Jaarboek van de Maatschappij der Nederlandse Letterkunde, 1865 bron
Yüklə 3,07 Mb. Pdf görüntüsü
|
- Bu səhifədəki naviqasiya:
- Jaarboek van de Maatschappij der Nederlandse Letterkunde, 1865
43 geerte en Mathesis, in Geneeskunde en Toonkunst geoefend. Hij was in 1685 door den Trierschen Keurvorst tot zijn Mathematicus en Musicus benoemd. Doch zijne vrijzinnige gevoelens waren een doorn in het oog der Jesuïten. Toen alzoo de Keurvorst M AXIMILIAAN HEINRICH in 1688 overleden was, meende L OTHAR
, dat het tijd werd om zich aan de vervolgingen eener hem vijandelijke geestelijkheid te onttrekken. Hij vertrok in dat jaar naar Leiden, destijds den voornaamsten zetel van vrij onderzoek. Hij wekte derwijze aldaar de belangstelling van den Hoogleeraar in de Kruidkunde Dr. P AULUS HERMAN , dat deze aan hem in 1690 de bezorging opdroeg van de uitgave zijner Florae Lugduno-Batavae Flores, L.B., Fr. Haaring, 8 o . (een
boekdeel met lof aangekondigd te Leipzig in de Acta Eruditorum Lipsiensia, 1691. pag. 217-220). In 't laatstgemelde jaar 1688 dus naar Leiden vertrokken, had L OTHAR er den 16 Julij 1693 den Doctorgraad in de Geneeskunde erlangd op eene dissertatie de sudore et sudoriferis (over 't zweet en zweet verwekkende middelen). Dit opstel bij Abr. Elzevier, Akademiedrukker, verschenen, was 10 bladz. groot, bevattende XIV uitgewerkte Theses en 4 Corollaria. 't Is opgedragen aan zijnen begunstiger en beschermer P AULUS HERMAN . Hij werd te Leiden Lector Astronomiae en doceerde er privatim Wiskunde en Wijsbegeerte; gelijk hij er tijdelijk in 1697 de betrekking van Organist in de St. Pieterskerk vervulde. Later vertrok hij, in den jare 1708, naar het Carolinum te Cassel, als Professor in de Wiskunde, eene waardigheid, aan hem bij de oprigting van dat Collegie dadelijk door den Landgraaf van Hessen opgedragen. Den 10 den
Maart van dat jaar aanvaardde hij die betrekking. Jaarboek van de Maatschappij der Nederlandse Letterkunde, 1865 44 Hij schreef zoo te Leiden als te Cassel onderscheidene geschriften, als over starre- en aardrijkskunde, over de wenteling van verschillende planeten, over de kleuren en den regenboog; hij had het opzicht over de kunstkamer van den Landgraaf van Hessen, gaf er in 1715 zijne vera methodus inveniendi longitudines marinas (over 't vinden der lengte op zee) in kwarto uit, en was er reeds kort na zijne aankomst in de maand November 1709 door den Frankforter geleerden reiziger Z.C. Baron VON
UFFENBACH bezocht, die zijne wiskundige lessen bijwoonde en zijne kijkers bewonderde. Zie U FFENBACH'S Reisen, I. 2, 47, 63. en daaruit Navorscher, XVI. 333 en v. Hij overleed te Cassel, den 29 sten Julij 1727. (Zie dit meerendeels uitvoeriger in J ÖCHER'S
Gelehrten-Lexicon, IV. Th. s. 2238. Zie ook S TRIEDER
, Hessische Gelehrten Geschichte, Th. XVII. s. 371 en vv. alwaar mede het programma funebre over LOTHAR door het Collegium Carolinum uitgegeven gebruikt is). Geen wonder dat een zoo veelzijdig man zijnen zoon, die zijn eenig overgebleven kind was - de drie anderen toch waren vroegtijdig overleden - insgelijks eene gelijksoortige wetenschappelijke opvoeding trachtte te geven. Uit L OTHARIUS' echt namelijk met T HEODORA DAY , dochter van eenen Leidschen wijnkooper, werd C OENRAAD
te Leiden op het einde der maand Mei 1697 geboren en den 31 sten
derzelfde maand in de Pieterskerk bij de Hervormde Gemeente aldaar door den doop opgenomen. Peeten en getuigen waren te dier gelegenheid twee personen der aanzienlijkste Leidsche geslachten, te weten 1 o . de Burgemeester C OENRADUS RUYSCH
, bloedverwant van den Amsterdamschen Hoogleeraar van dien naam en 23 Maart 1731 als Burgemeester overleden, alsmede 2 o . vrouwe C ORNE- Jaarboek van de Maatschappij der Nederlandse Letterkunde, 1865 45 LIA SCHUYL , dochter van den Leidschen Hoogleeraar in de Geneeskunde, F LORENTIUS SCHUYL , en huisvrouw van den Pensionaris R AVEN . Hij was dus van de Hervormde Godsdienst; L OTHARIUS
trouwens had geen bezwaar gevonden in de opleiding zijner kinderen bij die gezindte, waartoe de moeder behoorde: zelf is hij tot zijn levenseinde aan het Catholicisme trouw gebleven. Zijne vrouw mogt haren zoon volwassen zien. Zij stierf te Cassel, d. 11 den Julij 1719, in den ouderdom van 47 jaren. De jonge C ONRADUS
, die in 1708 met zijne ouders van Leiden naar Cassel verhuisd was, werd door zijn vader jong reeds naar 't Leidsch Atheen gezonden, misschien om onder zijner bloedverwanten oog opgevoed te worden. Den 3 den
Julij 1713 werd hij als Leidsch student in de Wijsbegeerte ingeschreven, als woonachtig bij jufvrouw S MELTZING
in het Noordeinde. De opgave, aan die inschrijving toegevoegd, dat hij 20 jaren oud was, schijnt toen door den inschrijvenden Rector V ITRIARIUS fautief
gedaan te zijn. Hij was pas zestien jaren. Deze dwaling blijkt ten overvloede uit eene tweede inscriptie van hem, waarvan zoo straks. De jonge Z UMBACH studeerde namelijk eerst aldaar in de wis- en natuurkundige Wetenschappen. In 1717 liet zijn vader hem naar Cassel terugkeeren, om onder zijne leiding verder te arbeiden. Zoo heeft hij dan ook in genoemd jaar aan het Collegium Carolinum twee Exercitationes philosophicae van zijnen vader openlijk verdedigd, waarvan de eerste handelde de scientia et opinione caeterisque cognoscendi et assentiendi modis, de andere de cognitione veri. In 1720, een jaar na den dood zijner moeder, werd hij door zijn vader na Leiden teruggezonden, om ook in de geneeskunde zich te bekwamen. Trouwens hij werd andermaal aldaar on-
Yüklə 3,07 Mb. Dostları ilə paylaş:
|