İNKİŞaf – MƏQSƏDİMİZDİr otuz iKİNCİ Kİtab
Yüklə 1,85 Mb. Pdf görüntüsü
|
173 bölüşmüşük. Xalqlarımız həyatın çətin sınaqlarına sinə gərməli olanda biz həmişə bir-birimizə dost kimi əl uzadaraq bu çətinlikləri çiyin-çiyinə dəf etmişik. Keçən əsrin 30-cu illərində kütləvi repressiyalar dövründə on minlərlə azərbaycanlının Özbəkistan torpağında sığınacaq tapması, xalqımızın onları öz doğma qardaşları kimi açıq ürəklə qəbul etməsi, bir tikə çörəyi onlarla bölüşməsi, öz evində onlara sığınacaq verməsi hamımızın yadındadır. Hazırda Özbəkistanda 40 mindən çox azərbaycanlı yaşayır. Müstəqil Özbəkistanın tamhüquqlu vətəndaşları olan bu insanlar başqa xalqlarla sülh və həmrəylik şəraitində ölkəmizin sosial-ictimai, iqtisadi həyatında və digər sahələrdə fəal iştirak edirlər. Bunu belə bir fakt da təsdiq edir ki, təkcə son illərdə Azərbaycan diasporunun altı nümayəndəsi yüksək dövlət mükafatlarına layiq görülmüşdür. Özbəkistan Dağlıq Qarabağ münaqişəsinin həlli məsələsində Azərbaycanı birmənalı şəkildə dəstəkləyir. Bu problem, əlbəttə, dinc yolla və vurğulamaq istərdim ki, yalnız beynəlxalq normalara əməl edilməklə və Azərbaycanın ərazi bütövlüyünə və suverenliyinə hökmən riayət olunmaqla həll edilməlidir. Hörmətli İlham Heydər oğlu, bu fürsətdən istifadə edib vurğulamaq istəyirəm ki, mən bu tarixi yaddaşın daşıyıcısıyam, vahid Sovet İttifaqının tabeliyində olduğumuz əvvəlki tariximizin ayrı-ayrı dövrlərini xatırlayıram – hərçənd bu heç də həmişə xoş olmur. 1985-ci ildə Sovet İttifaqına başçılıq edən adam «Azərbaycan» sözünü hətta düzgün tələffüz edə bilmirdi. O bu sözü təhrif edərdi. Mən indiyədək xatırlayıram, bizə doğma olan «Azərbaycan» sözünü hətta tələffüz edə bilməyən həmin adam bu problemin, bu münaqişənin yaranması üçün çox şey etmişdir. Bu münaqişə bilavasitə onun iştirakı ilə, Moskvada sakitcə əyləşib Qafqazda baş verənləri müşahidə edənlərin iştirakı ilə yaranmışdı. Məni təəccübləndirən odur ki, indinin özündə də həmin problemi necə həll etməyi müəyyən dərəcədə başa düşməyənlər vardır. Mənə belə gəlir ki, belə 174 vəziyyət, yaxud belə münasibət, mövqe var və bununla həmin münaqişəni mümkün qədər uzatmaq istəyirlər. Bu gün mən İlham Heydər oğlu ilə bu barədə danışmışam, burada bizim aramızda əyləşən cavanlar həmin dövrü – 1988-ci ili bəlkə də xatırlamırlar. Mahiyyət etibarilə yeni nəsil yaranır. Məncə kimlərsə ümid edir ki, yeni nəsil yaranacaq və Qarabağ problemi ilə əlaqədar baş vermiş bütün hadisələr yaddaşlardan silinəcəkdir. Lakin bu gün doğulan nəslin necəliyindən asılı olmayaraq – Qarabağ probleminin yarandığı ildə doğulmuş insanların artıq 20 yaşı tamam olmuşdur və bu çox ciddi məsələdir, bu gənclər elə bil bütün bunları xatırlamır – mən çox istərdim ki, bizim bir fikrimiz üst-üstə düşsün: övladlarımız bizim başladığımız işi axıra çatdırmalıdır, uşaqlarımız bizim işimizin davamçıları olmalıdır. Bugünkü görüşdə mən bir məsələyə toxunmuşdum, onu burada bir daha təkrarlamaq istəyirəm – bugünkü Azərbaycan 1991-ci ildə müstəqillik əldə ediləndəki Azərbaycan deyil. Obrazlı şəkildə desək, yerlə-göy qədər fərq var. İndi İlham Heydər oğlu Özbəkistan haqqında belə xoş sözlər söyləyərkən çox təvazökarlıq edərək dedi ki, Azərbaycanın da uğurları var. Mən isə belə hesab edirəm ki, postsovet məkanındakı ölkələrin çoxu Azərbaycandan öyrənməlidir ki, Azərbaycan yaşadığı bu- günkü mürəkkəb şəraitdə belə yüksəlişə, uğurlara necə nail olmuşdur. Buna nəinki postsovet dövlətləri, hətta Azərbaycanın ətrafındakı bir çox dövlətlər də həsəd apara bilər. Mən Heydər Əliyevlə tanışlığımdan fəxr edirəm və bundan həmişə fəxr duymuşam. Tanışlıq demək azdır, yaşımızda müəyyən fərq olmasına baxmayaraq, mən özümü Heydər Əliyevin dostu hesab edirdim. O, Özbəkistana gələndə, Daşkənd Universitetinin tələbələri qarşısında çıxış edəndə, biz özbək gəncləri qarşısında dayananda mən ona Haydar əkə (özbək dilində Haydar Azərbaycan dilində Heydər adının qarşılığıdır) deyə müraciət edirdim. 175 O dəqiqələr, o anlar hələ də yadımdadır, biz bir-birimizi bircə kəlmədən başa düşürdük. Mən bir daha demək, təkrar- lamaq və təsdiq etmək istəyirəm: bəli, mən həqiqətən Azərbay- can xalqının dostuyam, bəli, mən həqiqətən təkcə Özbəkistanın nailiyyətlərinə görə deyil, həm də Azərbaycanın uğurlarına görə fəxr edirəm. Bunlar sadəcə gəlişigözəl sözlər deyil, bu mənim qəlbimdədir və ömrümün axırına qədər belə olacaqdır. Özbəklər və azərbaycanlılar hamımızın ehtiram bəslədi- yimiz, mərdliyi, mənəvi gücü, dönməz iradəsi qarşısında həmişə baş əydiyimiz Heydər Əliyevin xalqlarımız arasında etimadın bərpa olunması, bir daha təkrar edirəm, etimadın bərpa olunması və qarşılıqlı hörmətin möhkəmlənməsi işinə verdiyi böyük, qiymətli töhfəni heç vaxt unutmayacaqlar. Elçibəyin dövrü yadımdadır, Özbəkistanla Azərbaycan arasında, özbək xalqı ilə Azərbaycan xalqı arasında əsrlər boyu yaranmış münasibətləri heç nədən pozmağa cəhd göstərilən dövr mənim yadımdadır. Bu olub. Əgər kimsə bunu xatırlamırsa, çox pis. Tarixi yadda saxlamaq lazımdır. Öz tarixini unudanlar öz yolunu azır, gələcəyini görmür. Biz bunu həmişə demişik və deyəcəyik. Tarixi bilmək lazımdır, onu yadda saxlamaq, ona hörmətlə yanaşmaq lazımdır. Bu nə deməkdir? O deməkdir ki, bizim övladlarımızın düzgün yol seçmələri üçün müvafiq nəticələr çıxarmaq lazımdır. Buna görə də yadımdadır: Heydər Əliyev özbəklərlə azərbaycanlılar arasında həmişə mövcud olmuş etimadın bərpa olunması üçün nə lazımdırsa etmişdir. Bununla əlaqədar bir fakt xüsusi ehtirama layiqdir ki, Azərbaycan xalqı, onun bugünkü tanınmış lideri vaxtilə Heydər Əliyevin seçdiyi perspektivli xətti ardıcıl olaraq davam etdirir və onun xatirəsini dərin hörmətlə yad edirlər. Bu siyasətin tam varisliyi göz qabağındadır. Bu gün İlham Heydər oğlu dedi: bizim heç nə icad etməyimizə ehtiyac yoxdur, biz Heydər Əliyevin yaratdıqlarını götürməli, onun işləyib hazırladığı proqrama ciddi riayət etməli və bu gün, sadəcə olaraq, həmin proqramı həyata keçirməli, yerinə yetirməliyik. Yüklə 1,85 Mb. Dostları ilə paylaş:
|