68
Rza Əfqanlı isə şəhərin baş prokuroru Nil Nikitiç Çuyko
obrazını özünə məxsus dərin psixoloji cizgilərlə işləmişdir.
Ana yalnız özü ilə, ata isə tamam dövlət işləri ilə məşğul olur-
du. On beş yaşlı qızları tək başına qalır. Hətta məhkəmə qarşısında
durmalı olur. Bu tamaşada Müxlis Cənizadə ilk dəfə özünü artıq
aktyor adlandıra bilərdi.
Larisa mənim oynadığım ən böyük və ən çox sevdiyim,
mürəkkəb uşaq rolu idi”.
B. Şəkinskaya çox geniş yatadıcılıq imkanı olan aktrisa idi. O,
səhnədə gah uşaq, gah sevgili, gah ana, gah da şahzadə olurdu.
Bütün bunları aktrisa öz sənətkar qəlbi ilə isitmiş və hər obrazı ilə
tamaşaçıları düşündürməyə çalışmışdır.
1953-cü il oktyabr ayının 9-da İ. Əfəndiyevin “Atayevlər
ailəsində”pyesi T. Kazımovun quruluşunda tamaşaya qoyuldu və
baş rollardan biri olan meşşan təbiətli Dilşad xanımı B. Şəkinskaya
ifa etdi.
Aktrisa xatirələrində yazır ki: “İlyas Əfəndiyevin “Atayevlər
ailəsində”ki, Dilşad xanım mənim və tamaşaçıların sevdiyi rol
olmuşdur. Sözü həddindən artıq çox idi. İlyas müəllim bu surəti
sevə-sevə yazmışdır, görünür dövrümüzün bu yaralı yeri müəllifi-
mizə çox toxunmuşdur. İlyas müəllim cəmiyyətin yaralı yerin tapıb
kəsmək, atmaq, islah etməkdə çox mahir yazıçıdır. Onun iti
nəzərindən bu antipotlar, cəmiyyətə mane olan, əsəblərini korlayan,
mələk paltarı geymiş ilanlar qaça bilmirlər.
Dilşad xanımda zahirən çox gözəl, mələk donu geymiş, guya
hamının xeyirxahı, ərinin müti, sevgili xanımı əslində cəmiyyəti
pozan, gənclərin həyatına zəhər qatan bu surəti məmnuniyyətlə
oynamışam
və onu yüz yox, on rolumdan biri hesab edirəm.
Bütün tamaşada mənim və tamaşaçıların ən çox sevdiyimiz
səhnə telefonla prokror Hüseynovla danışan səhnə idi.
Bu rolda rəngarənglik, cildən-cildə girə bilmək üçün hər bir
aktyorun qibtə edə biləcəyi material var idi. Dilşad xanım demək
olar ki, tamaşanın əvvəlindən axırına qədər səhnədə olur. İndi gərək