390
Əsrin şairi IX
M
ən belə düşünürəm ki, Ə.İ.-nin “Getmə” şeiri çox maraqlı və
b
ədii-estetik cəhətdən çox təsirlidir Cavidin “Dəniz pərisi” şeirinin
t
əsiri altında qələmə alınmışdır. Belə bir fərziyyəni irəli sürərkən
şeirdəki kifayət qədər dəlil-sübutu nəzərə alıram.
Talqalarda nihan olub itm
ə
Bunca aşiqlərin yürəklərini
İntizar və ələmlə incitmə.
İkinci misradakı “aşiqlərin” sözünün yerinə “bu iki şairin
yür
əklərini” sözlərini qoyun və “ələmlə incitmə” oxuyun.
Yaxud:
Talqalar siz toqunmayın qayığa
Su p
ərisi dənizdə bir gəzsin.
Qarşu çıqdıqca hər kiçik talqa
Onu q
əhr ilə çegnəsin, əzsin.
Cavidin “D
əniz pərisi” şeirindəki aşağıdakı bəndi misal
g
ətirdiyim parçalarla müqayisə edin.
P
əmbə şəmsiyyəsilə bir dilbər,
İştə sahil boyunca sallanaraq,
Süzül
ən pənbə bir qayıqda yüzər,
Bir m
ələkdir ki, xabgahı-şəfəq...
İki şairin şeiri bədii ruhu etibarilə bir-birinə necə də oxşayır?..
Bir-birini nec
ə də tamamlayır?..
Sovet dövründ
ə bir neçə şair, o cümlədən Süleyman Rüstəm,
Əkrəm Cəfər, Səməd Vurğun və b. Cavid haqqında şeirlər yaz-
mışlar. Abdulla Şaiq roman yazmaq fikrində bulunmuşdur. 1982-ci
ild
ə onun nəşinin İrkutski Vilayəti, Tayşet rayonu, Şevçenko
k
əndindən (komissiyanın sədri: Həmid Cəfərov, üzvləri Telman
Əliyev və Zakir Nəsirov) tapılıb vətənə gətirilməsi münasibətilə
çoxlu şeirlər yazılmışdır. Böyük şair və dramaturqumuz haqqında
ya
zılmış şeirlərin hamısını bir kitabda toplayıb, nəşr etmək savab
bir iş olardı. Bu vəzifə Hüseyn Cavidin Bakıdakı ev muzeyinin
əməkdaşlarının üzərinə düşür.
Sovet ill
ərində yazılmış şeirlərlə ondan əvvəlki illərdə ya-
391
İsgəndər Atilla
zılmış şeirləri tutuşdurduqda, məlum olur ki, 1920-ci ilə qədər
yazılmış şeirlər nə qədər səmimidirsə, böyük şairə qarşı böyük
hörm
ət və məhəbbətlə yazılmışdırsa, sovet illərində yazılmış
şeirlər bir o qədər qərəzli, qeyri-səmimi, şairə qarşı hörmət və
m
əhəbbətdən uzaqdır; nöqsanlıdır, şairə istehza etmək, böhtan
atmaq, qara yaxmaq kimi so
vet quruluşuna xas əlamət və keyfiy-
y
ətlərdən xali deyildir. Məsələn, S.Rüstəmin 1927-ci ildə çap et-
dirdi
yi “Ələmdən nəşəyə” kitabında bu cür misralar var.
B
əsdir bu qədər incə belli afətləri
*
saydın,
Onlar s
əni pək aldadıyor, gün kimi aydın.
Bax, gör n
ə tələb etmədə dünya.
İlhamını al kəndi mühitindən amandır.
Şərq ölkəsinin qəndili sönmüş, onu yandır.
1
1930-cu ill
ərdə Cavidin “dəyişdiyini”, “yeniləşdiyini”, “sovet
platformasına keçdiyini” görən və bundan ilham alan S.Rüstəm
“Etiraf” şeirini yazır. Onu 1930-cu ildə “Aprel alovları” məcmuə-
sind
ə çap etdirir.
... Qız yaranmış sevib, sevilmək üçün,
Eşq, sevda nədir, nə? Bilmək üçün
Başqalıq indi vardır Caviddə,
Bunu
əşarı bildirir gülərək.
İndi hər kəs sevir onun səsini,
O da erk
ək, qadın deyir birdir,
O da üzmüş əlini fəzalardan .
Söz açır şəhrdən, qəzalardan.
Eşidib Cavidin bu dillərini,
Sıxıram mən ürəkdən əllərini.
2
S
əməd Vurğun Cavid həbs edildikdən 6-7 gün sonra “Səadət
düşməninə. Xalq düşməni Hüseyn Cavidə” aid bir şeir yazıb,
“Ədəbiyyat qəzeti”ndə (16 iyun 1937) çap etdirir. Mən həmin
*
“Af
ət” faciəsindəki Afət surətinə işarədir.
1
Az
ərbaycan sovet ədəbiyyatı tarixi. I cild. Bakı, 1967, s. 67.
2
“Aprel alovları”, №1, 1930, s. 10.
392
Əsrin şairi IX
şeirin tam mətnini “Əsrin şairi” silsiləsindən nəşr etdirdiyim
kitabın birinci cildində vermişəm. Burada həmin şeirdən bir parça
verir
əm.
S
ən böyük günlərin, adına böhtan atan,
V
ətəninə, xalqına qarşı çıxan şarlatan!
Adına millətçilər dedi: “böyük sənətkar”.
G
əlin düz araşdıraq, sənin sənətinmi var?
O murdar arzuların topraqlara gömüldü,
S
ənin yaratdıqların özündən əvvəl öldü...
S.Vurğun həmin şeiri yazarkən Cavid Bakıda NKVD-nin
daxili h
əbsxanasında yatırdı. 1939-cu ildə Sibirə sürgün edildi.
Ür
əyi soyumayan şair “Komsomol” poemasında Cavidi nəzərdə
tutaraq aşağıdakı sözləri yazdı. Nəinki Cavidə, Əhməd Cavada,
Sanılıya, Azərbaycan Xalq Cümhuriyyəti və onun görkəmli sima-
larına da istehza etdi, böhtan atdı.
N
ədən şeirimizin baş qəhrəmanı,
Gah Turandan g
əlir, gah da İrandan..
B
əs mənim ölkəmin varlığı hanı?
Böyük bir şairin yazdığı dastan,
Gah Turandan g
əlir, gah da İrandan.
1
1930-cu ill
ərin əvvəllərində Əkrəm Cəfər təhsil almaq üçün
Moskvaya gönd
ərilir və oradan müəlliminə − Cavidə “şanlı bir
m
əktub” yazıb “İnqilab və mədəniyyət” jurnalının redaksiyasına
gönd
ərir. Mən 1970-ci illərdə arxivdə araşdırmalar apararkən, hə-
min şeirə təsadüf etdim. Üzünü köçürdüm. İstifadə etdikdən sonra
əlyazımı Cavidin Naxçıvandakı ev muzeyinə bağışladım.
Bir gün Turan Cavidin tapşırığı ilə Əkrəm Cəfərdən Cavid
haqqında xatirələrini yazmaq üçün ona müraciət etdim. Söz verdi,
amma yazmadı. Həmin şeiri ona xatırlatdım. O, öncə bir təhər
oldu, sonra soruşdu: “Haradan oxumusan?” Mən ona mənbəyi
dedim. O, bir q
ədər susdu, sonra dedi: “Mənim barəmdə nə
ist
əyirsənsə yaz...” Sonra dedi: “Cavid mənim müəllimim olub. Bir
1
“Ədəbiyyat qəzeti”, 16 iyun 1937.