236
(Yollarda çəkirdi zəhmət.)
Necə olup Yumuğ Əhməd?!
Yumuğ Əhməd gəldi ora,
Başımıza vurdu qara,
Qəmimnən götdüm icara,
Heç almadı Yumuğ Əhməd,
Necə olup Yumuğ Əhməd?!
Yumuğ Əhməd bəfası var,
Bəfasının səfası var,
Yol çəkməgin cəfası var,
Necə olup Yumuğ Əhməd?!
Dəlilərdən dəxi nə var,
Tutup ürəgimi qübar,
Məgər öldürüp Bolu Sərdar?
Ölüp məgər Yumuğ Əhməd?!
Gedip Bolu Sərdarınan,
Gözdəri dolu qanınan,
Gələ çiskin boranınan,
Yumuğ Əhməd, Yumuğ Əhməd.
Yumuğ Əhməd toyda olmaz,
O, olmasa bu toy olmaz,
Bulbulum ki, güldə qalmaz,
Necə olupYumuğ Əhməd?!
Eyvazı qəmnən qutardı,
Sinəsində çalan tardı,
Göylümnən getdi qubardı,
Qubarlandı Yumuğ Əhməd,
Toy çalındı Yumuğ Əhməd?!
PDF created with pdfFactory Pro trial version
www.pdffactory.com
237
Yumuğ Əhməd bu söhbətdə gəldi Arzurumda bazarı gəzirdi,
birdən gözü sataşdı bir a yannan meyxanəyə. Gördü meyxanada
Bolu Sərdar oturup neçə cavannar dövründə. Danışıllar: “Bu cür
gecə gedəyin, dəlilərin ikisini alladayın, başınnan dağıdayın. Ha-
mısının cəlalını dağıdagın“–Bolu Sərdar qərar qoyur.
Yumuğ Əhməd üz qoydi Çəmlibelə. Yetişdi Koroğluya bu
sözləri deyir:
Salam olsun, Qoş Koroğlu,
Bolu Sərdar Arzurumda,
Sözlərim deyirəm doğru,
Bolu Sərdar Arzulumda.
Bolu Sərdar orda gəzər,
Bulbul kimi güldə gəzər,
Siziy zülmiyizə dözər,
Yatıp qalıp Arzulumda.
Arzulum yolu uzaxdı,
Bu yollar bizə fəraxdı,
Yumuğ Əhməd də qonaxdı,
Arzulumda, Arzulumda...
[Koroğlu dedi: - Qoy toyu yola verək sonra Bolu Sərdarla hesab-
laşarıq.] Rəsm idi toyda küştü qapardılar. Saldı bulardan küşdiyə ağa,
birdənə-birdənə. Dəmirçioğlunun bədənində yara vardı. Düşman çox
yara vurmuşdu buna. Bədəni zəxm idi. Dəmirçioğlu hər cavana əlini
keçirdirdi qaytarırdı pəncəsini dala. Amma, Koroğlu bir baxtı Dəmir-
çioğluna, baxdı Eyvaza, başın tikdi aşağa. Cavannarın birisi dedi:
– Qoş Koroğlu, mərdi-meydandı gəlsin, pəncənərm qoyaq kəna-
ra, küştü tutak.
Bu sözü eşitməkdə Koroğlunun gözdəri qanınan doldu. Saldı başını
aşağa. Bir baxtı Eyvaza, bir baxtı Dəmirçioğluna. Dəmirçioğlunun bə-
PDF created with pdfFactory Pro trial version
www.pdffactory.com
238
dənində yara yeri çox idi, yarası. Düşman şəkəncə vermişdi. Gözdəri
doldu Dəmirçioğlunun qannan. Baxtı Eyvaza, dedi:
– Nə fayda, o günümdə gəlmədiiz kəmərbəzəncir tutayk. Baxır
Eyvaza:
– Eyvaz, qənim gətirmişən məni xar eliyəy?
Bu söz Eyvaza giran gəldi, dedi:
–Dəmirçioğlu, ölməmişəm ki?!
Eyvaz durdu ayağ üstünə, [dedi]:
–Hər cavan ki, istiir pəncənərm eliyə, elə gəlsin mənimnən
nəvərd eləsin.[Eyvaz Dəmirçioğlunu göstərərək deyir:]–Bu, yox,
bu bizim tamam sərkərədəmizdi. Bunnan kimsə nəvərd eliyə
bilməz, gördüyiz ki?! Bir bu cavannarın itiydi. Dedilər:
– Bu küşdiyə məlimin əli yox, yıxarık biz bunu. Amma baxtı
Dəmirçioğlu Koroğluya, Koroğlu baxdı Eyvaza. Burda beş dənə
Koroğlu Dəmirçioğluna deyə:
Məlul-məlul mənə baxma,
Dəmirçioğlu, Dəmirçioğlu,
Ciyərimə xəncər taxma,
Dəmiriçoğlu, Dəmirçioğlu.
Sənəy dəlilərin başı,
Durmuşdun düşmana qarşı,
Səniynən vardır savaşı,
Dəmiriçoğlu, Dəmirçioğlu.
Eyvazın toyu bugündi,
Yaralar canda dügindi,
Mərdi meydan tez bilindi,
Dəmiriçoğlu, Dəmirçioğlu.
Dəmiriçoğlu, mənə baxma,
Cigəriyə qəmlər atma,
PDF created with pdfFactory Pro trial version
www.pdffactory.com
239
Tutginan bir yerə basma,
Dəmiriçoğlu, Dəmirçioğlu.
Səniy toyun mən tutaram,
Bəsatdarı mən quraram,
Mey şərbəti dağıdaram,
Məst elərəm, Dəmirçioğlu.
Sözdəri tamam eliyənnən sora, ağa, neçə dənə cavan gəldi
Dəmirçioğlı Həsənnən pəncə eliyə Dəmirçioğlu götdü qovzadı
dolandırdı Eyvazın başına qoydu yerə. Dedilər:
–Babacan, dilinə görə bunun dilçəyi var, əhsən...
PDF created with pdfFactory Pro trial version
www.pdffactory.com
240
BU DASTAN KOROĞLUNUN BOLU SƏRDARI
AXTARMAĞIDI
... Koroğlunun dəlilərinin gözü yoldaydı. [Toqatdakı zindandan
dəliləriy azad edib qayıtmasını gözlüyürdülər.] Ağa, sizə kimnən
xəbər verək, Bolu Sərdardan. Bolu Sərdar gedip Arzuruma. Nə
xəbər verip? [Deyib:]–Koroğlunun dəliləri başında [gedib Toqata.
Çünki orda] əsil novça dəlilərinnən tutuplar. Mən də ordaydum.
Vəxtən istifədə eləmişəm, qaçmışam. Koroğlu özü Çəmlibeldə
deyi. Hücum eliyin şəəri alın.
Ağa, düşman bu tərəfdən üz qoyup [Çəmlibelə]. Hərat tərəfdən,
Araz tərəfindən, Arzurum tərəfindən, ağa, tökülüplər Çəmlibelə.
Dəlilər qappuşuplar, ağa, duşman çoxidi.
Bağlanılan sizə kimnən xəbər verək, Ərəp Reyhannan. Ərəp
Reyhannan Koroğlunun əslən sözü bir gəlməzdi, siyi bir ərxə
getməzdi Ərəp Reyhan. Mustafa xan Koroğlu dayısıydı. Musstafa
xan qeyidip gəlmişdi daa. Mustafaxan nicat verdi burda. Bular da
iş görələr. Mustafa xan getdi Təkətürkəmənə daa.
Ərəp Reyhan çıxmışdı dağ-daşdı görə. (Təngə Quzyə deyəllər)
Təngədən aşdı. [Ərəp Reyhanın] bir atının adı da Quzyəydi. Ağ-
təngədə Ərəp Reyhan gördü Çəmlibeldə bir qovqa var, şup. Rikap
basdı Quzyəyə, gördü xub dəvadı. Ama, Koroğlu özü yoxdi. Misli ki,
hiş kis yox! Girdi şəərin içinə, gördü Bolu Sərdar dolanır tülki kimi.
Ağa, qatıbdı düşməni-düşmənə özü dalda gülür.
Ağa, Ərəp Reyhan şeşpəri çəkip, gürzü çəkip qarışdı düşmən
içinə. Dedi:
–Mən düşmənəm, Koroğluynan yamanam. Eyvaznan ki, yaman
dəyiləm?! Buna görə mən işimə əncam verirəm. Bir vaxt olar
Koroğlunun ruxuna çəkərəm ki, bəli, əgər olmasaydım şəərin
talana getmişdi. Çəmlibel qırana getmişdi. Ağa, dəva-cida eliyip-
lər, aralanıplar. Bəəd, aralanıp gedənnən sora, Ərəp Reyhan üş gün
qaldı Çardaxlıda, Çəmlibeldə.
PDF created with pdfFactory Pro trial version
www.pdffactory.com
Dostları ilə paylaş: |