282
HƏQİQƏT VƏ
MANQURTLAŞDIRMANIN
SİRRLƏRİ
(Manqurtlaşdırma siyasətində Rusiya, Çin
və dünyadakı başqa istiqamətlər və ya
Allah öz millətini, dilini satanları,
onlara biganə yanaşanları cəzalandıracaq)
2007-ci ildə Çingiz Aytmatovla mənim Türkiyənin televiziya
tamaşaçıları ilə canlı efi rdə ikinci görüşümüz oldu. Aparıcı Rusiya
dövlətinin ərazisində yaşayan azsaylı xalqların, xüsusən də türkdilli
xalqların problemləri, hakimiyyətin buna göz yumması və hətta gi-
zli razılığı ilə onların mənəvi dəyərlərinə, dillərinə xələl gətirilməsi
barədə danışmağı və BMT-nin, YUNESKO-nun bu sahədəki səh-
vlərini konkret misallarla sadalamağı xahiş etdi.
Mən əmin oldum ki, aparıcı azsaylı türk xalqlarının bu günkü
problemləri barədə çoxlu informasiyaya malikdir. Buna görə də
cavabımı müasir dövrün mənəvi problemlərinə həsr olunmuş “Öz
dilində danışmamağın, düşünməməyin fəsadları və kosmopolit ax-
ınla qarşısı alınmış taleyi” traktatım əsasında qurdum. Bu problemi
oxucunun tam və hərtərəfl i anlaması üçün traktatın məzmunu barədə
daha ətrafl ı danışmağı özümə borc bilirəm.
Onlarla səhifədə xülasə edilmiş bu acı həqiqəti təkcə şovinizm
məngənəsində sıxılan azsaylı xalqlar yox, həm də rus, çin, ingilis
millətinin nümayəndələri bilməlidirlər. Mən tam əminəm ki, onların
arasında humanist ideyalardan ilham alanlar da var və onlar bizimlə
bərabər düşünəcək və kədərlənəcəklər.
283
Məcburi dönüş:
KOSMOPOLİTİZMİN METAMORFOZASI
“Kosmopolit” sözünün mənasını araşdırsaq, görərik ki, bu
“dünya vətəndaşı” deməkdir. Düzdür, bu gün kosmopolitlər bir
şeyi anlamırlar ki, bütün həyati prosseslər kökdən qidalanma
əsasında bış verir. Heç olmasa bircə ağac və ya başqa bitkinin
adını çəkmək olarmı ki, kökü olmadan böyüsün və çiçəkləsin?
Xeyr. Ən azından ona görə ki, indiyə kimi hələ heç kəs möh-
kəm əsasları olan dünya quruluşunu və həyatın çox sərt qanun-
larını dəyişə bilməyib. Buna görə insan da görünməyən köklər
vasitəsilə öz keçmişi və əcdadlarına bağlanıb. Kosmopolitlərin
əksəriyyəti isə öz milləti, dili, mənəvi dəyərlərinə biganə
yanaşır, onların öyrənilməsinə çox vaxt sərf etmək istəmir, bir
göz qırpımında və əziyyət çəkmədən dünya vətəndaşı olmağı
arzulayır. Onların hər biri lazım gələrsə istənilən dili bir-iki
aya öyrənə bilər. Öz doğma dillərini öyrənmək üçün isə bu in-
sanların nə istəyi, nə də həvəsi çatır. Həm də onlar bir faktı çox
gözəl bilirlər ki, hakimiyyətin sükanı arxasında olan qazax-
ların qazax dilini inkişaf etdirmək üçün ürəkləri getmir. Onlar
istənilən başqa bir dili daha tez öyrənə bilərlər, nəinki öz doğ-
ma dillərini. Tacik xalqının belə bir müdrik deyimi var: “Öz
dilini bilməyəndən sonra, yüz dili öyrənməyin nə faydası?”
Adəm və Həvvadan bu günümüzə kimi insana işgəncə
verməyin, onu alçaltmağın yüzdən çox növü icad olunub və
tətbiq edilib. Bunların arasında insanı başqasının iradəsinə
tabe etdirmək, onu qula çevirmək üçün onun özünüdərketmə
duyğusunun məhv edilməsi də var. Amma, cunqarlar tərəfi nd-
ən icad edilən və manqurtlaşdırma adlanan metodla heç bir
işgəncə növü müqayisə də edilə bilməz. Orta Asiyada xüsusi
ustalıqla tətbiq edilən bu metod insanı yaddaşdan elə məhrum
edir ki, bədbəxt hətta öz doğma anasını belə tanıya bilmir. Af-
rikanın quldarları cunqarlardan geri qalmırdılar. Onların üsul-
284
ları belə idi. İkidiş balığın belindəki zəhərli üzgəcləri kəsərək
gizlicə qurban seçilən adamın yeməyinə atırlar. Bir müddət
sonra həmin adamın nəfəsi kəsilir, rəngi göyərir və o dünyasını
dəyişir. Təbii ki, mərhumun yaxınları onu torpağa tapşırır və
yasını saxlayırlar. Üç-dörd gündən sonra isə onu zəhərləyən-
lər gecə qaranlıqda qəbri qazıb meyidi çıxarır və tərkibi yal-
nız özlərinə bəlli olan dava-dərmanla onu dirildirlər. Amma,
yeni dirilənin bütün bədən üzvləri yerində olsa da, beyninin
bir hissəsi artıq ölüb. O, hansı xalqa mənsub olduğunu, əcdad-
larının, valideynlərinin kim olduğunu, hətta öz adını da bilmir.
Eyni zamanda bu məxluq istənilən işi görməyə, bütün əmrlərə
sözsüz tabe olmağa hazırdır. O, müti qula, zonbiyə çevrilib.
Buna baxmayaraq zombiləşdirmə prosesi nə qədər dəhşətli və
mürəkkəb olsa da, insana yaşatdığı dözülməz əzablar baxımın-
dan manqurtlaşdırma ilə müqayisə edilə bilməz.
Çingiz Aytmatov özünün “Gün var əsrə bərabər” romanın-
da aydın göstərir ki, müasir dövrümüzdə manqurtlaşdırma yeni
formalarda daha dağıdıcı xarakter almağa başlayıb. Əgər Ayt-
matov bu əsərdən başqa əsər yazmasaydı belə, təkcə “Gün var
əsrə bərabər”-lə dünya ədəbiyyatının unikal klassiklərindən
biri olaraq qalardı.
Aytmatov bizim 1996-cı ildə yazdığımız və mənəvi-fəlsə-
fi , tarixi-marifl əndirici və məhəbbət əfsanələrindən ibarət
“Uçurum üzərində ovçu fəryadı” (Əsrin sonunda etiraf) adlı
esselər kitabımızda haqqında danışılan məsələ barədə belə
deyir:
“ “Gün var əsrə bərabər” romanını yazmamışdan
əvvəl manqurtluq mövzusunu çox diqqətlə öyrəndim.
Uşaqlıqda dəfələrlə eşitmişdim ki, sözü gec anlayan-
lara “sən manqurtsan?” deyə müraciət edirdilər. On-
lar insanın manqurta necə çevrildiyini bilməsələr də
bi sözün necə dəşhşətli ağır yükə malik olduğunu hiss
edirdilər.
285
Təxminən altmışıncı illərdə mən məşhur Sayakbay
Karalayevdən “manqurt” və “şirə” (dəvə hörgücündən
təzə soyulmuş dəri) sözlərinin mənasını soruşmuşdum.
Onda hörmətli ağsaqqal uzun düşüncələrdən sonra
danışmağa başladı:
“...Əvvəlcə əsirin başındakı tükləri təmiz qırxırlar,
təzə kəsilmiş inəyin və ya dəvənin güvəncinin dərisini
tarıma çəkilmiş formada bədbəxtin başına keçirirlər.
Buna qırğızlar “şirə” deyirdilər. Aşılanmış xam göndən
qaytanlar kəsib “şirə”-nin ətrafına bağlayırdılar. Sonra
bu qaytanları gicgahın yanında bərk sıxıb bağlayırdılar.
Əli-ayağı bağlanmış binəvanı qızmar günəşin altına
atırdılar. Əsir bu zaman ikiqat əzab çəkir. Əvvəlcə dəri
istidə quruyaraq sıxılır və başı sıxaraq az qala kəlləni
çatladır, sonra isə uzanan saçlar quru, bərkimiş dərini
deşə bilmədiyi üçün içəriyə doğru bıyüməyə başlayır
və sanki iynə ilə başın dərisini deşir, kəllənin içinə yeri-
yir. Bununla da bütün düşünmə qabiliyyətini, yaddaşı
məhv edir. Bədbəxt bir həftə və ya on günə manqurta
çevrilir. Əgər ölsə - demək zülmdən qurtulur. Sağ qalsa
– adını, nəslini-kökünü, keçmişini unudur və sahibinin
bütün əmrlərinə müntəzir dilsiz-ağızsız işçı qüvvəsinə
çevrilir... İnsanlar o qədər yaramazlıqlar kəşf ediblər
ki, lap dəhşətə gəlirsən. Amma, bu bəlaya bərabər heç
nə yoxdur””.
Bəs bizim dövrümüzdə manqurtluq var? Məncə manqurt-
luğun ən yüksək həddinə elə indi nail olunub. Müasir manqurt-
luq kollektiv manqurtluğa çevrilib. Aytmatov qlobal nəticələrə
səbəb olan bu faciə barədə yazır:
“Totalitar sistem öz dövründə bütün cəmiyyətə,
həmçinin sənə, mənə - bizim şüurumuza, ağlımıza,
Dostları ilə paylaş: |