______________Milli Kitabxana_______________
İki il bundan əvvəl bu adresə göndərdim mən səni ki, Məhərrəm kələfin
ucunu açsın, yavaş-yavaş daxil ol hadisələrə, partiya məktəbini qurtarandan
sonra əmiyin bu təşkilatında fəaliyyətə başla, mübarizəyə qoşul. Mənim
həyatımda ən böyük nailiyyətim səniydin. Maksimal saf ürəkli, saf vicdanlı oğul
yetirmişdim. Xarakteriyin bütövlüyü, həssaslığın, incəliyin - hamısı qarantiya
verirdi ki, nümunəvi çekist ola bilərsən. Yeni Alim! Maksimal biliyi olmuyan
adama "çekist" demirik biz.
İstəyirəm bir mesələyə xüsusi diqqət yetirəsən: Əslinə baxsan, biz
qaçırmamışıq səni rayondan. Öz taleyin sarsıntılara salıb səni. Öz taleyin gətirib
çıxarıb səni bu evə. "Dil" kimi, "Tale" də OdƏldi. Sözü Həqiqət Əli EySann
sözünü eşitmirsən sən hələ. Onun sözü təziq eləmir insan beyninə, təsir eləyir.
Məhz həmin təsimən göndərilmisən sən bura. Ələsgərin dediyi "çıx get burdan"
sözləri EySarın sözləridi, Ələsgərin beyninə gəlib, Ələsgərin diliynən çatdırılıb
sənə. Mədədin dediyi "Sultanı dinlə" sözləri də EySann sözləridi, Mədədin
diliynən çatdırılıb sənə. Alim olmalısan, oğul, Alim! Çekist!
Səməd çox çaşqındı.
-
Demək... çekist...
Sultan onun üzündə tərəddüd gördü.
-
Böyük faciədi, dözülməz müsibətdi ki, uzun illər ərzində göz bəbəyimiz
kimi qoruduğumuz "Vərəsə"miz belə birdən-birə oldən getdi. Əmma çox şey
verib bizə "Vərəsə"miz, danışacam, biləcəksən.
Təkrar, təkrar eşit: Elm lazımdı bizə, oğul. Tarix, həqiqət lazımdı... Vəsiyyətə
sadiq olmaqdan ötrü əvvəlcə orqanda işləməlisən. Böyük miqyaslı siyasi
kamillik, soyuqqanlı mühakimə qabiliyyəti qazanmalısan...
Səməd dözə bilməyib, çox kobud şəkildə əmisinin sözünü kəsməyə məcbur
oldu:
-
Bəs o cəmaat?! Əl qaldırıb mənə sos verənlər Bezobraziyenin
tapdağında qalmalıdılar?!
Sultanın qaşları pırpızlandı.
-
Sözümü kəsmə! Fikrimi haçalandırma!..
Kolxoz nizamnaməsiynən ədalət yaratmaq istəyirsən. Bir kənddə ədalət.'..
Belə şey mümkündüsə, Silsilə alimlərimiz niyə dünya dolusu qışqırırlar ki,
"məhdud ərazidə Ədalət yaranmaz!" Budu SafAğ Elminin müddəalarından biri.
Elmimiz hələ qədimlərdə, sonra Xaç müharibələri dövründə dünyanı dolanıb
gəlib Marksa, sonra Plexanova da az-çox
______________Milli Kitabxana_______________
çatmışdı. Məhz buna görə Leninlə heç cür razılaşmırdı Plexanov: "Sosializm
yaranmaz!"
-
deyirdi.
Yəni
kapital
dünyası
bir
ölkədə
dərhal
boğavsəninsosialədalətini! Boğmadımı?! KimöldürdüLenini?! Dinin, kapitalın
sağ əli Stalin! Kim öldürdü Doktorumuzu? Stalinin sağ əli Serqo Orcenikidze!
Lenin faciəni görürdü, eyni zamanda Qılınc Qurbanların silahına güvənirdi. Bir
az sonra dərk elədi ki, doğrudan da məhdud ərazi daimi təhlükə olur. Nərimanov
da işə qarışandan sonra Lenin ərazi miqyasını genişləndirməyə başladı. Bütün
Orta Asiyanı sovetləşdirdi, Türkiyəni sovetləşdirdi. Əmma materialistliyindən əl
çokə bilmədi. Hər yerdə silah işləyirdi.
Bu gecə SafAğ Elminin əsas müddəalarını çatdırmalıyam mən sənə. Çətindi
bu, çox çətindi! Əmma əminəm ki, ƏlAğımız kömək eləyir mənə. Sözümü
kəsmə!..
Nəcəfoğlunun ölümünü danışmaq istəyirdim. Daha doğrusu, ölümünün
səbəbini. Lenini məhvə aparan səbəbdi bu!
Səməd əlini əmgəyindən çəkmədən, aram-aram, asta-asta deyirdi:
-
Danış... danış... Bağışla, əmi, həyəcanlandrıram səni. Çalışaram sakit
dinləyim. Danış...
Sultan da nisbətən sakitləşdi:
-
Nəcofoğlunun nəyə görə, necə öldürüldüyünü sən hökmən bilməlisən.
Çünki sənin ətrafındakı hadisələr o hadisənin davamıdı.
Fikir ver, "devamı" deyirəm.
Abı deyib sənə, biz "Vərəsə"ni Şeyx Xorasan məqbərəsinə aparanda Çax-çux
izimizə düşmüşdü, Mirqəzəbə çatdırmışdı. Nəcəfoğlu kitab yazırdı onda. Bağday
tarixinin xronikasını düzəldirdi ki, "Vərəsə" əlimizdən getsə, xronika qalsın.
Çax-çux buna da öyrənmişdi, çatdırmışdı.
Mirqəzəb nə
"Vərəsə"yə
toxundu, nə
də
Nəcəfoğluna. "Tarixi"
"ustanovka"ynan yazanlar məsləhət görmüşdülər ki, imkan ver, kitabxananın
məğzini çıxartsın. Mirqəzəb də imkan verdi. Kitabı əllinci ilin yanvarında yazdı
qurtardı Nəcəfoğlu. Adını "Posle potopa"
1
qoydu.
Ümidimiz Moskvayaydı. Mordəkanda, axırıncı söhbotimizdə belə qərara
gəldik ki, dostumuz əvvəlcə öz kitabını aparsın Moskvaya. Bakıynan, biznən,
Elmimiznən bağlı olan türkoloqları, şərqşünasları, dilçiləri Akademik Marrin
evinə yığsın, hamısı oxusun. Ümumi razılıq olsa, xəbər versin, "Vərəsə"ni mən
özüm aparım.
Uzun əhvalatdı bu. Uzun, qorxunc... "Əhvalat" yox, fəlakətdi. Dinlə!
"Subasqınından sonra".
______________Milli Kitabxana_______________
* * *
Nəcəfoğlunun bağı Mərdəkanın lap ucqarındaydı. Yaşıllıq-zad yoxdu orda.
Çünki xəzri tutan yerdi. Bağların hamısını hasarlayıblar ki, qum tənəyi basmasın.
Xəzri vuranda hasarların arasından dikinə tozanaq qalxır, göz açmaq olmur. İt də
dama dürtülür o tozanaqda. Biz də qəsdən elə şiddətli xəzri vaxtı, gecə
getmişdik.
Nəcəfoğlunun Kişvər adında bağbanı vardı. Qara, gödək kişiydi. Bağlarda
tənək əkirdi, xəndək qazırdı, taxtadan məhəccərsayağı arakəsmə düzəldirdi ki,
toz xəndəyi doldurmasın, təneyi boğmasın. Çox ağır işdi bu. Yazıq nakam
dostumuz qəmli-qəmli gülürdü: "Xəndəkləri saysan, Kişvər bir gündə üç-dörd
qəbir qazır!" - Sataşırdı bağbanına. Əmma həm də nəyəsə eyham vururdu.
Mərdəkanda hamı fağır, zəhmətkeş, qərib adam kimi tanıyırdı onu. Şeyx
əmiləriyin hambalı Fağın-Yağın xatırladirdı mənə həmişə. "Bağırovun yerlisidi"
deyirdilər. Xeyir işlərdə Kişvəri xüsusi hörmətnən yedirdib-içirirdilər. Ölü
düşəndə qəbirqazanlar onu da çağırırdılar ki, "Kişinin yerlisinin xətrinə" ölü
yiyələri yaxşı pul versinlər.
Nəcəfoğlu kimi, Məhərrəm də şübhələndi bağbandan. Dedi: "Lapatkaynan
işləyənin boynu tir kimi olar. Bunun boyun-boğazında əzələ deyilən şey yoxdu.
Tükdən keçirmək lazımdı bu lapatka adamını".
Saçından tük qopardıb Nəcəfoğlunun əlyazmasının üstünə qoydu, siyirməni
ehtiyatnan itəloyib bağladı, açarı götürdü. Çıxdıq dənizə getdik. Qayıdanda
Məhərrəm siyirməni açdı, ehtiyatnan çəkdi, dedi: "Gəlin baxın". Baxdıq, tük
yoxdu. O vaxtdan bildik ki, Nəcəfoğlu nə yazırdısa, hamısının üzü götürülürdü.
Bizim əsas işimiz bu olmahydı ki, Mirqəzəbi fakt qarşısında qoymaqdan ötrü
kitabın tamamlandığını bildirmiyək, əlyazmasını həmişə yarımçıq saxlayıb,
kənarda maşınka yazısını hazırlayaq, aparanda da elə aparaq ki, "lapatka adamı"
xəbər tutmasın. Buna görə də o gecə mən əvvəlcə sanatoriyaya getdim -
Mərdəkana. Putyovkamı verdim, yer aldım. Məhərrəm də məni yoluxmaq
adıynan əvvəlcə sanatoriyaya getdi. Həkimlərdən kim vardı, hamısını qonaq
çağırdıq, gecəyarıya qədər yedik-içdik, şahmat oynadıq. Məhərrəm dedi:
"Sultanın yanında qalacam bu gecə". Nə başını ağrıdun, konspirasiya üçün nə
lazımdısa elədik. Maşınların ikisini də sanatoriyanın qabağında qoyub, gecə saat
on birdən sonra sanatoriyanın dal qapısından çıxdıq, dostumuzun evinə də
maksimum ehtiyatnan getdik.
Dostları ilə paylaş: |