124
möhkəmləndi. Azərbaycan həm ikitərəfli formatda, həm də
beynəlxalq təşkilatlar çərçivəsində öz rolunu möhkəmləndirir.
Bizim ölkəmiz dünyada çox böyük şöhrətə malikdir. Mənim
bütün dövlət və hökumət başçıları ilə, beynəlxalq təşkilatların
rəhbərləri ilə keçirdiyim görüşlərdə bu, açıq-aydın görünür.
Azərbaycan, əlbəttə, öz prinsipiallığı ilə, öz mövqeyi ilə,
müstəqil siyasəti ilə və etibarlılığı ilə 2007-ci ildə böyük
beynəlxalq şöhrət qazanmışdır. Bir sözlə, mən bu sahədəki
vəziyyəti qənaətbəxş hesab edirəm. Bu da çox vacibdir. Həm
daxili, həm də xarici siyasət bir məqsədə yönəldilibdir ki,
ölkəmiz daha da güclənsin.
Bizim üçün ən ağrılı, ən çətin məsələ Dağlıq Qarabağ
problemidir. Bunun həll olunmaması, əlbəttə, bizi çox narahat
edir. Biz çalışırıq ki, məsələni sülh yolu ilə həll edək. Amma
görürük ki, buna nail olmaq hələ ki, mümkün deyildir. Səbəb
nədir?! Ermənistanın qeyri-konstruktiv mövqeyi və dünya
ictimaiyyətinin bu məsələyə biganə yanaşması. Biz hər şeyi
açıq deməliyik. Bütün dünya etiraf edir, bəyan edir və bütün
ikitərəfli və beynəlxalq görüşlərdə, rəsmi sənədlərdə
Azərbaycanın ərazi bütövlüyü dəstəklənir, tanınır və müdafiə
olunur. Biz hər yerdə eşidirik ki, siz haqlısınız, sizin torpağınız
işğal olunubdur və ədalət sizin tərəfinizdədir. Ancaq deməliyəm
ki, belə şifahi, yaxud da sənədləşdirilmiş beynəlxalq dəstək real
nəticələrə çevrilmir. Real nəticə yoxdur. Biz, tutaq ki, hansısa
diplomatik uğurlardan haqlı olaraq məmnun ola bilərik. Çünki
hər bir beynəlxalq sənəd bizim mövqeyimizi gücləndirir və
Azərbaycan üçün bütün yolları daha da açıq edir. Artıq bütün
dünya etiraf edib ki, bizim torpaqlarımız işğalçı Ermənistan
tərəfindən zəbt edilib, azərbaycanlılar etnik təmizləməyə məruz
qalmışlar. İşğal olunmuş torpaqlarda bütün binalar dağıdılıb və
Ermənistan vandalizm siyasəti aparmışdır. Bizim bütün tarixi
abidələrimizi yerlə yeksan etmişdir. Yəni bütün bu beynəlxalq
etiraf həm danışıqlar prosesində, həm də danışıqlardan kənarda
məsələnin həlli üçün yolların açılmasında bizə lazımdır. Ancaq
yenə də deyirəm ki, hələlik biz nəticə görmürük. Deyə bilərəm
125
ki, 2008-ci il bu baxımdan həlledici il olmalıdır. Artıq 2008-ci
ildə açıq görəcəyik ki, biz haradayıq, məsələnin həlli sülh yolu
ilə mümkündür, yoxsa yox. Əlbəttə ki, ondan sonra öz
qərarlarımızı verəcəyik.
Danışıqlar zamanı müzakirə olunan məsələlər ictimaiyyətə
artıq bəllidir. Azərbaycan ictimaiyyəti bunu bilir. Mən çox
şadam ki, bizim prinsipial mövqeyimiz xalq tərəfindən
dəstəklənir. Azərbaycan öz ərazi bütövlüyünü heç vaxt müza-
kirə etməyib və etməyəcəkdir. Dağlıq Qarabağın müstəqilliyi,
ya hansısa formada gələcək müstəqilliyi, 10 ildən, 15 ildən, 100
ildən sonra müstəqilliyi müzakirə predmeti deyil və olmayıbdır.
Bəzi hallarda Ermənistan rəhbərliyi tərəfindən daxili
auditoriyaya ünvanlanmış qeyri-ciddi və yalan məlumatlar
verilir. Onların heç bir əsası yoxdur. Danışıqların mahiyyəti
Azərbaycanın
bütün
işğal
olunmuş
torpaqlarının
boşaldılmasıdır, o cümlədən Dağlıq Qarabağa Azərbaycan
vətəndaşlarının qayıtmasıdır. Danışıqların mahiyyəti budur.
Ağdam, Füzuli, Zəngilan, Cəbrayıl, Qubadlı, Kəlbəcər, Laçın
rayonlarının boşaldılmasıdır.
Mən bunu, bütün rayonların adlarını xüsusilə sadaladım ki,
sabah Ermənistanda öz siyasi məqsədləri üçün hesablanmış
yanlış bəyanatlar verməsinlər. Bütün bu rayonlardan erməni
işğalçı qüvvələrinin çıxarılması, o cümlədən Dağlıq Qarabağa,
Şuşaya azərbaycanlı köçkünlərin qayıtması danışıqların əsas
mahiyyətidir. Bu reallıqdır. Əlbəttə, bu bizə ümidlər verir. Belə
formatda danışıqların aparılması bizə ümidlər verir. Ümidlər
bizə hələ ki, danışıqlara sadiq olmaq üçün bir dəstək verir.
Ancaq bu ümidlər bir vaxt tükənə bilər. Əgər biz bundan sonra
da görsək ki, Ermənistan tərəfi qeyri-səmimidir – halbuki biz
bunu bu vaxta qədər də dəfələrlə görmüşük – öz sözünə əməl
etmir, əvvəlcə razılaşdırılmış prinsiplərdən geri çəkilir,
beynəlxalq vasitəçiləri aldatmaq istəyir, ictimai rəyi çaşdırmaq
istəyir, danışıqlar masasında bir söz, rəsmi bəyanatlarda başqa
söz deyir, onda qeyri-ciddi tərəflə danışıqların aparılmasına heç
bir ehtiyac qalmır.
126
Biz reallığa və beynəlxalq hüquqa əsaslanmalıyıq. Beynəl-
xalq hüquq bizim tərəfimizdədir. Bütün dünya, Dağlıq Qarabağ
daxil olmaq şərtilə, Azərbaycanın ərazi bütövlüyünü tanıyır.
Birləşmiş Millətlər Təşkilatı, Ermənistan istisna olmaq şərtilə,
bütün ölkələr, Minsk qrupunun həmsədrləri – Amerika, Fransa,
Rusiya Azərbaycanın ərazi bütövlüyünü və Dağlıq Qarabağın
Azərbaycan torpağı olduğunu qəbul edir.
İqtisadi üstünlük bizim tərəfimizdədir. Bunu heç şərh et-
məyə də dəyməz. Sadəcə olaraq, biz gərək Azərbaycan və
Ermənistan iqtisadiyyatının həcminə baxaq və müqayisə edək.
Bizim iqtisadiyyatımız 2007-ci ilin nəticələrinə görə, təxminən
30 milyard dollardır. Ermənistanın iqtisadiyyatı – mən dəqiq
bilmirəm – haradasa 6-7 milyarddır. Gələcəkdə bu böyük
uçurum daha da genişlənəcəkdir.
İndi biz bilirik ki, gələn il neftin satışından, təbii qazın
satışından, iqtisadi inkişafdan, sənayenin inkişafından hansı
maliyyə resurslarını əldə edəcəyik. Biz bütün yolları açırıq,
tranzit ölkəyə çevrilirik. Biz enerji baxımından dünya üçün,
Avropa üçün əvəzolunmaz ölkəyə çevrilirik. Ermənistan dünya
birliyinə nə töhfə verə bilər? Heç nə! Nə siyasi baxımdan, nə
iqtisadi baxımdan, nə nəqliyyat baxımından. Bütün başqa
millətləri oradan qovub qapalı bir hərbiləşdirilmiş rejim,
antidemokratik rejim şəraitində yaşayan mono dövlətdir. Dağlıq
Qarabağda kriminal quldur dəstəsi bölgəni zəbt edib və orada
hərbi kriminal rejim, qeyri-qanuni rejim hökm sürür. Ora heç
bir beynəlxalq monitorinqin keçirilmədiyi bölgədir və heç kim
bilmir ki, orada nə baş verir, hansı silahlar saxlanılır, hansı
terrorist qüvvələr saxlanılır, narkotiklər necə yetişdirilir. Heç
kim bilmir. Bu, Avropanın içində bir qara ləkədir.
İqtisadi-siyasi baxımdan bizim üstünlüyümüz göz qaba-
ğındadır. Biz bu üstünlükdən istifadə edirik və bundan sonra da
edəcəyik. Ermənistanı bütün regional layihələrdən təcrid
etmişik. Biz bunu etmişik. Baxmayaraq ki, kimsə bizi tənqid
edir, kimsə tənqid etmir. Mən buna əhəmiyyət vermirəm.
Dostları ilə paylaş: |