İntellektual-Elektron Kitabxananın təqdimatında
Yüklə 2,89 Kb. Pdf görüntüsü
|
www.elmler.net - Virtual İnternet R esurs M ərkəzi İlqar Fəhmi Qədim miniatür və xəttatlıq sənəti. Bakı tarixindən kollaj 255 255 255 çatırdı. Balığınnan, kürüsünnən daşıyıb götürürdülər, sıxıb yağını işdədirdilər. -O cür dada çatmaqdansa, çatmasa daha yaxşıdı. – Mirsəftər də ağır ağır başını yellədir, babamın atdığı zərləri əlinə götürür. – Əvvəldən elə şorannıq olub o tərəflər? -Yox, -babam qətiyyətlə deyir, - əvvəllər, nə bilim, iki yüz il, üç yüz il bunnan qabaq dəniz bizim kəndimizdən xeyli aralıymış, diyilənə görə səhər kətdən çıxanda günorta ancaq çatmaq olurdu dənizə. Pirallahı da, o vaxtlar cəzirə döyülmüş, elə yapışıq imiş bizim torpaqlara. Həmən vaxtlarda kəndin yan-yörəsində çox əntiqə, keyfün istiyən torpaqlar varmış. Kəndin gilavar əlində də sıx meşələr, cəngəlliklərdi. Xanlar, bəylər Bakidən durub biz tərəflərə gələrdilər ki, meşələrimizdə ova çıxsunnar, ceyran vursunnar. -Doğrudan? – Mirsəftər deyəsən inanmaq istəmir. – Abşeronun qurtaracağı hara, cəngəllik hara. -Nə var burda ki? Diyirəm meşəlik olub da . – Kirayənişinin onun sözünə şübhəylə yanaşmağı deyəsən babamın xoşuna gəlmir. – Oğlum yaşındasan, hindi durub səni barmağıma dolamiyciyəm ki? Tayımsan?.. Pənc cahar. Bir neçə dəqiqə ortaya sükut çökür, yalnız nərdtaxtaya dəyib şaqqıldayan zərlərin, bir də bala-bala öz xanalarını dəyişən daşların səsi eşidilir. Nəhayət, yenə, babam dillənir. – O vaxtlar kənd camaatı əkinçiliklə yaxşı güzaran qurubmuş özünə. Elə bərəkətli torpaqlar olub www.elmler.net - Virtual İnternet R esurs M ərkəzi İlqar Fəhmi Qədim miniatür və xəttatlıq sənəti. Bakı tarixindən kollaj 256 256 ki, day nə istəsən əkmək olurmuş. Amma sonra elə bir hadisə olub ki, kəndin əhvalı korranıb. – Nə olub ki? - Mirsəftər ani olaraq əl saxlayır, sonra yenə zəri tullayır. – İki bir. – Bizim kəndin qırağında bir türbə vardı. Vardı diyəndə ki, elə indi də var, ancaq day kəndin qırağında döyül, kənd böyüyüb, türbə qalıb evlərün arasında. Hə, bu türbə çox qədimidü. Heç kim dürüst bilmir ki, haçan tikilib. Biri diyirdi ki, nə bilim İskəndər Zülqərneynin vaxtınnan qalıb, alayısı diyirdi ki, yox, bəs, şah Abbasın vaxtında tikilib. Hə, çox ağır bir pir idi o yer, bu türbəyə də bir seyid nəsli qulluq eliyirmiş, elə öləndə də onları türbənin yan-dövrəsində basdırırmışdar. Sonra bu türbənin kəramətini görüb camaat da yavaş-yavaş başdadı öz ölülərini orda basdırmağa, türbənin dövrəsi də dönüb oldu qəbristannıq. Hə, indi fikir ver, gəlib çıxıram söhbətimin mustafasına. Diməli, iki-üç yüz il əvvəl, kənd camaatının əkin-tikindən qaz vurub qazan dolduran vaxtı bir neçə nəfər nadürüst, tamahkir adamın gözü düşür qəbristanlığın ətrafındakı torpaqlara, başlayırlar camaatın içində söz-söhbət çıxartmağa ki, bəs, kəndin gül kimi yeridü, torpağına da söz yoxdu, ancaq bu seyiddər oranı döndəriblər qəbirsandığa, bir az da belə getsə ölülər artdıqca, kəndin ən yaxşı əkin yeri qəbirsandıq olacey, ölülər bu dünyada da yerimizi dar eliyəceylər, nə bilim filan-beşməkan. Müxtəsəri, camaatın beynini doldurullar ki, day türbənin yan-yörəsində ölü dəfn eləməsinnər, qəbirsandığı da köçürtsünnər kənddən xeyli aralıqdakı daş-kəsəkli bir yerə, deyirlər ki, burda onsuz da heç nə www.elmler.net - Virtual İnternet R esurs M ərkəzi İlqar Fəhmi Qədim miniatür və xəttatlıq sənəti. Bakı tarixindən kollaj 257 257 257 əkib becərmey olmur, qoy elə ölülərə qismət olsun buralar. Türbənin qulluğunda dayanan seyiddər əvvəlcə razı olmullar, kənd əhlinə başa salıllar ki, bura müqəddəs yerdi, kəramətdi yerdi, ölüləri basdırmaqçün elə buralar məsləhətdü. Ancaq xeyri olmur, camaat o nadürüstdərin fitvasına gedib qəbirsandığı köçürdür kənddən uzaq, həmin daş-kəsəkli yerə. Türbənin dövrəsində də xırda hasar çəkillər ki, daha əlavə ölü basdırmağa yer olmasın. Yan yörədəki torpaqların da hamısında taxıl əkillər. Kənd camaatının bu hərəkəti seyidlərə xoş gəlmir, məclisdərin birində türbənin axırıncı qulluqçusu olan seyid gəlib camaata deyir ki, siz bir parça torpağuvuzu ölülərə qıymaduz, dünya malını əmvatuvuzun rahatdığından artıq tutduz, Allah sizin cəzavuzu verəcək, qəbirlərivüz meyit üzünə həsrət qalacey, qəbirsandığıvuz da böyümiyəcey, elə xırda qalacey. Onda arzuvuza çatarsuz, day diməzsüz ki, ölülər bu dünyada yerimizi dar eliyir. Müxtəsəri Seyid o vaxtdan kənd əhlindən küsür, gedir Dübəndidən bir az aralıda, Qılınc qayanın dibində özünə xırda bir daxma tikir, külfətini də köçürdür ora. Bir neçə ildən sonra, ümumiyyətlə bu tərəfləri tərk eliyib gedir. Camaat da bir neçə vaxt sonra o seyidi də, dediyi sözləri də yadından çıxarır. Amma belə məlum olur ki, məsələ bunuynan bitmirmiş. Camaat təzə qəbirsandıq salannan on beş iyirmi il sonra dəniz başlayır qalxmağa, su da ildən-ilə irəli gəlib kəndə yaxınlaşır, dövrəsindəki meşələr çürüyüb tökülür, əkin yerlərinin də bir qismi Yüklə 2,89 Kb. Dostları ilə paylaş:
|