Ilmiy rahbar: aytimbetov n. Bajardi: jumaboyeva ch

-Kassegren, Richi-Kretin va 
Grigori fokusi, Ф
2
 – Nyuton fokusi.
Bunday tizimning ekvivalent fokus masofasi
)
/(
2
1
2
1
d
F
F
F
F
F
э




(2) 
formula yordamida hisoblanadi va tizimning asosiy ko‘rsatgichi hisoblanadi. Bu 
yerda Ф
1
- bosh ko‘zguning (botiq parabolik), Ф
2
– qo‘shimcha (qabariq giperbolik) 
ko‘zguning fokus masofalari, d - ko‘zgular orasidagi masofa. o‘lchash va nazorat 
qilish asboblari kassegren fokusiga o‘rnatiladi. Kassegren teleskopi uzun fokus 
masofaga, kichik ko‘rish maydon va kam (1:15) optik kuchga ega, bu nuqtai 
nazardan Richi-Kreten teleskopi (u Kassegren tizimi singari tuziladi, biroq 
ko‘zgularning ikkalasi ham giperbolik) ikki marta kuchli. Gregori tizimida ikkinchi 
ko‘zgu (u botiq elliptik shaklga ega) bosh fokusning orqasiga o‘rnatiladi va undan 
qaytgan nurlar bosh (parabolik) ko‘zgu o‘rdasidagi teshikdan o‘tib uning orqasida 
yig‘iladi. 
N’yuton tizimi xromatik va sferik aberrasiyalardan xoli, biroq optik o‘qdan 
chetda kuzatiladigan barcha aberrasiyalarga ega va ular o‘qdan chetlashgan sari tez 
sur’atlar bilan kuchayib boradi. Kassegren va Gregori tizmlarining ekvivalent fokus 
masofalari uzun bo‘lgani uchun ularning ko‘rish maydonlari kichik bo‘ladi. Ularda 

---

koma va astigmatizm tasvirni deyarli bo‘zmaydi. Bunday tizimdagi teleskoplar 
yulduzlarni alohida - alohida tekshirishda qo‘llaniladi. Yetarli darajada keng hamda 
yaxshi sifatli ko‘rish maydoniga ega bo‘lgan reflektor amerikalik astronom va optik 
ustolar J. U. Richi (1864-1945) va A. Kret’en tomonidan ishlab chiqilgan.
Richi-Kret’en teleskopi Kassegren teleskopiga o‘xshash, biroq ikkala ko‘zgu 
ham giperbolik sirtga ega. Bosh ko‘zguning sferik aberrasiyasi (u manfiy) va komasi 
ikkinchi ko‘zgu yordamida bartaraf etilgan. Fokal tekisligi oldiga o‘rnatilgan 
korrektor (u binecha yupqa linchalardan iborat) astigmatizm va maydon egriligini 
bartaraf etadi. Biroq bu teleskopning ham ko‘rish maydoni katta emas, u odatda bir 
kv. gradusni tashkil etadi. Bunday teleskoplarning nisbiy teshigi A=1:7
~
1:9
oraliqda bo‘lib, katta bosh ko‘zgu qo‘llanilganda uzun fokus masofaga ega bo‘ladi. 
Richi-Kreten tizimining optik kuchi, xuddi shunday Kassegren teleskopinikidan, 
ikki marta katta. Shuning uchun hozirgi zamon astrofizik teleskoplarining 
ko‘pchiligi (ayniqsa, katta teleskoplar) Richi-Kret’en tizimida yasalgan. Shunday 
teleskoplardan ikkitasi O‘zFA Astronomiya institutining Maydanak baland Tog‘ 
Observatoriyasida o‘rnatilgan. Yetarli darajada yorug‘lik kuchiga va uzun fokus 
masofaga ega bunday teleskop yulduzlarni yorug‘ligini o‘lchashda va spektrini 
olishda yaxshi samara beradi. Yuqori kattalashtirishga ega bunday teleskoplar tungi 
osmon fonida xira yulduzlarni qayd qilishga imkon beradi. Biroq o‘ta xira 
yulduzlarni qayd qilishda Richi-Kret’en teleskopi yaramaydi, chunki uning 
yorug‘lik kuchi (1:8) kam. Katta yorug‘lik kuchga ega teleskoplarni katadioptrik 
teleskoplar orasidan qidirish kerak.
Optik tizimni sozlash va fokusga keltirish. Bir necha optik elementlar (ko‘zgu 
va linza) dan iborat optik tizimni kuzatishga qo‘llashdan oldin uni yustirovka (optik 
sozlash) va fokusirovka qilish lozim. Ko‘zgu (linza) ning markazidan unga va fokal 
tekislikka tik holda o‘tuvchi chiziq teleskopning optik o‘qi deb ataladi. Optik 
elementlar (botiq ko‘zgu, linza, menisk) ning optik o‘qlarini bir chiziqqa keltirish 
yustirovka qilish, to‘g‘rilash, deyiladi. Demak teleskopning optik o‘qi uni tashkil 
etuvchi optik elementlarning ham markazidan, ularga tik holda o‘tadi. Nur qabul 

---

qiluvchi asbobning nur sezuvchi qatlami ham optik o‘qqa tik holatda o‘rnatilishi 
kerak. 
Optik element (linza, menisk) odatda teleskop quvri ichiga uchta tayanch 
nuqtaga o‘rnatiladi. Ular optik elementni o‘q bo‘ylab birnecha mm ga oldinga yoki 
orqaga surishga va o‘qqa nisbatan birnecha gradusga burishga imkon beradi. 
Yustirovka qilish uchun ob’ektiv oldiga kichik (1-2 mm) teshikli ekranni shunday 
joylashtiramizki, u faqat ob’ektivning markaziy qismidan nur o‘tkazsin. Agar nur 
manbai nuqtaviy manba bo‘lsa, uning tasviri optik o‘qda yotadi. Tasvirni teleskop 
quvri o‘rtasiga keltiramiz. Shundan keyin boshqa optik elementlarni birin ketin optik 
o‘qqa o‘rnataboshlaymiz va nazorat qilib boramiz. Ular tasviri optik o‘qdan chetga 
chiqmasliklari kerak. 
Agar optik tizim yig‘ilgan bo‘lsa, uni tekshirish uchun yorug‘ nuqtasimon 
manbaga yo‘naltiramiz va quvrning quyi qismiga, bir-biriga diametrial tik tortilgan 
iplar kesishish joyidan tizim orqali manbaga qaraymiz. Bunda optik sirtlardan nurni 
aks qaytishi natijasida hosil bo‘lgan yorug‘ nuqtalar ko‘rinadi. Yaxshi yustirovka 
qilingan optik tizimda nuqtalar bir chiziqda yotadi. 
Teleskopni fokusga keltirish uchun yordamchi (ikkinchi) ko‘zguni yoki 
teleskopning kamera qismini optik o‘q bo‘ylab oldinga yoki orqaga suriladi (optik 
tizim shunday qilish imkoniyatiga ega bo‘ladi). Teleskopning fokal tekisligi 
fotoplastinkaning nur sezuvchi sirtiga tushiriladi. Bu ishni kassetani oldinga va 
orqaga surib, har xil masofalarda yulduzlar osmonini suratga olish yo‘li bilan 
bajarish mumkin. Eng aniq tasvir bergan masofa teleskopning fokus masofasi 
bo‘ladi. Vizual kuzatishlarda fokusga keltirish okulyar o‘rnatilgan quvrchani 
oldinga yoki orqaga surish yo‘li bilan bajariladi. 
Teleskopni o‘rnatish va aylantirish. Osmon yoritqichlarining gorizontga 
nisbatan vaziyati vaqt bo‘yicha asta-sekin o‘zgarib boradi. Bu, avvalo, Yerni o‘z 
o‘qi atrofida sutkaviy aylanishi bilan bog‘liq. Shuningdek, yoritqichning haqiqiy 
harakati yoki Yerning Quyosh atrofida aylanishi bilan bog‘liq bo‘lgan ko‘rinma 
harakat tufayli uning gorizontga nisbatan vaziyati o‘zgarib boradi [9].

---

Kuzatish mobaynida yoritqich teleskopning ko‘rish maydonidan chiqib 
ketmasligi uchun teleskopni yoritqichning ko‘rinma harakati yo‘nalishida u bilan bir 
xil tezlikda aylantirish kerak bo‘ladi. Bundan tashqari, har xil yo‘nalishdagi osmon 
yoritqichlarini teleskopda ko‘rish uchun teleskopni ikkita o‘q atrofida aylantirish 
zarur bo‘ladi. Bu ishni ikki xil usul bilan bajarish mumkin va shunga ko‘ra 
teleskopni o‘rnatishning ikkita usuli mavjud. 1) azimutal qurilma, 2) ekvatorial 
qurilma. Teleskopni gorizontal hamda vertikal o‘qlar atroflarida aylantirishlarni 
taminlaydigan qurilma azimutal montirovka (montirovka, qurilma) yoki o‘rnatish 
deb ataladi. Azimutal qurilma odatda komp’yuter yordamida boshqariladi va katta 
aniqlik bilan yoritqichni ko‘rish maydonida ushlab turishga imkon beradi. Azimutal 
qurilma asosan katta optik va radio- teleskoplarda qo‘llaniladi.