117
Azərbaycan kinosunda çox maraqlı bir aktyor olub – Kamil
Məhərrəmov. İkicə rolunun adını çəkmək kifayətdir ki, tamaşaçısı
onu xatırlasın: “Yol əhvalatı” filmindəki Paşa, “Evlənmək istəyi-
rəm”də Şamilin tapıb gətirdiyi tütək çalan-yetim Hüseyn. “Azər-
baycanfilm”də bu iki film də daxil olmaqla 46 bədii filmə çəkilib.
Üstəgəl “Mozalan” süjetləri. Bir kadr hamıya yaxşı tanışdır – Kamil
Məhərrəmov uzunqulağın belində, radio qucağında xarici musiqi
dinləyə-dinləyə gedir.
Bu aktyor epizodik və xarakterik obrazlar qəhrəmanı olub.
Bizim kinomuzda belə xarakterik aktyorlar azdır - Fazil Salayev,
Məmmədsadıq Nuriyev, Ağahüseyn Cavadov. Kamil Məhərrəmov
da həmin məktəbin yetirməsidir. Xırda, amma xarakterik obrazlar
oynayıb. Heç bir fəxri ad ona yaxın gəlməyib, çox da məşhurlaş-
mayıb, amma istedadı göz qabağındadır. Baş rolları oynamağı hər
bir aktyor bacarır, tanınır, sevilir. Həm də istədiyi
hər şeyi əldə edir
- fəxri adlar, ev, maşın, bağ... Ən çətini xırda həcmli obrazla xarak-
ter ortaya qoya bilməkdir. Bax bu, hər aktyora qismət olmur. Yal-
nız xüsusi istedadın olmalıdır ki, sözün deyə bilmədiyini mimi-
kalarla, ifanla deyə biləsən. Nə yazıq ki, o, kasıblıqla, diqqətsizliklə,
depressiya ilə “dost ” olur. Faciəvi şəkildə dünyasını dəyişir.
Uşaqlığı
Şamaxıda sadə ailənin üç uşağından biri idi Kamil. İki qar-
daş, bir bacı idilər. Hər üçü məktəbdə yaxşı oxuyur, məktəbdən
sonra təsərrüfatda ata-analarına yardım edirdilər. Birgə əmək sərf
etməsəydilər, onsuz da asan olmayan dolanışıq bir az da çətinlə-
şərdi. Ata dərzi işləyirdi, yaxşı da dərzi idi. Ancaq onların qazancı
118
gözlərini açandan xəstə yatağında gördükləri analarının müalicə-
sinə gedirdi. Bu səbəbdən də Kamil hələ balaca ikən ailə Bakıya kö-
çür.
Köçür ki, həkimin, xəstəxananın bolluğunda ananın xəstəliyinə
bir əlac tapılsın.
Bakıda böyüyür, yeniyetməlik yaşına çatır. Uşaqlıqdan sev-
diyi işlə məşğul olmaq üçün Lütfi Məmmədbəyovun teatr dərnə-
yinə yazılır. Hər gün dərsdən çıxıb dərnəyə gedir, özü oynamadığı
tamaşaların məşqlərinə belə baxırdı. Bu uşağın hədsiz marağı Lütfi
Məmmədbəyovun diqqətini çəkmiş, onun istedadlı olduğunu hiss
etmişdi. Məsləhət görmüşdü ki, hökmən aktyor olsun. Kamil isə
ailəsinə kömək etmək üçün tezliklə bir sənətə yiyələnib işləmək
istəyirdi. Odur ki, Energetika texnikumuna qəbul olunmuşdu, am-
ma
aktyor olmaq, kinoya çəkilmək istəyi səngimirdi.
Axır ki, sənədlərini hazırlayıb o vaxtkı İncəsənət İnstitutuna
verir. İmtahanlarından uğurla keçir və qəbul olunur. Ailədə bu
sənətlə məşğul olan bir kimsə yox idi. Qardaşı neft sahəsi üzrə
elmlər namizədi oldu, bacısı isə tibb bacısı idi.
İlk sevgi
Kamil Məhərrəmov institutu bitirən il Sumqayıtda teatr
fəaliyyətə başlayır. Onları bütün heyətlə Sumqayıt teatrına göndə-
rirlər. Bundan sonranı xanımı danışacaq. Mahirə xanım müəlli-
mədir. Kamil Məhərrəmovla isə hələ uşaqkən tanış olub:
“O, böyük idi, mən uşaq, 11-ci sinifdə oxuyurdum. Bakıda
onların evlərinin pəncərəsi bizim məktəbin həyətinə baxırdı. Hər
gün zəng vurulan kimi bir də görürdüm Kamil durub qarşımda. O
qədər şən, gözəl insan idi ki, tez vuruldum ona, həm də gözüm-
könlüm alışdı. Evləndik, onları Sumqayıta göndərəndə çox se-
vindim. Əvvəla ona görə ki, Sumqayıt sakit şəhər idi, getdik gəz-
dik, dənizkənarı bulvarı da çox xoşumuza gəldi. Həm də
düşündüm ki, Bakıdakı “kruqundan” uzaqlaşdıraram onu. Bakıda
oturub-durduğu insanlar onu içkiyə alışdırmışdılar, hər gün içirdi