167
- Görürsən, ana? Burda yazılıb bu virusa tutulanlar üç ildən
səkkiz ilə kimi yaşayırlar. Mənim üç ilim başa çatmaq üzrədir…
- Niyə sən üç ili fikirləşirsən, səkkiz ili yox? – ağlıma gələn
birinci fikirlə ona etiraz edib qışqırdım. Sonra çalışdım onu sakit
edim. Yalandan bir hadisə danışdım:
- Bizim yaşlı bir xəstəmiz var, iyirmi ilə yaxındır bu diaq-
nozla yaşayır. Gəl sən də bədbin olma, Allah kömək edər, bir çarə
tapılar bizim üçün də, mənim balam…
Bir neçə gündən sonra onun özünə gəlmədiyini, fikirli oldu-
ğunu, daim gözlərinin yol çəkdiyini görüb daha bir yalan danış-
dım. Mənim Türkan kəndində bibim yaşayır. Onun adından de-
dim:
- Bibi gedib “Quran” ağzı açdırıb, orda sənin üçün yazılıb ki,
altmış yaşından az yaşamayacaqsan.
Hər gün mən onu belə söhbətlərlə qara fikirlərdən ayırmağa
çalışırdım. Ona təlqin edirdim ki, xəstəlik keçəcək, yaxşı olacaqsan.
Özüm isə dərdimi içimdə çəkirdim, hər səhər yastığım gecə tök-
düyüm göz yaşlarından yamyaş olurdu. Gözüm get-gedə tutulur-
du”.
Artıq ömrünün sonuna az qaldığını duyan Ələkbər əmi işinə
həmişəkindən daha ciddi yanaşmağa, bir-birinin ardınca yeni la-
yihələrə imza atmağa başladı. Qət etmişdi ki, getdikcə azalan bu
müddət ərzində daha artıq işləmək lazımdır. Daha fəal, daha yara-
dıcı həyat yaşamalıdır. Teatrda, televiziyada maraqlı layihələr
həyata keçirir, ən müxtəlif tədbirlərdə iştirak edir, hara çağırırdılar,
hansı konsertə dəvət edirdilər, gedirdi. Allah elə bil onun gücünü
artırmışdı. Səmərəli işləyirdi. Rejissor kimi tamaşalar hazırlayır,
şou-proqramlar aparır, uşaqlar üçün yeni verilişlər yazdırırdı. Ölü-
münə bir neçə ay qalmış onu teatrın baş rejissoru vəzifəsinə təyin
etdilər.
Teatrda uşaqlar üçün keçirilən böyük bir tədbirdə direktor
Rəhman Quliyev valideynlərə müraciət etdi. Sonra televiziyalar-
da, onun iştirak etdiyi və etmədiyi proqramlarda, qəzetlərdə xəs-
təliyi və ciddi, böyük məbləğ tələb edən müalicəyə ehtiyacı
168
olduğu barədə məlumat verildi. Onun üçün hesab nömrəsi açıldı.
Heydər Əliyev adına fond yardım etdi. Onun bədəni antibiotik-
ləri qəbul etmirdi. Bu xəstəliyin tələb etdiyi çoxsaylı və güclü
antibiotiklərlə onu müalicə eləmək qeyri-mümkün idi. Onu xa-
rici xəstəxanalara göndərməyin də xeyri yoxdu. Orada da anti-
biotiklə müalicə edəcəkdilər. Odur ki bir yol qalırdı: yüngül va-
sitələrlə onu saxlamaq, xəstəlik hallarının gərginləşməsindən qo-
rumaq.
Ölümünə bir neçə ay qalmış ona Polşada 1968-ci ildə təsis
olunan “Təbəssüm” ordenini verdilər. Bu, dünyada yeganə or-
den-mükafatdır ki, onunla kimin təltif olunmasını yalnız uşaqlar
müəyyən edir. Bu ordenə ən müxtəlif vaxtlarda Tereza Ana, Bill
Klinton, Marqaret Tetçer, Dalay-Lama, Sergey Obraztsov,
II İoann Pavel, Çingiz Aytmatov və başqa məşhur şəxslər layiq
görülüb. Kim özünü uşaqlara, onların dünyanı daha rəngarəng
görməsinə həsr eləyibsə, bax, o adamlara bu mükafat verilir.
2007-ci ildə Ələkbər aldı bu ordeni.
Elə həmin ilin 2 avqustunda – çəkilməyə həsrət çəkdiyi kino
günündə vəfat etdi.
Balaca qızcığaz ağzını açıb yeməyini yemək istəmir. Anası
deyir ki, yeməyini yeməsən Ələkbər əmi bizə gəlməyəcək. Axı, o
gün tamaşada sənə dedi ki, yeməyini ye, bir gün sizə gəlib anan-
dan soruşacam, yemək yemisən, ya yox. Qız dərhal ağzını açıb ye-
məyini həvəslə yeməyə başlayır.
169
170
E
E
E
y
y
y
ö
ö
ö
m
m
m
ü
ü
ü
r
r
r
q
q
q
a
a
a
t
t
t
a
a
a
r
r
r
ı
ı
ı
m
m
m
,
,
,
b
b
b
e
e
e
l
l
l
ə
ə
ə
t
t
t
ə
ə
ə
l
l
l
ə
ə
ə
s
s
s
m
m
m
ə
ə
ə
,
,
,
B
B
B
i
i
i
r
r
r
d
d
d
ə
ə
ə
b
b
b
u
u
u
d
d
d
ü
ü
ü
n
n
n
y
y
y
a
a
a
y
y
y
a
a
a
g
g
g
ə
ə
ə
l
l
l
m
m
m
ə
ə
ə
y
y
y
ə
ə
ə
c
c
c
ə
ə
ə
y
y
y
ə
ə
ə
m
m
m
.
.
.
.
.
.
.
.
.
Dostları ilə paylaş: |