Åkcp{ig-fcghycß

 
59 
Allahın Musa (ə leyhissalam)-la olan və hylə rində n biri də  bu idi: 
“Ey Musa! Yoxsul o kə sdir ki, mə nim kimi baş çısı yoxdur.  Xə stə  o kə sdir ki, mə nim kimi tə bibi yoxdur, qə rib o kə sdir ki, 
mə nim kimi munisi yoxdur. 
Ey Musa! Bir tikə  arpa çörə yinə  razı ol. Dünya sə nə  tə rə f üz döndə rdikdə  de: 
“Hamımız Allah tə rə finə n gə lmiş ik və  onun tə rə finə  də  qayıdacağ ıq.” Dünyanın sə nə  arxa çevirdiyini gördükdə  isə  belə  
de: 
“Afə rin salehlə rin ş üarına.” Ey Musa! O ş ey ki, Allah Firona verib tə ə ccüblə nmə , onlar dünyanın davamsız hə yat zirvə lə ridir!” 
 
İ
 

---

 
60 
 
ƏLLİ  ÜÇÜNCÜ HEKAYƏT 
 
DAVUD (ƏLEYHİ SSALAM)-IN PƏRHİ ZKARLIĞI 
Sonra Əli (ə leyhissalam) hə min xütbə də  (160) buyurur: İ stə yirsə n üçüncü nümunə ni Davud (ə leyhissalam)-dan deyim ki, behiş tin 
xanə ndə sidir. O xurma liflə rində n öz ə li ilə  zə nbillə r toxuyaraq öz camaatına belə  deyirdi: Sizlə rdə n hansı biriniz bu zə nbillə rin 
satılmasında mə nə  kömə k edə  bilə rsiniz? Öz ə li ilə  toxuduğ u zə nbillə rin pulundan arpa çörə yi ə ldə  edib onunla dolanırdı. 
İ mam Sadiq (ə leyhissalam) buyurmuş du: Allah Hə zrə t Davud (ə leyhissalam)-a belə  və hy etdi: “Sə n yaxş ı bə ndə sə n ə gə r 
beytül-maldan yemə sə ydin!” Davud (ə leyhissalam) qə mgin olub ağ lamağ a baş ladı, Allah onun üçün də miri yumş altdı, nə ticə də  
isə  Davud hə r gün də mirdə n zireh (döyüş  köynə yi) düzə ldib onu min dirhə mə  satırdı. Belə liklə  də  o 360 zirehi 360 min dirhə mə  
satdı. Bir daha beytül-maldan istifadə  etmə di. Bundan ə lavə  Allah Peyğ ə mbə rlik mə qamından savayı onu ş ahlıq də rə cə sinə  kimi 
ucaldıb bütün imkanları Davudun ixtiyarında qoydu. Lakin, o, öz zə hmə ti, alın tə riylə  zə nbil və  zireh toxuyub satar, belə liklə  öz sadə  
yaş ayış ını tə min edə rdi. 
ƏLLİ
 
DÖRDÜNCÜ
 
HEKAYƏT 
 
İ SA
 
(ƏLEYHİ SSALAM)-IN
 
YETKİ NLİ Yİ  
 
Hə zrə t hə min xütbə də  yenə  də  (160) buyurur: 
“İ stə yirsə n Hə zrə ti İ sa (ə leyhissalam) barə sində  (onun yetginliyinə  dair) söz açam? Bil ki, qalın və  kobud paltar geyir, quru 
çörə k yeyirdi. Onun yemə yi aclıq, gecə  çırağ ı ay, qış  örtüyü isə  ş ə rq və  qə rb torpaqları idi (sə hə rlə r mə ğ ribdə  günortalar isə  
mə ş riq tə rə fdə n günə ş lə  üzbə üz gə zirdi)” 
Yerdə  dörd ayaqlılar üçün bitə nlə r onun meyvə  və  güllə ri hesab olunurdu. Onu özünə  mə ş ğ ul edə  bilə cə k nə  arvadı var idi, 
nə  də  qə mgin edə cə k övladı, nə  də  dövlə ti var idi ki, diqqə tini özünə  cə lb etsin. Onun nə  də  tamahkarlığ ı var idi ki, onu xar 
etsin. Onun atı, iki ayağ ı, xidmə tçisi isə  iki dostu idi. 
“İ ddə tüd-dai” kitabında bu mə zmunda Hə zrə t İ sa (ə leyhissalam)-dan nə ql olubdur. Daha sonra Hə zrə t yenə  buyurdu: 
“Dünya malından mə nim bir ş eyim yoxdur, eyni halda yer üzündə  heç kə s mə nim kimi ehtiyacsız sayıla bilmə z.” 

---

 
61 
Hə m də  İ mam Sadiq (ə leyhissalam)-dan nə ql olunubdur ki, Hə zrə t İ sa haqqında İ ncil kitabında belə  gə lib: İ sa (ə leyhissalam) 
Allaha ə rz edirdi: 
“İ lahi, hə m sə hə r, hə m də  geçə  mə nə  bir arpa fə tiri ə ta elə , lakin artıq vermə  ki, tüğ yan edə m.” 
  
ƏLLİ  BEŞ İ NCİ  HEKAYƏT 
 
VAXTSIZ VƏ YERSİ Z SUALA CAVAB 
Siffeyn müharibə si idi Əli (ə leyhissalam)-ın ordusu Müaviyə nin ordusu ilə  hə r tə rə fdə n tutaş mış dılar. Belə  bir hə ngamdə  
İ bni  Dudan  adlı  qohumlarından  biri  Əli  (ə leyhissalam)-ın  hüzuruna  gə lib  dedi:  Siz  hə m  nə sə b,  hə m  də   Peyğ ə mbə rlə   qohum 
olmağ ınız və  hə m də  Quranı bilmə k sarıdan Peyğ ə mbə rə  hamıdan artıq yaxınsızınz. Bə s onda niyə  sizlə ri olduğ nuz mə qama 
yetiş mə yə  qoymadılar.? 
(Baxmayaraq ki, ibni Dudanın niyyə ti yaxş ı idi, hə m də  Hə zrə tin qohumlarından idi, lakin vaxtsız sual etdi). 
İ mam Əli (ə leyhissalam) ona buyurdu: 
Ey Əsə di qardaş , sə n çox tə lə sə rə k vaxtsız və  yersiz sual etsə n də  qohumluq ehtiramına, elə cə  də  sual edə nin haqqına 
riayə t etmə yə  görə  sə nin cavabını vermə yə  mə cburam. 
Bil ki, adamların rə hbə rlikdə  mə nə  qarş ı zülmü barə də  baxmayaraq ki, bizim Peyğ ə mbə r sə llə llahu ə leyhi və  alihi və  
sə llə mla olan nisbə timiz hamıdan yüksə k və  ona olan peyvə ndimiz hamıdan daha çoxdur, buna görə  idi ki, bir qrup adam bu mə qama 
paxıllıq edirdilə r (və  ona yiyə lə ndilə r). 
Digə r bir qrup da (biz özümüz) onların bu iş inə  göz yumdu, hakim yalnız Allahdır və  bizim hamımız qiyamə t günü onun tə rə finə  
qayıdarıq. 
Keçmiş də n sual etmə , bu gün biz üzlə ş diyimiz hadisə lə r haqqında (Müaviyə  ilə  müharibə ) soruş ! Ruzgar mə ni ağ ladandan 
sonra güldürdü (tə ə ccübə  gə tirdi). Gə lin, bu böyük və  qə ribə  iş ə  tə ə ccüblə nə k. Əgə r çə tinliklə r aradan götürülsə  onları 
xalis haqqa doğ ru sövq etdirə rə m yoxsa ki,  
“Buna görə  də  onlara hə srə t çə kib öz canına qə sd etmə , Allah onların törə tdiklə rində n agahdır.” (“Fatir”, 8) 
 
ƏLLİ  ALTINCI HEKAYƏT 
 

---

 
62 
OSMANA NƏSİ HƏT 
Osmanın xilafə t dövrü idi. Müsə lmanlardan bir qrupu İ mam Əli (ə leyhissalam)-ın yanına gə lə rə k ondan Əliyə  ş ikayə t etdilə r. 
Əli (ə leyhissalam) -dan xahiş  etdilə r ki, Osmanla söhbə t edib onu xə talarından çə kindirsin. 
İ mam Əli (ə leyhissalam) (bu siyasi mə sə lə lə rə  laqeyd qalmadı). Onların istə yini nə zə rə  alıb Osmanın yanına gə lə rə k ona 
nə sihə t etmə yə  baş ladı. Bu nə sihə tində  camaatın etiraz və  ş ikayə tini söylə dikdə n sonra buyurdu: “Bil ki, Allah hüzurunda olan 
ə
n yaxş ı bə ndə  hidayə t olub baş qalarını da hidayə t edə n adil rə hbə rdir ki, sünnə tini canlandıraraq daha da möhkə mlə ndirir.” 
“Allah qarş ısında insanların ə n pisi öz yolunu azıb baş qalarını da yolundan sapdıran zalım rə hbə rdir ki, düzgün sünnə tlə ri mə hv edib 
tə rk olunmuş  bid”ə tlə ri dirildə r.” Peyğ ə mbə r sə llə llahu ə leyhi və  alihi və  sə llə m buyurub: 
“Zalım rə hbə ri qiyamə t günü sə slə rlə r, o zaman onun nə  kömə yi olar nə  də  üzr istə mə yə  üzü.” 
Onu  cə hə nnə m  oduna  atarlar.  Bundan  sonra  də yirman  daş ı  odda  fırlanmağ a  baş lar,  daha  sonra  isə   onu  cə hə nnə min 
də rinliyində   zə ncirə   çə kə rlə r.  Olmaya  sə n  olasan  ki,  Peyğ ə mbə r  sə llə llahu  ə leyhi  və   alihi  və   sə llə m  hə miş ə  
buyururdu: 
“Bu ümmə t bir rə hbə ri öldürdükdə n sonra qiyamə tə  qə də r ölüb öldürmə  qapıları onların üzünə  açılar...” 
Bir az danış ıqdan sonra yenə  buyurdu: 
“Sə ni and verirə m Allaha, mə bada ə tlə rinin cilovunu Mə rvanın ə linə  verə sə n ki, o da onu istə diyi tə rə fə  çə ksin.” 
Osman dedi: “Camaatdan mə nə  möhlə t al, ta onların tapdanmış  hüquqlarını qaytarım.” 
İ mam buyurdu: 
“Mə dinə lilə ri deyirsə nsə  onda möhlə t yoxdur. Tez iş ə  baş lamaq lazımdır ki, Mə dinə də n çıxmaq möhlə ti sə nin də sturunun 
onlara çatması qə də rdir.” 
Bu tə rtiblə : görürük ki, İ mam Əli (ə leyhissalam) ə n ali ə xlaqi və  siyasi üsulla Osmana nə sihə t edib böyük ə də b və  kamallla 
mə ntiqi iş lə rin baş lanmasına zə minə  yaradır. 
 
ƏLLİ  YEDDİ NCİ  HEKAYƏT 
 
MƏNTİ Qİ  QƏBUL ETMƏK 
Kulə ybe  Cə rmi  deyir:  Mə dinə də   Osmanın  ölümündə n  sonra  Tə lhə   və   Zübeyr  Bə srə yə   gə lə rə k  camaatı  Əli 
(ə leyhissalam)-ın hökumə tinə  qarş ı qaldırdılar. Bununla da Cə mə l müharibə sinin özülünü qoydular. 

---