Åkcp{ig-fcghycß

 
72 
Ey Hə mmam pə rhizkar ol yaxş ı iş lə r gör ki, Allah buyurur: 
sahiblə ri ilə dir.” (“Nə hl” surə si, 128) 
Hə mmam tə kcə  bu cavabla kifayə tlə nmə di Hə zrə tin bu barə də  çox söz danış masını israr etdi.  
Elə   buna  görə   də   İ mam  onun  üçün  (onun  simasında  bütün  ş iə lə ri  üçün)  pə rhizkarların,  habelə   onların  yüksə k  sifə tlə ri 
barə sində  geniş  ş ə kildə  danış mağ ı qə rara alıb buyurdu: 
Onların birinci xüsusiyyə ti budur ki, dediklə ri düz və  sə hihdir... 
Belə liklə , Hə zrə t bu xüsusiyyə tlə rdə n otuza yaxın qeyd  etdikdə n sonra onların son  cə hə tlə rini belə  bə yan etdi: “Onların 
adamlara yanaş ması yalan və  hiylə  üzündə n olmayacaqdır.” 
Söz bura yetiş dikdə  Hə mmam nalə  çə kib dünyadan getdi. 
İ mam buyurdu: “Ah, mə nim qorxum elə  bundan idi.” (yə ni İ mam ə vvə ldə n bilirdi ki, Hə mmam dözmə yə cə k, qorxurdu ki, 
ölə  bilə r, ona görə  də  Hə zrə t ilk növbə də  danış maq istə mə miş di). 
“Yetgin nə sihə tlə r bu cür qə lbi nə sihə t qə bul edə nlə rə  tə sir edir.” 
Bir ş ə xs dedi: “Ya Əli! Bə s niyə  belə  deyilsiniz, Hə mmam kimi tə sir altına düş ə siniz?” 
İ mam cavabında buyurdu “Vay olsun sə nə , hə r ə cə lin müə yyə n vaxtı var, sakit ol bir də  söz danış ma. Bu sözü ş eytan sə nin 
dilinə  gə tiribdir.” Daha aydın ibarə tlə : 
Allahın  buyurduğ u  belə   imiş   ki,  Hə mmam  bu  sə bə blə   dünyadan  getmə lidir  və   o  belə   bir  ölümə   layiq  idi.  Ancaq  mə nim 
barə mdə  isə  mümkündür mə nim ölümümün ş ə hadə t lə yaqə ti olsun ki, bundan daha yüksə kdir. 
 
ALTMIŞ  YEDDİ NCİ  HEKAYƏT 
 
ƏLİ  (
ƏLEYHİ SSALAM
)-IN PEYĞƏMBƏR 
SƏLLƏLLAHU ƏLEYHİ  VƏ ALİ Hİ  VƏ SƏLLƏM
Ə OLAN BAĞLILIĞI 
Xain insanların qurduğ u müxtə lif hiylə lə r nə ticə sində  İ raq ordusunun qə lbi Əli (ə leyhissalam)-a qarş ı nifrə tlə  dolmuş du. 
Öz asayiş lə rini tə min etmə k xatirinə  Əli (ə leyhissalam)-ın xə ttində  hə rə kə t etmə yə  nail olmayan hə min adamlar gə rə ksiz 
sülh və  müqavilə  bağ lamağ ı müharibə də n üstün sayırdılar. Bu vaxt Əli (ə leyhissalam)-ın zalımlarla müharibə  etmə kdə n ötrü camaata 
öz  fə zilə tlə rində n  bə yan  etmə si,  habelə   Peyğ ə mbə r  sə llə llahu  ə leyhi  və   alihi  və   sə llə mla  olan  qırılmaz  ə laqə sini 
xatırlamağ ı lazım idi. Belə  ki, düş mə nlə rin zə hə rli tə bliğ atları tə sirsizlə ş ə rə k mə hv olsun və  haqq arayıb Allahdan qorxan 
adamlar onun ə trafına toplaş araq fasidlə rin mə hvində  və  hə r cür fə sadın yox edilmə sində  Hə zrə tə  kömə k etsinlə r. Hə zrə t, 
Peyğ ə mbə r  yolunda  candan  keçmə yə   hazır  olduğ unu  və   onunla  olan  bağ lılığ ı  barə də   belə   buyurdu:  “İ xlaslı  ə shab  və  

---

 
73 
nübüvvə tin sirrini saxlayanlar yaxş ı biirlə r ki, mə n hə tta bir də qiqə  olmuş  olsa belə  Allah və  peyğ ə mə rə  qarş ı çıxmamış , 
ə
ksinə ,  hə miş ə   canımdan  keçmə yə   hazır  olmaqla  müharibə   sə hnə lə rində   o  Hə zrə tin  hüzurunda  hazır  olmuş am.  Mə n 
olduğ um cə bhə lə rdə  qorxudan qə hrə manların qıçları ə sib,  titrə yir qaçmağ ı qalmaqdan üstün və  vacib sanırdılar. Peyğ ə mbə r 
sə llə llahu ə leyhi və  alihi və  sə llə min yolunda olan hazırlığ ımla o Hə zrə tə  demə k olar ki, sözün ə sl mə nasında qardaş lıq etdim. 
Allah isə  mə ni bu müvə ffə qiyyə timə  görə  ə ziz sandı. Peyğ ə mbə rin baş ı sinə m üstündə  olduğ u zaman ruhu bə də nində n 
uçub qə lbi hə miş ə lik dayandı. Bu zaman ə limi üzünə  çə kdim. Hə zrə tin bə də ninə  qüsl verdiyim zaman bu iş də  mə lə klə r 
də  mə nə  kömə k edirdilə r.  Onun və fatı ilə  ə laqə dar hə tta evinin qapısı və  divarları belə  nalə  və  fə ryada gə lmiş dilə r. 
Mə lə klə r də stə -də stə  yerə  enib göyə  qalxmaqda idilə r, və  mə nim qulaqlarım onların Hə zrə tə  qıldıqları namazın ahə stə  
sə sində n dolmuş du, o vaxta qə də r ki, onu torpağ a tapş ırdım. İ ndi deyin görüm, kim Peyğ ə mbə rə  hə m diriliyində  hə m də  
rehlə tində n sonra daha yaxın və  layiqli idi. (Buna görə  də  mə n onun xə ttində  hə rə kə t edir, o Hə zrə tin yolunu davam etdirirə m). 
Uzaq görə nlik və  ağ lınızla cihada sarı hə rə kə t edin. Öz niyyə tinizi ə mə l və  cihad yolunda mübarizə  etmə klə  doğ ruldun! 
“And olsun tə k Allaha, mə n haqq yolundayam, lakin onlar (müxaliflə r) yollarını azaraq batil uçuruma yuvarlanacaqlar. Özümə  və  sizə  
Allahdan bağ ış lanmağ ımızı arzu edirə m.” 
 
ALTMIŞ  SƏKKİ Zİ NCİ  HEKAYƏT 
 
Sİ YASƏTÇİ  Kİ MDİ R? 
Müaviyə   zor  və   hiylə   gücünə   qabağ a  irə lilə yirdi.  Hə tta  Siffeyn  müharibə sində   hiylə   ilə   Quran  varaqlarını  nizə   baş ına 
keçirmə klə  Əli (ə leyhissalam)-ın ordusuna tə friqə  saldı. 
Elə  buna görə  də  bir qrup avam deyirdi: 
“Müaviyə  Əli (ə leyhissalam)-dan daha siyasə tçidir.” Tarixdə  də  bu sual də fə lə rlə  tə krar olunmuş du. 
Müaviyə  siyasə t qumarında niyə  uddu?! 
İ mam Əli (ə leyhissalam) bu suala cavab verə rə k öz danış ıqlarının birində  belə  buyurmuş du: 
“And olsun Allaha, Müaviyə  mə ndə n zirə k və  siyasə tli olmayıb. O, yalnız hiylə  və  fırıldaqlara ə l ataraq günaha mürtə kib olub.” 
Əgə r hiylə  bə yə nilmiş  olsaydı mə n bütün camaatdan daha siyasə tli sayılardım. Ancaq hə r hiylə  bir günahdır ki, hə r günah da küfrün 
bir növüdür. Qiyamə t günündə  hiylə gə r və  fırıldaqçılar öz xüsusi bayraqları ilə  gə lə cə klə r, onlar mə hz o bayrağ ın vasitə silə  
tanınacaqlar. 

---

 
74 
Belə  bir sualın ortaya çıxması mümkündür: “Əgə r Əli (ə leyhissalam) ayağ ını İ slamdan götürmə yib iş lə rdə  hiylə  gə lmə klə  
nə zə r etmə sə ydi hiylə gə rin hiylə sində  aldanmazdı və  hiylə gə rin hiylə sini hiylə gə rin özünə  qaytarmalıydı.” Bə s bu necə  
olan iş dir? 
İ mam Əli (ə leyhissalam) bu sualın cavabında buyurdu:  
“And olsun Allaha ki, mə n fırıldaq və  hiylə yə  aldanmaram.” 
Əgə r  İ raq  ordusu  süstlük  və   sə hlə nkarlıq  göstə rmə yib  İ mamın  dönə -dönə   buyurduğ u  ə mrlə rinə   qulaq  assaydı 
Müaviyə nin bütün hiylə lə ri suya dönüb ə riyə rdi. Halbuki, heç vaxt hiylə yə  aldanıb qə flə t etmə di. O öz və zifə sini necə  lazımdırsa 
yerinə  yetirdi. 
 
ALTMIŞ  DOQQUZUNCU HEKAYƏT 
 
ƏLİ  (
ƏLEYHİ SSALAM
) ZƏHRA (
ƏLEYHA SALAM
)-IN QƏBRİ  YANINDA 
İ mam Əli (ə leyhissalam) günorta namazını mə sciddə  qıldıqdan sonra evə  tə rə f gə ldiyi vaxt gözlə nilmə də n Fizzə  və  Əsma 
bint Umə ys ilə  qarş ılaş dı. Onlar çox qə mgin halda ağ layırdılar Hə zrə t sual edib soruş du: 
“Nə   olub,  niyə   ağ layırsınız?”  Ərz  etdilə r:  “Ya  Əmirə l-möminin!  Əmin  qızı  Hə zrə ti  Zə hra  (ə leyhissalam)-nı  axtar  onu  diri 
görə cə yinə  gümanımız yoxdur.” 
Hə zrə t  Əli  (ə leyhissalam)  tə lə sik  evə   gə ldi,  otağ a  girdikdə   Hə zrə ti  Zə hranın  (ə leyhissalam)  yatağ ı  üstündə   düş üb 
sağ a-sola  burularaq  çabalamasını  gördü.  Xanım  Zə hra  (ə leyhissalam)-nın  baş ını  diz  üstünə   alıb  belə   sə slə di:  “Ya  Zə hra!”  Cavab 
gə lmə di. Yenə  də  sə slə di: Ey Rə sulullahın sə llə llahu ə leyhi və  alihi və  sə llə min qızı! Zə hradan yenə  bir cavab eş itmə di. 
Yenə  sə slə di: Ey Əbasının altından yoxsullara zə kat paylayanın qızı. Ondan bir sə s eş itmə di. Hə zrə t belə  sə slə di: Ey o kə sin qızı 
ki, göydə  mə lə klə r də stə -də stə  onunla namaz qılırdılar. Yenə  xanımdan bir cavab eş itmə dikdə  Hə zrə t belə  çağ ırdı.  
Ya Fatimə ! Mə nə m, ə min oğ lu Əliyyibni Əbi Talibə m-aç gözünü mə nimlə  danış ! 
Hə zrə ti Zə hra (ə leyhissalam) gözlə rini açıb Əli (ə leyhissalam)-ı baş ı üstündə  gördükdə  Hə zrə tin üzünə  baxıb ağ lamağ a 
baş ladı. Əli (ə leyhissalam)-da ağ ladı. 
İ mam  Əli  (ə leyhissalam)  buyurdu:  Ya  Zə hra!  Sə ni  niyə   belə   görürə m,  nə   olubdur  sə nə ?  Mə n  ki,  sə nin  ə min  oğ lu 
Əliyə m.  Cavab  ver,  ya  Zə hra.  Zə hra  (ə leyhissalam)  buyurdu:  Əmi  oğ lu  mə n  özüm  də   hiss  edirə m,  bilirə m  ki,  mə ndə n  sonra 
evlə nə cə ksə n. O, vaxt öz gecə -gündüzünü iki hissə yə  bölə rsə n. Bir gün və  bir gecə ni gə lə cə k hə yat yoldaş ına və  bir gün bir 
gecə ni isə  övladlarıma ayırarsan. Övladlarımın qabağ ında Hə sə n və  Hüseyn (ə leyhissalam)-nin üstünə  qış qırma. Onlar iki qə lbi sınıq 

---