İRİŞMƏK - AĞLAMAQ
İRİŞMƏK - AĞLAMAQ Ramazanov
mono yaxınlaşdı, moni tanıyıb, yalandan
irişdi (S.Rohman); Uşaq da yadına salıb
ağlayır (Mir C'olal).
İSİNMƏK - SOYUMAQ Qüvvotimiz,
ümidimiz, arzularımız mohobbotlo
isinmiş
dir... (Ə.Mommodxanlı); ...Mono torof çevri
ləndə
soyuyub ayazıyır, clo bil ki, üstümo
qar-yağış tökəcək (M.İbrahimov).
İSİTMƏ - ÜŞÜTMƏ Bodonimo
is it m
,7
goldi. Dünon gccodən bori onu tork ctmo-
yon
üşütmə vo qorxu rof oldu (C.Əmirov).
İSLAQ - QURU Şon qohqoholorlo
islaq
otların arasında çiyəlok dorib ycyirdilor
(A.Şaiq);
Quru qobu qırağı ilo olindo kağız
qovluğu olan bır gonc yeriyirdi (Mir Colal).
İSLANMAQ - QURUMAQ Az keçdi,
yenə güclü yağış başladı başdan; Bir anda
bahar paltarım
islandı yağışdan (S.Rüstom);
Soriyyo xala bağırmaq vo ağlamaq istəyir,
bacarmırdı. Sanki gözlərinin yaşı
qurumuşdu
(M. İbrahimov).
İSLATMAQ - QURUTM AQ Yağış
isladar, gün
qurudur (Ata. sözü).
İSMƏTLİ - NAMUSSUZ Görmüşdüm
ağıllı,
ismətli, qoçaq; Manqabaşçısıydı,
qəşəng gəlindi (Ə.Cəmil); Bu
namussuzu
nə üçün qollan bağlı gətirmədin? (M.Hüseyn).
İSMƏTLİLİK - ƏXLAQSIZLIQ Özün
də bir
ismətliUk duyurdu. Şeir adına dinsiz
lik vo
əxlaqsızlıq dərsi verən bu kitab dünya
üzü görməyə haqlı deyildir (M.Hüseyn).
İSMƏTSİZ - NAMUSLU Mənim sözüm
budur ki, ümumiyyətlə, heç bir millətin
barəsində demək olmaz ki, filan millətin
övrətləri bıetibar vo
ismətsizdir (“Molla
Nəsrəddin") Qorxma, bacın
namuslu, ismətli
qı/.dır (S.S.Axundov).
İSRAFÇI - QƏNAƏTÇİ Bu hay-huy
içərisində olanlar özlori do
israfçı axmaqlar
və bədbəxt vəhşilər kimi yaşayacaqlar
(M.Talıbov);
Qənaətçidir, malının qədrini
bilir.
İSRAFÇILIQ - QƏNAƏTÇİLİK Əgər
keçmişdəki varlılar ifrat
israfçılıq edirdilərsə,
70
İŞG Ü ZA R -T Ə N B Ə L
bunu öz eyş-işrətləri üçün öz cvlorindo
edirdilər (M.Talıbov); Hər bir işdə
qənaət-
çilik olmalıdır.
İSTEDADLI - KÜT Hər ailənin öz
istedadlı israfçısı vardı (C.Məmmədov); Kos
səsini köpək... Beyniniz
kiitdiir (S.Rüstom).
İSTİ - AYAZLI Yayın
isti günləri idi
(S.S.Axundov);
Ayazlı, şaxtalı bir qış axşamı;
Yeddi yoldaş olub yola düzəldik (S.Vurğun).
İSTİ - SOYUQ Yaramaz uşaq yamanca
mənim
isti aşıma
soyuq su qatdı (S.Hüscyn).
İSTİBDAD - SƏADƏT Yoldaşlar,
istib
dad pəncəsində işləyən yüz minlərcə işçilər
baş qaldırmadadır (Çəmənzəminli); Odlar
yurdunun
səadəti sənin, mənim səadətimdir
(M. Hüseyn).
İSTİQANLI - SOYUQQANLI İyirmi
dörd yaşlı, canı-başı sağlam,
istiqanlı bir
oğlan özünü nə qədər saxlayacaqdı (M.İbra
himov); Lakin Rəna
soyuqqanlı, möhkəm
idi, tələsmir, nişan alaraq vururdu (C.Mom-
mədov).
İSTİLİK - SOYUQLUQ Alnımda bir
istilik hiss edor-etmoz gözlərimi açdım
(M.S.Ordubadi); Azacıq sonra isə həmin
soyuqluq isindi (1.Şıxlı).
İŞCİL - TƏNBƏL Pah, insan da belə
işcil olar? (Mir Cəlal); Hər əyrinin,
tənbəlin
xan qızı kimi başına dolanmayacağıq ki?..
(M.İbrahimov).
İŞCİLLİK - TƏNBƏLLİK
İşcillikdə
olmasın qoy onların misli heç (M.Rahim);
Səni kəndə qaçmağa məcbur edən
tənbəl
likdir (Z.Xolil).
İŞGƏNCƏ - KEF O bu
işgəncədən
qurtarmaq üçün düşünür, fıirsot gözləyir
(S. Vəliyev); Cibim dolu,
kefim saz idi (Mir
Colal).
İŞGƏNCƏLİ - NƏŞƏLİ Bizim güzlo-
rimiz
önündə uzun,
işgəncəli bir insan həyatı
gəlib keçir (M.Hüseyn); Yuxusunda
nəşəli
günlərini görüb ağzı sulanır.
İŞGÜZAR - TƏNBƏL Küçə siirotlo
ora-bura gedon,
işgüzar adamlarla dolu idi
(S.Rohman); Modod “
tənbəl“ sözünü