206
Şərq və Qərb: ilahi vəhdətdən keçən özünüdərk
Ġrrasional idrakın kateqorial aparatını, prosesin strukturunu və
metodologiyasını təhlil və təqdim etmiĢik.
Ġrrasional idrakı ümumiyyətlə idrak prosesinin əhəmiyyətli və
ayrılmaz hissəsi kimi təqdim etməklə idrak nəzəriyyəsinin fəlsəfi
təhlilinə yeni istiqamət verməyə çalıĢmıĢıq.
Onu da əlavə edək ki, idrak nəzəriyyəsinin əhəmiyyətli bir tərəfi
kimi irrasional idrakın kateqorial aparatının təyin edilməsi Qərb və ġərq
mütəfəkkirlərinin görüĢləri arasında ümumi və fərqli cəhətlərin
aydınlaĢdırılmasında, bu görüĢlərin növbəti fəsillərdə daha sistemli
təhlilinə imkan yaratmaqla yanaĢı, irrasional idrakın gələcək
tədqiqatçılarının araĢdırmalarında da müəyyən rol oynaya bilər.
Əsərin fəlsəfə tarixi hissəsi aparılmıĢ tədqiqatın digər iki
istiqamətini əhatə edir. Əvvəlcə irrasional idrakın orta əsrlərdə inkiĢaf
qanunauyğunluqları izlənmiĢ, irrasional idrakın inkiĢafında
ictimai-siyasi
hadisələrin təsiri nəzərdən keçirilmiĢ və bununla onu rasional idrakdan
fərqləndirən əsas xüsusiyyətlər aydınlaĢdırılmıĢdır. Tədqiqat mövzusu
kimi məhz orta əsrlərin seçilməsi bir sıra əhəmiyyətli səbəblərlə bağlıdır
ki, onları aĢağıdakı Ģəkildə təqdim etmək olar:
1.
Orta əsr Qərb və ġərq regionunda səmavi kitabların nazil
olduğu, elmin bütün sahələrinə təsir edə biləcək yeni düĢüncə formasının
təĢəkkül tapması dövrüdür. Ġrrasional idrakın istinad etdiyi mənbələrdən
biri və birincisi səmavi kitablar olması baxımından, Orta əsrləri
irrasional idrakın yeni mənbə ilə yanaĢı, yeni metod və imkanlar
qazandığı dövr də adlandırmaq olar.
2.
Orta əsrlər həm Qərb, həm də ġərqdə Renessansın baĢ verdiyi
dövrdür. Qeyd etdiyimiz kimi, idrakın rasonal və irrasional formaları bir-
birini stimullaĢdıran amillərdir. Bu baxımdan, hər iki bölgədə baĢ vermiĢ
Renessans hadisəsini yalnız rasional düĢüncəyə deyil, həmçinin
irrasional təfəkkürə də aid etmək vacibdir. Həmin dövrdə yaranmıĢ
fəlsəfi sistemlər, əsrarəngiz sənət əsərləri buna bariz nümunə ola bilər.
3.
Orta əsrlər sonrakı illər üçün (bu günə qədər) zəngin ideya
mənbəyidir. Bu dövrdə antik fəlsəfənin yeni iĢıqda təqdim olunması ilə
yanaĢı zamanın Ģərtlərinə uyğun olaraq gələcək əsrlər üçün düĢüncə
qidası ola biləcək yeni ideyalar da təĢəkkül tapmıĢdır.
Deyilənləri nəzərə alaraq, biz irrasional idrakın tədqiqində,
mahiyyətinin açıqlanmasında və qanunauyğunluqlarının izlənməsində
daha zəngin və hərtərəfli bir dövr kimi məhz bu illəri seçmiĢik.
AraĢdırmanın üçüncü istiqaməti – irrasional idrakın Qərb və ġərq
kontekstində aparılması və irrasional idrakın xüsusiyyətlərinin hər iki
Нятижя
207
bölgənin filosoflarının görüĢləri əsasında təhlil edilməsidir. Bu
istiqamətdə qarĢıya qoyulan yalnız bir məqsəd var idi: zaman-məkan və
ictimai – siyasi Ģərait fövqündə baĢ verən proses olması baxımından
irrasional idrakı Ģərqli və qərbli təfəkkürə ayırmağın doğru olmamasını
göstərmək. Dediklərimizin təsdiqi olaraq, əvvəla, irrasional idrakın hər
iki bölgədə oxĢar inkiĢaf yolunun qanunauyğunluqlarını, ikincisi, eyni
problemin hər iki bölgə üçün eyni əhəmiyyət kəsb etdiyini və onun
həllində, demək olar ki, eyni metod və vasitələrdən istifadə edildiyini
göstərmiĢik.
Ġrrasional idrakın Orta əsrlərdə tarixi inkiĢafı ilə tanıĢlıq məntiqi
olaraq onun bəzi özünəməxsus xüsusiyyətlərinin bu dövrün Qərb və ġərq
mütəfəkkirlərinin görüĢləri əsasında tədqiqi zərurətini yaratdığını nəzərə
alaraq monoqrafiyanın IV fəslində irrasional idrakın iki ən aktual
prinsipinin – Tanrı-aləm münasibətinin (yaradılıĢ probleminin) və
nurlanmanın – Qərb və ġərq fəlsəfə tarixində təzahürləri araĢdırılmıĢ,
aralarındakı fərqli cəhətlər Ģərh edilmiĢdir.
Məzmun və mahiyyətlərindən
də məlum olduğu kimi, bunlardan birincisi ontoloji, ikincisi isə
qnoseoloji məsələlərə irrasional idrakın mövqeyi ilə tanıĢlıqdır.
Elm və texnikada, sosial və siyasi Ģəraitdə fərqli inkiĢaf yolu
keçən Qərb və ġərq təfəkküründə irrasional baxımdan da müəyyən
fərqlərin olması əslində çox məntiqi, hətta zəruri görünə bilər. Lakin
nəzərə alsaq ki, əvvəla, hər rasional təfəkkür irrasional təfəkkürün ilk
mərhələsi və onu stimullaĢdıran amil ola bilməz, ikincisi, rasional
təfəkkür irrasional təfəkkürün xarakterini deyil, səviyyələrini təyin
edir. Belə olan halda iddia etmək olar ki, qərbli və Ģərqli təfəkkürləri
vahid bir xətt üzrə yüksələn eyni pilləkanın fərqli pillələrindədirlər.
Qərb və ġərq təfəkkürləri arasındakı bəzi fərqlərə gəlincə, onların
məhz ilk mənbədən irəli gəldiyini bildirmiĢdik. Aparılan tədqiqatda bir
sıra dəlil və faktlarla göstərilir ki, belə fərqlər bölgələr arasında ola
bildiyi kimi, eyni bölgəyə məxsus ayrı-ayrı mənbələrə istinad edən
düĢüncələr arasında da mövcud ola bilər. BaĢqa sözlə desək, fərq coğrafi
bölgədən deyil, istinad edilən mənbədən irəli gəlmiĢdir.
Tədqiqatın üçüncü istiqamətinin elmi baxımdan yeniliyi və
əhəmiyyətli tərəflərindən biri də irrasional idrakın prinsiplərinin hər iki
bölgəyə xas xüsusiyətlərinin araĢdırılması ilə bərabər onların sırf ġərqə
məxsus təzahürlərinin – vəhdət əl-vücudun və ġihabəddin Sührəvərdinin
ĠĢraq fəlsəfəsi əsasında elmi təfsiridir. Tədqiqatın bu hissəsində biz, bir
növ fəlsəfə tarixində həmin problemlərin (Tanrı-aləm və nurlanma)
kulminasiya məqamını Ģərh edərək,
istər vəhdət əl-vücud, istərsə də ĠĢraq