54
qüvvəyə elektromaqnit qüvvəsi deyilir.
Atomun nüvəsinin ətrafındakı elektron orbitlərinin
xüsusiyyətləri atomların öz aralarında hansı rabitələr
quraraq nə cür molekullar əmələ gətirəcəyini müəyyən
edir.
Kainatdakı dörd əsas qüvvədən biri olan
elektromaqnit qüvvəsinin dəyəri daha az olsaydı,
az miqdarda elektron nüvənin ətrafındakı orbitlərdə
qalardı. Bu qüvvə bir az çox olsaydı, onda da heç bir
atom digər atomlarla birləşmək üçün orbitini paylaşa
bilməzdi. Hər iki halda həyat üçün lazımlı molekullar
əmələ gəlməzdi.
Güclü nüvə qüvvəsi
Güclü nüvə qüvvəsi atomun nüvəsindəki protonları
və neytronları birlikdə saxlayan qüvvədir. Bir az əvvəl
bəhs etdiyimiz kimi, protonlar müsbət elektrik yüklü
zərrəciklərdir. Elektromaqnit qanununa əsasən, əks
elektrik yüklü zərrəciklər bir-birlərini cəzb edir, eyni
elektrik yüklü zərrəciklər isə bir-birlərini itələyir. Yəni
elektron və protonlar bir-birini cəzb edir, protonlar isə
digər protonları, elektronlar da elektronları itələyir.
Bir çox atom növünün nüvəsində onlarla proton
bir-birinə bitişik yerləşir. Təbii olaraq bu protonlar
birləşən kimi böyük enerji ilə bir-birini itələməli
və uzaqlaşaraq dağılmalı idilər. Ancaq belə olmur,
atomun nüvəsindəki protonlar bir-birinə bitişik şəkildə
dururlar. Çünki onları bir-birinə bir növ yapışdıran və
elektromaqnit itələmə qüvvəsindən daha güclü olan
bir qüvvə var: güclü nüvə qüvvəsi.
Güclü nüvə qüvvəsi kainatdakı ən güclü qüvvədir.
Bu qüvvənin gücünü atom bombalarında, hidrogen
bombalarında görmək olar. Bu enerjinin mənbəyi
Günəşin 4.5 milyard ildən bu günə qədər sərf etdiyi
və bundan sonra da sərf edəcəyi 5 milyard illik
yanacağa bərabərdir. Güclü nüvə qüvvəsi sabitinin
ölçüsündə 0.01 azalma və ya artma olsaydı, həyatın
ən əsas elementi olan karbon mövcud olmazdı.
Nüvə qüvvəsinin ölçüsündə bir az çox dəyişiklik isə
bütün fiziki qanunların dəyişməsinə və kainatdakı
müvazinətin və nizamın alt-üst olmasına səbəb olardı.
Atom nüvəsini birlikdə saxlayan bu güclü nüvə
qüvvəsi ilə digər universal qüvvə olan elektromaqnit
qüvvəsi arasındakı nisbət də çox həssas ölçülərlə
tənzimlənmişdir.
Əgər güclü nüvə qüvvəsi bir az zəif olsaydı,
yuxarıda bildirdiyimiz kimi, atom nüvəsini təşkil
edən protonlar birlikdə dayanmaz və elektromaqnit
qüvvəsinin təsiri ilə bir-birlərini itələyərək kosmosa
dağılardı. Belə olduqda, nüvəsində 1-dən çox proton
olan heç bir atom olmazdı. Ona görə, kainatdakı yeganə
element bir protonlu hidrogen olardı.
Əgər güclü nüvə qüvvəsi elektromaqnit qüvvəsindən
bir az güclü olsaydı, bu dəfə də kainatda bir protonlu
atomlar, yəni hidrogen atomları mövcud olmazdı.
Çünki nüvə qüvvəsi elektromaqnit qüvvəsindən güclü
olduğuna görə kainatdakı bütün protonlar bir-birinə
birləşər və bir protonu olan hidrogen atomları əmələ
gəlməzdi. Bu halda, ulduzlar və qalaktikalar əmələ
gəlsəydilər də, indiki quruluşda olmazdılar. Açığı,
əgər bu əsas qüvvələr və fiziki dəyişənlər indiki ölçüdə
olmasaydılar, heç bir ulduz, ifrat yeni ulduz, planet
və atom əmələ gəlməzdi. Nəticədə də həyat olmazdı.
(Michael Denton, Nature’s Destiny: How the Laws
of Biology Reveal Purpose in the Universe, The New
York: The Free Press, 1998, səh. 12-13)
www.elmxeberleri.com
Düşünən İnsan, Oktyabr 2014
54
57
Zəif nüvə qüvvəsi
Kainatdakı digər əsas qüvvə olan zəif nüvə
qüvvəsi də həssas nizamlanmış ölçüdədir. Zəif
nüvə qüvvəsi bəzi subatom zərrəciklərin daşıdığı,
radioaktiv parçalanmaya səbəb olan qüvvədir. Zəif
nüvə qüvvəsinin səbəb olduğu radioaktiv parçalanmaya
misal olaraq neytronların bir proton, bir elektron və
bir antineytrino əmələ gətirərək parçalanmasını göstərə
bilərik.
Buradan da başa düşüldüyü kimi, atomun
nüvəsindəki əsas zərrəciklərdən biri olan neytron
sadaladığımız digər 3 zərrəciyin birləşməsindən əmələ
gəlir. Zəif nüvə qüvvəsi isə yuxarıda bildirdiyimiz
kimi, neytronların bu zərrəciklərə parçalanmasına
səbəb olur. Lakin zəif nüvə qüvvəsinin ölçüsü bu
prosesi müvazinətdə saxlamaq üçün həssaslıqla
nizamlanmışdır.
Əgər zəif nüvə qüvvəsi bir az güclü olsaydı,
neytronlar daha asan parçalanar və kainatda nadir
hallarda mövcud olardılar. Bu təqdirdə də Biq Bənqdən
etibarən nüvəsində 2 neytron olan çox az helium
əmələ gələr və ya heç əmələ gəlməzdi. Məlum olduğu
kimi, helium hidrogendən sonra ən yüngül ikinci
elementdir. Lazımi qədər helium olmadıqda isə həyat
üçün zəruri olan ağır elementlər ulduzların nüvəsində
hasil edilməzdi. Çünki karbon, oksigen, dəmir kimi
ağır elementlər helium nüvəsinin nəhəng ulduzların
mərkəzində bir-biri ilə birləşməsi nəticəsində əmələ
gəlir. Yəni helium bir növ digər elementlərin quruluş
vahididir. Ona görə, helium olmasaydı, həyat üçün
zəruri ağır elementlər əmələ gəlməzdi.
Digər tərəfdən, əgər zəif nüvə qüvvəsi bir az zəif
olsaydı, Biq Bənq hidrogenin çoxunu, hətta hamısını
heliuma çevirər və nəticədə ulduzlarda hasil edilən ağır
metalların sayı həddindən çox artardı. Bu təqdirdə,
həyat olmazdı.
Zəif nüvə qüvvəsinin həssas ölçüsünü kritik edən
ünsürlərdən biri də bu qüvvənin neytrino adlanan
subatom zərrəciklərə təsiridir. Neytrinolar ulduzların
nüvəsində əmələ gələn və həyat üçün zəruri olan ağır
elementlərin ifrat yeni ulduz partlayışları ilə kosmosa
atılmasında əsas rol oynayırlar. Neytrinolara təsir edən
yeganə universal qüvvə zəif nüvə qüvvəsidir.
Əgər zəif nüvə qüvvəsi daha zəif olsaydı, ifrat yeni
ulduzlar cazibə sahəsinə düşmədən sərbəst hərəkət
edərdi. Nəticədə isə ifrat yeni ulduz partlayışı zamanı
ulduzun xarici təbəqələri ilə kifayət qədər reaksiyaya
girmədən qaçar, bu da ağır elementlərin kosmosa
atılmasının qarşısını alardı. Əgər zəif nüvə qüvvəsi
bir az güclü olsaydı, neytrinolar ifrat yeni ulduzların
mərkəzlərində cəzb olunub qalar və həyatın quruluş
vahidi olan ağır elementlər kosmosa atılmazdı.
Pol Devis kainatdakı əsas fiziki qanunların insan
həyatı üçün ən uyğun şəkildə müəyyən edildiyini, əgər
kainatdakı qüvvələrin ölçüsü bir az fərqli olsa, kainatın
fərqli quruluşda olacağını bildirir və belə yazır:
“Böyük ehtimalla, onu görmək üçün biz burada
olmayacaqdıq... İnsan kosmologiyanı tədqiq etdikcə
ağlasığmazlıq daha da artır. Kainatın başlanğıcı
haqqındakı son kəşflər genişlənən kainatın heyranedici
həssaslıqla nizamlandığını göstərir”. (Paul Davies.
The Accidental Universe, Cambridge: Cambirdge
University Press, 1982, Önsöz).
Biq Bənqin böyük dəlili olan kosmik fon
radiasiyasını ilk dəfə Robert Uilson ilə birlikdə
müşahidə edən və 1965-ci ildə buna görə Nobel
mükafatı qazanan Arno Penzias isə kainatdakı qeyri-
adi nizamla bağlı belə izah verir:
“Astronomiya bizə qeyri-adi hadisəni göstərir: heç
yoxdan yaradılmış kainat. Həyatın əmələ gəlməsinə
imkan verən lazımi şərtləri tam təmin edən həssas
müvazinətlə qurulmuş, bu məqsədə xidmət elən planlı
kainat”. (Hugh Ross, The Creator and the Cosmos:
How Greatest Scientific Discoveries of The Century
RevealGod, Colorado: NavPress, revised edition, 1995,
səh. 122-123.)
Kolumbiya Universitetindən nəzəri fizika professoru
Robert Yastrov (Robert Jastrow) da bu labüd həqiqəti:
“Fiziklərin və astronomların fikrincə, kainat məhz
insanın yaşaması üçün çox dar ölçülər intervalında
inşa edilmişdir. Bu fakt antropik prinsip (anthropic
principle) adlanır. Mənim fikrimcə, bu, elmin bu günə
qədər gəldiyi ən metafizik nəticədir”(Jastrow, R. 1978.
God and the Astronomers. NewYork, W.W. Norton,
səh. 116) -şəklində ifadə edir.
Buraya qədər ətraflı izah etdiyimiz kimi, kainatdakı
qüvvələrin həm öz ölçüsü, həm də bir-birlərinə görə
müvazinəti təsadüflə əsla açıqlanmayacaq qədər
möcüzəvidir. Kainatda gördüyümüz müvazinətlərin
ölçüsündə 0.01-0.02 % fərq olmaması bu qeyri-adi
vəziyyəti göstərir. Üstəlik, bu müvazinətlərin dünya
əmələ gəldiyi andan bəri heç dəyişməməsi, eyni
həssas əyarların qorunması, əsla xəta baş verməməsi
qeyri-adiliyi daha da vurğulayır. Yuxarıdakı elm
adamlarının da ifadə etdiyi kimi, bütün bunlar kainatın
“həssaslıqla nizamlandığını” və “həssas müvazinətlə
qurulduğunu” sübut edir. Əlbəttə, belə möcüzəvi
müvazinətin təsadüfən, öz-özünə əmələ gəldiyini,
öz-özünü nizamladığını iddia etmək ağılsızlıq olar.
Bu qüsursuz müvazinət sonsuz elm və qüdrət sahibi
Yaradan tərəfindən qurulmuş və nizamlanmışdır.
Düşünən İnsan, Oktyabr 2014
Düşünən İnsan, Oktyabr 2014
57