İ. Hüseynov, N. Əfəndiyeva
. QƏDİM DÜNYA MƏDƏNİYYƏTİ.
70
əyməyəcək-de ona". Aratta hökmdarı Enmerkarın tələbini qəti rədd etdi, lakin qasid onu hədələməyə başladı.
Qasid dedi ki, Arata hökmdarının Enmerkara itaət edəcəyini İnanna vəd etmişdir. Bunu eşidən Arata
hökmdarının ürəyi döyündü, özünü itirdi, cavab axtarmağa başladı.
Nəhayət o, cavab verir: «Arattada şır-şır
axan sular var... ölkədə qurbankəsmə, dua-nəzir, hörmət-izzət var, beş-on adam deyilik ki. Məgər Uruk
dağlara qarşı gedə bilərmi? Sənin ağan silaha sarılmaq istəyir, mən isə tək döyüşə (mübahisəyə) çağırıram».
Aratta hökmdarı münaqişəni sülh yolu ilə həll
etməyi təklif etdi, Arattanın heç də gücsüz olmadığını
bildirdi. Demək olar ki, tarixdə ilk dəfə münaqişələri dinc yolla həll etmək təklifinə rast gəlirik. Sonra Arata
hökmdarı öz ölkəsini tərifləyir: «Dağ məharətlə dolu qəhrəmandır. O öz evinə yollanan axşam şəfəqidir,
onun üzünə qaranlıq yayılır. O, üzü şölə ilə dolu olan fəzaya qalxan aya bənzəyir. O, dağlara çəpər olan
ağaclara (meşəyə) bənzəyir. Pak adət-ənənə ölkəsini lütfkar Laması (Aratta ilahəsi)-Arattanın tacı, şəfəqli
səma tacı (İnanna) kimi Arattaya yol göstərdi, mən öz əzəmətliyimi həqiqətən dərk etdim».
Aratta hökmdarı, nəhayət, Arattadan aparılan malların əvəzinə Enmerkardan taxıl tələb edir. Eyni
zamanda Arattanın Uruka itaətkarlığını İnannanın qərarı ilə bağlayır. Mətndə deyilir: «Taxılı qoy səbətə
doldurub, arabaya yükləsin. Bu taxılı dağlara gətirsin, vergi toplayanların yanında yığsın. Taxılı torbalara
doldurandan sonra, ulaqlara yük vurandan sonra, Arattanın sarayında taxıl anbarına
tökəndən sonra, əgər...
İnanna Arattanın varidatını aparsa, onda mən ona baş əyərəm, o isə öz cah-cəlalını mənə göstərər. Mən və
mənim şəhərim ona tabe olarıq».
Qasid İkiçayarasına qayıtdı və Uruk hökmdarı Enmerkara Arattanın cavabını söylədi, ölkənin varidatı
barədə məlumat verdi.
Enmerkar ikinci dəfə qasidi taxıl yüklənmiş heyvanlarla (və yeni tapşırıqla) Arattaya yola saldı:
«Qasid Arattaya yaxınlaşanda,
arattalılar heyran-heyran yüklü ulaqları dövrəyə aldılar». Enmerkar eyni zamanda tələb etmişdi ki, Aratta
hökmdarı «hakimiyyət rəmzini» götürüb Uruka, onun hüzuruna gəlsin. Lakin Aratta hökmdarı bu
tələbə
əhəmiyyət vermədi, Enmerkara tapmaca göndərdi və onun Arattaya gəlməsini tələb etdi: «Qasid, ağana,
Kulabın ali kahin-hökmdarına de: - «hakimiyyət rəmzi» qoy ağacdan olmasın, ağacın adını da deməsin. Qoy
sidr olmasın, sərv olmasın, ağcaqayın olmasın, şümşad olmasın, mis olmasın, qızıl olmasın, əqiq olmasın,
lacivərd olmasın. "Hakimiyyət rəmzini" hazırlasın, özü ilə götürsün. Kulabın ali kahin-hökmdarı əqiqi bir
ağac kimi, lacivərdi bir ağac kimi əlinə alsın və mənim yanıma gəlsin-de ona». Enmerkar müdriklik allahı
Enkinin köməyi ilə tapmacanın yozumunu tapıb «hakimiyyət rəmzini» qasidlə Arattaya göndərdi. Aratta
hökmdarı yozumun düzgün olduğunu görüb kədərləndi. Zənn etdi ki, İnanna artıq Arattanı Enmerkarın
himayəsinə vermişdir. Lakin taleyini bir də yoxlamaq üçün Enmerkara yeni tapmaca göndərdi. O, bu dəfə nə
qara, nə ağ, nə sarı və s. rəngli olmayan it göndərməsini təklif etdi. Enmerkar isə qasidə yeni tapşırıq verib
Aratta hökmdarına nə qara, nə ağ, nə sarı və s. rəngli olmayan geyim paltarı istəyir, eyni zamanda Aratta
hökmdarını hədələyir: «... şəhər əhalisini vəhşi göyərçinlər
kimi ağacdan qovaram, özünü məhv edərəm,
(külünü) yelə sovuraram». Qasid tapşırığı yadda saxlamağa çətinlik çəkir. Onda Enmerkar Arattaya yazılı
kitabə göndərir. Qasid özünü Arattaya çatdırır. Hökmdar kitabəni nəzərdən keçirən zaman külək allahı İşkur
Aratta üzərinə yağış yağdırır, hər yerdə buğda, noxud və s. göyərməyə başlayır. Arata taxıl anbarlarını
doldurur. Eyni zamanda Enmerkara xəbər göndərilir ki, İnanna Arattanı tərk etməmişdir, Arattanı gur sularla
doldurmuşdur, arattalılar
başqa adamlardan fərqlənirlər, Dumuzi onları başqalarından ayırmışdır, çünki onlar
müqəddəs İnannanın sözlərinə riayət edirdilər. İnanna öz lütfünü Arattadan əsirgəmir" , Dumuzinin şərəfinə
ziyafət düzəldir, arattalı qızla onun nikahını bağlayır. Enmerkar öz növbəsində səbətləri taxıl ilə doldurur,
qurbanlıq qoyun, keçi, inək götürüb Arattaya yola düşür. Arattalılar İkiçayarasından gətirilən məhsulla
dəyişmək üçün qızıl, gümüş, lacivərdi mübadilə meydanına çıxarırlar. Dastanın
sonu zədələndiyindən
münasibətlərin tam aqibəti naməlum qalır. Lakin aydın olur ki, Aratta ölkəsi Uruka tabe edilmir.
«Enmerkar və Arata hökmdarı» dastanı Şumerdə aşkar olunmuş ən uzun mətnli əsərdir. Bu, tarixdə
məlum olan ilk dastan səpkili əsər nümunəsidir. Dastanda Arattanın şərəfi, paklığı, məharət və müdrikliyi,
müstəqilliyini qoruması, dinc yolla öz müstəqilliyini qoruyub saxlamağı müxtəlif bədii boyalarla ifadə
olunmuşdu.
Eyni zamanda şumer dastanı qədim Azərbaycanın ərazisində meydana gəlmiş ilk dövlət quruluşu
barədə təsəvvür yaratmağa imkan verir.
Aratta ilə əlaqədar mövzular başqa şumer dastanlarında da əks olunmuşdur. Bunlardan birini «Uruk və
Aratta» adlandırmaq olar. Dastanda Aratta hökmdarı Enmerkardan onun ali hakimiyyətini tanımasını və
ilahə İnannanın isə Arattaya köçürülməsini tələb edir. Enmerkar öz növbəsində Arattanın
Uruka tabe
olmasını tələb edir və allahların iradəsi ilə İnannanın Urukda qalacağını bildirir. Dastanda Aratta hökmdarı
Ensukuşsiranna adını daşıyır, onun köməkçisi «maşmaş» (vəzir?) kahin olmaqla Ur-Girnunna
adlandırılmışdır. Aratta hökmdarı şurada Urukla münasibət məsələsini müzakirəyə çıxarır. Vahid bir fikrə
gələ bilmirlər. Hökmdar kahin maşmaşı Uruku itaət altına almağa göndərir. Kahin Uruka gəlir, müqəddəs
pəyəyə girib inək
və keçini dilə tutur ki, onlar ziyafət şərəfinə süd və qaymaq verməsinlər. Uruk viran
vəziyyətə düşür. Belə halda Nidaba ilahəsinin iki çobanı maşmaşı tutub öldürür, meyitini çaya atırlar. Aratta