÖLÜM
ÝNSAN TOPLUMUNUN OLUÞU
1. ÝNSANIN KÖKENÝ
Ýnsan ile Hayvanlar Arasýnda Biyolojik Akrabalýk
19. yüzyýlda yapýlan kazýlar sýrasýnda, bilginler, topraðýn çok
derin katlarýnda, dýryopitek ya da aðaçlarda yaþayan maymunlar
adýný
verdikleri, çok geliþmiþ maymunlarýn kalýntýlarýný buldular. Bu
bulgulardan ve hayvanlar âleminin uzun yüzyýllar süren evriminin
tahlilinden sonra, büyük Ýngiliz doða bilgini Charles Darwin ve onun
yolunda yürüyen bilginler, hayvanlarla insanlar arasýnda biyolojik
bir akrabalýk olduðunu ve insanýn, bugün soyu tükenmiþ olan çok
geliþmiþ bir maymun türünden geldiðini tanýtladýlar. Bu sonuç, in-
sanýn ve çaðcýl insansý (anthropoïdes) maymunlarýn kemik çatýsý,
geliþmiþ beyin ve kan grubu gibi anatomik, embriyolojik ve paleon-
tolojik
alandaki pek
[sayfa 11]
çok verilere dayanýyordu. Bilimin sonra-
14
Ýlkel, Köleci
ve Feodal Toplum
ki geliþmeleri, bu materyalist teoriyi parlak bir biçimde doðruladý.
Ýnsanýn Atalarý: Üst Ýnsansý Maymunlar
Otuz milyon yýl kadar önce, parapitek denen çok geliþmiþ
maymunlar, tropikal bölgelerdeki ormanlarda yaþýyorlardý. Bu may-
munlar, bir yandan bugünkü þebek maymunlarýn (gibbons) ve oran-
gutanlarýn dedeleri, öte yandan da bir maymun taþýlý türünün,
dýryopiteklerin, atalarý oldular.
Dýryopitekler ise, insanlar ile goril ve þempanze gibi çaðdaþ
insansý maymunlarýn ortak atalarý oldular. Daha sonra, evrim dü-
zeyleri bakýmýndan, dýryopitek ile insan arasýndaki bir geçiþ evre-
sinde yer alan bir kýsým insansý maymunlara ait taþýl kalýntýlarý
bulundu. Bu bulgular, yeryuvarlaðýnýn hemen hemen her yanýnda
saptanmýþtýr: Avrupada, Asyada (Hindistanda, özellikle
Gürcistanda), Güney Afrikada.
Bu maymunlardan kalan kemiklerin incelenmesi ve
yaþadýklarý doðal ortamýn tahlili, çaðcýl insanýn atalarýnýn
büyük evrim
aþamalarýný ortaya koyma olanaðýný saðlamýþtýr. Dört-elli büyük an-
tropoidlerin, aðaçlara týrmanmalarý, sýk sýk dikey bir duruþa geçme-
leri için uygun bir durum yaratýyordu; böylece, onlarýn kollarý ve
elleri, tutunucu hareketlere gittikçe daha iyi uyarlanarak, yavaþ yavaþ
deðiþikliðe uðradý. Daha sonra, ormanlarýn seyrek olduklarý bölgel-
erde, insansý maymun sürüleri, aðaçlardan inmek ve yerde
yaþamaya alýþmak zorunda kaldýlar. Alt üyeleri üzerinde ayakta dura-
bilme alýþkanlýklarý, onlara, düþey bir yürüyüþ durumunu benimse-
mek ve, üst üyelerini, avlarýný yakalamak, yiyecek toplamak ve
vurmak vb. için gerekli hareketlere ayýrma olanaðýný saðladý.
Ýþte, kalýntýlarý Güney Afrikada bulunan taþýllaþmýþ maymun-
lar, bu dönemde yaþýyorlardý. Genel olarak, çalýlýk ve aðaçlý bozkýr-
da bulunuyorlardý. Onlarýn kemik yapýlarý,
[sayfa 12]
özellikle
alt üyeleri
üzerine bastýklarým, yani dikey, iki ayak üzerinde yürüdüklerini gö-
steriyor. Onlarýn üst üyelerinin (ellerin) büyük özelliði, zamanýmýz-
daki insansý maymunlarýn çoðununkinden hissedilir bir þekilde
büyük olan ve öteki parmaklarla önemli bir açýklýk oluþturan
baþparmakta kendini gösterir. Bu, onlarýn, çaðdaþ maymunlarýn ya-
pamadýklarý tutunma hareketlerini yapabildiklerini tanýtlar. Diðer
önemli biyolojik özellik, bedenin dik duruþuna uyarlanmýþ olan kaf-