İlkel, Köleci ve Feodal Toplum
Yüklə 0,53 Mb. Pdf görüntüsü
|
25 Ýlkel, Köleci ve Feodal Toplum ÜÇÜNCÜ BÖLÜM ÝNSANIN BÝÇÝMLENMESÝ VE ÝLKEL TOPLULUK REJÝMÝNÝN GELÝÞMESÝ 1. TOPLUMUN OLUÞU SIRASINDA ÜRETÝCÝ GÜÇLER Ýnsanlýðýn ileriye doðru evrimi, üretici güçlerin, en baþta da iþ aletlerinin yetkinleþmesinin sonucu oldu. Tarih-öncesi çok eski insanlara ait taþýl kemikler ve iþ ava- danlýklarý, Çinde, Hintte, Seylanda, Birmanyada, Cezayirde, Ken- yada, Ugandada, Tanganikada, Güney Afrikanýn baþka bölgelerinde ve Avrupada bulunmuþtur. SSCB topraklarýnda, Ermenistanda, Kýrýmda, Kafkas kýyýla- rýnda, Dinyester havzasýnda ve Orta Asyada, çok eski insansýlarýn kalýntýlarý ve onlarýn eylemlerinin izleri bulunmuþtur. Ýlkel Ýnsanlar Ýlk insanlar, çaðcýl torunlarýndan çok farklý idiler. Alýnlarý basýk ve geriye doðru yatýktý. Kaþ kemerleri, belirginleþmiþti ve gözler 26 Ýlkel, Köleci ve Feodal Toplum üzerinde siper görevi görüyordu. Çene kemikleri ise, öne doðru çok fazla çýkýntýlýydý. Sýrtlarý kambur gibi kemerli olarak ve dizlerini biraz bükerek yürüyorlardý. Ama insanlýðýn bu en eski temsilcileri, hayvanlar alemindeki atalarýndan da oldukça deðiþiktiler. Dikey bir duruþlarý vardý ve yüzyýllar boyunca büyümekte olan beyinlerinin hacmi, gittikçe, bugünkü insan beyninin hacmine yaklaþýyordu. Ýl- kel insanlar, doða güçleri karþýsýnda, hemen hemen tamamýyla güçsüzdüler ve onlarýn yaþayýþý, hayvanlarýnkinden pek az farklýydý. Ama onlarýn kullandýklarý gereçler yetkinleþtikçe ve üretici güçler geliþtikçe, doðal afetler üzerinde, ilk küçük baþarýlarýný kazanýr du- ruma geliyorlardý. Ýþ Aletlerinin Geliþmesi Ýsadan aþaðýyukarý 700.000 yýl önce, insan, ilk iþ avadanlýkla- rýný yapmak üzere taþlarý iþlemeye baþladý. Daha sonra, ilkel insan, çakýl taþlarýný bölmeyi ve kýrmayý öðrendi ve böylece keskin kenarlý kaba avadanlýklar elde etti. Odundan aletler de yapýyordu: ucu sivriltilmiþ sopalar, beller vb.. Zamanla, insan, avadanlýklarýný, kendi gereksinmelerine gittikçe daha iyi uyarlýyordu. Tarih-öncesi insan- lar, sonunda, taþlarýn her iki yanýný yontmayý öðrendiler, böylece yontmak, biçmek, kesmek, vurmak ve giderek topraðý kazmak için kullandýklarý çeþitli iþler gören büyük avadanlýklar elde ettiler. Bu avadanlýklar, geliþmeleri ile pitekantropusa yaklaþmakta olan in- sansýlar tarafýndan yapýlmakta idi ve daha o zaman, büyük ölçüde uygulanýyordu. Maddî mallarýn ve insanlarýn tüm yaþam evriminin bundan sonraki aþamasý, 500.000 ilâ 300.000 yýl önce, her yaný yontulmuþ, oval biçimde, keskin ve sivri, sözgelimi vurmak, malzemeyi kes- mek ya da topraðý kazmak için vb. özel olarak uyarlanmýþ avadanlý- klar ortaya çýktýðý zaman baþladý. Ýnsan, yaþamýný sürdürmek için, gerçekleþtirmek zorunda [sayfa 26] olduðu çeþitli iþlemlere uygun alet- ler yapýyordu. Bütün bu çeþitli iþleri görecek kazaðýlar; sistreler, sivri uçlar gibi aletler dizisini elde etmek için, taþlarý çok büyük bir usta- lýkla yontmasýný bilmek gerekiyordu. Bu da gösteriyor ki, üretim sýrasýnda, insanýn düzgün hareketler yapabilme yeteneði, önemli bir þekilde geliþmiþti. Yeni iþ aletlerinin ortaya çýkýþý, insanlýðýn bütün yaþamýný 27 Ýlkel, Köleci ve Feodal Toplum deðiþtirdi. Bu aletler sayesinde avcý çok daha büyük bir baþarý elde etmek olanaðýna sahipti ve koca yabanýl hayvanlarý, filleri, gerge- danlarý, hörgüçlü yaban öküzlerini, rengeyiklerini ve atlarý vurabili- yordu. Ýnsan, ayný toprak alanýndan artýk çok daha büyük bir ürün elde edebiliyordu; bu ise, onun, ayný yerde daha uzun zaman kal- masýna olanak saðlýyordu. Av için en uygun olan yerlerin (hayvanla- rýn suya indikleri yerler, orman kenarlarý, hayvanlarýn otladýðý yerler) yakýnýnda, insanlar, geçici olarak konaklar kuruyorlar, bu konak yerlerine yakýn maðaralarda ya da saçak halindeki kayalarýn altýnda barýnýyorlardý. Ateþin Kullanýlmasý Bu çaðda insan, artýk hem ýsýnmak, hem yýrtýcý hayvanlardan korunmak, hem bitkisel ve hayvansal besinlerini piþirmek, hem de yeni avadanlýklarýný yapmak için ateþi kullanmasýný biliyordu. Ateþten, özellikle taþlarý iþlemek ve alevde ucu sertleþtirilen kazýklar yap- mak için yararlanýyordu. Daha sert iklimlerde, insanlýðýn, ilerleyiþini sürdürebil inesi için, yapay olarak ateþ elde etmenin yeni yöntemlerini bulmak, geliþtirmek gerekiyordu. Ýnsan, pratik çalýþmalarý sýrasýnda, birbiri- ne çarpýlan taþlarýn kývýlcýmlar saçtýðýna ve birbirine sürtülen aðaçlarýn ýsýndýðýna dikkat etti. Ýnsan, ateþ elde etmek için, bu fiziksel olaylardan yararlana- rak, doðanýn kör güçleri üzerinde ilk zaferini kazandý; yaþam sava- þýmýnda, daha önce kendisi için afet olan [sayfa 27] doðal güçlerden yararlanmaya çalýþtý. Piþirilmiþ ya da ateþte kýzartýlmýþ besinler, daha besleyiciydi ve daha kolay sindiriliyordu; bu, ayný zamanda, ilkel insanlýðýn be- sin kaynaklarýný zenginleþtirmesine olanak saðlýyordu. Emek ile bir- likte bu olgu, insanýn biyolojik evrimini hýzlandýrmaya yardým edi- yordu. Buzul Devrinde Ýþ Aletlerinin Geliþmesi Yüzbin yýl önce, insanlarýn yaþamýnda, yeni bir dönem açýldý. Kuzey yarýküresinde, iklim, birdenbire soðudu. Buzullar, ýlýman böl- gelere doðru kaymaya baþladý ve Avrupanýn büyük bir bölümü 28 Ýlkel, Köleci ve Feodal Toplum tümüyle buzullarla kaplandý. Bu dönemde, sýcak ülkelerde, bitmez tükenmez yaðmurlar baþladý. Bugünkü Sahranýn bulunduðu topra- klar, göller, ýrmaklar, yüksek otlarla kaplýydý ya da bunlarýn yerini sýk tropikal ormanlar alýyordu. Sýcak iklimlerin bitkileri ve hayvanla- rý, ya ölüyor ya da tropiklere doðru göç ediyordu. Bazý türler kaybo- luyor, yeni hayvan türleri, mamutlar, rengeyikleri, beyaz tilkiler ve benzerleri görünmeye baþlýyordu. Ama, çalýþma yetisi sayesinde, insanlýk, sönüp gitmedi, hatta geliþmesini sürdürdü. Bu dönem ins- anlarýnýn (néanderthaliens) kalýntýlarý, Avrupada (Almanya, Ýspan- ya, Belçika, Yugoslavya, Fransa, Ýtalya), Asyada (Pakistan, Irak, Java vb.). Güney Afrikada bulunmuþtur. Sovyet topraklarýnda ise, Kýrýmda ve Orta Asyada keþfedilmiþlerdir. Toplumsal ilerleme, üretici güçlerin sürekli yükseliþinden ge- liyordu. Avadanlýklar, gittikçe daha iyi farklýlaþýyor ve özelleþiyordu. Aletler, genel olarak taþtandý, ama üretim tekniði büyük ilerleme gösteriyordu. Kesici kenarlarý daha keskinleþtirmek için son bir özel iþlemden geçiriliyordu. Kamalarýn, taþ ok uçlarýnýn, derilerin iþlenmesinde kullanýlan kazaðýlarýn vb. ortaya çýktýðý görülüyor. Ve iþ aletlerinin yetkinleþmesi ile üretim deneyim ve yöntemi de ilerli- yordu. [ sayfa 28] Avadanlýklarýn ilerlemesi, insanlarýn baþlýca faaliyeti haline gelen avlanmanýn yaygýnlaþmasýna yardým etti. Sürek avlarý düzen- lenerek, hayvanlar bataklýklara sürülerek ve buna benzer þekillerde, büyük topluluklar halinde ortaklaþa avlanmaya baþlandý. Ýnsanlar, sýk sýk, avý bol olan yerlerde uzun molalar veriyorlardý. Bu molalar- da, maðaralar, inler gibi doðanýn sunduðu sýðýnaklarla yetinilmiyor, kötü havalardan korunmak için duvarlar ve saçaklar yapýlmaya baþlanýyordu. 2. ÇAÐCIL ÝNSANIN BÝÇÝMLENMESÝ Kro-Manyon (Cro-Magnon) Adamý Toplumun üretici güçlerinin ilerlemesi ve insan türünün evri- mi, MÖ 14. yüzyýl ile 9. yüzyýl arasýnda, genel olarak kro-manyon soyu denen bir insan soyu ortaya çýkardý. Kro-manyon adamlarý, bugünkü insandan hemen hemen farksýzdý. Bu soy, kendisini ortaklaþa çalýþmaya adayan pek çok insan Yüklə 0,53 Mb. Dostları ilə paylaş:
|