86
Ýlkel, Köleci
ve Feodal Toplum
ÜÇÜNCÜ BÖLÜM
ESKÝ YUNANDA KÖLECÝ DÜZENÝN
ÖZELLÝKLERÝ
1. EKONOMÝ VE TOPLUMSAL ÝLÝÞKÝLER
SÝYASAL BÝÇÝMLER
Eski Asya ve Afrika devletlerinden farklý olarak, Yunanda ve
Romada kölelik, geliþiminin en yüksek düzeyine varmýþtý. Köleci
üretim tarzý, burada, despotik ülkelerde olduðundan çok daha ça-
buk baþarý saðladý.
Yunanlýlar, sýnýflar halinde farklýlaþmaya ve devletlerini yarat-
maya, MÖ 8-6. yüzyýllarda, yani Asya ve Kuzey Afrikadaki köleci
toplumlarýn daha önce önemli bir yolalmýþ bulunduklarý bir zaman-
da baþladýlar. Yunanlýlar ve Romalýlar. Mýsýrlý, Çinli, Babilli ve Hintli
tarýmcýlarýn ve zanaatçýlarýn binyýllar boyunca yaptýklarýný, çok daha
çabuk gerçekleþtirdiler.
Bir baþka deyiþle, Doðu ülkelerinde, üretici güçler düzeyi
[sayfa 99]
ve bunlara uygun düþen üretim iliþkileri ve gene köleci top-
87
Ýlkel, Köleci
ve Feodal Toplum
lumun bütün kurumlarý, bütünü içinde, köleci oluþumun geliþme
temposu üzerinde yansýmaktan geri kalamazdý.
Yunan Site-Devleti
Merkezileþmiþ despotizmlerin yayýlmasý, genel kural olarak,
Asya ve Afrika köleci toplumlarýnýn bir özelliði idi. Toprak ve su
üzerindeki devlet mülkiyeti, özgür emekçi topluluklarýna baðlanmýþtý.
Eski Yunanda, durum, baþka türlü oldu. Orada egemenliðini
sürdüren köleci mülkiyet biçimi, eski site-devletine dayanýyordu.
Orada, topluluk kavramý, site kavramý ile karýþýyordu. Ama, bu, artýk
Doðuda olduðu gibi emekçilerin bir birliði {association) deðil, köle
sahiplerinin topluluðuydu. Bütün yurttaþlýk haklarýna sahip olan bu
topluluk üyeleri, ayrýcalýklý bir azýnlýk oluþturuyorlardý. Onlarýn dýþýnda
kalanlar, yalnýzca köleler deðil, ayný zamanda, haklardan yararlana-
mayan özgür halktý. Bunlar arasýnda, her þeyden önce, baþka bölge
ya da sitelerden gelmiþ olan yabancýlarý söyleyelim.
Site, surlarla çevrili, çevredeki vadinin ya da adanýn halkýný
da içine alan bir kentti. Tehlike halinde, halk da, surlarýn içine
sýðýnýyordu. Halk, ayný þekilde, yönetici organlarý seçmek, en önemli
iþleri düzenlemek, bayramlara katýlmak vb. için de kentte topla-
nýyordu.
Bir sitenin topraklarý büyük deðildi. Korentin topraklarý 880
km
2
, en büyük Yunan devleti Ispartanýn topraklarý 8.400 km
2
idi.
Sitelerin Kuruluþu, Eski Yunanda
Ýlkel Topluluðun Daðýlýþýnýn Sonucu
MÖ 2. binyýlýn sonlarý ile 1. binyýlýn baþlarý arasýnda, eski Yun-
anlýlarda egemen olan ilkel topluluk düzeni, parçalanmaya,
[sayfa 100]
daðýlmaya baþlar. Servetler arasýndaki farklýlaþmanýn etkisi ile, daha
sonra tarým topluluklarýný oluþturacak olan büyük aileler halinde
klanlara ayrýþýrlar. Tarým topluluklarý, babadan oðula geçen mülk
haline gelen topraðý aralarýnda paylaþýrlar. Topraðýn yalnýz bir bölü-
mü hâlâ ilkel topluluða ait bulunmaktadýr. Kabile içindeki yüksek
otorite, Yaþlýlar Konseyi ve Yetiþkinler Meclisidir. Hazineler ve köle-
ler ele geçirmek için yapýlan savaþlar, kabile yaþamýnýn bütünleyici
bölümüdür. Çözülme evresinde, ilkel topluluk düzeninin ayýrdedici
88
Ýlkel, Köleci
ve Feodal Toplum
özellikleri bunlardýr.
Savaþlarýn ve ticaretin, tarým ve zanaatçýlýk temeli üzerinde
geliþmesi, servet eþitsizliðini daha çok belirginleþtirdiler.
Paranýn ortaya çýkýþý, yüksek bir deðiþim düzeyine tanýklýk
ediyor. Borçlanma, tefecilik ve ipotek, hepsi birden ortaya çýkýyor-
du. Yeni ekonomik koþullar, kaçýnýlmaz olarak, yeni toplumsal biçim-
ler yaratýyordu, ilkel topluluk çaðýndan miras kalan kabilesel birlikler,
yani füliler ve kabileler (phratries), özgür insanlarýn borç yüzünden
köleleþmeleri, topluluk topraklarý üzerinde Yunanistanýn baþka böl-
gelerinden gelmiþ yabancý ya da göçmen köleler yýðýnýnýn ortaya
çýkýþý sonunda daðýlýyorlardý.
Daðýnýk klan topluluklarý, varlýklarýnýn ekonomik temelini git-
tikçe daha çok yitiriyorlardý. Geliþmek için birleþmek zorundaydýlar.
Burada, synnoecisme denilen, topluluklarýn birleþip kaynaþmalarý
sürecine tanýk olunmaktadýr. Servet ve toprak iliþkilerine dayanan
yeni bölünmeler, klan biçimlerinin yerini almaya baþladýlar. Sýnýf
kurumlarý, yavaþ yavaþ eski klan kurumlarýnýn yerini aldý. Halk Me-
clisi, Yaþlýlar Konseyi, aristokratik bir niteliðe, yani bir sýnýf nine bür-
ünür. Bu sürecin baþlýca çizgileri, MÖ 8-6. yüzyýllarda beliriyor.
[sayfa
101]
Borçlar Yüzünden Köleleþmenin Kaldýrýlmasý
Sýnýf kurumlarý, nüfusun geniþ tabakalarý demosun (hal-
kýn), köle sahiplerine ve aristokratlara karþý savaþýmý sýrasýnda
oluþtular. Bu savaþým sayesinde, halk yýðýnlarý, borçlar yüzünden
köleleþmenin kaldýrýlmasýný elde edebildi: bu, eski Yunanda, köle-
ci düzenin baþlýca özelliklerinden biri oldu.
Eski Yunanda Tiranlar
Tiranlýk eski Yunanda siteden önce gelen devlet biçimlerin-
den biri oldu. Kiþi iktidarý tiranlýk, demosun (halkýn) klan aristok-
rasisine karþý zaferi sayesinde oluþtu. Ama iktidar, demosun en
varlýklý tabakalarýnýn ellerinde toplanýyordu, tiran da bu tabakalarýn
temsilcisi idi. Bu tiranlýklar, MÖ 7-5. yüzyýllarda, özellikle Korent,
Megare ve Sicyone ve daha baþka yerlerde ortaya çýktý.
Sakýz adasý tiranlýðý MÖ 6. yüzyýlýn ikinci yarýsýnda, Polyratýn
89
Ýlkel, Köleci
ve Feodal Toplum
yönetiminde, en güçlü devrini yaþadý.
Ama tiranlýk, köle sahiplerinin oluþturduðu sýnýfýn çýkarlarýný
tam olarak karþýlayamadý. Çok yayýldýðý halde geçici oldu. Site, to-
plumun ve köleci devletin geçici olmayan baþlýca biçimi olarak
kaldý.
Sitelerin Çeþitli Biçimleri
Sitelerin kuruluþu iki yol izledi diyebiliriz. Birinci yolu izleyen
sitelerde, bütün köle sahipleri sýnýfýnýn iktidarý kurulmuþtu köleci
demokrasi denen düzen. Öteki sitelerde, devlet yönetimi, küçük
bir grup aristokratýn elinde toplanýyordu oligarþik denen iktidar.
Ýkinci durumda, yurttaþlýk halklarýndan yararlananlar, yurtluklara
sahip olanlardý.
Birinci tip devletin klasik örneði; Atinadýr; ikinci tip ise,
Ispartadýr.
[sayfa 102]
Sitenin Oligarþik Biçimi (Ýsparta)
Ispartanýn tüm nüfusu, üç büyük gruba bölünmüþtü: bütün
haklardan yararlanan Spartiatlar (Ispartalýlar), özgür ama siyasal hak-
lardan yararlanamayan Preiekler, en-sonu, durumlarý Spartiatlarýn
kölelerinin durumlarýna yakýn olan Ýlotlar. Spartiatlar topluluðu üye-
lerinin mülkü sayýlan toprak, tasarruf hakký olarak, paylar halinde
Ýlotlara verilmiþti. Ispartada site haklarýndan yararlanabilmek için,
toprak sahibi olmak gerekiyordu. Topraðý iþleyen ilotlar, üründen
ancak küçük bir pay alýyorlardý. Spartiatlar, onlarý, korku ve buyruk
altýnda tutabilmek için, zaman zaman kanlý baskýnlar düzenliyorlar-
dý.
Ýlotlar, iþledikleri toprak gibi, Spartiatlar topluluðuna aitti. Onun
için Spartiatlar, Ýlotlarý satamýyor ya da baþkasýna devredemiyordu.
Ýlotlar sýk sýk baþkaldýrýyorlardý. MÖ 464teki büyük isyanda,
nerdeyse Spartiatlarýn iktidarý düþecekti.
Kiþi olarak özgür olan Periekler, zanaatçý ya da tacirdiler.
Spartiatlardan farklý olarak özel mülkiyet hakkýna sahiptiler ve Is-
parta milislerine katýlýyorlardý. Ama Periekler siyasal haklardan
yoksundular ve Spartiatlara vergi ödemek zorundaydýlar.
Spartiatlar, nüfusun ancak küçük bir bölümünü oluþturuyor-
Dostları ilə paylaş: |