______________Milli Kitabxana_______________
varardım! Hamının gözünün qabağında yalvarardım... Gülgəzin özünnən
danışardım. Təəccüblənmə! Böyük səhv eləmisən, Müslüm! Düzəltmək lazımdı
bu səhvi. Özü də təcili! Qayıtmalıyıq! Xilas eləməliyik uşağı, Müslüm! Zəng
vuranlar da cəhənnəm olsunlar, Mirqəzəb də, Pers də! Çax-çux da!
Bezobraziyeni bircə çıxışnan darmadağın eliyərəm! Bloknotumda çoxlu
şikayətlər var. Bir-birindən müsibətli, açıq cinayətlər eləyib Bezobraziye!
Döndər maşını! Döndər gedək benzin götür, qazı bas! Əmim düz fikirləşir.
Arvadı bilirsən necə adamdı?! Ürəyindəkini gözləriynən deyən lal-dinməz
mələkdi! Başqasının ürəyini də bircə baxışnan görən, nadir həssas insandı!
Duyacaq, o saat başa düşəcək sözümü! Yorulmusansa, keç bu yana. Rulda
çoxdan oturmasam da, sürrəm. Gözüyün acısını alarsan, sonra özün oturarsan.
Döndər! Gedək, yaxşı xəbərnən gələk əmimin yanına!
Təzə yarpaq gözlər məhəbbətlə doldu:
-
Qadan alım! Bir dənə
oğulsan! Tayın-bərabərin yoxdu!
Əmbə
qayıdammarıq, qardaşım! Yaxşısı budu məktub yaz, məktubunu aparım.
Sənin özünü aparammaram.
- Niyə?!
- Mümkün deyil, ay Səməd. Bezobraziye dağılmasa, qayıdammazsan sən.
Tutarlar. Qayıtsan, Sultan Mamedoviçin əhvalı xarab olar burda.
Uşağını xilas eləyib gəlib görərsən atası yoxdu.
Səmədin canından üşütmə keçdi.
- Müslüm! Nə çərənləyirsən?! Çoxmu ağırdı kişinin vəziyyəti?!
Müslüm elə köksünü ötürürdü.
- Səni görməsə yaxşı olmuyacaq Sultan Mamedoviç. Bir də... Hər şeyi açıq
deyəmmirəm. Açığı... Rayondan qaçırtmışıq biz səni. O murdarların səmtinə
qayıtsan, özün orda əlimizdən gedərsən, əmin də burda. Açığı, tələdəsən sən,
Əlləzoğlunu elə orda - xəstəxanada öldürüb səni lap asanca, cani kimi
gülləliyərlər. Görmədinmi qızışıb Çax-çux!
- Müslüm!.. Bilirəm, silahın var sənin bu maşında. Yolda məni qorumağa
gücün çatar, istəsən... Sonrasınnan işin yoxdu. Açarı ver, düş keç bu yana! Keç!
Müslüm açarı çıxarıb ovcunda sıxdı.
- Ay Səməd! Dəliqanlılıq yeri deyil. Neyniyə bilərsən axı sən o canavar
sürüsü Bezobraziyeyə?! Bəlkə bir tədbirin var, de bilim, sonar verim açarı da!
Səməd tövşüyürdü.
______________Milli Kitabxana_______________
- Bilmirəm... Hələlik ağlıma gələn budu ki, bu Bakı - Tiflis magistralı
boyunda mənim çoxlu tələbəlik yoldaşlarım var. Qazı Məmmədlidə,
Kürdəmirdə, Ucarda, Göyçayda. Kürdəmirnən Ucarın arasında bir aləm qohum-
əqrəbamız var. Vaxtilə Birinci Aleksandr danışıq aparıb İrannan, Ulu Bağın
sarayının dörd dövrəsindən, Elvənd dağının ətəklərindən köçürtdürüb ki, özü
nəzarət altında saxlasın. Abı danışdı bunu mənə mülkün küllüyündə. Əmma
əvvəllər, partiya məktəbində də Elvəndlilər deyirdilər: "Qohumuq biz". Yevlax
heç, yığamatdı ora. Əmma orda da var bizdən. Abı deyir Bərdədə lap çoxdu.
Ağdam da elə, hamı Ağ Türkdü deyir. Gör nə qədər vəzifəli, vəzifəsiz qohum-
əqrəba sahibiyik biz! Bezobraziyenin qanını içməyə hazıram! Ver açarı! Düş,
keç bu yana!
Müslüm üzünü yuxarı tutub, ağzım açıb, dərindən nəfəs aldı. Onun da havası
çatışmırdı. Əmma şəhərdə ağır bürküyə yox, professor Məhərrəmovun evinin
cəmi yüz-yüz əlli addımlığında dayandıqları bir vaxtda Səmədin qaynadığına
dözmürdü.
- Sən Ucar, Kürdəmir-filan deyirsən. Buralardı tanıdığın-bildiyin. Mənim
babalarımın
əsli bilirsənmi hardandı? Qarsdandı, Borçalıdan o
yanda
AğBabalıdandı. Hamısı Ağdı ey! SafAğ! Ağ tərik - Türk! İndi tək Qarsdakılar
qalıblar. AğBabalı mahalını büsbütün köçürdüblər yurd- yuvalarından. Sən elə
bilirsən tək Vatikannan Eçmiədzinin, Rusun əməlidi bu? Xeyr, qardaşım. Allah
bilir hansı əsrdə "Rey"don - ƏrEydən qovublar AğBabaları. "Baba" deyillər,
BağBağÜn. "Bababani" adı daşıyan BağBağÜnlər. ƏsƏrEy OdƏrləridirlər... İndi
gör nə
deyirəm:
Sultan
Mamedoviç xeyli adam gizlədib orda-burda
AğBabalıların. Bəzilərini
Moskva, Leninqrad Yevreylərinin himayəsinə
göndərib, bir aləm xərc çəkiblər adlarını dəyişdirib pasport alıblar, gizlin
yaşayırlar. "Xəzinə"mizin əsli, ən qədimi Vatikandakı o Papa adlı İlanın
altındadı. Bağlan hər yerdə batırır, qardaşım! Hər yerdə! Belə bəladı bu. Sənin
Ucarın- mucarın, Kürdəmirin, Ağdamın-filanın neyniyə bilər Bezobraziyeyə?!
Nə Stalin ölüb, nə Hitler, nə də ilanlar padşahı - şahmar İlanın minlərnən
Stalinləri, Hitlerləri!.. Əvvəl-axır belə söhbət olmalıydı bizim aramızda.
Bədbəxtlik burasındadı ki, EsƏrEydən OdƏrlərin xəbəri olmayan "Yevrey"lərin,
"Cühud"ların əliynən öldürürlər bizi, qardaşım! Elələri də ki, bilirsən, yüz-yüz
milyonlarnandı bu xaraba dünyada!.. Başa düşdünmü dediyimi?! Mətləbim
əvvəlkidi: səbrini bas! Kükrəmə! Qayıtmaq olmaz, qardaşım! Səbr! Səbr! Səbr
elə, qadan alım! Bir-iki bayram böyügəm səndən. Özün bilirsən, çox istəyirəm
səni. İndiyəcən bir dəfə də sözün-
______________Milli Kitabxana_______________
dən çıxmamışam. İndi də çıxmaram. Qayıdaq deyirsən, qayıdarıq. Əmbə səbr
elə, qulaq as, başqa sözüm də var.
İndi eşitdin ki, mən heç kəsdən az bilmirəm ətrafımızda baş verənləri. Bu
heç. Qırx ikinci ildə rulda oturanda mənim cəmi on altı yaşım vardı. Dost-tanış
danlayırdı Sultan Mamedoviçi ki, "Belə ana uşağına da rul tapşırarlarmı?" Hamı
təəccüb eləyirdi ki, əldən-ayaqdan saz, möhkəm şoferləri qoyub niyə bu "quşu"
götürüb Sultan Mamedoviç. Sonradan açıldı ki, general Pers, Xudiyev dəstəsini
divara qısnayıb şeyx qardaşlarının barəsində material istiyəndə, elə o vaxtlar hər
səhər xaş yediyinə görə Xaş nəçənnik deyilən NKVD Gülənov hər xaş vaxtı
Sultan Mamedoviçin bir şoferini içirdib leşə döndərirmiş, sürüyüb Gəzəyən
Şənbənin otağında lüt-üryan soyundururmuş, ayılanda da təpiyin altına salırmış
ki, "Bizim rabotnikin namusuna sataşmısan! Şeyx qardaşlarının şpionusan!
Şənbəni əlekeçirib məlumat almaq istəyirsən!.." Gülənovun dalınca Sayılov
çarmıxa çəkirmiş şoferi, Sayılovun dalınca Pers özü!.. Qırx birinci ildə
qoşunumuz o taya keçəndə Culfada Xudiyev açıb bu sirri Sultan Mamedoviçə,
deyib: "Tarixin təkəri sizin xeyrinizə fırlanır. Əmbə siyahımıza düşən
şoferlərdən uzaq olmasanız, təkərin altında qalarsınız". Sultan Mamedoviç
yoxlayıb görüb raykomnan RİK-in qarajında tək bir nəfər milisə düşməyib, o da
şoferlərin əldə-ayaqda buyurduqları "Quş"du. Öz adı Müslüm, atasının adı
Müslüm, familiyası da Müslüm. O saat tanıyıb, deyib: "Tez bura çağırın o
Müslüm Müslüm oğlu Müslümü".
İçəri girəndə gördüm ayaq üstədi. Dedi: "Xəbərin varmı ki, atan Müslüm
Müslüm oğlu Müslüm qəza komitəsində mənim şoferim olub, vuruşmada mənim
bu qolumun üstə keçinib?" Dedim: "Bizim evdə səhər yerimizdən qalxanda da o
barədə danışırıq, günorta da, axşam da". Dedi: "Mən istəyirəm atanı əvəz
eliyəsən". Dedim: "Mənim bundan böyük arzum yoxdu". Dedi: "Arzuna
çatmaqdan ötrü get pasport al. Gəl pasportunu göstər, əmrini al. Ordan da get
qaraj müdirindən açarı al, maşını qarajdan çıxart. Əmma bir şərtnən götürürəm
səni. Bığın, saqqalın çıxmamış, indidən yadda saxla: hardasa, kimsə bir qədəh
araq təklif eləsə, bil ki, Gülənovun tapşırığıynan verir. Hardasa, kimsə, bir zənən
xeylağı üzünə gülümsəsə, bil ki, Gülənovun tapşırığıynan gülümsəyir". Dedi:
"Hamı bilir, sən də bil: Xaş nəçənnik Gülənovun iki qorxunc silahı var: birincisi
araqdı, ikincisi zənəndi. Bu silahlardan özlərini gözləmiyənlər, tələyə düşürlər,
ömürlük tələdə qalırlar"... Beynim qanıydı.
Dostları ilə paylaş: |