*
shaxsiy aniq maqsadining mavjudligi;
*
shaxsiy qadr-qimmatining anglaganligi;
*
o„zgaruvchan, qarama-qarshi, murakkab holatlarni tushuna olish orqali
ularni hal etish mahoratiga ega ekanligi;
*
favqulodda va kutilmagan holatlarda yuzaga kelgan muammolarni hal
etish bo„yicha qarorlar qabul qilish va ularni amalga oshira olish singari sifatlarni
namoyon qilish tashkilot faoliyatini samarali yuritishga keng imkoniyatlar ochib
beradi.
Tashkiliy faoliyatni yanada samarali uyushtirish uchun undagi psixologik
holatning o„rni va roli haqida mulohaza yuritish joiz.
Tajriba shuni ko„rsatmoqdaki, tashkilotning muvaffaqiyatga erishuvi 85
125
foiz unda faoliyat ko„rsatayotgan kishilarning mehnatga nisbatan xohishlariga,
shuningdek, ularning o„zaro munosabatlari va munosib mahoratiga bog„liqdir.
Aynan mana shu xolatlar psixologiyaga aloqador omillar hisoblanadi.
Boshqaruvdagi asosiy psixologik prinsiplar rivoji tarixiga nazar soladigan
bo„lsak, o„zidan o„zi rivojlanuvchi bozor iqtisodiyoti tuzilmasining uch tarixiy
davrini kuzatish mumkin:
1) XIX asrning oxiridan to 1935 yillargacha bo„lgan davrda asosiy omil
sifatida - moddiy rag„batlantirishga jiddiy e‟tibor qaratildi, shuningdek, tashkiliy
tuzilma, mehnat havfsizligi, hodimlar o`quvi ham diqqat markazida turadi.
2) 1935 yildan to 1960 yillargacha “insoniy munosabatlar doktrinasi”
(asoschisi E.Meyo) joriy etila boshlandi; unda birinchi o„rinda ahloqiy jihatidan
rag„batlantiruv qo„yiladi va norasmiy yetakchilarning roliga katta e‟tibor beriladi.
3) 1960 yillardan e‟tiboran stress bilan kurashi mehnat faoliyati xodimlarni
tanlash va joy-joyiga qo„yish omillari hukm suradi.
Ma‟lumki, bo„ysinuvchi hodim o„zini to„liq namoyon qilish uchun shart-
sharoitlar yaratishga kirishadi va buning natijasida shaxsiy faollik kuchayadi.
Uchala tarixiy davrni birlashtirib turuvchi “insonga yomon munosabatda
bo„lish - foydali emas” degan oddiy pragmatik yondashuvni ijtimoiy psixologiyada
mustahkam joy egallaganligini kuzatish mumkin.
Xozirgi zamon fanida “rahbar”, “lider” yoki “rahbarlik uslubi” va “liderlik
uslubi” tushunchalarining yo„nalishidagi muammolar eng dolzarb muammolardan
biri hisoblanadi. Bularning ichiga ko„proq axamiyat kasb etuvchi B.D. Parchin
fikriga ko„ra lider ma‟lum bir guruhda shaxslar aro munosabatlarni
muvofiqlashtirib turadi, u mikromuhitning elementi hisoblanadi, kutilmaganda
vujudga keladi va uning xolatini barqarorligi kamroq bo„ladi, harakatlanishi
guruhning kayfiyatiga bog„liq va u ko„proq guruhning faoliyatiga aloqador bo„lgan
qarorlar qabul qiladi. Rahbar esa, ijtimoiy tashkilot hisoblangan guruhlarda rasmiy
munosabatlarni muvofiqlashtiradi va mikromuhitning elementi hisoblanadi. Rahbar
xolatining barqarorligi ko„proq bo„lib, u ma‟lum bir tizimda bir necha marta
ko„proq vakolatlarga, qaror qabul qilish, buyruq berish, topshiriqlar berish, talab
126
qilish xuquqlariga ega. Qaror qabul qilish jarayoni bir muncha murakkabroq
bo„lib, ko„pincha, turli xil vaziyatlarni qamrab oladi va bu vaziyatlar faqatgina
bitta guruhga tegishli bo„lmaydi. Rahbar ma‟lum bir kengroq ijtimoiy tizimning
kichik bir guruhida faoliyat ko„rsatsa-da uning harakat doirasi keng hisoblanadi.
Mutaxassislarning fikricha liderlik jamoa faoliyatining samaradorligini oshirishda
rahbarlik tushunchasini to„ldiradi. Rahbarlik – odamlarga maqsadlik ta‟sir
o„tkazishga qaratilgan, ularning faoliyatini muvofiqlashtirish bilan bog„liq
boshqaruvning tarkibiy qismidir. Saylab qo„yilgan yoki tayinlangan rahbar qator
vazifalarni bajaradi:
-
jamoa faoliyatidagi maqsadini aniqlaydi va shakllantiradi;
-
shu faoliyatni rejalashtiradi;
-
rag„batlantirish vositalari va usullarini belgilaydi;
-
uni nazorat qilishni amalga oshiradi.
Rahbarlik uslubiga muvofiq shakllanadigan shaxsiy sifatlar ichiga, eng
avvalo, qadryatlar, ishonch va e‟tiqotlarni aytib o„tish zarur. Bu sifatlar rahbarning
roli xaqidagi tasavvurlarni shakllantirishga imkon beradi. Ayniqsa rahbarning qo„l
ostidagilar xaqidagi tasavvuri, ularning qiziqishi va intilishlari xaqidagi fikri
axamiyatli bo„lib, ularning xulq atvori, odobi, xayoti va kelajagi oldida mas‟uldir.
Shaxsning jamoaga ta‟siri liderlik, rahbarlik kabi tushunchalar orqali ifoda qilinishi
mumkin. Lekin, rahbarlik va liderlik bir-biridan farq qiladi. Eng asosiy farqi
shundaki, rahbar jamoada rasmiy munosabatlarni, lider esa, jamoa ichidagi ma‟lum
bir guruhlarda, ma‟lum bir yo„nalishlar bo„yicha norasmiy munosabatlarni
muvofiqlashtiradi va boshchilik qiladi. Lider guruhning shunday a‟zosiki, u
go„yoki barcha guruhiy jarayonlarning boshida turadi va xulqi bilan o„zgalarga
ta‟sir qila oladi. Lider ma‟lum bir guruhda, ma‟lum bir yo„nalishda shunday
mavkega ega bo„ladiki, u o„zidagi ayrim ijobiy va kuchli fazilatlari tufayli turli
munosabtlarda obro„ orttirgan shaxsdir.
U aslida rahbarlikka davo qilmaydi, lekin yurish – turishlar ko„pchilikka
ma‟lum bo„lganligi sababli uni odamlar saylovlarda tanlashlari yoki rahbarlikka
zaxira tanlashda uning nomzodini qo„yishlari mumkin.
127
Bir jamoada rasmiy va norasmiy guruhlar mavjud bo„lishi mumkin, shunga
ko„ra rasmiy saylangan yoki tayinlangan rahbarlar va bir nechta liderlar bo„ladi.
Liderlar o„z hususiyatlari va qobiliyatlari, yo„nalishlariga ko„ra bir-biridan farq
qiladi. Jamoada mehnat va o„qish faoliyati maqsadlarini xammadan ko„ra oldin
tushungan – ishchan liderlar, boshqachasi ish o„rgatadigan, ishning ko„zini
biladigan – intelektual lider, yana biri odamlar kayfiyatini ko„taruvchi, ularni ruhan
qo„llab quvvatlovchi – emotsional lider, yana biri sportga qiziqadigan, sportning
ma‟lum bir yo„nalishi bo„yicha lider bo„lishi mumkin. Liderlarning xayotiy va
ta‟sir etish davrlari vaqtinchalik jarayon bo„lib, vaziyat o„zgarganda faoliyat
jarayonining mohiyatiga ko„ra liderlar bir–biriga joy bo„shatadilar. Shunday qilib,
liderlik ob‟ektiv guruhning aniq bir maqsad va vazifalarini amalga oshirishdagi
faollik natijasidir. jamoani umumiy manfaatlarni ifodalovchi maqsadini amalga
oshirishda barcha shaxslarda faollik va layoqat mavjud bo„ladi, lekin ularning
faoliyati samarali boshqarilmasa, jamoada terli xil norasmiy guruhlar va
muassasaning rivojlanishiga salbiy ta‟sir ko„rsatuvchi liderlar xam vujudga kelishi
mumkin. Shuning uchun rahbarlar o„z hodimlarining faoliyatini doimiy nazorat
qilishi, adolatli baxolashi, ishlarni xamkorlikda tashkil eta olishi, muammo va
ziddiyatlarni o„z vaqtida bartaraf etishi, ularni samarali faoliyat ko„rsatishlari
uchun pedagogik sharoitlarni yaratib berishlari zarur.
Rahbar o„zining boshqaruv faoliyatida afzal bilgan va asoslangan barcha
usullar va harakatning taktika va strategiyalaridan tashkil topgan tizimdir.
Rahbarlik uslubi – bu rahbarning hodimlarga nisbatan ta‟sir ko„rsatish va
ko„zlangan maqsadga erishishida hodimlar bilan bo„lgan o„zaro munosabatlardagi
odatiy harakatlar bo„lib, quyidagilarga asosan aniqlanadi:
-
qarorlar qabul qilish jarayonida hodimlarning ishtirok etish dajarasi;
-
hodimlarning ma‟lumotlar va axborotlar bilan ta‟minlanishi;
-
rahbar tomonidan qo„llanilayotgan uslublari, ya‟ni, u yoki bu masalani xal
qilishda uning o„ziga xos yondashishi.
Lider asosan, guruxdagi shaxslararo munosabatlarni boshqaradi. U xech
qachon yolg„iz bo„lmaydi, gurux a‟zolarini u yoki bu xarakatlarga chorlaydi.
128
Chunki lider gurux a‟zolarining psixologiyasi, ularning kayfiyatlari, intilishlari,
qiziqishlari va xokazolarini xammadan xam yaxshi biladi. Ular ichida eng
tashabbuskoridir. Bundan tashqari, liderlikning uslublari va sifatlari xam aloxida
o„rganilgan.
Liderlik xodisasi to„g„risida gap ketar ekan, liderlik nazariyalari xaqida
xam qisqacha to„xtalib o„tish o„rinlidir. Xozirgi kunga qadar liderlik to„g„risida
asosan, uchta nazariya mavjud.
Birinchisi, «Liderlik sifatlari nazariyasi»dir. Uning moxiyati shuki,
xamma xam lider bo„la olmaydi, ayrim shaxslarda shunday sifatlar yig„indisi
tug„ma mavjud bo„lib, bu sifatlar ular uni guruxda lider bo„lishini ta‟minlaydi.
Masalan, 1940 yilda amerikalik K. Berd 79 sifatdan iborat bo„lgan liderlik
qirralari ro„yxatini tuzdi. Bu ro„yxatda liderlik qirralari, jumladan,
tashabbuskorlik, muloqotga kirisha olishlik, yumor xissi, o„ziga ishonch, tez va
aniq qarorlar qabul qila olish, tashkilotchilik kabi sifatlar bor edi. Lekin bu
nazariyaning xatoligi shunda ediki, birinchidan, u yuqoridagi sifatlar qanday qilib
namoyon bo„ladi-yu, qanday shakllanishini tushuntirib bera olmaydi,
ikkinchidan, so„rovlar mobaynida bitta sifat xam mutloq ko„p marta qayt
etilmadi. Bundan ko„rinib turibdiki, liderlik murakkab psixologik xodisa.
Ikkinchi nazariya liderlikning vaziyatga bog„liqligi nazariyasidir. Bu
yerda asosiy g„oya - lider vaziyatning maxsuli degan g„oyadir. Xar bir odamda
liderlik sifatlari bor, lekin ayrim vaziyatlar, ayrim shaxslarning o„zlarini
ko„rsatishlari, lider bo„lishlari uchun qulay xisoblanadi.
Yuqoridagi ilk nazariyani tanqid qilish natijasida paydo bo„lgan uchinchi
nazariya liderlikning sintetik nazariyasidir. Bu nazariya liderni guruxiy
munosabatlarning bevosita maxsuli deb qaraladi. Liderning ro„yobga chiqishida
guruxning birlamchi rolini ilgari suradi.
Dostları ilə paylaş: |