Jaarboek van de Maatschappij der Nederlandse Letterkunde, 1865 bron
Yüklə 3,07 Mb. Pdf görüntüsü
|
- Bu səhifədəki naviqasiya:
- Jaarboek van de Maatschappij der Nederlandse Letterkunde, 1865
160 de hoogte houden der verloskundige literatuur, waarover hij tot op veel lateren leeftijd nog gaarne en met warmte sprak. Op den 7
den Augustus 1864 stierf hij, na in de laatste jaren aan blaaslijden geleden te hebben. Toen hij 89 jaren telde, waren gehoor en gezigt verminderd; tot in zijne laatste dagen was hij evenwel helder en opgeruimd, en tot in zijn laatste ure was het duidelijk, dat zijne beschaafde manieren niet waren aangeleerd, maar als het ware aangeboren. S ALOMON
was steeds gedienstig en welwillend in den omgang, eenvoudig in zijn levenswijs, trouw en hartelijk voor zijne vrienden en patienten, zeer gevoelig voor ieder bewijs van hartelijkheid of dankbaarheid; in zijne praktijk naauwgezet, ijverig en tamelijk eerzuchtig; hij had een gezond en sterk ligchaam, hetwelk hij dan ook zonder overdrijven behoorlijk verzorgde. S ALOMON
was op zijn ouden dag geen laudator temporis acti, zoo als zoo vele bejaarde menschen plegen te worden; met waardeering van hetgeen het voorgeslacht heeft nagelaten in wetenschap en maatschappij erkende hij den vooruitgang, waarvan hij getuige mogt zijn op zijn langen levensweg. Dat aan zulk een man vele onderscheidingen zijn ten deel gevallen is wel niet te verwonderen. Zoo werd hij in 1824 door Koning W ILLEM I, zonder dat hij daarom gevraagd had, verklaard te zijn Nederlander ook zonder brieven van naturalisatie; eene onderscheiding die door hem op hoogen prijs werd geschat, daar hij, hoezeer ook met liefde over Duitschland sprekende, zijn aangenomen vaderland waarlijk innig lief had. Toen Dr. H OFFMANN VON FALLERSLEBEN in 1821 naar Leiden gekomen was, waar hij den grooten stoot gaf aan de studie der Oud-Hollandsche letterkunde, werd hij door S ALOMON
welwillend geherbergd gedurende geruimen tijd, even als in 1836 en 1854, toen de geleerde Duitscher nogmaals de rijke bibliotheek van de Maatschappij der Nederlandsche Letter-
161 kunde kwam raadplegen. Heeft S ALOMON dit gedaan uit sympathie voor zijnen landgenoot en voor de Maatschappij, onder wiens leden hij zelf sedert 1828 geteld werd, de beoefenaars der Nederlandsche Letterkunde zullen den gullen gastheer van H OFFMANN
daarvoor erkentelijk blijven. Bovendien was S ALOMON achtereenvolgens lid geworden van de Hollandsche Maatschappij te Haarlem, van het Genootschap van de Koepokinenting te Rotterdam, van het Genootschap ter bevordering van Genees- en Heelkunde te Amsterdam, van het Provinciaal Utrechtsche Genootschap, van het Genootschap Vis unita fortior te Hoorn, van de Societé Médico-Chirurgicale te Brugge, van de Societé Médicale te Brussel. In Augustus 1847 ontving hij bij gelegenheid van zijn 50jarig Doctoraat een vernieuwd Diploma als Medicinae en Chirurgiae Doctor met eene epistola gratulatoria van de geneeskundige faculteit te Königsbergen en, bij gelegenheid van zijn 50jarig lidmaatschap van de Hollandsche Maatschappij van Wetenschappen te Haarlem, een zilveren Medaille. S ALOMON , zelf ervaren en gelukkig obstetricator, heeft niet alleen voor de praktijk gewerkt door het aangeven van een goede verloskundige tang (1817), die ook nu nog als zeer bruikbaar kan beschouwd worden, en door een verbeterde pelvimeter (zie de Diss. Inaug. van F .C. KIST , historia critica pelvimetrorum), hij heeft zich ook verdienstelijk gemaakt door tal van geschriften, wier vermelding hier eene plaats verdient. In 1801 vertaalde hij in het Duitsch A . VAN SOLINGEN , het werktuigelijke der
. & J . HONKOOP , in 1799 verschenen) onder den titel: A . VAN SOLINGEN , das Mechanische der Geburt, aus dem Holländischen, Hannover 1801. Deze vertaling is beoordeeld in Medic. u. Chirurg. Zeit. 1802. I. 484; Hall. Allg. Zeit. 1802. n o 218; M ARTENS , Krit. Jahrb. 1802. I. 373; Allg. Med. Annal. 1802, 869.
162 In 1802 stichtte hij met Prof. S .J.L. DÖRING te Herborn een Journal für die neueste Holländische medic. und naturhist. Litteratur; waarvan echter slechts vier stukken te Hadamar het licht hebben gezien. In 1808 schreef hij: Waarneming aangaande eene zeer aanmerkelijke uitzakking
Nieuwe Verhandelingen van het Genootschap: Ter bevordering der Heelkunde te Amsterdam, dl. I. bl. 173. In 1808: Berigt aangaande eene Sectio Cesarea met doodelijk gevolg. - Geplaatst in de Algemeene Konst- en Letterbode, 1808, dl. I. bl. 20. In 1808: Waarneming nopens eene zwangerheid welke 12 maanden geduurd heeft. - Geplaatst in het Geneeskundig Magazijn door S TIPRIAAN LUISCIUS e.a. dl. V. st. 2. afd. 1 bl. 1; en in het Duitsch vertaald ook in H UFELAND , Bibliothek der Heilkunde, 1814, XXXI. 261. vlg.; vgl. K OPP
, Jahrb. d. Staatsarzn. 1814. VII. 381. In 1809 werd hij door het Genootschap van Genees- en Heelkunde te Amsterdam bekroond wegens zijn antwoord op de prijsvraag over de Symphysiotomie. Dit antwoord is het II e deel der Nieuwe Prijsverhandelingen van dat Genootschap, en verscheen in 1813 ook afzonderlijk onder den titel: Verhandeling over de nuttigheid der Schaambeensnede, met bepaling der gevallen, in welke aan dezelve de voorkeur behoort gegeven te worden boven de keizerlijke sneden, met platen. Men zie de gunstige beoordeeling daarvan in V . SIEBOLD , Journ. f. Gebürtsh. I. 1805. 602. In 1817: de eerste en in 1826 de tweede vernieuwde en verbeterde uitgaaf van zijne Handleiding tot de Verloskunde, 2 deelen met platen, te Amsterdam uitgegeven bij J . VAN DER HEY en Zoon; het eenige oorspronkelijke Hollandsche handboek voor Vroedmeesters, dat onze literatuur van de 19 de eeuw kan aanwijzen, terwijl een bevoegd beoordeelaar er van zegt, dat het als in zijn tijd zeer bruikbaar mag geroemd worden,
Jaarboek van de Maatschappij der Nederlandse Letterkunde, 1865 Yüklə 3,07 Mb. Dostları ilə paylaş:
|