|
Книга переведена и издана заказу фонда поддержки по политики тюркоязычных государствtəfəkkürümüzə bir növ ideoloji “şirə” formasında ümu-
286
təfəkkürümüzə bir növ ideoloji “şirə” formasında ümu-
mi bir şablon geyindirib. Bu, rejimə tabe etdirmə və
hamını noxtalamaq məqsədilə həyata keçirilirdi...”
“Manqurt” sözü Rusiya elmlər akademiyası dilçilik
araşdırmaları İnstitutu tərəfi ndən nəşr edilən “Böyük rus dili
izahlı lüğəti”-ndə (Sankt-Peterburq: Norint, 1998) belə izah
olunur:
“MANQURT, - a; m. Publis. Keçmişi unudan, milli
ənənələdən, adətlərdən imtina edən, mənəvi dəyərləri,
oriyentirləri itirən insan, Ç.Aytmatovun “Buran yarım-
dəzgahı” romanından.
MANQURTLUQ, - a; m. Publis. Tarixi, varislik
əlaqələrinin unudulması, mənəvi oriyentirlərin itirilmə-
si”.
Mənə göndərilən və Qazaxıstan mətbuatında yayılan
açıq məktubda Qırğızıstanın xalq şairi Suyunbay Eraliyev
“müasir manqurtlar barədə” yazır:
“Qardaşım Muxtar, sənin böyük dostun Çingiz Ayt-
matov əsrlər boyu tətbiq edilən, yaddaşı, ağlı, şüuru məhv
edən, doğma ananı unutmağa vadar edən manqurtlaşdır-
ma məfhumunu dünya ədəbiyyatına gətirib. O, bu üsulu
ürəkağrıdan rənglərlə təsvir edib. Hazırda geneoloji və
mənəvi-fi zioloji mutasiyalara məruz qalmış, simasızlaşdır-
ma qazanından yenicə çıxmış, milli özünüdərk hissindən
məhrum olan yeni manqurtlar məgər qazaxların və qırğı-
zların bütün hakimiyyət strukturunu zəbt etməyiblərmi?
Əgər hesab etsək ki, millətin anası onun dilidir, onda bu
anaya ikrahla baxanlar, istənilən vaxt ona daş atmağa da
287
hazır olanlar (onların sayı artmaqda davam edir) qırğı-
zların və qazaxların ümumi bəlasıdır. Aytmatovun təs-
vir etdiyi manqurtlar düşünmə qabiliyyəti və yaddaşdan
birdəfəlik məhrum olublarsa, müasir manqurtlar əksinə,
savadlıdırlar, elm və texnikanın, dünya mədəniyyətinin
son nailiyyətlərindən yararlanır, amma təbiət qanunları-
na zidd olaraq öz analarını – doğma dillərini və millətləri-
ni ikrahla inkar edirlər. Yalnız hakimiyyətin tapşırığı ilə
hərəkətə keçən bu qrup, bizim xalqlarımız üçün qədim
manqurtlardan daha təhlükəlidirlər...”
Bişkekdə həmin Suyunbay Eraliyevin 85 iliyinə həsr
edilmiş yubiley mərasimində bir neçə əsr ərzində Rusi-
yaya məxsus olan altay xalqının tanınmış şairi Brontay
Bedyurov millətinin bu günkü dərdlərindən danışarkən
belə dedi:
“Bu gün altay xalqı belə vəziyyətə çatıb ki, 75-80 faizi
küçədə, işdə, hətta evdə öz uşaqları və nəvələri ilə də yalnız
rus dilində danışır. Dilin itməsi, məlum olduğu kimi, millə-
tin məhvinə aparır. Vaxtilə Sovet İttifaqında 93 millət necə
yoxa çıxdısa, bir neçə ildən sonra altay xalqı da bir etnos
kimi mövcudluğuna son qoyacaq”.
Təkcə azsaylı altay xalqı yox, 10 milyon qazax da
uçurumun lap kənarında gəzirmiş kimi həyat və ölüm
arasında var-gəl edir. Çar Rusiyası və sovet totalitar
sisteminin yüzilliklərlə davam edən müstəmləkəçilik si-
yasəti nəticəsində biz elə bir vəziyyətə gəlmişik ki, deklar-
ativ olaraq suveren dövlət hesab edilən Qazaxıstan ruhən
Rusiyanın tabeliyində qalmaqda davam edir. Milli və dil
maraqları baxımından qazax xalqının gələcəyi dumanlıdır.
Əgər üzərində məxfi lik möhürü vurulmuş bir çox tarixi
sənədlərə nəzər salsaq Rusiya dövlətinin başqa millətləri,
o cümlədən qazaxları dilindən, dinindən məhrum edərək
288
onları tədricən böyük rus xalqının bir parçasına çevirmək
planları ilə bağlı çoxlu faktlar görmək olar.
Tarixdən bəllidir ki, böyük xalqlar daim azsaylı xalqları
sıxışdırıblar. Bəlkə bu, çaylarda, dənizlərdə, okeanlarda
böyük balıqların balacaları yeməsinə bənzəyən bir qanun-
auyğunluqdur? Bəs onda bu tərifl i humanizm hardadır?
Böyük və kiçik xalqların qarşılıqlı münasibətlərinin sivil
meyarları hardadır?
Biz bəşəriyyətə A.Puşkin, L.Tolstoy, F.Dostoyevski,
A.Qertsen və başqa dahiləri vermiş rus xalqına xüsusi
hörmətlə yanaşırıq. Onların insan təbiətinin qorunması
və müdafi əsi, millət və dil barədə humanist ideyaları in-
diyə kimi də yol göstəricisi kimi əldə rəhbər tutulur. Rus
ruhunun, rus dilinin doğduğu dahi şəxsiyyət İvan Tur-
qenev bizim bu gün müzakirə etdiyimiz problem barədə
hələ XIX əsrdə yazırdı: “Kosmopolitizm – boş şeydir, kos-
mopolit – sıfırdır, sıfırdan da pisdir...”, Sovet İttifaqı vax-
tında isə Konstantin Paustovski belə yazırdı:
“Öz vətəninə qarşı həqiqi məhəbbət, öz dilinə qarşı
məhəbbətsiz mümkün deyil.
Doğma dilinə biganə olan insan vəhşidir. O, öz
mahiyyətinə görə ziyanvericidir, çünki, onun dilə qa-
rşı biganəliyi xalqının keçmişi, bu günü və gələcəyinə
olan tam biganəliyindən irəli gəlir”.
Bütün dövrlərdə böyük rus şəxsiyyətləri azsaylı
xalqları, onların dilini, mədəniyyətini müdafi ə ediblər, yəni
əsl rusa xas olan mehriban qonşuluq münasibətlərini sax-
layıblar.
Yarımçıq dil – dil deyil,
Murdarlanmış bulaqdır.
Dostları ilə paylaş: |
|
|